
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030526479_q4imdq8yma"> <p>Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: The Last Jedi staat in mijn top drie van Star Wars-films, vlak onder Revenge of the Sith en The Empire Strikes Back. Zo, dat is eruit. Maar wacht nog even met het tikken van kwade reacties tot je de rest hebt gelezen. Er is namelijk geen film die mij als Star Wars-fan meer verdeelt dan deze.</p><p>Ik weet nog goed dat ik tijdens de pauze in de bioscoop tegen mijn vader zei dat ik erg teleurgesteld was met de eerste helft van The Last Jedi, terwijl ik een aantal jaar daarvoor nog tot over mijn oren verliefd was op The Force Awakens. Hoewel ik er na het zien van de tweede helft een beetje op terugkwam wegens de mooie visuals die The Last Jedi te bieden heeft, hield mijn teleurstelling lang aan. Toen een van mijn meest Star Wars-lovende filmdocenten zweerde bij The Last Jedi, besloot ik de film een aantal jaar later tóch nog een kans te geven. Oh, wat had die zeventienjarige Tijn het mis!</p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1650030639234_0ehmpixks2ku">Een unieke Star Wars-film</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030658207_dm0etnuw3g"> <p>Na tien jaar zonder Star Wars-films werden bioscopen in 2015 dankzij The Force Awakens rijkelijk gevuld met zowel oude als nieuwe fans. De film werd goed ontvangen, maar kreeg ook kritiek te verduren vanwege het feit dat het wel erg op A New Hope leek. Met een Darth Vader-achtige bad guy en een nieuw soort Death Star - de Starkiller Base - is die kritiek zeker niet misplaatst.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650030679580_ivfwvwzov6t"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681531"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681531/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030665749_zsj9sll03s"> <p>Met die kritiek in het achterhoofd besloot The Last Jedi-regisseur Rian Johnson zijn artistieke visie erop los te laten om een ander soort Star Wars-film neer te zetten. The Last Jedi zet de kijker namelijk telkens op het verkeerde been, maakt controversiële keuzes in de ‘regels’ van de franchise om toffe momenten en diepe thematiek te creëren en stuurt een van de hoofdpersonen op een zijmissie met een vrij geforceerde (haha) moraal. Bovendien is The Last Jedi is niet zo episch en grootschalig als de andere Star Wars-films. Als gevolg van dit alles is de film enorm controversieel en gehaat door een aanzienlijk deel van de fanbase. Toch heeft The Last Jedi stiekem veel meer diepgang dan de meeste Star Wars-films. </p> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1650030813412_ptkr671gawe">Een grijs gebied in de Force</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030822487_58x6b0t0ylq"> <p>De rebellen staan er aan het begin van The Last Jedi niet bijzonder goed voor: hun basis is vernietigd, hun aantallen zijn geslonken en ze zijn flink in het nauw gedreven door The First Order. Dat de rebellie op dat moment erg klein is, maakt de film ook relatief kleinschalig. The Last Jedi is nog steeds rijkelijk gevuld met epische momenten, maar de film behandelt maar een korte tijdspanne en bezoekt relatief weinig locaties, terwijl sommige andere Star Wars-films jaren lijken te beslaan en een reis op zowat het hele universum bieden. </p><p>Daardoor komt er meer nadruk te liggen op de personages. Met name de verhouding tussen Rey en Kylo Ren is daarbij enorm interessant. Binnen Star Wars hoor je regelmatig de vage woorden ‘balance in the Force’, wat in de praktijk meestal betekent dat de personages aan de goede zijde en de slechte zijde elkaars tegenovergestelden zijn, zoals de berekenende en meditatieve Obi-Wan Kenobi tegenover de emotionele Anakin Skywalker. </p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650030851892_ranrc2w46wh"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681530"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681530/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030847546_higw8hd2b9v"> <p>Die balans is er ook tussen Kylo Ren en Rey, maar op een bijzondere manier: heldin Rey vertoont kenmerken van de Dark Side, terwijl schurk Kylo kenmerken vertoont van de Light Side. Zo handelt Rey vaak emotioneel, terwijl Kylo Ren vaak logica vooropstelt in zijn aanpak. De twee zorgen op een yin yang-achtige manier voor balans in de Force, omdat ze eigenlijk allebei aan de ‘verkeerde’ kant van de Force zijn beland. Kylo begon in zijn jeugd zelfs aan de Light Side als leerling van Luke Skywalker.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650030910992_5wxk9e1tvq"> <p>In de scène waarin Rey en Kylo merken dat zij via de Force met elkaar kunnen communiceren, zien we die gekke balans in actie: Rey rent agressief op Kylo Ren af zodra ze hem ziet, terwijl Kylo op berekenende wijze vragen stelt aan Rey om erachter te komen wat er precies aan de hand is. </p><p>Die balans zien we ook terug als het gaat om ouderschap. De twee worstelen beiden met de identiteit van hun ouders, maar op een tegenovergestelde manier: Kylo Ren worstelt met het feit dat zijn ouders probeerden te bepalen wie hij was, terwijl Rey juist moeite heeft met een gebrek aan richting door de afwezigheid van haar ouders.</p><p>De twee zijn compleet verschillend, maar worstelen uiteindelijk met dezelfde problemen en lijken dus tóch veel op elkaar. Daardoor is de balans in de Force niet zwart-wit, maar bevindt die zich in een grijs gebied. Waar de Light Side en de Dark Side respectievelijk gekoppeld worden aan de kleuren wit en zwart, zien we Rey ineens vooral grijze kleding dragen in plaats van het witte kostuum waarin we haar in The Force Awakens zagen. <br/></p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650031014070_nrog8cz4hm9"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681532"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681532/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1650031077192_8dvvcxxz5zt">The Last Jedi is een topfilm…</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650031086123_330gt2ixpiu"> <p>Ik kan nog duizenden woorden neerpennen over de tegenstellingen en overeenkomsten tussen Rey en Kylo Ren in deze film, maar ik denk dat de kern inmiddels wel duidelijk is: ik vind ze geweldig geschreven. The Last Jedi heeft daarnaast echter nog veel meer te bieden!</p><p>De film is bijvoorbeeld - wat mij betreft - veruit de mooist gefilmde Star Wars-film. De rode sporen op de witte krijtplaneet, de bloedmooie crash in de ruimte – hoewel die qua Star Wars-logica onmogelijk is, maar daar komen we nog op terug – en het prachtige eiland: er zitten enorm veel shots in deze film die je zo kunt inlijsten.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650031104051_myntrlmuev"> <p>Ieder (hoofd)personage heeft te maken met obstakels die nadruk leggen op hun tekortkomingen, waardoor iedere overwinning persoonlijk aanvoelt. Zelfs admiraal Holdo, die in haar conflict met Poe de rol heeft van de haatbare, bureaucratische kracht, krijgt een bevredigend einde wanneer zij zich opoffert.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650031113045_1nqdz7lzlel"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681527"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681527/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650031164873_ye0brm62b8"> <p>Een van de beste, maar meest controversiële voorbeelden hiervan is de rol die Luke Skywalker heeft in deze film. Veel mensen – inclusief Mark Hamill zelf – zijn kritisch op de richting die voor Luke is gekozen. Dat is logisch: hij gedraagt zich niet als de geliefde Luke Skywalker die we kennen. In plaats daarvan is hij cynisch en wil hij niets meer met zijn oude zelf te maken hebben. </p><p>Hij is dan ook niet de Luke Skywalker van deze trilogie. Hij vervult juist dezelfde rol als Obi-Wan Kenobi in de oorspronkelijke trilogie; Luke komt daar zelf alleen wat laat achter. Hij is in isolatie gaan leven nadat zijn leerling naar de Dark Side keerde – klinkt bekend? – en schaamt zich voor de fouten die hij heeft gemaakt. </p><p>Met dank aan een geweldige verschijning van de klassieke poppenversie van Yoda ziet Luke in dat de cynische aanpak geen oplossing biedt. Luke besluit Rey tóch te helpen door Kylo Ren af te leiden, waardoor hij zijn twee grote fouten – het wantrouwen in Kylo en zijn cynische houding naar Rey toe – rechtzet. Net als Obi-Wan in A New Hope rondt Luke zijn eigen verhaal nu af. Zijn verhaal eindigt zoals het begon: vredig kijkend naar de twee zonnen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650031176299_pqf1k0bejug"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681528"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681528/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1650031181357_ethhf4kn3ek">…maar niet voor iedereen</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650031188152_jk0nxjemq9p"> <p>Ik vind het zelf heerlijk om uit te pluizen hoe ieder personage in elkaar steekt, hoe ze zich tot elkaar verhouden en hoe ieder verhaal op poëtische wijze begint en eindigt. Zoals George Lucas ooit zei: “Star Wars is like poetry, it rhymes”. Toch kan ik me voorstellen dat deze film daar nét iets te ver in doordraaft, want ik ken maar weinig mensen die Star Wars-films bekijken voor de poëzie. </p><p>In The Last Jedi is die poëzie een kapstok voor de film. Daardoor heeft de film veel gekke momenten die volgens Star Wars-logica niet kunnen, zoals Leia die door de ruimte vliegt of Holdo’s crash op lichtsnelheid. Hoewel The Last Jedi toffe en mooie momenten kent, gaat dat soms ten koste van de logica binnen het Star Wars-universum. </p><p>Ook zorgt de kleine schaal van de film ervoor dat het tempo een beetje uit de trilogie wordt gehaald. Door Snoke plots te doden is er bovendien geen imposante slechterik om de afsluiter van de trilogie mee te vullen, waardoor we het moesten doen met een zombieversie van Palpatine. Je merkt aan alles dat er niet echt een overkoepelend plan was voor deze trilogie. Ik geef deze film niet de schuld van de misstappen die The Rise of Skywalker maakt, maar van echte opbouw naar het vervolg was ook geen sprake in The Last Jedi.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1650031201916_iebzofgbbrn"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-681533"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/681533/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1650031195486_lkub9jphnhj"> <p>Bovendien is de film op zichzelf ook niet perfect. Doordat de schaal van de film zo is teruggeschroefd, hebben sommige belangrijke personages niets om handen. Daarmee doel ik met name op Finn, die is gedegradeerd tot zijpersonage. De planeet Canto Bight is tof, maar de geforceerde boodschap over dierengeweld is een doorn in het oog ten opzichte van de mooie symboliek die iedere andere verhaallijnen bevatten. </p><p>Bovendien beleeft Finn in feite dezelfde character arc als die in The Force Awakens, waardoor zijn verhaallijn in een film die op diens personages leunt juist weinig toevoegt. Aan het einde lijkt zijn verhaal ergens naartoe te leiden wanneer Finn zich op wil offeren, maar doordat Rose hem redt valt de hele verhaallijn van Finn en Rose op z’n gat.</p><p>Hoe gaaf ik The Last Jedi ook vind, kan ik niet ontkennen dat de film net te veel misstappen maakt als tweede film van een trilogie. De film was beter geweest als een opzichzelfstaand product, of als er een duidelijk plan was geweest voor de complete trilogie waar de film onderdeel van was. Ik heb daarom wel goede hoop voor de aangekondigde nieuwe trilogie van Rian Johnson, want hij heeft zijn waarde als regisseur bewezen. Hopelijk heeft die trilogie wél een overkoepelend plan! </p> </div>
</div>
</content>
</article>


Star Wars: The Last Jedi is (g)een geweldige film

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links