
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688037960_b0i0ow8g25b"> <p>Als je dacht dat Supermassive Games er genoeg aan heeft om elk jaar een deel in The Dark Pictures Anthology uit te brengen, dan onderschat je de Britse studio. Want tussen deel 3 (House of Ashes) en 4 (The Devil in Me) van deze creepy serie door, komt ook nog even de spirituele opvolger van Until Dawn uit! Zes jaar na de release van deze indrukwekkende slashergame met een multilineaire verhaallijn, mogen we opnieuw het lot bepalen van een groep tieners die vastzit in een bos, waar hun levens bedreigd worden door… tja, wát eigenlijk? Ik ga het je niet vertellen, want deze review van The Quarry is volledig spoilerloos!<br/></p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="979d35ed-5317-44be-9d8a-a66f1b7259af"> <div class="youtube-rs-1654688325423_gfldk1qzfjw" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/IrsD2tHxHCg?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1654688043758_9zcztnrmhgo">Those who are about to die</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688047822_1xzwwspq6wjh"> <p>Net zoals Until Dawn heeft The Quarry een cast vol bekende gezichten, die stuk voor stuk tot in de puntjes zijn gedigitaliseerd, compleet met de meest subtiele gelaatsuitdrukkingen. Vooral Ariel Winter (Alex Dunphy in Modern Family) haar Abigail en Brenda Songs’ (ik ken haar als Daisy in New Girl) Caitlyn zien er echt exáct uit als hun evenbeelden van vlees en bloed. Terwijl Halston Sage’s (Alara Kitan in The Orville) Emma en Evan Evagora (Elnor in Picard) z’n Nick af en toe ietwat ongemakkelijk twitchen met hun smoelwerken, alsof de digitale vertaalslag bij hun gave gezichtjes moeilijker is om te realiseren. </p><p>Het is hoe dan ook best een indrukwekkend groepje acteurs, met speciale vermeldingen voor Lance Henriksen (Aliens, Mass Effect), David Arquette (de Scream-filmserie, Eight Legged Freaks), Grace Zabriskie (The Grudge, Twin Peaks) en Ted Raimi (de broer van Sam, maar ook Joxer in Hercules en Xena), wier aanwezigheid laten zien dat The Quarry een ode is aan zo’n beetje alle horrorfilms ooit. Je gaat deze ‘game’ veel meer waarderen - de verwijzingen makkelijker herkennen - als je liefde hebt voor films zoals The Evil Dead, The Hills Have Eyes en Deliverance. Om maar enkele van de véle inspiratiebronnen te noemen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1654688066555_5r1jxbji01"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-684685"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/684685/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1654688078834_8gaefhkitwi">Niet schieten</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688092299_t35bdcob8uc"> <p>Ik zet game niet voor niets tussen aanhalingstekens, want The Quarry is een interactieve film waarin de gameplay zich beperkt tot wat quicktime-events, dialoogopties (altijd twee stuks per keer) en af en toe een scène waarin je rond kan lopen op zoek naar aanwijzingen. Soms mag je ook een geweer richten… Eh, hoewel je meestal maar beter niet kan schieten! Vrij beperkte input dus, helemaal als je Movie Mode speelt, waarin eigenlijk alleen maar een paar sleutelkeuzemomenten overblijven. </p><p>Dat wil overigens niet zeggen dat The Quarry geen gebruikmaakt van wat videogames zo inherent laten verschillen van films, want er zijn een paar indrukwekkende cijfers aan deze game verbonden. Zo kent het script een pagina of duizend, heeft de game 186 mogelijke einden en kunnen de tien verschillende hoofdrolspelers elk op z’n tien tot twaalf verschillende manier tot een gruwelijk einde komen. Je zult dus voornamelijk naar The Quarry kíjken, maar je hebt wel degelijk invloed op het spelverloop. De uitdaging zet hem erin, net zoals bij andere Supermassive-titels, om iedereen in leven te houden, het liefst meteen tijdens je eerste playthrough.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1654688127506_icqhgi9uj1"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-684686"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/684686/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1654688119567_mbukns26u99">Totem wordt Tarot</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688121636_whm978nrsei"> <p>Tot zover is The Quarry precies het soort game dat we inmiddels van Supermassive mogen verwachten, maar er zijn een aantal subtiele verschillen met hun voorgaande titels. Zo heeft de ontwikkelaar het hele idee van de veranderende relatiestatussen en karaktertrekken losgelaten, en logisch ook, want daarmee maakten ze het zichzelf alleen maar moeilijk met een functie waar ik zelf hoogstens een schuin oog op heb geworpen. Sowieso is het idee dat je persoonlijkheid verandert aan de hand van de beslissingen die je neemt dubieus op z’n best, hoewel het in het geval van tieners misschien nog wel opgaat. Maar dat is een filosofische kwestie waar ik je niet mee zal vervelen!</p><p>De Curator uit The Dark Pictures en Dr. Hill uit Until Dawn zijn daarnaast vervangen door een waarzegger (Grace Zabriskie) die je alleen iets nuttigs kan vertellen als je tarotkaarten vindt in de omgevingen van de game. Deze onderbrekingen tussen de hoofdstukken door zijn er wat mij betreft niet veel minder vervelend op geworden, hoewel het nu gecombineerd is met de functie van de voorspellende Death Totems uit Until Dawn, en ze daardoor wel iets meer nut hebben. Toch, de ietwat geforceerde kadrering haalt me een beetje uit de beleving, maar gelukkig zijn de waarzegsessies genadig kort.</p><p>De grootste verandering qua gameplay is meteen een goede reden om de Deluxe Edition aan te schaffen, want dan krijg je drie ‘levens’. Deze kan je inzetten op de momenten dat een personage ‘geslashd’ wordt, een soort van rewind-herkansing die je terugbrengt vlak voor de fatale fout. Handig! Dat ik twee van deze levens kwijtraakte door een slecht gekalibreerde controller, laat ik dan maar even in het midden, maar wat mij betreft kunnen alle Supermassive-games deze functie wel gebruiken. Heb je géén extra fancy editie van de game, dan zijn deze levens alleen beschikbaar tijdens je tweede playthrough, wanneer je ze natuurlijk extra hard kunt gebruiken.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1654688152746_jyy268i1d8"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-684687"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/684687/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1654688155351_5dlmtpoym7i">Schlock or not?</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688157062_gbz1stcv1d9"> <p>Until Dawn was in 2015 op het gebied van graphics en met name de performance-capture een fucking indrukwekkende titel. The Dark Pictures is dit inmiddels al een stuk minder, en hoewel The Quarry zeker prachtig belichting en overtuigende personagemodellen heeft, is het tegelijkertijd ook duidelijk een game die op twee generaties consoles uitkomt. Effecten zoals regen zien er crappy uit, begroeiing is vierhoekiger dan je van Moeder Natuur gewend bent en bewegend water weergeven is duidelijk nog ff een brug te ver voor deze engine. Niets storends, maar zes jaar na Until Dawn had ik net even iets meer verwacht. </p><p>Gelukkig draait deze game voor een groot deel om de prestaties van de acteurs, die nog steeds prachtig worden weergegeven, en natuurlijk het gestoorde horrorplot. Er lijkt aan de ene kant 90 procent van de tijd bewust niet voor een B-filmachtige schlock-stijlkeuze gegaan te zijn, gezien de betrekkelijke geloofwaardigheid van hoe de personages zich gedragen en de strakke regiestijl. Maar af en toe gebeuren er wel degelijk zaken waarvan je een ‘ach sodemieter op!’ naar het scherm wil werpen. Zo verliezen personages met niet veel meer dan licht geklaag volledige lichaamsdelen en is er alleen tijd voor angst of ongeloof als er ruimte voor is in het script. </p><p>Hoe goed de characters er ook uitzien, dit soort dingen maakt hen een stuk minder geloofwaardig, en het zorgt ook niet bepaald voor een consistente stijl. Soms lijkt The Quarry dik naar je te knipogen als ware het een Scream of Happy Death Day, het volgende moment neemt het weer een veel serieuzere toon aan, als een Ginger Snaps of The Descent. Ik snap dat Supermassive AL DIE horrorfilms wil eren, maar een duidelijke keuze daarin had de game goed gedaan.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1654688170002_ctn2iqbbo0j"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-684697"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/684697/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1654688171457_vzw8c96uag">Houd ze levend!</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1654688177250_y460fb2cxgi"> <p>Maar tieners dus, wat zijn het toch een gekkies. Met die razende, chemische instabiliteit in hun lichamen die ervoor zorgt dat ze liever doen, durf of de waarheid rond het kampvuur spelen dan luisteren naar dringend advies om veilig binnen te blijven. Een voorbeeld van het puberale gedrag dat het groepje in The Quarry vertoont, een stel waar ik toch graag een uur of tien mee heb rondgehangen. En misschien doe ik het nog wel een keer! Want ondanks hun luteïniserende en follikelstimulerende hormonen, wilde ik ze toch wel graag in leven houden.<br/></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">8</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">80</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Ons oordeel</h2> <span>Soms lekker belachelijk, soms overtuigend spannend; deze interactieve slasherfilm is een waardige spirituele opvolger van Until Dawn. Helaas is The Quarry amper gemoderniseerd, met vrijwel exact dezelfde minimale gameplay, graphics en verhaalstructuur. Maar het plot, de characters en de kills zijn hoogstwaarschijnlijk precies waar fans van Supermassive Games op hoopten.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


The Quarry review (pc): Staat garant voor een lekker puberaal filmavondje of drie

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links