Spook gekeken - Chucky, It’s What’s Inside en Sweeney Todd

De Chucky-serie bouwt vol zelfbewustzijn verder op de filmreeks

Tijn:
Hè hè, de Chucky-serie is eindelijk in Nederland te checken. Het eerste seizoen staat op Netflix, SkyShowtime en Videoland, maar op die laatstgenoemde dienst staat ook het tweede seizoen. Gelukkig heb ik die, want ik vlieg echt door het eerste seizoen heen. Het is ongelofelijk dat deze reeks al sinds 1988 met Don Mancini aan het roer en Brad Dourif als de stem van Chucky doorgaat. Het moet enorm leuk zijn om aan deze franchise te werken, want keer op keer blijven acteurs weer terugkomen om hun rol nog een keer te vertolken.

In de serie volgen we dan wel nieuwe personages, maar het bevindt zich in hetzelfde universum als álle andere Child’s Play-films - op de (best wel leuke) remake met Mark Hamill na, dan. Het is erg jammer dat het derde seizoen van de serie voorlopig ook de laatste is, omdat de serie niet verlengd is. Gelukkig zijn Don Mancini en co al weer vrolijk aan het rondshoppen om de serie ergens van een vervolg te voorzien, waarschijnlijk in filmvorm.

Deze serie is een beetje een gevalletje Cobra Kai: je kan hem zeker kijken zonder de films te hebben gezien, maar dan is het toch een behoorlijk vaag verhaal. Het is sowieso aan te raden om de oorspronkelijke film en de twee recentste films te checken - Curse of Chucky en Cult of Chucky - die zijn namelijk alle drie gewoon ontzettend leuk. En wat de serie betreft? Een grofgebekte, moordlustige pop jaagt op tieners: wat wil een mens nog meer?

Griezelfactor:

Eng is deze serie niet. Hooguit vind je ‘m hier en daar wat aan de gore kant.

Seizoen 1 van Chucky is te zien op Netflix, SkyShowtime en Videoland. Seizoen 2 is te zien op Videoland.

It’s What’s Inside is een vlotte Gen Z-thriller

Mol:
Als je mij een film voorschotelt en het woord mindfuck zegt, dan zet ik de film dezelfde avond nog op. Ik ga heel lekker op films die een beetje met je brein spelen. Daarom heb ik ook meteen maar It’s What’s Inside opgezet in het pikkedonker. Hoewel de film deels als horror gelabeld wordt, is het vooral een spannende film met een simpel, maar fris uitgevoerd concept.

In It’s What’s Inside komen een stel typische jongvolwassenen samen in een grote villa om een vrijgezellenfeest te houden. De vrienden kennen elkaar van vroegâh en zijn typische jongvolwassenen van deze tijd, waarbij de een bijvoorbeeld veel te druk is met haar Instagram. De film heeft een lekker vlot tempo tot een verloren vriend tevoorschijn komt met een koffertje. Dit koffertje geeft mensen de mogelijkheid hun lichamen te wisselen. Beeld je eens in dat je ineens in het lichaam van Martin zit en TikTokjes kan maken zonder dat iemand aan je twijfelt!

Het is en vrij standaard concept, dat gelukkig z’n eigen draai krijgt door de manier waarop de film je helpt te onthouden wie in wiens lichaam zit. Ze spelen namelijk een simpel spelletje waarbij ze moeten raden wie in wiens lichaam zit. Maar wat zou jij doen als je in het lichaam zit van je maatje en niemand weet dat jij het bent? Het antwoord is natuurlijk botergeile dingen! Leuk en aardig allemaal, tot de film een hele duistere wending krijgt die je toch wel iets meer rechtop laat zitten.

Griezelfactor:
Eerder freaky of gewoon naar dan echt eng. Desondanks heeft het grote huis waar een groep vrienden in de avond samenkomen toch een tikje te maken met horror, toch?

It’s What’s Inside is te zien op Netflix.

Caddo Lake is vooral een lekkere puzzel

Tijn:
De opzet van Caddo Lake is lekker simpel: een meisje van acht verdwijnt in een moerasachtig meer, dus trekt het hele dorp er op uit om haar te zoeken in dit gigantische waterlichaam. Er gebeuren wel wat vreemde dingen op dit meer: er lopen dieren rond die er niet horen te zijn, er zijn vreemde geluiden te horen en er hangt gewoon een algeheel vreemd sfeertje.

De film is best spoilergevoelig, dus het liefst lees je zelfs de synopsis van Netflix niet - je moet er gewoon lekker in duiken. Dylan O’Brien (Maze Runner) en Eliza Scanlen (Sharp Objects) bewijzen dat ze behoorlijk kunnen acteren, de plaatjes van het meer zijn prachtig en de puzzelstukjes die de film je stapsgewijs geeft sluiten naadloos op elkaar aan. Gewoon een dikke aanrader voor anderhalf uur intrige!

Griezelfactor:

Oké, dit is vooral een mysterie - er is niet echt horror te bekennen. Maar zeg nou zelf, dat mag ook gewoon in oktober, toch?

Caddo Lake is te zien op Netflix.

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street is een mondvol, maar ook de moeite waard

Dunke:
De echte horrorfilm die ik afgelopen week heb gekeken was Venom: The Last Dance. Niet omdat ‘ie zo ontzettend eng was, maar dankzij de bedenkelijke kwaliteit heb ik er nog nachtmerries en een bonzend hoofd van. Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street is daarbij ook geen ‘volwaardige’ horrorfilm, maar freaky is deze musicalverfilming van regisseur Tim Burton wel degelijk.

Burton staat bekend om films als Batman (1989), Beetlejuice en Edward Scissorhands, dus het zal vast niet verrassen dat ook Demon Barber - om de lange titel even in te korten - doordrenkt is in een grauwe stijl. Het fictieve Londen voelt continu aan als een soort afvoerputje, waar vrolijkheid en plezier een vergeten concept lijkt te zijn. De perfecte thuisbasis dus, voor de wraakzuchtige Sweeney Todd - gespeeld door Johnny Depp.

De briljante barbier heeft namelijk een prominente rechter uit de Britse hoofdstad op de korrel. Die rechter - gespeeld door Alan Rickman - heeft Sweeney’s vrouw vermoord en zijn dochter gestolen. Samen met de bakker - vertolkt door Helena Bonham Carter - begint Depps personage dus aan een brute reeks moorden om de aandacht van deze rechter op te eisen. O ja, als we het dan toch over de cast hebben: deze film is een halve Harry Potter-reünie. Timothy Spall – Peter Pettigrew in de Wizarding World – is namelijk ook van de partij.

Zoals te verwachten is bij een musical wordt veel van het verhaal verteld middels liedjes. Daar zitten een aantal oorwurmen tussen, en het vlotte knipwerk maakt het nog fijner om dit verhaal te aanschouwen. De manier waarop Sweeney Todd als barbier mensen omlegt is bruut, maar wordt wat nonchalant gespeeld totdat we zijn acties later in het verhaal vanuit ander perspectief zien. Op dat moment gooit Burton toch nog een laagje horror op het grimmige Victoriaanse Londen. 

Griezelfactor:

Bij het woord musical denk je niet al te snel aan horror, en het duurt ook wel even tot de film inzoomt op de meer brute aspecten. Toch maakt de klassieke grimmigheid van Tim Burton van Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street een prima Spooktober-filmpje.

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street is te zien op Amazon Prime Video.

Trick ‘r Treat is de perfecte Halloween-film

Tijn:
Nee, we hebben het niet over die Michael Myers-films - al zijn die ook geweldig griezelvoer. Trick ‘r Treat is een verzameling horrorverhalen die zich allemaal op dezelfde Halloween-avond afspelen. Want ja, je weet hoe het gaat: op 31 oktober worden alle spookverhalen ineens werkelijkheid.

Normaal heb ik het niet zo op anthologies in filmvorm, maar in Trick ‘r Treat worden de verhalen heerlijk met elkaar verweven. Ze spelen zich allemaal af op één avond in hetzelfde dorpje, dus je komt telkens personages van de andere verhalen tegen. Het voelt echt als een levendige avond waar je in wordt meegenomen. Brian Cox speelt ook nog eens een oude brompot, wat altijd lekker is om te zien. En mijn laatste argument: deze film duurt een schappelijke 82 minuten, wat ook wel eens fijn is.

Griezelfactor:

Deze film is meer griezelig dan eng, maar trekt soms toch behoorlijk grimmige, gore dingen uit de kast. Het is de perfecte knusse horrorfilm voor mensen die het niet te gek willen maken. Dit is de hardste aanrader van de dingen die ik deze week heb gecheckt. Gewoon kijken!

Trick ‘r Treat is te huur voor 2,99 euro op Apple TV en voor 3,99 euro op Amazon.