
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="836abdd3-eb25-43f1-b9aa-aa13bee782c2"><p style="text-align: justify;"><em>Dit is een verkorte versie van de review die je in PU09 kunt vinden.</em></p><p style="text-align: justify;">In de eerste Pikmin moest je met de kleine held Olimar je Pikmin-leger aanvoeren. In Pikmin 2 kreeg Olimar gezelschap van Louie, en had je dus opeens twee commandanten onder de knoppen.<br/>In Pikmin 3 is Olimar opeens spoorloos verdwenen, en krijg je in plaats daarvan drie nieuwe commandanten.<br/>Het klinkt zo simpel als 1, 2, 3. Een voorspelbare en goedkope manier om een spel te ‘vernieuwen’. Gelukkig verdwijnen termen als simpel, voorspelbaar en goedkoop terstond uit je hoofd wanneer je aan het meesterwerk Pikmin 3 begint.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Sublieme uitbouw</strong></h2><p style="text-align: justify;">Ja, het is even slikken dat je niet met Olimar speelt, maar maak je geen zorgen; je zult snel genoeg verknocht raken aan de nieuwe commandanten Brittany (roodharig meisje met bril), Captain (fout snorretje) en Alph (blauw haar en een kop alsof hij zit te schijten).<br/>Je krijgt ze gelukkig ook niet alle drie tegelijk voorgeschoteld. Krankzinnigheid is gegarandeerd wanneer iemand alle opties die uiteindelijk in Pikmin 3 beschikbaar komen in één keer krijgt voorgeschoteld.<br/>In plaats daarvan kent het spel een sublieme opbouw en gestage uitbouw van mogelijkheden, die beide zo’n beetje het hele spel worden doorgezet. Kijk niet raar op als je na tien uur spelen nóg een nieuwe Pikmin-soort ontdekt.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Nauwkeuriger</strong></h2><p style="text-align: justify;">Voor wie niet bekend is met het fenomeen Pikmin: je bestuurt in dit realtime-strategiespel een commandant die op de voet wordt gevolgd door maximaal honderd van die wandelende plantjes. Ze zien er schattig uit, maar het zijn eigenlijk kleine nazi’s die zonder tegenstribbelen elk moorddadig commando van jou gehoorzamen, zelfs als dit betekent dat ze door vuur moeten lopen of zich dood moeten vechten. Befehl ist Befehl.</p><p style="text-align: justify;">Het aansturen van Pikmin gaat in deel drie een stuk nauwkeuriger dan in de voorgangers, wat met name komt door de mogelijkheid met de ZL-knop de cursor op een doelwit vast te zetten. Zo kun je heel gemakkelijk de Pikmin naar (een bepaald deel van) een vijand smijten, of juist het complete leger er met één druk op de B-knop op afsturen.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Mooiste spel</strong></h2><p style="text-align: justify;">Pikmin 3 is zonder meer het mooiste spel dat Nintendo ooit heeft gemaakt. Nooit eerder wandelde je door zulke fraaie tuinen. Je hebt nog nooit zulke mooie appels of kiwi’s in een game gezien; het lijkt alsof je de zaadjes uit zo’n aardbei zou kunnen pulken.<br/>En dan de eindbazen, o wauw. Alsof Nintendo toch nog even wil showen met de technische capaciteit van de Wii U door die beesten van glimmende, halfdoorzichtige of pluizige textures en andere eye candy te voorzien.</p><p style="text-align: justify;">De muziek is al even wonderlijk. Niet te beschrijven zo mooi. Tuba’s, harmonica, geblaas en gepruttel, dan plots een vioolmelodie die je ráákt, dan weer een zwierig stukje jazz. Ondertussen geeft de audio constant kleine clues over wat er gebeurt.<br/>Pikmin van verschillende kleuren maken verschillende geluiden, die ook afhankelijk zijn van hun situatie. Belletjes herinneren subtiel aan het verstrijken van de tijd.<br/>Probeer efficiënt te werken, maar haast je niet te veel. Zolang je fruit blijft verzamelen, is er geen grens aan het aantal dagen dat je op deze hemelse aarde mag blijven.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Tweede scherm</strong></h2><p style="text-align: justify;">Er wordt vaak lacherig gedaan over het tweede scherm van de Wii U, doe ik graag aan mee, maar in Pikmin voegt het GamePad-scherm echt wel wat aan de gameplay toe.<br/>Je hebt constant een interactieve plattegrond voor ogen, kunt via het touchscreen het spel pauzeren om door de complete omgeving te scrollen (de 3D-omgeving op tv schuift gewoon mee) en ziet meteen waar Pikmin in rust of gevaar zich bevinden.</p><p style="text-align: justify;">Een ronduit sublieme toevoeging is de Go Here!-functie die het mogelijk maakt om één van je commandanten heel gemakkelijk naar een bepaalde locatie op de plattegrond te sturen. Zo liet ik Brittany automatisch naar een groepje achtergebleven gele Pikmin lopen, terwijl ik ondertussen met Captain en wat rode Pikmin een vuurspuwend monster versloeg, en onderwijl op de plattegrond controleerde of Alph en zijn rots-Pikmin al klaar waren met het slopen van een kristallen muur.</p><p></p><h2 style="text-align: justify;"><strong>Een feest</strong></h2><p style="text-align: justify;">In vergelijking met Pikmin 3 blijkt de eerste Pikmin uit 2001 opeens een zeer beperkt en oppervlakkig spel, met hooguit een paar leuke ideeën. Pikmin 3 is de ultieme en hartverwarmend rijke uitwerking van die ideeën, die heel veel meer biedt dan je zou verwachten, maar je nooit in de mogelijkheden laat verdrinken.</p><p style="text-align: justify;">Treur niet om het verlies van Olimar, want Pikmin 3 biedt meer dan zijn spellen ooit hebben geboden. En wie weet, duikt dat mannetje tóch nog ergens in Pikmin 3 op.</p></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
</article>


Pikmin 3 - Review

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links