
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676978897213_z7hynib78v"> <p>De Monster Hunter-franchise heeft al zo’n twintig jaar geen noemenswaardige concurrentie binnen het ‘monsterjaaggenre’ gehad. Naast Omega Force’s eigen Toukiden heeft eigenlijk alleen Epic Games een poging gedaan met Dauntless, maar beide games zijn niet echt om over naar huis te schrijven. Met behulp van een Fortnite-achtige gimmick doet Koei Tecmo met Wild Hearts nu een poging naam te maken binnen het genre - iets wat niet zonder steekjes te laten vallen lukt.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1676978909492_jkr89tvkwl">Zo is natoer</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676978923626_xocphg5tj1"> <p>Wild Hearts speelt zich af in Azuma, een fictieve versie van Feodaal Japan. Azuma is opgedeeld in vijf gebieden die allen ook thematisch worden aangekleed op basis van de vier seizoenen, van prachtige heuvels vol met bloemen tot bevroren meren die overlopen naar diepgaande grotten. Helaas wordt het uitzicht soms belemmerd door de relatief matige graphics; Wild Hearts voelt met vlagen aan als een game die puur voor de vorige generatie consoles is ontwikkeld. Ook het grotendeels te negeren verhaal over een stadje dat last heeft van agressieve wezens genaamd Kemono weet weinig indruk te maken.</p><p>Kemono zijn gebaseerd op echte dieren, maar vermengd met natuurelementen. De eerste grote Kemono waar je tegen vecht - een zwijn met takken die uit zijn lichaam groeien - is meteen een aardige uitdaging om te verslaan. Deze Kingtusk is echter een eitje vergeleken met de Lavaback, een vurige chimpansee die net zo snel is als de apen die wij kennen. Elke Kemono heeft aanvallen en animaties die passen bij het dier waarop ze gebaseerd zijn. Het doet sterk denken aan de robots uit de Horizon-franchise, maar in plaats van metalen platen zien we mooie en vooral variërende fauna waarin de monsters doordrenkt zijn.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1676979754222_7nvhjc8l8bc"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695322"> <figure class="resized-image"> <img alt="Wild Hearts" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695322/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1676978933505_9lt5zbrqu2w">Je eigen thuishonk</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676978945480_g6vz2fwcyh"> <p>Waar Wild Hearts echt zijn eigen smoelwerk krijgt is bij het gebruik van Karakuri. Dit zijn houten mechanismen waar het hele leven om draait in Azuma. De grote stad Minato, wat je hub is tussen jagen door, is van top tot teen gebouwd uit het mysterieuze spul. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten Karakuri: basis-Karakuri voor tijdens en buiten gevechten, en draken-Karakuri die je voornamelijk bij het opzetten van kampen in de spelwereld kunt gebruiken.</p><p>Met draken-Karakuri kun je zoals gezegd kampen neerzetten, al kost dit wel aardig wat. Hier kun je een smederij plaatsen om wapens en armor te maken, een droogrek om eten te combineren of zelfs leuke decoraties te maken om de boel op de fleuren. Door deze kampen te bouwen, hoef je niet telkens terug naar Minato ter voorbereiding. Hierdoor verliest Minato een beetje haar bestaansrecht, maar daar vind je wel nog steeds nieuwe hoofdmissies en zijactiviteiten, iets wat je eigen kampen niet bieden. Daarnaast zijn er draken-Karakuri die je leven buiten je kampen om makkelijker maken, zoals ziplines en torens die zoeken naar Kemono.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1676979769041_mub0m9rpo9a"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695321"> <figure class="resized-image"> <img alt="Wild Hearts" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695321/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1676978958333_khgtqn15eb">Een Karakuri-speeltuin</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676978960551_cptp68dyp86"> <p>Waar géén limiet aan zit zijn de basis-Karakuri. Deze vorm van Karakuri kun je gebruiken tijdens je gevechten met Kemono. Zo begin je met een springplank voor een grote sprong die je - net als alle andere Karakuri - kunt stapelen. Je personage klimt uit zichzelf op een toren van gestapelde springplanken om vervolgens een nog hogere sprong te maken. Zo’n hoge sprong kan je op hogere plekken in de spelwereld brengen, maar is ook het begin van een krachtige luchtaanval op een Kemono. Het interessante aan deze vorm van Karakuri is dat ze permanent in je gebied blijven staan, zolang een Kemono het niet kapotmaakt. Een leuke extra is dat je de geplaatste Karakuri van voorgaande gevechten nog ziet staan, als een soort visitekaartje uit het verleden die je opnieuw kan gebruiken tijdens de huidige jacht.</p><p>Het gebruik van de Karakuri geeft je ontzettend veel opties tijdens een gevecht. Zo heb je een dash-plank die je een dash geeft waarin je niet geraakt kunt worden door vijanden. Door aanvallen te combineren met Karakuri word je beloond met extra krachtige aanvallen, waardoor het gebruik van deze mechaniek verder wordt aangemoedigd. In eerste instantie voelde het vooral als een Fortnite-achtige gimmick aan, gezien je de benodigde materialen geheel volgens traditie uit stenen of bomen moet hakken. Gedurende het spel blijkt het echter om een een vernuftige mechaniek te gaan die je werkelijk constant gebruikt. Azuma is zo gebouwd om je de ruimte te geven te experimenteren met Karakuri en zo gebruik te maken van de omgeving.</p><p>Dat krijgt een hele nieuwe dimensie doordat je Karakuri kunt combineren. Drie springplanken op elkaar vormen een simpele toren, maar zet je er een tweede toren naast, dan transformeert het in een stevige muur die de meeste aanvallen van een Kemono blokkeert. Deze fusie-Karakuri speel je spelenderwijs vrij en kost een beetje vingergymnastiek. Zo’n muur is nog een simpele formule waarbij je zes keer op dezelfde knop drukt, maar om een harpoenval te maken moet je knoppen indrukken die eerder bij een GTA-cheatcode in de buurt komen. Niet heel lastig, maar Kemono kunnen zo agressief en snel zijn dat je soms niet genoeg tijd hebt om zo’n fusie-Karakuri neer te zetten.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1676979776712_n6frk5e3vgh"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695323"> <figure class="resized-image"> <img alt="Wild Hearts" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695323/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1676978988127_uydnqsqgwhb">Wapens met identiteit</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676979036930_2w1jv76x8dk"> <p>De doorgewinterde Monster Hunter-speler voelt zich in ieder geval direct thuis bij de verschillende wapens. Elk wapen heeft een unieke speelstijl, waardoor geen enkel wapen aanvoelt als een eerder vrijgespeeld wapen in een ander jasje. Mijn persoonlijke favoriet was zonder twijfel de Karakuri-staf, een transformerend wapen dat met een druk op de knop een andere vorm krijgt. Tijdens aanvallen moet je op bepaalde momenten wisselen om zo een balkje op te vullen. Eenmaal vol geef je de Kemono een flinke zwiepert met een zwaard dat bijna net zo groot is als het beest zelf. Ga je voor de iets minder stoere wagasa-paraplu, dan heb je een stuk minder variaties in aanvallen. In ruil krijg je wel het enige wapen in de game dat een parry heeft die met goed gebruik misschien iets te sterk is, gezien het alle aanvallen kan blokkeren.</p><p>Het experimenteren met wapens is erg leuk door die verschillende stijlen, maar het upgradesysteem ontmoedigt je juist weer. Je jaagt op specifieke Kemono om een bepaald pad in je upgrade tree te ontgrendelen. Mocht je later in het spel toch een ander wapen willen pakken, dan is deze de upgrade tree voor dit wapen niet zo sterk en moet er eerst weer uitgebreid gejaagd worden. Het is een onvermijdelijk onderdeel van het genre, maar hoe verder je in de game komt, hoe meer je daardoor eigenlijk geforceerd wordt om bij je huidige wapen te blijven.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1676979783526_4ep4e5skul1"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695320"> <figure class="resized-image"> <img alt="Wild Hearts" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695320/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1676979052698_pya9kbnf6z">Oneerlijk in je eentje</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1676979068125_xh30d3wyz49"> <p>De moeilijkheidsgraad is zonder twijfel het meest frustrerend aspect van de game. Meerdere keren heb ik uren gedaan over het verslaan van een lastige Kemono die haast onmenselijk sterk is ten opzichte van monsters uit voorgaande jachten. Verbijsterd zag ik keer op keer het game over-scherm verschijnen terwijl de frustratie groeide. De day 1-patch lost dit gedeeltelijk op door balansaanpassingen, maar alsnog forceert de game je met regelmaat om als een gek te grinden voor betere gear om ook maar een beetje kans te kunnen maken.</p><p>De wapens hebben ontzettend veel mogelijke combo's die - in combinatie met de verschillende Karakuri - atletische vingers vereisen. Het is daarom jammer dat je nooit echt de tijd krijgt om deze combinaties uit te kunnen voeren, aangezien de gemiddelde Kemono oneerlijke, snelle en meedogenloze aanvallen kan uitvoeren. De mogelijkheid om elke jacht met twee andere spelers - ongeacht het platform - te spelen is dan ook een godsgeschenk. Wild Hearts bloeit op wanneer je het spel met meerderen speelt. Met een paar drukken op de knop open je je sessie voor anderen en voor je het weet heb je een maatje naast je die jouw wereld volgooit met Karakuri. Door gebruik te maken van elkaars neergezette Karakuri wordt Azuma nog meer een gezamenlijke speeltuin vol met creatieve opties.</p><p>Wild Hearts is een gezonde concurrent van de games waar het overduidelijk door geïnspireerd is en geeft een leuke draai aan het genre. De Karakuri-mechanieken en de verschillende wapens weten vooral indruk te maken op momenten dat gevechten niet zo ontzettend lastig zijn. Die ongelooflijke pieken in de moeilijkheidsgraad die de game soms uit het niets aantikt zijn erg ontmoedigend, maar voor de doorgewinterde monsterjager des te meer een reden om door te blijven jagen, springen en craften.</p><p><i>Wild Hearts is nu beschikbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc.</i></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--75">7,3</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">73</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Wild Hearts is het leukst wanneer het eerlijk is en dat vergt helaas vaak meerdere spelers. Monster Hunter-spelers zullen zich wel direct thuis voelen in de wereld van Azuma, maar toch verrast worden door het innovatieve en constant evoluerende Karakuri-systeem. De hoge moeilijkheidsgraad, technische mankementen en het oninteressante verhaal zal echter vooral nieuwkomers binnen het genre afschrikken.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Wild Hearts (PS5) review - Is op z’n leukst wanneer het niet oneerlijk is

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links