
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705569978346_ejbefa87l85"> <p>In oktober 1972 vloog een Uruguayaans rugbyteam richting Chili voor een aankomende wedstrijd, maar het noodlot sloeg tijdens de reis toe. Terwijl het vliegtuig zich nog midden in het Andesgebergte bevond, ging de piloot ervan uit dat de eindbestemming nabij was en werd de daling veel te vroeg ingezet. Het vliegtuig crashte en een aanzienlijk aantal inzittenden van het voorste gedeelte van het vliegtuig overleefde het wonder boven wonder. Voor hen begon de echte lijdensweg pas op dat moment.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1705569985648_o1ea1dealwr">Misselijkmakend en hartverwarmend</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705569993006_jvjvfs2xrcl"> <p>De crash zelf wordt al vroeg in de meer dan twee uur durende film uitgebeeld en is meteen een van de meest indrukwekkend weergegeven vliegtuigongelukken die ik ooit in een film heb gezien. De manier waarop het noodlot pijlsnel toeslaat, de staart van het vliegtuig en de inzittenden van het voorste gedeelte worden weggerukt en de pijnlijk ogende crash zelf lieten mij ademloos achter, des te meer met het feit dat dit écht is gebeurd in het achterhoofd.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="da09a059-f90e-4d3b-b9b9-eac6e9465dc0"> <div class="youtube-rs-1705570015454_74y9vf9rnac" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/pDak4qLyF4Q?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705570068313_myiansrq2qq"> <p>Wat volgt is een bij tijden misselijkmakende en soms juist hartverwarmende zit, waarin de overlevenden maar liefst 72 dagen moeten zien te overleven op de besneeuwde bergen van dit afgelegen stukje aardbol. De zoekacties werden namelijk gestaakt nadat de slachtoffers niet werden gevonden. Sommige scènes zijn daadwerkelijk op de locatie van de ramp geschoten – ik kan mij zo voorstellen dat dit een logistieke nachtmerrie was, maar het zorgt voor werkelijk schitterende plaatjes die in schril contrast staan met de hel waar de overlevenden zich meerdere maanden in bevinden.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1705570085201_9gxv4ffq8zg">Overleven in de wildernis</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705570093221_3cz1m6yw09y"> <p>De overlevenden van de crash krijgen al tijdens hun eerste overnachting in het wrakstuk van het vliegtuig te maken met haast onvoorstelbaar lage temperaturen, waardoor sommigen letterlijk doodvriezen. Andere obstakels zijn sneeuwstormen en lawines die voor enkele spectaculaire en extreem claustrofobische scènes zorgen. Ik moest mijzelf tijdens het kijken naar deze film meermaals herinneren aan het feit dat ik moest blijven ademen, want ik vergat het nogal eens.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1705570101843_neajgbdcqx"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-704895"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/704895/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705570105440_1wwrmq0o23p"> <p>Het belangrijkste element laat zich voor iedereen die zich een beetje heeft ingelezen in de ramp echter snel raden: er komt geen redding, dus om te overleven moet het rugbyteam blijven eten. Aangezien het voedsel in de koffers zit al vrij snel opraakt en er geen dieren of planten in deze regio te vinden zijn, zit er niets anders op dan de gestorven kameraden op te eten. Dat het opeten van andere mensen niet zomaar over één nacht ijs gaat – wederom pun not intended – komt heel sterk in de film naar voren.</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1705570128197_nujq13ooief">Humaan</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705570139430_ns0m01077ei"> <p>Het maakt van Society of the Snow een enorm humane hervertelling van de ramp. De film besteedt veel tijd aan wat er in het hoofd van de overlevenden omgaat en de gesprekken die ze met elkaar houden in een poging zowel geestelijk als lichamelijk deze kwellende situatie te doorstaan. Waar het ‘spektakel’ van de ramp en de daaropvolgende problemen je de film in trekken, weten juist de ingetogen (en in sommige gevallen laatste) momenten van de personages je het meeste te raken. Dat voelt tegelijkertijd nergens als overdreven emotioneel of aangedikt. Elk gesprek, elke actie van elk persoon – van het opeten van schoenveters als hopeloze poging om de maag te vullen tot een scène waarin het merendeel van het rugbyteam uit pure wanhoop accepteert dat het gestorven medereizigers moet gaan eten – voelt gewichtig en tegelijkertijd realistisch.</p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="d9baf801-326a-4102-a560-d319e95f803d"> <div class="youtube-rs-1705570156799_zfeixqxx5z" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/bYk1T-e9Mz0?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1705570182526_7p5dw2kq339"> <p>In 1993 verfilmde Hollywood de ramp al in de vorm van Alive, maar Society of the Snow is wat mij betreft – en zover ik dat kan beoordelen natuurlijk – de meest reële verfilming van de gebeurtenis. Tegelijkertijd lijkt regisseur J.A. Bayona (The Impossible, The Orphanage en… eh… Jurassic Park: Fallen Kingdom) enorm veel respect naar de overlevenden en de nabestaanden van de slachtoffers uit te willen beelden, al is het maar door zoiets simpels als de namen van alle gestorven mensen kort in beeld te brengen.</p><p>Na het bekijken van Society of the Snow spookte de film in ieder geval nog lange tijd door mijn hoofd. Ik prees mijzelf na de aftiteling niet alleen gelukkig dat ik veilig in mijn warme bed kon kruipen, ik had er ook een niet in woorden uit te drukken respect voor de overlevenden bijgekregen. Society of the Snow is zo’n zeldzame film die de dunne scheidslijn tussen edge-of-your-seat-filmspektakel en een realistische weergave van een waargebeurde situatie ogenschijnlijk met het grootste gemak bewandelt. Gaat dat zien, want iedereen met een redelijk sterke maag en stalen zenuwen verdient het om erachter te komen hoe sterk de overlevingsdrang van de mens werkelijk kan zijn.</p><p><i>Society of the Snow staat nu op Netflix.</i><br/></p> </div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--90">9</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">90</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">Conclusie</h2> <span>Ik heb Society of the Snow pas in 2024 bekeken, maar het is met terugwerkende kracht een van mijn favoriete films van het afgelopen jaar. Het is geen makkelijke zit, maar tegelijkertijd vervulde het doorzettingsvermogen van de overlevenden mij met een warm gevoel dat de mentale kou die ik tijdens het kijken ervoer uit mijn hart joeg.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


Society of the Snow filmreview – Een ijzingwekkend waargebeurd verhaal

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links