Metal Slug Tactics magazine-review (PS5) - Perfect huwelijksmateriaal

Ergens halverwege mijn eerste succesvolle run kijk ik op de klok. Geen idee wat hier gaande is, maar het is 4 uur later dan ik gegokt zou hebben. Komt door het genre, natuurlijk. Een écht goeie tactics-game kan m’n hyperfocus als geen ander in overdrive trappen. En deze game is een echt goeie tactics-game. En een goeie roguelike. En een goeie Metal Slug-game.

Nul pretentie

De iconische artstyle van Metal Slug komt je ongetwijfeld bekend voor. De beroemde SNK-serie laat ons al sinds 1996 van links naar rechts rennen, met de schietknop ingedrukt, in de hoop dat we de pixelachtige bullethell in oorlogsgebied overleven. Als we ontwikkelaar Leikir Studio vragen naar de keuze om hier plots een tactics-game van te maken, krijgen we een opvallend eerlijk antwoord.

“We zijn Metal Slug-fans. En niemand in de studio maakte zich enige illusie dat wij iets konden toevoegen aan deze serie als we gewoon een nieuw deel maakten – dat zou pretentieus zijn. Tactics games echter, dat zit in ons DNA. Dus koppelden we terug dat we dat wél wilden doen.” Zelfkennis, een belangrijk goed, want het resultaat is werkelijk fantastisch.

Tactics meets roguelike

Niet alleen het grafische stijltje werd feilloos overgezet, ook de filosofie van de serie (run-‘n-gun) werd in een genre gegoten dat normaal gesproken beheerst en voorzichtig is. Maar niet hier. Veel bewegen is een risico, maar levert je ook punten op om speciale skills in te zetten en het verhoogt de kans op het dodgen van vijandelijke aanvallen.

Met dat in het achterhoofd, ga ik de eerste van vier regio’s in. Speel daar drie willekeurige missies uit en je neemt het op tegen een dikke eindbaas. De UI verwart in eerste instantie en het duurt even voordat ik de talloze gameplay-regels een beetje doorheb. Als ik de eerste keer het loodje leg en helemaal opnieuw moet beginnen, besef ik pas: dit is, naast een tactics-game, ook nog eens een roguelike.

Beter dan saté-mayo

Ik heb zelf nooit zoiets gespeeld, maar de unieke combi blijkt nog beter dan mayonaise en saté. Tactics en roguelike, twee van de meest ‘nog één potje dan’ genres die er bestaan. En langs beide meetlatten barst Metal Slug Tactics van de kwaliteit. Misschien had de game nog een regio of twee meer kunnen gebruiken en nóg iets meer redenen om nieuwe runs te starten, maar verder is alles hier genieten. Absolute triomf, voor een studio die precies weet waar het wel en (belangrijker nog) waar het niet in uitblinkt.