
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="3275670f-3b79-4820-934f-1a46af0c0c16"><p>Meer dan twintig jaar geleden, in 1997, kwam Age of Empires uit. Wat ik me ervan herinnerde is het best een relaxt spelletje, waarin je lekker resources verzamelt, leuke basisjes bouwt en de boel een beetje verdedigt met wat light combat. Maar op zich is het geen verrassing dat mijn geheugen me weer eens volledig in de steek laat (de jaren ’90 waren dan ook een, eh… vage tijd voor me), want uit Age of Empires: Definitive Editon blijkt dat deze RTS echt bijna het tegenovergestelde is van wat ik dacht…</p><p></p><h3>Age of Empires: Definitive Edition vs het originele Age of Empires</h3><p>‘Yup, dat is Age of Empires!’ dacht ik nog toen ik de definitieve versie van de game opstartte. ‘Precies dezelfde poppetjes, gebouwtjes en maps. Ik VOEL de nineties ervan af wasemen!’ Eh, zelfs dát had ik fout, want als je de oude game ernaast bekijkt, dan zie je dat de graphics, animaties en details ongeveer met een factor 1000 zijn verbeterd. Één popske in de Definitive Edition is namelijk ongeveer evenveel kb’s als de héle originele game bij elkaar! Of dat heel indrukwekkend is of dat ontwikkelaar Forbidden Empires gewoon lui is geweest met comprimeren (optie 3: ze zijn aan het opscheppen), dat laten we maar even in het midden. Simpelweg omdat ik het niet weet.</p><p><iframe frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/GL0sAs1-L-4" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="425"></iframe></p><p>Ding is dat dit niet zomaar een 4K-versie is, maar een bijzonder harde opkalefater. Zo zijn de 3D-ogende units in Age of Empires: Definitive Edition in feite 2D, maar vanuit maar liefst 32 verschillende hoeken gerenderd. In de AoE van weleer waren dat maar 8. *Ruimte om onder de indruk te zijn.* Naast de fancy nieuwe reflecties, schaduwen en prachtig gerenderd water, zijn ook de geluiden van Age of Empires aangepakt. De briefings van de missies zijn opnieuw opgenomen met een heerlijke, ietwat sarcastische stem en de muziek is stukken beter, maar het verschil in geluidseffecten hoor ik niet zo. Laat ik het zo zeggen: ik werd alsnog knetterlijp van de honderden, misschien wel duizenden keren dat ik de units ‘alamas’ en ‘erectus’ of whatever heb horen zeggen.</p><p></p><h3>Age of Empires: Definitive Edition – niet alles is beter</h3><p>Over het algemeen is Age of Empires: Definitive Edition wat betreft esthetiek een enorme verbetering op de oorspronkelijke versie, maar helaas zijn de menu’s nog steeds saai als een schoolboek. Je krijgt eenvoudige lijsten in blokken voorgeschoteld, waaruit je dan wel weer een shitload aan keuzes kunt maken. 10 campaigns welteverstaan, verdeeld over 17 facties, waaronder die van de add-on Rise of Rome en de Hittite campagne die ooit deel uitmaakte van Age of Empire’s demo. Dan is er nog de multiplayer en daarmee kan je bijvoorbeeld een potje maximale strategie-stress spelen door met 8 spelers tegelijk een map op te gaan. In totaal bieden die saaie menu’s, voor de echte gekkie doorzetter, toegang tot wel 60 uur aan speeltijd. Not bad! Maar er is een reden waarom je dat never gaat bereiken…</p><p></p><p>En die reden is de Artificial Intelligence... oh boy, de AI! Die is dus net zo irritant als in 1997, waardoor units nog steeds beroerde path finding hebben en geneigd zijn óveral achter te blijven hangen. Staat er iemand in de weg, dan gaat het gemiddelde poppetje eerst een seconde of twee stotteren voordat ie er omheen loopt. Heb je pech, dan doet ´ie dat met een enorme omweg. Dit was allemaal geen ramp geweest als AoE inderdáád die relaxte, naar empire builder neigende RTS was uit mijn herinneringen. Maar dat is het dus ze-ker niet!</p><p></p><h3>Age of Empires: Definitive Edition – stressstrategie</h3><p>AoE is een van de meest stressvolle games die ik de afgelopen jaren heb gespeeld. De laatste lessen van de tutorial, die ik na een uur of drie pas bereikte, gaven me al een voorproefje van de volledige clusterfuck van kleine brandjes die geblust moeten worden gedurende een gemiddelde campaign. En uiteindelijk bleek ik ook bijzonder weinig te ontspannen tijdens de daadwerkelijke campaigns van Age of Empires: Definitive Edition: ‘Okay, ik ga dus even m’n villagers verdelen over goud, steen, hout en f… AW FUCK IK WORD VAN DRIE KANTEN AANGEVALLEN! Okay, even een barracks neerzetten en dan… OW SHIT AL M’N KRIJGERS ZIJN DOOD want ze doen waar de fuck ze maar zin in hebben!!! Goed, rustig blijven en gewoon even… MOEDERTJELIEF M’N TOWN CENTER STAAT IN DE HENS!!!’ Kijk, in principe is dit vet, een game die je zo hard bezig houdt dat je er praktisch een burn-out van oploopt. Maar het oneindig aantal keren dat ik pissig ben geworden op m’n units die niet doen wat ik wil, of die net even een seconde te lang doen over hun opdrachten, zorgen ervoor dat ik graag terug wil naar die valse herinneringen van een relaxte, weinigeisende Age of Empire.</p><p><iframe frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/JOEMc0pJHY8" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="425"></iframe></p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Age of Empires: Definitive Edition - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links