
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651750346316_q6rapztsone"> <p>Samoerai (ik schrijf liever ‘samurai’, maar ik weet dat de eindredactie het daar niet mee eens zal zijn), de nobele krijgers van het feodale Japan, zijn wat mij betreft een stuk cooler dan ridders, piraten of zelfs cowboys. Met name door hun imponerende harnassen, wiens vormgeving geïnspireerd is door demonen en andere mythische shit, en hun badass zwaarden; de vlijmscherpe, tot in perfectie geslepen katana’s. </p><p>Die zwaarden, de ziel van de samoerai, waren niet het enige wat de samoeraiklasse perfectioneerde. Nee, deze adellijke vechtersbazen konden echt álles! Ze waren cultureel onderwezen, bekwaam in zelfverdediging zonder wapens, er werd van ze verwacht dat ze kalligrafie meesterden, en zelfs voor bloemschikken draaiden ze hun hand niet om! Meer dan zevenhonderd jaar lang ownden de samoerai Japan. Het is dus geen wonder dat er vandaag de dag nog games van ze gemaakt worden. Zoals Trek To Yomi dus!</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651750350982_rfduo2htz4c"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-682654"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/682654/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651750361141_mod9wt29mmg">Kurosawa’s Edo</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651750363714_xoinru23hhr"> <p>Trek To Yomi neemt het gegeven van de samoerai, combineert dat met het intrigerende, Japanse hiernamaals (Yomi), en gooit daar een door filmmaker Akira Kurosawa geïnspireerde, monochromatische stijl overheen. Dat stijltje is echt feilloos. Als je denkt dat zwart-wit saai is, check dan even de trailers en screenshots in deze review en verander van gedachten. De game laat met fixed cameraposities plaatjes zien van ongekende schoonheid, terwijl er muziek klinkt uit instrumenten die allemaal al bestonden in het tijdperk waarin Trek To Yomi zich afspeelt; de Edo-periode, niet geheel toevallig een van Kurosawa’s favoriete settings. </p><p>Kurosawa, een van de meest invloedrijke filmmakers ooit, was eerst een schilder voordat hij in 1936 een filmcarrière begon. En wat voor één! De cineast regisseerde maar liefst dertig films verspreid over een periode van vijftig jaar en beïnvloedde het werk van Quentin Tarantino, Stanley Kubrick, George Lucas en zelfs Steven Spielberg. Maar laat ik in plaats van talloze alinea’s lyrisch zijn over een van de grootste genieën op filmgebied mij richten op waarom Trek To Yomi haar grootste pluspunten aan Kurosawa heeft te danken.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651750390541_oz69ze9hh7"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-673708"> <figure class="resized-image"> <img alt="Trek to Yomi" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/673708/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651750398359_m3vf5nk1ea">Leonards Trek</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651750410303_krv7nowgl1"> <p>Als je ook maar één zwartwitfilm van Kurosawa hebt gezien (en dat is dan waarschijnlijk Seven Samurai, of heel misschien Rashomon), dan herken je onmiddellijk zijn stijl terug in de beelden van Trek To Yomi. De manier waarop de ‘shots’ geframed zijn en de hoeken waaruit ze zijn geschoten; de prachtige belichting; het gebruik van contrast; de manier waarop achtergronden vervagen alsof het miniaturen zijn; en dat alles natuurlijk overgoten met een grain-effect, alsof het daadwerkelijk in de jaren 50 ‘gefilmd’ is. Het is werkelijk waar prachtig en wat mij betreft het hoogtepunt van de game.</p><p>Maar hoofdontwikkelaar Leonard Menchiari heeft zich ook door Kurosawa laten inspireren in de thema’s van het verhaal en zelfs de dialogen. Trek To Yomi gaat over de eeuwige cyclus van geweld, met een heldhaftige kampioen als hoofdrolspeler, waarbij de dialogen helemaal gestileerd zijn naar hoe er in Edo Japan gesproken werd. De subtiliteiten hiervan gaan wel een beetje verloren in een tweedimensionale hack ’n slash-game, waardoor hoofdpersonage Hiroki’s strubbelingen met wraak, eer en wroeging eerder overkomen als oppervlakkig en cliché. Het is het soort verhaal dat met twee zinnen samengevat kan worden, iets waar geen shakuhachi in de achtergrondmuziek iets aan kan veranderen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651750417724_f0wg8g20tk"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-673617"> <figure class="resized-image"> <img alt="Trek to Yomi" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/673617/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651750427398_g1beeici4cv">Maximaal monochroom</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651750444001_fwc9fnzk8bo"> <p>Onder Trek To Yomi’s monochromatische pracht en historische correctheid schuilt helaas een vrij simpele actiegame. Je weet wel, zo hack ’n slash-titel waarin een lichte en zware aanval de kern zijn, aangevuld met zaken zoals blokken, pareren, rollen en drie verschillende afstandsaanvallen. Gedurende de speeltijd ontgrendel je steeds meer combo’s en speciale moves, waarvan er eentje zó snel en effectief is, dat ik gedurende meer dan de helft van de game niets anders gebruik. Omhoog, vierkantje, vierkantje, driehoekje zorgt er namelijk voor dat de vijand wezenloos gemept wordt (stun), waarna je er met een druk op R1 er een fatale move op los laat. Het gevolg is een afgehakt hoofd of een doorkliefd hart en veel zwart bloed.</p><p>Echt, deze ‘light overhead combination’ werkt bij elke doorsnee vijand, en daarom vormen alleen de onvermijdelijke eindbazen aan het einde van een hoofdstuk echt een uitdaging. Daar gebruik ik de combo alsnog regelmatig, maar deze grote vijanden zorgen er tenminste voor dat ik een oogje moet houden op m’n staminameter en daadwerkelijke tactieken moet toepassen. Kortom, de combat in Trek To Yomi is verre van gebalanceerd en een beetje té simplistisch, want echt álle andere moves - inclusief het gebruik van de boog, shuriken en handkanon - zijn zo goed als rudimentair vergeleken met het oppermachtige omhoog, vierkantje, vierkantje, driehoekje. Zoals een oud Japanse gezegde stelt: ‘één combo spammen maakt geen plezier’! </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1651750461851_n3rps4c0eg"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-682649"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/682649/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1651750447590_41fa8kdwf6y">Constant die combo</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1651750459828_xs75v2zk7x"> <p>Daarmee is ook alles wel gezegd. Een game kan nog zo mooi zijn, zo gedrenkt in de cultuur en tradities van een van de meest boeiende plekken en periodes van de wereldgeschiedenis, zo geïnspireerd door geniale cineasten, maar uiteindelijk staat en valt het bij hoe leuk het is. Hoe uitdagend, verslavend of op een andere manier stimulerend. En steeds maar dezelfde combo eruit rammen omdat je het volgende mooie plaatje wil zien, is niet echt mijn idee van plezier. </p><p>Natuurlijk, er zijn collectibles in Trek To Yomi te verzamelen die je van alles vertellen over het shintoïsme en Japanse mythes van het hiernamaals, maar gamen is geen geschiedenislesje verpakt in zwart-witte prachtplaatjes. Een game die een ode is aan een meester van een heel ander medium, of een zo correct mogelijke weergave van een periode die 154 jaar geleden eindigde, is natuurlijk best bewonderenswaardig. Maar is het leuk? Het doet me een beetje denken aan een (dit keer écht) Japans gezegde, van niemand minder dan de legendarische samoerai Miyamoto Musashi: ‘Doe niets wat niet nuttig is.’ Waarna ik mezelf met de volgende spreuk troost: ‘Heb geen spijt van wat je gedaan hebt.’</p><p><i>Trek to Yomi is nu verkrijgbaar op PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S en pc. De game is ook beschikbaar via Game Pass. </i></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--60">5,9</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">59</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Trek To Yomi’s geluid, muziek en beelden zijn met veel liefde en respect voor Japans rijke geschiedenis ontwikkeld, maar de gameplay is even boeiend als bloemschikken.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Trek To Yomi review (PS5) - Even leuk als kleurrijk

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links