Mario Party Jamboree gespeeld – (Veel) meer van hetzelfde

Terwijl andere spelontwikkelaars een geslaagde game vaak uitmelken door elk jaar weer een gemakzuchtig gemaakt, nauwelijks vernieuwend vervolg in de winkels te kwakken, houdt mijn favoriete bedrijf Nintendo er gelukkig een heel andere, veel duurzamere bedrijfsstrategie op na. Nintendo doet namelijk niet aan uitmelken, maar verrast spelers keer op keer weer met nieuwe franchises, of met vervolgen in bestaande franchises die zo extreem afwijken van de voorgangers dat er…

Wat zeg je? Mario Party? Eh… tja. Daar zeg je me wat.

Mens-erger-je-wel

Jamboree is alweer het vierenzeventigste deel in de Mario Party-serie, waarvan sinds 1950 elk jaar een nieuw deel verscheen. Of nou ja, misschien kloppen die cijfers niet helemaal, maar er zijn in elk geval al een heleboel Mario Party’s verschenen, en eigenlijk maakt het niet zoveel uit hoeveel het er precies zijn of welk deel je speelt. Ze komen allemaal op hetzelfde neer.

Voor de zonderling die nog nooit Mario Party heeft gespeeld: het is als ganzenbord en levensweg, voor vier spelers, maar dan met vakjes die je muntentotaal laten stijgen of dalen. Aan het eind van elke ronde speel je een minigame waarin je munten kunt verdienen. Met die munten kun je sterren kopen, mits je die weet te bereiken. Daar draait de game in feite om: zoveel mogelijk sterren pakken. En ondertussen je ‘mens-erger-je-wel’-frustratie verbijten om massamoorden te voorkomen. Zo ook in Jamboree.

Smijten

Ik en twee andere mensen spelen op het kantoor van Nintendo in Nieuwegein een paar rondes op het spelbord genaamd Mega-Wigglers Smikkelwoud. Het had net zo goed een bord uit een vorige Mario Party kunnen zijn. Ook dit bord heeft weer vakjes die munten opleveren of afpakken. En er zijn wederom vakjes die je voorwerpen laten kopen, vakjes die voor opschudding zorgen, vakjes die het bord deels transformeren. Wel handig is dat er dit keer bij elke splitsing wordt aangegeven hoeveel vakjes je nog moet lopen naar de ster, als je de ene of de andere weg inslaat.

Ik sta op het pad dat over de rug van Mega-Wiggler naar de eerste ster leidt en ben er nog maar zes vakjes bij vandaan. Eén van mijn medespelers landt op een vakje waardoor Mega-Wiggler een eindje gaat wandelen, en mij op die manier veel verder bij die zo fel begeerde ster vandaan brengt. Ik wil opstaan en het spelbord door de kamer smijten. Maar dat gaat niet, want het bord is virtueel.

Jamboree heeft een heleboel extra’s, maar nog steeds ontbreekt de optie om het bord door de kamer te smijten. Je kunt wel weer allerlei gekke geluiden maken om je emoties tot uitdrukking te brengen, maar dat werkt voor mij eerder averechts.

Mix

Super Mario Party Jamboree is de derde Mario Party die voor de Nintendo Switch verschijnt. De eerste heette Super Mario Party en leek vooral bedoeld om spelers aan te moedigen meer Joy-Con-controllers te kopen. De game was namelijk niet met een gewone controller te spelen. De tweede heette Mario Party Superstars en leek vooral bedoeld om mensen aan te spreken die in hun jeugd plezier aan één of meer Mario Party’s hadden beleefd. De game stond namelijk strak van de nostalgie en verwijzingen naar het verleden. Jamboree zou je kunnen zien als een mix van de twee directe voorgangers, en dan nog wat erbij.

Wat de invloed van Mario Party Superstars betreft: nee, godzijdank hoef je de game niet per se met Joy-Con te spelen: Pro Controllers doen het ook. Maar er zitten wel weer van die bewegingsgevoelige minigames in het pakket. Gelukkig is er ook een optie om die motion controller-spelletjes buiten de mix te laten. We leven tenslotte niet meer in 2007.

Net als Mario Party Superstars bedient ook Jamboree spelers die nostalgische gevoelens koesteren voor oudere party’s. Om te beginnen kan iedereen met zijn favoriete Mario-figuurtje spelen, want er zijn maar liefst 22 personages in de game present: alle figuren uit alle voorgangers, plus de schimmige Ninji en ordinaire Pauline als nieuwkomers.

Daarnaast biedt het aanbod van 110 minigames voor elk wat wils, en zijn er naast de vijf nieuwe spelborden ook twee terugkerende exemplaren: Mario’s Rainbow Castle uit de eerste en Western Land (met die trein!) uit de tweede Mario Party. De partners uit Mario Party Superstars zijn trouwens ook terug, zij het met een kleinere rol en dus minder invloed op het spelverloop.

Expertregels

De beste nieuwe optie voor de ‘gewone’ potjes Mario Party zit ‘m in de zogenaamde Expertregels. Met die Expertregels wordt de geluksfactor die standaard een grote rol in Mario Party-games speelt enigszins gereduceerd. Zo krijg je bijvoorbeeld al vóórdat een potje begint te zien welk gedrag bonussterren oplevert, in plaats van dat je maar moet afwachten wat voor gedrag (het meeste vakjes lopen, de meeste munten winnen) aan het eind van een potje wordt beloond. Best wel een grote en welkome vernieuwing, als je het mij vraagt. En datzelfde geldt voor het pretpakket aan online opties.

Ik speelde in Nieuwegein twee van de meerdere (ik schat vijf of zes) opties om online met vrienden of vreemden te spelen. In Koopathlon moest ik tegen negentien andere spelers vijf rondes racen over een traject met 150 vakjes. Om vooruit te komen, speelden we tegelijkertijd minigames, waarbij elk verdiend muntje een stap vooruit was. In de co-opstand ‘Bommen op Bowser’ moest ik met zeven spelers samenwerken om een grote, Godzilla-achtige Bowser met kanonskogels te verslaan.

Beste ooit

Wat het leuk? Ja hoor, het was leuk. Natuurlijk was het leuk. Wie vindt het nou niet leuk om met en tegen andere spelers minigames te spelen? En uiteraard weet Nintendo na vierenzeventig delen ook wel hoe een vermakelijke minigame in elkaar steekt. Het zijn ondertussen minigame-masters, daar bij Nintendo. Maar natuurlijk zegt het voorvoegsel ‘mini’ ook wel dat het geen echte games zijn: het zijn snacks. En daar kun je genoeg van krijgen.

Vanwege de enorme hoop content en toch echt wel aanwezige vernieuwingen (met name die uitgebreide online-opties) kan ik hier natuurlijk niet verklaren dat Jamboree een gemakzuchtig in elkaar geflanste bende zonder enige vernieuwing is.

Integendeel, ik heb bij dit deel wel het idee dat Nintendo echt alles op alles heeft gezet om hier de beste Mario Party ooit van te maken. Het is in elk geval de meest uitgebreide Mario Party ooit, en daarmee een beter deel dan de twee directe voorgangers op de Switch. Dus tja, misschien ís dit wel de beste Mario Party ooit. Ik vermoed van wel, eigenlijk.

Tegelijkertijd blijft dit Mario Party, het feestje waarop je al tientallen keren bent geweest, in de kern hetzelfde als waar de serie ooit mee begon. Als je meer daarvan verlangt, levert Jamboree precies dát.

Super Mario Party Jamboree komt uit op 17 oktober voor de Nintendo Switch.