<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="2ea10077-28f3-4ca9-88f5-651e13028fc1">Alles leek dus voor de bakker en het feest kon beginnen… ware het niet dat Dead Space 3 geen LAN-co-op ondersteunt! Je kunt alleen online co-op spelen. En de vrienden van EA hadden geen online redeem-codes bij de games gestopt. Zelfs hack-meester Florian kon ons niet helpen. Toen zijn de twee heren maar recht naast elkaar gaan gamen, ieder de singleplayer, tips en sneren over en weer uitwisselend. Werd het toch nog gezellig… Die Jan toch. Viert dit jaar zijn twintigjarig jubileum als gamejournalist. Heeft waarschijnlijk al meer monsters, zombies en andere gedrochten gedood dan dat er euro's in zijn portefeuille zitten. Maar als we na zes minuten de eerste Necromorphs tegen het lijf lopen, hoor ik een piepstemmetje naast me gillen: 'Ik word helemaal panisch!!!'. De moeilijkheidsgraad gaat zelfs even omlaag naar casual. Jan, mag ik je bij deze alvast bedanken voor mijn meest hilarische videogamemoment van het afgelopen decennium :-) Wat Graddus er effe niet bij zegt, is dat ik de game na een half uurtje weer braaf terugzette op normal. Overigens op een moment dat ik Graddus zover had ingehaald dat hij smeekte om op me te wachten. Inderdaad casual is echt veel te makkelijk maar het had misschien ook te maken met het feit dat ik de brightness te laag had staan waardoor ik die tyfusbeesten niet zag aankomen in het begin. Over begin gesproken; wat een start kent DS3; meerdere verrassingen en de sfeer zit er meteen in.  Okay, okay, ere wie ere toekomt: nadat je het angstzweet uit je bilnaad had geveegd, kwam je inderdaad sterk terug. Met dank aan die supersonische plasmacutter van je. Hoe had je die eigenlijk in elkaar getimmerd?En inderdaad, de sfeer zit er van meet af aan helemaal in. Misschien minder claustrofobisch dan in deel één en twee, maar de dramatiek en de goed gebalanceerde pacing vergoeden veel. Vooral de set-piece waarbij je in een ruimteschip met een rotvaart op ijsplaneet Tau Volantis afstevent, is zwaar indrukwekkend. Het ding kraakt in zijn voegen, dondert uit elkaar en dan in de chaos je gravity suit zoeken... Damn, zieke shit!Ja, die workbench is interessant. In plaats van als een gek door de game te rennen, kun je met gevonden onderdelen en blauwdrukken je bestaande wapens op allerlei manieren upgraden. Het menu had echter wel wat intuïtiever kunnen zijn. En bij de gekoppelde microtransacties in dit onderdeel zet ik dikke vraagtekens (zie kader).Toch is het vet om naar eigen inzicht je guns up te graden want jij had na vier uur knallen nog best wel een gay proppenschietertje. Je moet je er echt effe in verdiepen.Het geeft tegelijkertijd aan dat de game nog wat meer richting actie/shooter neigt zonder de horror los te laten. Ik ben me af en toe weer het apenlazarus geschrokken omdat die smerige wezens zich zo bizar fanatiek op je storten. En die explosies en die dingetjes die onverwacht misgaan, zijn echt fantastisch uitgewerkt, misschien nog wel beter dan de actie zelf...Wat mij betreft balanceert Dead Space 3 perfect tussen snelle en tragere segmenten. Een heerlijke mix tussen free-roaming door de ruimte zweven en traditionele corridor-gameplay. De vrees dat de game teveel mainstream actie zou kennen, kan bij deze dan ook ‘outer space’ worden ingeknald.En weet je Jan, fok mijn gaye proppenschieter. Stiekem vond ik het gewoon het leukste om als een dolgedraaide gabber shit in elkaar te stampen met mijn ruimtelaars. De vleeshompen vliegen als rauwe stukken kebab door de lucht! Grafisch oogt Dead Space 3 best strak, maar ik heb wel het idee dat de engine na drie delen op zijn laatste benen loopt. De in-game tussenfilmpjes bijvoorbeeld zien er niet uit. Die doodse gelaatsuitdrukkingen en misvormde kaaklijnen. Brrrr, da’s past écht horror! Wat vond je überhaupt van het verhaal?Het verhaal? Mmm, tja, doordat jij de hele tijd naast me zo hard aan het brullen was, heb ik er niet al te veel van meegekregen, maar toen ik de dag erna de boel nog eens in mijn eentje opstartte, kwam ik erachter dat het toch wel goed in elkaar steekt. De game kent de nodige plottwisten en het verhaal over de Markers en de Necromorph heeft toch wel een epische WTF-finale! Ik denk dat niemand ziet aankomen waar deze game uiteindelijk naar toe gaat.Wel is de hele ervaring wat minder traditionele horror, maar dat was in DS 2 ook al zo. Doordat je nu ook tegen mensen vecht, is de game net een tikje minder eng, maar ik denk dat we ‘m absoluut kunnen aanraden aan iedere Dead Space-fanboy en scifi-head. Tja, ik word altijd wat luidruchtig na een paar biertjes. Ik wil toch nog één kritische kanttekening plaatsen. De ‘puzzels’ behelzen namelijk weinig meer dan objecten met stasis bewerken. Iets meer creativiteit op dat vlak had geen kwaad gekund.Al met al ben ik echter geïmponeerd door Dead Space 3. De brute set-pieces, het authentieke survival-horror sfeertje en de exclusieve co-op content maken deze game een meer dan waardige aanvulling op de franchise.Oh, en ik heb ‘mister PU’ Meijroos in zijn broek zien poepen van angst! Ofschoon ik inmiddels het idee heb dat jij al schrikt als ik hard ‘BOE!!!’ roep, wil ik Dead Space 3 toch een dikke pluim in zijn zwarte gat steken voor die onbetaalbare ervaring! Die pluim deel ik samen met jou uit. Dead Space 3 is weer een bij vlagen zenuwslopende sciencefiction action-thriller geworden. En ik denk dat als je hem in je eentje gaat spelen, zonder een brullende, bierdrinkende medespeler op een halve meter naast je, de ervaring nog een stuk aangenamer is.  <iframe frameborder="0" height="342" src="https://www.youtube.com/embed/kMKwwr2GWZY" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="608"></iframe>  </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu">Conclusie</h2>
</article>

Dead Space 3 - review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links