
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683881453997_iohumurwogn"> <p>Iedereen die op jonge leeftijd de Harry Potter-films heeft gekeken, heeft waarschijnlijk zelf zitten wachten op een brief van Zweinstein: je hoeft niet in een bezemkast te wonen om van een toverschool te dromen. Hogwarts Legacy maakte die droom voor veel fans waar, maar het uitstel van de last-gen versies baarde menig gamer zorgen. Gelukkig weet de game ook op oudere consoles je interne magiemeter te vullen, al moet je daar soms wel een oogje voor dichtknijpen.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683881479113_y8zxfbf5v9q">Hogwarts Lag-acy</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683881487208_lu6723olcw"> <p>Laten we de Hippogrief in de kamer maar gelijk uit de weg ruimen: Hogwarts Legacy presteert verbazingwekkend goed op een originele PlayStation 4, waar de game voor deze review op gespeeld is. Je merkt wel dat het om een last-gen versie van de game gaat, maar het voelt meestal niet alsof je een ondermaatse versie van een PS5-game speelt - waarbij ‘meestal’ het sleutelwoord is.</p><p>Het uitstel heeft dan wel zijn vruchten afgeworpen, maar de performance is verre van perfect: textures verschijnen vaak meerdere secondes te laat, in grote omgevingen gaat de fps behoorlijk omlaag en je zult zo nu en dan opkijken van de bizarre belichting. Toch liet Hogwarts Legacy op de PS4 mijn kaak alsnog vaak op de grond vallen, omdat het ook daar merkbaar is dat de mooie omgevingen boordevol liefde zitten. </p> </div> <blockquote class="rs-snippet rs-snippet__quote" id="rs-1683881598295_seat1ico2qm">Zweinstein is het kloppende hart van de spelwereld</blockquote> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683881575295_p823j4bclx"> <p>Te voet draait de game heerlijk, maar ik moet eerlijk bekennen dat het angstzweet me uitbrak toen ik voor het eerst op een bezemsteel stapte: dit kan nooit zo magisch zijn als in de andere versies van de game. Toegegeven, de game ziet er zelden zo lelijk uit als tijdens het vliegen, maar het voelt alsnog zó lekker dat je de poppende textures en de dippende framerates door de vingers ziet. Als je je ogen dichtknijpt, zie je dat toch niet.</p><p>Als je over een heuvelrug vliegt, merk je misschien ineens een mysterieuze golf in de lucht op. “Wat is dit magische bouwsel nou weer?”, denk je, terwijl je erheen vliegt. Enkele seconden later kom je erachter dat het gewoon een berg was die nog niet ingeladen was. De game is daardoor zeker minder magisch dan op moderne systemen, al helemaal als je op een bezemsteel stapt. Toch zit de spelwereld zó volgepropt met liefde en detail, dat dat je waarschijnlijk geen toverzak uitmaakt. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1683881587654_8oyhovrtfmg"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695992"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695992/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683881833861_8qlzf24lz0b">Hogwarts Laadschermy</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683881847512_bsc4nvc5hi"> <p>Wat je ongetwijfeld wél in de weg gaat zitten, is de grote hoeveelheid laadschermen. Waar je in andere versies van het spel naadloos van de Great Hall naar de Zweinstein-tuin wandelt, kom je in deze versie van de game vaak voor een laadscherm te staan. Dit is niet altijd een ruwe onderbreking met een scherm voor je harses, maar vaak ook een deur die nét te lang dicht blijft, omdat de ruimte erachter nog aan het renderen is. </p><p>Bij sommige ruimtes die aan elkaar verbonden zijn, zie je dat letterlijk gebeuren: de doorgang is een soort Mario 64-achtig schilderij, die in een gedetailleerdere ruimte verandert zodra je er doorheen loopt. Mocht je je dan omdraaien naar de ruimte waar je vandaan komt, zie je precies weer zo’n schilderijachtige variant van de locatie. Het komt relatief weinig voor, maar het zijn wel de momenten waarop je beseft dat je op een last-gen console speelt: het zijn technologische concessies voor iets dat eigenlijk naadloos hoort te gaan. </p><p>Dat is te vergeven voor zo’n indrukwekkende wereld als deze. Logischerwijs heb je er vooral last van in het meest gedetailleerde gebied: Zweinstein, het kloppende hart van de spelwereld. Het wordt echter nog vervelender wanneer je in een uitdagend gevecht zit waarbij je keer op keer sterft, om na iedere poging een minuut naar een laadscherm te moeten staren. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1683881856365_rcg02gagd5"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-695993"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/695993/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683881939743_9lr33gzii8q">Zweinstein mag er zijn</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683881947976_633l4qaehu5"> <p>Qua opzet is Hogwarts Legacy een redelijk traditionele rpg, maar dan in de Wizarding World. Dat de game leentjebuur speelt bij genregenoten is helemaal niet erg, want de rpg-elementen zijn prima in de toverwereld verweven, en er zijn weinig mensen die een Harry Potter-game spelen voor vernieuwing van het rpg-genre. </p><p>Je speelt een Harry Potter-game wél voor de mogelijkheid om (eíndelijk) rond te kunnen wandelen in de wereld die je al zo goed kende uit de boeken en films. Het is dan ook geen verrassing dat Zweinstein en Hogsmeade verreweg de leukste locaties zijn in deze gigantische open spelwereld. Sterker nog: ik heb los van een aantal missies zo min mogelijk tijd in het gigantische Hogwarts Valley doorgebracht, om in plaats daarvan lekker het kasteel uit te kammen, op zoek naar geheimen.</p><p>Tussen de hoofdmissies door ben je vaak aan het verkennen, nieuwe spreuken aan het leren of zijmissies aan het voltooien. Deze side quests variëren van de standaard open wereld-clichés tot verrassende verhalen: enkele zijmissies maken zelfs meer indruk dan de meeste hoofdmissies uit het spel. </p><p>Hogwarts Legacy is op zijn best wanneer je Zweinstein aan het verkennen bent. Instrumenten bespelen zichzelf, leerlingen ontvangen brulbrieven van hun moeders en misschien kom je ineens wel een spokenfeest tegen. Ja, af en toe sta je voor een dichte deur omdat de ruimte erachter nog moet laden, maar de sfeer in Zweinstein is ronduit magisch.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1683882008127_m4f6wifbsi"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-696169"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/696169/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683882093109_21fk4ll2tno">Knokwarts Legacy</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683882095843_plw2uoqf0yf"> <p>Het hoofdverhaal is echter niet om over naar huis te schrijven, al is het boeiend genoeg om je bezig te houden. De introductie is episch, maar al snel veranderen de hoofdmissies in statische dialogen met simpele opdrachten. Het is vooral een excuus om de wereld in te trekken, personages te leren kennen en lessen te volgen. Naarmate het spel vordert leert je personage - een vijfdejaars leerling van Zweinstein - steeds meer spreuken, en na een missie of vijf wordt het spel pas écht interessant.</p><p>De gevechten zijn in het begin vrij statisch, maar zodra je spreuken van alle verschillende types hebt vrijgespeeld - wat even duurt - kun je spreuken gaan combineren. Dat geeft de combat de nodige verdieping, en de rest van de game blijf je bezig met het vrijspelen van nieuwe spreuken. Iedere spreuk is weer te combineren met andere aanvallen, waardoor je flink kunt blijven experimenteren.</p><p>Als je strategisch te werk gaat met deze combinaties, is de hoogste moeilijkheidsgraad goed te doen en vooral een leuke uitdaging - zoals het hoort te zijn. Je kunt zelf kiezen of je met je toverstaf het kamp van de vijanden in raast, of eerst wat rondsluipt - al is de stealth-optie misschien net iets te makkelijk. De moeilijkheidsgraad is alleen niet altijd even goed in balans. Er zitten uitschieters tussen die je personage binnen drie klappen tegen de grond werken, zodat je weer een minuut naar een laadscherm zit te turen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1683882179059_psv9ym9mgq7"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-694861"> <figure class="resized-image"> <img alt="Hogwarts Legacy" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/694861/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683882216124_z2z8zkal87k"> <p>De grootste boosdoeners zijn de baasgevechten. Daarbij verandert weinig op de hogere moeilijkheidsgraad, behalve dat je zelf veel kwetsbaarder bent en de vijand twee keer zo veel levensenergie heeft. Met name de eindbaas van het spel is enorm vervelend: die doodt jou in twee klappen, terwijl jij honderden keren met je toverstaf moet zwaaien om een klein stuk van de levensbalk af te halen - de eindbaas is wat dat betreft niet meer dan een irritante spreukenspons. </p><p>Omdat het om één grote baas gaat, die immuun is voor de bijzondere effecten van je spreuken, komt er ook weinig strategie aan te pas. Je moet vooral de patronen bestuderen en heel veel naar laadschermen staren, tot je beseft dat je de moeilijkheidsgraad ook gewoon eventjes omlaag kan krikken voor dit frustrerende gevecht.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683882226891_7a85qenyq4s">Net Toy Story 3</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683882233092_9xcoxpqqq4d"> <p>Voorheen kende ik Avalanche Software alleen van een aantal Disney-games. Hogwarts Legacy geeft me soms hetzelfde gevoel als de Toy Box-modus uit Toy Story 3, en dat bedoel ik op een goede manier. Net als in de Toy Box krijg je in Zweinstein je eigen plek om in te richten. Je kunt niet de hele school pimpen, maar jouw eigen ruimte kun je met een enorme hoeveelheid details naar smaak aankleden. Het is geen loze toevoeging, want je kunt er ook terecht voor het brouwen van toverdranken en het verbouwen van speciale planten - dingen die je zeer op de hoogste moeilijkheidsgraad wilt doen. Net als de Toy Box is Hogwarts Legacy een sfeervol feest van herkenning, met een open wereld die bovenal leúk is om te verkennen. </p><p>De school zit dus prachtig in elkaar, maar toch voelde het nooit alsof ik écht een Zweinstein-leerling was. Dat komt vooral door het gebrek aan schoolachtige spelmechanieken. Je hoeft niet op tijd te komen voor lessen, je kunt geen punten verdienen voor je huis en na zonsondergang hoef je niet door Zweinstein te sluipen. De lessen zijn nooit meer dan QTE’s waarbij je achteraf een spreuk ontvangt. Een aantal extra Bully-achtige spelelementen hadden je schooljaar aan Zweinstein een stuk unieker kunnen maken, en het boven het niveau ‘adventuregame in de Wizarding World’ kunnen tillen. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1683882260428_3pf8xop2b7n"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-694860"> <figure class="resized-image"> <img alt="Hogwarts Legacy" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/694860/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683882272061_vr2cv8wczvc"> <p>Je krijgt als speler een ook hoop keuzes voor je kiezen, maar die hebben uiteindelijk maar weinig impact. In welk huis je zit, hoe je toverstaf eruitziet en hoe aardig je tegen medestudenten bent, mag je allemaal zelf bepalen. Los van één unieke missie per Zweinstein-huis, ben ik geen keuzes tegengekomen die invloed hadden op het verhaal. Er zit geen moraliteitssysteem in de game, waardoor je lekker met explosieve spreuken door de hallen van Zweinstein kunt razen zonder gevolgen. Sterker nog: de leerlingen lijken nauwelijks op te merken dat je er bent, waardoor de spelwereld soms een stuk minder levendig voelt - dat doet Toy Story 3 stiekem beter.</p><p>Nóg een overeenkomst met de Disney-games van de studio, is dat Hogwarts Legacy je behoorlijk aan het handje neemt. Dat is voor veel mensen prettig, omdat de Wizarding World ook veel fans aantrekt die minder ervaren zijn met een controller in hun handen. Toch doet het ook een beetje af aan de ervaring: zelden hoef je echt zelf iets uit te zoeken. De meeste mysteries van Zweinstein worden voorafgegaan door een dikke gele quest marker, waardoor je de magie vaak op een wat voorgekauwde manier meemaakt.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1683882342827_27by4z8giqg"> They/them see me Rowling </h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1683882345957_ou3d2psbt3f"> <p>Tot slot is er nóg een Hippogrief in de kamer: de controverse rondom J.K. Rowling, de schrijfster van de Harry Potter-boeken, die sinds een aantal transfobische opmerkingen onder vuur ligt. Hogwarts Legacy probeert zich merkbaar te distantiëren van de uitspraken van Rowling, om de Wizarding World een inclusieve plek te houden. Hogwarts Legacy kaart ook op een goede manier de problematischere kanten van het Harry Potter-universum aan, door bijvoorbeeld in te gaan op de racisme jegens Goblins en de slavernij-achtige huiselfen. </p><p>Mocht je J.K. Rowling geen cent willen geven en niks met de Wizarding World te maken willen hebben, kun je de game natuurlijk overslaan - maar dan zou je waarschijnlijk deze review niet lezen. Voor degenen die het niet met Rowling’s ideeën eens zijn en wél fan zijn van de Wizarding World: Hogwarts Legacy neemt gepaste afstand van de controverse, om een podium te bieden voor de Harry Potter-magie en inclusiviteit. </p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="b521130f-097d-4dd2-a164-5e228f54d791"> <div class="youtube-rs-1683882369927_6r2tg65eyh8" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/ImR5GLPEBZQ?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--75">7,6</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">76</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Op oudere consoles wordt de magie van Hogwarts Legacy soms doorbroken door technologische gebreken, maar als je vroeger op een brief van Zweinstein hebt zitten wachten is dat geen reden om deze game te laten liggen. Hogwarts Legacy heeft een vrij basale insteek, maar de mooie muziek, gedetailleerde wereld en leuke combat zorgen ervoor dat de game druipt van de sfeer en óók nog eens lekker wegspeelt. </span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Hogwarts Legacy (PS4) review - De magie blijft overeind

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links