
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="9c899cbd-a88d-4590-b07d-fa6b84694a30"><p>Waarschijnlijk was het in 2011 al dat ik Game of Thrones voor het eerst zag. De serie was net uit op HBO, maar er was al meteen een heleboel buzz. Dat was destijds in eerste instantie vooral omdat de boeken populair waren en er eindelijk weer geld werd gestoken in een fantasy-serie, maar al gauw bleek natuurlijk dat het ook wel door iets anders kwam...</p><p>De serie is op HBO te zien en aangezien dat geen ‘openbare’ televisiezender is, kon je in series op die zender altijd rekenen op veel schelden, veel geweld en veel naakt. Eigenlijk was het de gemiddelde Nederlandse speelfilm, incusief Carice van Houten met onbloot bovenlichaam, alleen dan Amerikaans. Nu chargeer ik natuurlijk een beetje, maar het is wel iets wat me erg begon tegen te staan in Game of Thrones. De seks in de serie was in de eerste twee seizoenen extreem hevig aanwezig en vaak erg onprettig voor de dames.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Seks die afleidt</h3><p>Niet dat ik uit de Biblebelt kom of per se wilde rebelleren tegen iets dat zo ultiem geliefd was, maar ik zag het functionele er niet van in. Sterker nog: het maakte het volgen van gesprekken meestal best moeilijk. Dat heb ik trouwens niet alleen bij Game of Thrones: vaak heeft seks of naaktheid totaal geen toegevoegde waarde in een serie of film. Er is vaak niet eens uit te halen of de mensen die het doen het fantastisch vinden. Het is vaak een moetje, in plaats van dat er een coole gedachte achter zit. Jammer, want als er iets bepalend is in het menselijk bestaan dan is het wel seks. </p><p>Goed, terug naar Game of Thrones. De druppel voor mij om het niet meer te kijken, dat was het moment waarop Joffrey twee hoeren sommeerde elkaar af te ranselen met een soort riem vol spijkers. Wisten we immers niet allang dat die nare dude een nogal gestoord mannetje was? Veranderde iemands mening na het zien van deze scène? Hij had al zoveel mensen op rotmanieren aan hun einde laten komen (gifwijntje, iemand?), waarom moest dit er ook nog bij? We zijn toch niet dom? De serie was al niet al te positief tegenover vrouwen en ik vond het dan ook erg moeilijk om dit er ook nog bij te zien. Het voelde naar.</p><p>Wat ik echter nog lastiger vond aan Game of Thrones, was om te volgen wat, wie, hoe, waar. Misschien hielp het niet dat er geen ondertiteling was bij de afleveringen die ik in eerste instantie zag. Al die vreemde namen die moeilijk te onthouden waren, al die scènes waarin weer nieuwe mensen werden geïntroduceerd en dan ook nog al die topografie erbij: King’s Landing, Westeros, Lannisport, Winterfell… Ik vond het moeilijk om in te komen. Dat ik het weer eens wilde meekijken met mijn toenmalige vriend net op het moment dat er een paardenhoofd werd afgehakt, dat wist me ook niet echt over te halen.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Politieke spelletjes</h3><p>Dus heb ik GoT een tijdje links laten liggen. De populariteit van de serie nam niet af en vrienden bleven het aanraden. Zeker omdat ik ze natuurlijk maar bleef vragen waarom ze die serie in godsnaam nog keken. Natuurlijk zag ik ook wat er aantrekkelijk aan kon zijn: het zag er kwalitatief goed uit, er zaten enorm shockerende momenten in waarover iedereen sprak en uiteindelijk had de serie ondanks alle magie en fantasy veel te maken met politieke spelletjes.</p><p>Uiteindelijk ging ik voor de bijl (niet die van Greyjoy). Het feit dat ik wat meer context en ondertiteling had en wist dat de serie er niet per se op uit was om vrouwen alleen maar uit te buiten, dat werkte. Ik was blij dat ik mijn impopulaire mening kon bijstellen en voor ik het wist was ik tegen de tijd dat seizoen vier begon, helemaal een Thronesy. Oké, de boeken las ik niet, maar verder was alles Game of Thrones geweldig. Achteraf begrijp ik ook waarom de seks zo aanwezig was in die eerste twee seizoenen: het maakte deel uit van de lijdensweg van de vrouwen (en enkele mannen. Ik zie je, Jaime!), zodat ze echt van ver zouden komen tot waar ze nu zijn. </p><p style="text-align: center;"><br/></p><h3>Ik houd ervan (SPOILERS)</h3><p>Er was veel om te haten, maar meer om van te houden. Juist omdat het fantasy is, weet je nooit wat er staat te gebeuren. Alles kan! Maar, dat nemen ze dan weer niet té ver. Het is niet zo dat er ineens nog acht draken zijn, het blijft allemaal wel binnen proportie. Er zit ook veel humor in de serie, die je zeker naarmate je het langer kijkt steeds meer zal waarderen. De eerste aflevering van dit laatste seizoen had overigens wel heel veel grappen en grollen, maar ze voelen als een soort inside jokes omdat je weet wat er is voorgevallen, dus is het extra tof.</p><p>Het heeft lang geduurd voor dit laatste seizoen van start ging en ik heb er enorm naar uitgekeken, terwijl we tegelijkertijd natuurlijk dat zware gevoel hebben van een aankomend einde. Ik rouw ook nog steeds om de dood van Khal Drogo, Olenna Tyrell en Ygritte (kon die geen Jon Snow-treatment krijgen?), ik leef mee met de lijdensweg van Sansa en Arya heeft mijn onvoorwaardelijke steun. Ik kan niet wachten tot we in dit nieuwe seizoen de wolven weer zien, Bran eens een persoonlijkheid krijgt en we ervaren tot wat voor gruwelijks Cersei en haar een-handige handlanger nou echt in staat zijn.</p><p style="text-align: center;"><br/></p><p><em>Heb jij een haat-liefde-verhouding met Game of Thrones gehad, net zoals ik? Of ben je nog steeds niet gegrepen door deze veelbesproken tv-serie?</em></p></div>
</div>
</content>
</article>


Game of Thrones is heus zo slecht nog niet

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links