
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453303776_w8e6crv3xn"> <p>De samoerai, de edele krijger uit het feodale Japan, fascineert mij al sinds ik als achtjarig opdondertje een dappere poging deed om James Clavell’s Shogun te lezen. Helaas waren de 1152 pagina’s over de eerste Engelsman die in 1600 Japan bereikte een beetje teveel gevraagd voor mijn kinderbrein, maar gelukkig ging Cloud of Sparrows van Takashi Matsuoka (in het Nederlands simpelweg ‘Samoerai’ genoemd) me beter af. Dit verhaal gaat over wat er 250 jaar later na de ontmoeting tussen oost en west gebeurt en lijkt wat meer op The Last Samurai, die film met Tom Cruise.</p><p>Aangewakkerd door mijn broer zijn enthousiasme, verschoof de samoeraifascinatie later naar de afvallige ronin en waagde ik me aan The Ninja van Eric van Lustbader. Nou had deze man niet voor niets zo’n, eh… hitsig klinkende achternaam en de vele, uitgebreide seksscènes in dit boek gaven mijn beïnvloedbare koppie een licht trauma. Desalniettemin was het zaadje geplant en ook al vond ik de derde akte van Ghost of Tsushima licht tegenvallen, de nieuwe roep van het samoerai/roninleven in de Director’s Cut kón ik niet negeren. Traveller’s Atire aan en op naar Iki Island dus!</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629454762101_5xf6flxgz7u"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665389"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665389/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629453314572_zzzywdi8p1">Een derde leuk</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453319548_ijfm46vv0yk"> <p>Ja, tegen het einde van Ghost of Tsushima was ik lichtelijk tegen mijn zin aan het spelen. Het laatste gedeelte van het eiland vond ik láng niet zo mooi als de eerste twee, de combat was door alle upgrades te makkelijk geworden en wat die upgrades betreft: die waren er amper nog te verdienen. Sucker Punchs voor het overgrote deel fantastische samoerai-Assassin’s Creed-like had wat mij betreft wel een uur of tien korter gekund en dat is deels de reden waarom ik het <a href="https://pu.nl/artikelen/review/ghost-of-tsushima-review-ps4-hier-is-je-assassins-creed-in-feodaal-japan/" rel="noopener noreferrer" target="_blank"><b>geen Gold Award</b></a> gaf. Maar het was ondanks dat toch bijzonder makkelijk om weer terug in de game te glijden nadat ik een jaar geleden alles op één Trophy na uitgespeeld had (de Legends-update heb ik geskipt).</p><p>Mijn liefde voor Japan en de van jongs af aan ingeprente fascinatie voor samoerai en ninja speelt natuurlijk mee, maar Ghost of Tsushima: Director’s Cut zoog me onmiddellijk weer op. De combat was even wennen na m’n samoerai-sabbatical, maar tegen de tijd dat Jin Sakai naar Iki Island vertrok om de strijd aan te gaan met een nieuwe bedreiging genaamd The Eagle, was ik voor minstens 80% geëngageerd. Dat komt natuurlijk deels door de pracht en praal, want ook op Iki is Japan weer onwaarschijnlijk mooi – al kan ik niet zeggen dat de PS5-update daar nog een schepje bovenop doet. Voor zover mijn blote oog kan waarnemen, is er een upres van 1800p naar 2160p, en dat is het wel. Gelukkig kán deze game amper mooier. Ik begon ook onmiddellijk weer veelvuldig de Photo Mode te gebruiken, want de prachtige plaatjes waren niet aan te slepen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629454331046_vrvtkga774r"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665387"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665387/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629453354533_c859fvuui19">PS5 Ready?</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453360315_7r13jv7yhdq"> <p>Behalve de grafische update heeft deze speciale PS5-versie van Ghost of Tsushima verbeterd 3D-geluid en haalt het ook allerlei audiotrucjes met de DualSense uit. Dit is best geinig en samen met de haptic feedback geeft het een klein beetje extra immersie, hoewel ik het ook niet vreemd zou vinden als je het meteen uitzet omdat het je afleidt, vooral wanneer je headphones op hebt. Verder is de Japanse lip-sync aangepast, waardoor de personages beter hun digitale smoelen om Japanse woorden heen vormen, waarmee deze taaloptie nog meer aan te raden is. Let wel: je mist iets gemakkelijker narratieve zaken als je Japans niet verstaat, helemaal informatie die er in nederzettingen wordt gegeven door NPC’s en die vaak niet ondertiteld worden.</p><p>De technische aanpassingen van Ghost of Iki zijn daarmee niet zo overweldigend als in bijvoorbeeld een Marvel’s Spider-Man Remastered, maar het is genoeg om je er aan te herinneren dat je op je nieuwe PlayStation speelt. Hoe dan ook is het belangrijkste aan Ghost of Tsushima: Director’s Cut wat mij betreft de extra content die een bezitter van de PS4-versie voor 30 euro binnenhaalt, want de Tales of Iki is zeker geen kleine toevoeging. Het woord ‘Cut’ uit de titel doet vermoeden dat het loze onzin is dat Sony er liever niet in had, maar dit nieuwe eiland is zeker niet iets dat op de vloer van Sucker Punch haar editroom had moeten blijven liggen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629454367165_lb2ml03an4"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665068"> <figure class="resized-image"> <img alt="Ghost of Tsushima Directors Cut" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665068/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629453381380_q7nm7qh66f">Jins trauma</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453386971_n2fgwihsxx"> <p>Ik weet niet of je het opgevallen is, maar Ghost of Tsushima heeft qua verhaal een flink draadje laten hangen. Zoals spelers van de game misschien nog wel weten (en heb je GoT nog niet gespeeld, skip deze alinea dan maar even), is de vader van hoofdpersonage Jin Sakai gedood voor de ogen van zijn jonge zoon, iets wat onze samoerai natuurlijk niet in de koude kleren is gaan zitten. Op Iki Island duikt Jin daarom diep in zijn persoonlijke verleden, en wordt er verder ingegaan op de traumatische ervaring, want hij en zijn vader hebben het echt bestaande eilandje aan de kust van Tsushima ooit aangedaan. In Tales of Iki krijg je meerdere malen flashbacks te zien of maak je er daadwerkelijk onderdeel van uit, waardoor Jins persoonlijke verleden wordt aangevuld. Daarmee heeft de Japanner ongeveer 300% meer achtergrondinfo dan het gemiddelde gamepersonage (no offense, Ellie en Joel).</p><p>Aangezien we helemaal aan het begin van Ghost of Tsushima hebben meegekregen hoe Jins vader, Lord Kazumasa Sakai, doodging, voelt het daadwerkelijk alsof Sucker Punch een goed uitgewerkt plan had voor deze extra content. Dit is geen loos bijvoegsel, een belangeloos zij-avontuurtje, maar een integraal deel van Jin zijn persoonlijke reis. Dus hoewel de toevoeging van een extra eiland natuurlijk les 1.01 is van hoe je DLC introduceert aan een openwereldgame, is Tales of Iki verder niet een cliché stukje additionele content. Er zijn wel een aantal valkuilen waar het helaas intrapt.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629454440093_7s7t3d062n6"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-665379"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/665379/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629453396836_a8rf7b7yqvj">Op je fluit spelen, denkend aan je moeder</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453402220_6wa6d78q36"> <p>Je kent het wel: je hebt een openwereldgame helemaal uitgewoond, alle upgrades geregeld, elke soort armor in je bezit en ladingen geld in je zak. Als er dan een uitbreiding komt, dan wil je toch graag dat er weer iets te levellen en te kopen valt, want dat goud brandt een fucking gat in je buidel! Helaas biedt Ghost of Iki op dat gebied niet een enorme lading extra’s: er is wel wat nieuwe armor te ontgrendelen en upgraden en je kunt ook een aantal progressiepunten kwijt in nieuwe skilltrees, maar het rpg-element moet je eigenlijk een beetje loslaten in deze content. Tales of Iki gaat meer om de exploratie en is daarmee een leuk ontdekkingsreisje, net zoals de eerste Akte van Ghost of Tsushima dat was.</p><p>Iki zit vol met inspiratievolle plekken om Haiku’s te componeren en ja, je kunt ook weer lekker bamboe hakken, maar er zijn - verrassend genoeg - ook genoeg nieuwe zij-activiteiten. Ik werd vooral vrolijk van plekken waar Jin terugdenkt aan de fluitlessen van zijn moeder en een melodietje speelt. Met dit fluitspel, waarvoor je je controller op en neer moet bewegen om een gloeiend puntje binnen een spoor te houden, lok je een diertje naar je toe dat je uiteindelijk mag aaien. D’ aaawww! Nee, het is niet bepaald een indrukwekkend staaltje DualSense-gebruik, want deze functionaliteit had de DualShock 3 volgens mij ook al, maar als een malle diertjes aaien in plaats van doodschieten kan ik alleen maar toejuichen – en het is ook verdraaid sfeervol.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1629454455748_p35edhhhejp"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-569970"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/569970/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1629453425524_xi44bpdix2m">Kurosawa-inspiratie</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1629453430532_5w0v5ztcnby"> <p>De derde akte van Ghost of Tsushima wist me dus amper meer te boeien, maar mijn fascinatie voor de samoerai is er niet minder om geworden. Deze Director’s Cut is dan ook een heerlijke herinnering aan hoe de eer van deze Japanse krijgers het middelpunt kan zijn van prachtige, intrigerende verhalen over die boeiende, feodale periode van een van de mooiste landen ter wereld. En wederom ben ik écht heel erg van plan om weer een Kurosawa-film te kijken. Eerst nog even op mijn fluit spelen en aan mijn moeder denken…</p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--80">8,2</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">82</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Ghost of Tsushima: Director’s Cut </h2> <span>Ghost of Tsushima-fans hoeven niet te twijfelen en kunnen blind 30 euro betalen voor deze Director’s Cut, want de extra content biedt alles wat een Jin-fan maar kan wensen. Mocht je het origineel nog niet gespeeld hebben, dan zou ik je willen aanraden de eerste twee akten van Tsushima te spelen en dan meteen door te gaan naar Iki, want daarmee heb je de beste, interactieve samoeraisensatie te pakken die ik me kan bedenken.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Ghost of Tsushima: Director’s Cut – Review (PS5): Samoerai-sensatie nu zo goed als subliem

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links