
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="rs-1622469160985"><p>Onze zuiderburen kennen ook een levendige game-industrie, en een goed voorbeeld daarvan is Polygoat. De studio, bestaande uit Erik Smolders, Robin Gielis, Ahmed Arsemikov en Donald Degrean, opereert vanuit het Belgische Peer. Het maakte eerder onder andere The Mist of Aldenheim en Hospi Avontuur. Dat laatste is een voorbeeld van een serious game, want die maakt Polygoat ook veel. De nieuwste game van de studio, Stitchy in Tooki Trouble is echter gewoon een onvervalste platformer op Nintendo Switch Een die ons erg bekend voorkomt.</p><h3>Precies zoals Donkey Kong</h3><p>Deze ‘2,5D’-platformer vertelt het verhaal van de vogelverschrikker Stitchy, en zoals een platformer betaamt op een heel eenvoudige manier. Hij probeert gewoon eerlijk zijn werk doen, maar op een dag lukt het gemaskerde mannetjes om Stitchy’s maïskolven te stelen. Om ze terug te halen doorkruist hij allerlei werelden om de maïskolven op te rapen en de vijanden een maïskoekje van eigen deeg te geven. Het is weinig spannend, maar een goed verhaal is niet essentieel in een platformgame. Mario redt al decennia dezelfde prinses uit handen van dezelfde badguy en dat blijft vermakelijk.</p><p><img alt="stitchy art setter" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641364/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><p>Toch is het niet Mario waarmee ik deze game zou vergelijken, dat is namelijk dubbel en dwars Donkey Kong. Je vindt namelijk veel geliefde eigenschappen van Donkey Kong terug in Sitchy in Tooki Trouble, zoals de enorm kleurrijke spelwereld waarin je soms de achtergrond niet van de voorgrond kunt onderscheiden omdat er simpelweg zoveel te zien is. Ook is de game qua animatiestijl vergelijkbaar met het ook sidescrollende Donkey Kong en netals in de games met de gorilla worden ‘wandel’-levels afgewisseld met mijnwagenlevels waar net even wat meer snelheid inzit.</p><p>Er is echter een groot verschil tussen Donkey Kong en Stitchy, inherent aan het verschil tussen een gorilla en een vogelverschrikker. Waar de gorilla met zijn gespierde lijf soepeltjes met veel vaart en soeplesse van de ene naar de andere boomtak slingert, is een vogelverschrikker toch wat… houterig. Dat verschil wordt pijnlijk duidelijk bij bijvoorbeeld de kistjes in Stitchy. Je kunt ze niet oppakken, maar moet ze een kontstomp geven. Op zich geen probleem, maar omdat elk kistje apart gestompt moet worden gaat de vaart er flink uit.</p><p><img alt="Screenshot van Stitchy gameplay" height="342" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641365/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"/></p><p>De keuze voor spelwerelden is in deze game ook niet heel origineel en lijkt wederom op Donkey Kong: een ijslevel, een junglewereld en een industrieel thema zijn enkele voorbeelden van waar je Stitchy doorheen moet loodsen. Elke wereld introduceert zo zijn eigen vijanden, zoals een visdynamiet gooiende robot en vervelende in de lucht hangende uilen. Als ze eenmaal geïntroduceerd zijn, blijf je ze ook constant terugzien, dus de tikimasker-vijanden lopen in hun rieten rokjes gerust door een ijswereld.</p><p>Dat soort dingen zijn een beetje gek en doen aan het thema af. Sowieso maakt Polygoat soms opvallende keuzes binnen thema’s. Zo heb je in de ijswereld bijvoorbeeld bootjes met een zeil erover, dat werkt als een trampoline. Maar alles is stijf bevroren, dus hoe werkt dat dan?</p><p>Waar je in een platformer meestal de opdracht krijgt om óf een x aantal grote dingen te verzamelen, óf op een bepaalde snelheid te spelen, óf een x aantal muntjes op te rapen, doet Stitchy het allemaal tegelijk. Dat is gelukkig erg verfrissend. Je moet in elk level drie tikimasker-delen verzamelen, maar bijvoorbeeld ook tientallen maïskolven. Daarnaast krijg je een x aantal sterren voor snelheid waarmee je levels uitspeelt. Die drie dingen samen zijn een toffe combinatie die je extra motiveren om je best te doen.</p><p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JumL0kk_m98" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" title="YouTube video player" width="560"></iframe></p><h3>Tikimaskers</h3><p>De meeste platformers hebben helemaal geen tijdslimiet, of deze is zo vergeeflijk dat je het einde van het level makkelijk haalt. Hoewel die tijdslimiet dus een leuke bijkomstigheid is, zijn de tikimaskers wel heel makkelijk te vinden, waardoor de uitdaging op dat vlak niet heel groot is. Misschien zijn ze iets te groot in formaat of had Polygoat iets meer sneaky paden moeten maken, want nu liggen ze wel echt voor het oprapen. Eigenlijk vreemd, want de spelwereld is net als die van Donkey Kong enorm druk met genoeg opbjecten om ze goed achter te verstoppen..</p><p>Als je een doorgewinterde platformgamer bent, dan zul je zeker meer dingen tegenkomen die net niet helemaal lekker werken. Zoals gezegd ontbreekt het ritme een beetje doordat je steeds moet stoppen om kistjes te breken. Dat niet alleen, het werkt erg omslachtig om constant kistje voor kistje – niet een hele stapel tegelijk – te moeten slopen terwijl je door wilt razen.</p><p><img alt="gif van stitchy gameplay" height="180" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/641366/?width=727" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="320"/></p><p>Dat is sowieso mijn grootste kritiekpunt op Stitchy: je moet veel geduld hebben. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de eindbazen die je aan het eind van elke wereld tegenkomt. Je moet vaak een paar seconden wachten voor de eindbaas weer een aanval doet en hoewel je dat handige bedenktijd geeft om zijn patronen te bestuderen, is het na één keer proberen vooral vervelend dat de snelheid er weer helemaal uit wordt gehaald. Om die reden is het fijn dat dit spel veel inspiratie haalt uit Donkey Kong, want er zit in elke wereld een mijnkarretjeslevel waarin de vaart er juist lekker inzit. Dat. voelt. zo. goed.</p><p>Stitchy in Tooki Trouble voelt in alle opzichten als een Donkey Kong-achtige platformgame bedoeld voor jongere kinderen. Waarschijnlijk zal de game het onder die doelgroep ook heel goed doen. Ben je een echte verzamelaar, dan zit er nog wel uitdaging in de snelheid om een level af te ronden, waardoor Stitchy sowieso niet een miskoop is. Sowieso is het knap dat zo’n kleine studio dit heeft kunnen neerzetten, dus bij dezen: een ‘aritmisch’ applaus voor Stitchy.</p><p><i>Stitchy in Tooki Trouble is nu uit op Nintendo Switch.</i></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--65">6,5</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">65</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Stitchy in Tooki Trouble</h2> <span>Stitchy in Tooki Trouble is duidelijk een ode aan Donkey Kong, maar het blijft bij een ode. Dit spel laat zich door zijn vreemde ritme niet meten met de populaire Nintendo-franchise, omdat het simpelweg vaart mist en het te veel geduld vergt. Jammer, want in al zijn eenvoud biedt Stitchy in Tooki Trouble vooral voor kleine kinderen mooie eerste stappen in de wereld van platformgames.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Stitchy in Tooki Trouble review (Nintendo Switch) - Kan wat puntjes op de i gebruiken

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links