<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="7f6dfb98-2be6-4bda-b0ef-1024692a96b3">
 <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_1_0.jpg" target="_blank"></a>Tomonobu Itagaki; ik begrijp die man. Hij is een perfectionist die geen blad voor de mond neemt, als een rockster leeft, en in de problemen is gekomen op z’n werk omdat hij niet van vrouwelijke collega’s af kon blijven. Ja, ik kan me écht met hem identificeren.
En hij deelt mijn visie over wat goede games nou eigenlijk moeten zijn: snelle, aantrekkelijke fantasieën die continu het uiterst dunne lijntje tussen plezier en uitdaging bewandelen, én zich voornamelijk focussen op interactiviteit en speelbaarheid. Realisme boeit hem niet; hij houdt van games die de speler een haast bovennatuurlijk soort genot geven.
Dus maakt hij moeilijke, maar erg responsieve, gameplay gerichte games waarin de mannen gespierde helden zijn die groteske wezens doormidden kunnen hakken in fonteinen van bloed. En de vrouwen? In zijn wereld hebben ze allemaal knappe koppies, dunne tailles, en dikke tieten die hypnotiserend op en neer stuiteren. Daarom zijn de Dead or Alive-vechtgames zo’n groot succes, daarom zijn de Beach Volleyball-titels zo beschamend, maar stiekem toch ook vermakelijk, én daarom is zijn Ninja Gaiden-serie zo achterlijk vet.
 Vieze poging <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_2_0.jpg" target="_blank"></a>Itagaki is de meester van het digitaliseren van de mannelijke droom, en zijn Ninja Gaiden-games vormen zijn magnum opus. Des te pijnlijker dus dat juist hij een tijdje terug Team Ninja heeft verlaten en daarom niet heeft meegewerkt aan Ninja Gaiden 3. Want dat is voelbaar, al in de eerste minuut van de game.
De opening begint met een quick-time event en eindigt met een shot waarin de held, Ryu Hayabusa, zijn masker afdoet. Sorry, maar, wat!? Een uurtje later, wanneer het eerste segment van de game voorbij is en de eerste baas stof heeft gehapt, is de realisatie er pas écht: Itagaki has left the building. Dit is ‘zijn’ Ninja Gaiden niet meer.
<a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_3.jpg" target="_blank"></a>
De moeilijkheidsgraad ligt lager, health wordt na elk groot gevecht automatisch aangevuld, en de eerder genoemde QTE’s zijn aan de orde van de dag; niet alleen bij boss battles, maar zelfs bij ‘gewone’ vijanden en bij bijvoorbeeld het beklimmen van muren. Het doet allemaal een beetje denken aan God of War. Maar Kratos kan die simpliciteit en oppervlakkigheid hebben; het past bij hem. Ninja Gaiden ging echter altijd veel dieper; de speler moest alles altijd zélf doen. Deze poging de serie te stroomlijnen voelt daarom een beetje… vies.
 Modderfokking Rex <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_4.jpg" target="_blank"></a>Begrijp me niet verkeerd: dit is een spannende, opzwepende, toffe en nog altijd bikkelharde actiegame. Je zult dan ook ontiegelijk vaak doodgaan, vooral bij de bazen. Ondanks dat voel je je nog steeds dé überninja die op de meest genadeloze wijze zijn tegenstanders aan zijn zwaard rijgt, terwijl het bloed haast van het scherm afdruipt en de angstkreten van halfdode vijanden door de speakers knallen. Heerlijk.
Je rent door prachtig vormgegeven omgevingen, glijdt onder obstakels door, zweeft van gebouwen af als Batman, en je moordt als ’s werelds beste huurmoordenaar. Het werkt allemaal. 
Sommige wijzigingen aan de serie zijn zelfs zeer welkom, zoals het inzetten van Ryu’s instinct om te zien waar je naartoe moet (ik heb geen enkel moment in de game vastgezeten, hoera!) en de toevoeging van een beter uitgewerkt en uitgebreider verhaal.
<a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_5.jpg" target="_blank"></a>
Zo is er een terroristische beweging die de wereld probeert over te nemen én heeft een legendarisch zwaard Ryu’s arm vervloekt, wat natuurlijk allemaal met elkaar te maken blijkt te hebben. En dan zijn er nog de momenten wanneer je het op moet nemen tegen bazen als een gigantische robottank en een modderfokking Tyrannosaurus Rex, waarbij je weer even dat gevoel terugkrijgt van de vorige twee delen. Je staart vol ongeloof naar je scherm, je vloekt, je tiert, je schreeuwt het uit, maar je geniet er ook elke seconde van.
 Kunstmatige zoetstof <a href="https://pu.cdn.hub.nl/media/old/pubeeld/ninja_gaiden_3_6.jpg" target="_blank"></a>Maar, terugkijkend op de gehele ervaring, mis ik toch te veel om dit als een volwaardig vervolg te kunnen zien. De vele wapens, zoals de zeis en de klauwen, zijn weg (al worden ze wel DLC) waardoor de speler continu enkel met zijn trouwe katana speelt. De vernietigende Ninpo-superkracht is niet meer iets dat je bewaart voor uiterst lastige momenten, maar iets dat je nu elke keer gebruikt zodra het balkje volzit omdat het zich na elk gevecht weer reset. Er wordt minder gebruik gemaakt van bovennatuurlijke elementen en Japanse mythologie: de vijanden zijn nu voornamelijk menselijk of mechanisch. En om één of andere onverklaarbare reden is het niet meer mogelijk om ledematen van torso’s af te snijden als ’s werelds bruutste sushichef.
Met andere woorden: de vorige twee delen waren bikkelhard, eigenzinnig, met veel keuzevrijheid en ruimte voor strategie, en dit deel is een simpeler, lineair button-bash avontuur. Het is een uiterst toffe game, dat als derde deel echter geen blijvende indruk achterlaat. Als dit Hayabusa’s eerste 3D-avontuur was geweest, was het een klassieker, maar als opvolger van Ninja Gaiden II, smaakt het een beetje als Cola Light. Helaas is met Itagaki dus ook het ‘echte suiker’ uit Ninja Gaiden vertrokken, en er is geen kunstmatige zoetstof ter wereld die dat perfect kan nabootsen.

<object height="380" width="499"><param name="quality" value="high"/><param name="allowScriptAccess" value="always"/><param name="movie" value="https://www.youtube.com/v/UZFjbSfMoF4?version=3&amp;hl=nl_NL"/><param name="allowscriptaccess" value="always"/><embed allowscriptaccess="always" height="380" quality="high" src="https://www.youtube.com/v/UZFjbSfMoF4?version=3&amp;hl=nl_NL" type="application/x-shockwave-flash" width="499"/></object>
Conclusie Samuel: 
Een geweldige actiegame, in de kiem gesmoord door het feit dat zijn twee voorgangers veel ambitieuzer, epischer, en genadelozer waren. Perfect voor de gamers die Ninja Gaiden net ontdekken, maar de ‘master ninja’s’ zullen een gevoel van gemis niet kunnen onderdrukken.
</div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu">Conclusie</h2>
</article>

Ninja Gaiden 3 review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links