
<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204691095_u3sv5kgwvqa"> <p>Er is een flinke lijst van media die volgens Hollywood ‘unfilmable’ zijn. Het literaire werk van H.P. Lovecraft bijvoorbeeld, de Saga-comicreeks en de anime genaamd Neon Genesis Evangelion zijn gebombardeerd tot ‘onverfilmbaar’. Daar zijn allerlei redenen voor: sommige concepten zijn te duur om te realiseren, andere verhalen hebben een structuur dat onvertaalbaar is naar drie akten, een hoofdpersonage dat té abstract is of simpelweg teveel expositie voor het gemiddelde brein. The Sandman, een comicserie van Neil Gaiman, heeft deze problemen zo goed als allemaal.</p><p>Maar onverfilmbaar wordt steeds meer een ding van het verleden. Want ook Watchmen, Dune, Life of Pi, World War Z, Cloud Atlas, Uncharted, Halo, Foundation en The Wheel of Time hebben in meer of mindere mate een succesvolle transitie gemaakt naar het kleine of grote scherm. Dus waarom The Sandman dan niet?</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660204708950_3oa8rvoe4em"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-687851"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/687851/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660204748580_6q800tevx4c">Oneiros</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204725673_yvpot9q051q"> <p>“I’d rather see no Sandman movie made than a bad Sandman movie”, meldde de schrijver van de comic-serie Sandman, Neil Gaiman, in 2007 tijdens een Comic Con-panel. Dus zijn er decennialang vergeefse pogingen gedaan om zijn werk te verfilmen. Roger Avary wilde een deels geanimeerde film regisseren in de jaren 90, John Peters deed een slappe poging tot een script waar Gaiman nog steeds om moet lachen, en in de jaren 10 was Joseph Gordon-Levitt aan een Sandman-film verbonden, totdat er een verstandige keuze werd gemaakt. Want waarom moest het eigenlijk per se een film worden?</p><p>Het onverfilmbare Sandman is nu een Warner Bros.-serie op<a href="pu.nl/tag/netflix" rel="noopener noreferrer" target="_blank"> </a><a href="pu.nl/netflix" rel="noopener noreferrer" target="_blank">Netflix</a>. Een onwaarschijnlijke samenwerking tussen Neil Gaiman zelf, David S. Goyer (schrijver van nerdy shit zoals Nolans Batman-films, Foundation, Blade, de Constantine-serie en zelfs Call of Duty: Black Ops en de Vader Immortal VR-games) en producent Allan Heinberg (hij maakte een enorm succes van series zoals Grey’s Anatomy, Sex and the City en Gilmore Girls). Klinkt nou niet bepaald als een recept voor tv-magie, of wel?</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660204764318_j6ofqkknhe8"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-687853"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/687853/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660204775717_eq4xlwlwg5r">Kai'ckul</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204793650_cvdxv83sz7b"> <p>The Sandman is echter wél magie. Het bronmateriaal is dat ook: een verhaal over onzienlijke concepten die belichaamd worden door fascinerende personages. Zoals Dream, ook bekend als Morpheus of Sandman, de heerser over het dromenrijk en de hoofdrolspeler van zowel serie als comic. Hij wordt gespeeld door de zwoele Tom Sturridge, wiens brede kaak en hypnotiserende stemgeluid perfect bij de antropomorfe personificatie past. Ja, hij pruilt veel in zo’n mate dat het soms in een duckface verandert, maar de man is de perfecte mix van emo en gothic.</p><p>Net zoals in de comic wordt Morpheus aan het begin van de serie decennialang door een occult ritueel gevangengenomen, waardoor niet alleen zijn Droomrijk, maar ook de echte wereld in verval raakt. De rest van het seizoen is Dream bezig met het opruimen van de rotzooi die tijdens zijn afwezigheid is ontstaan, maar er gebeurt veel meer. We duiken in het verleden van deze fascinerende Endless (iets dat meer dan een God is), een enorme verscheidenheid aan prachtige personages die direct of indirect met hem te maken hebben wordt geïntroduceerd, terwijl Gaimans rijke wereld steeds verder wordt uitgediept, en boeiender en magischer wordt.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660204815484_5kgafhn1gph"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-687856"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/687856/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660204812384_99p064kfwho">Lord L'Zoril</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204845352_td2nerb1xi"> <p>The Sandman werd niet voor niets heel lang als ‘unfilmable’ gezien, want er zijn ontzettend veel abstracte concepten, religieuze aspecten, metafysische elementen een hoop antropomorfisme om uit te leggen. Dit is dan ook verre van een actieserie, want zelfs een gevecht wordt op de meest onstoffelijke wijze denkbaar gestreden. Het is daarom ontzettend knap hoe alles stap voor stap uiteengezet wordt, zodat je als kijker niet vervreemdt van de gebeurtenissen op het scherm en je constant gefascineerd blijft.</p><p>Want ondanks het feit dat Gaiman zijn verhalen ontzettend symbolisch en filosofisch zijn, doet hij z’n uiterste best om het menslievend en daardoor geloofwaardig te houden. Ook The Sandman slaagt daarin, want niet alleen de personages die daadwerkelijk mensen zijn komen ontzettend menselijk over, ook de religieuze en bovennatuurlijke personages vertonen geloofwaardige emoties en strubbelingen. In zoverre dat ik bijna elke aflevering wel weer een nieuw favoriet personage had!</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660204863626_s6ptiovmgf"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-687855"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/687855/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660204866490_5pjh9wlx4ka">The Shaper of Form</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204881459_9fzgmu4h06e"> <p>Eerst was het Charles Dance’s The Magus, toen neigde ik naar Jenna Coleman haar vertolking van Johanna Constantine (een genderflip van het bekende DC-personage John Constantine, die nu ook echt op z’n Brits als ‘Constan-tijn’ wordt uitgesproken), waarna ik enorm geëmotioneerd raakte door Kirby Howell-Baptiste haar Death, om vervolgens volledig onder de indruk te zijn van Mason Alexander Parks Desire. The Sandman weet me constant te verrassen met haar cast, net zoals elke aflevering weer een hoogtepunt is op een totaal ander vlak.</p><p>Soms is The Sandman een visueel spektakel (de intro’s van aflevering 1 en 3), dan is het bijna een thriller (episode 5) en daarna trekt het krachtig aan je meest gevoelige snaren (aflevering 6). Maar ondanks alle dingen die de serie probeert, alle prachtige uitstapjes die het maakt, houdt alles logisch verband en is er geen plotbeat of personage overbodig. Ondertussen gaat het verhaal vol zelfvertrouwen naar een bevredigend, voorlopig einde van het eerste seizoen.</p> </div> <div class="rs-snippet rs-snippet__image" id="rs-1660204900609_688bszin5iw"> <div class="photoswipe" id="photoswipe-687857"> <figure class="resized-image"> <img alt="" class="resized-image__img" loading="lazy" src="https://api.reshift.nl/modules/media/show_image/687857/?width=640&amp;crop=center" width="640"/> </figure> </div> </div> <h2 class="rs-snippet rs-snippet__header rs-snippet__header--left" id="rs-1660204902677_jtykcdfa48">The Dream King</h2> <div class="rs-snippet rs-snippet__paragraph rs-snippet__paragraph--default rs-snippet__paragraph--default" id="rs-1660204913998_fdnb8z709gw"> <p>Ik droom echt de meest bizarre dingen; van vrienden die een penis als neus hebben of een hilarische imitatie doen van Satan, tot en met avonturen in een yogaseksboomhuis en natuurlijk de standaard ‘ik kan vliegen en vuurballen uit mijn handen schieten’-kost. Dus toen ik Inception zag, een film die over dromen gaat maar zo steriel en fantasieloos is als maar kan - als een zondagmiddagfantasietje in een driedelig pak - was ik nogal teleurgesteld. Is dit hoe andere mensen dromen?</p><p>Maar nu is er The Sandman, een droom van een serie gebaseerd op een iconische comic. Het is praktisch met niets vergelijkbaar, behalve misschien met Doom Patrol; een serie gebaseerd op een comic van Grant Morrison, een vergelijkbaar getalenteerde schrijver als Neil Gaiman. Het heeft een enorm diverse, kleur- en genderblinde cast, effecten en omgevingen die voor een serie echt excellent zijn, prachtige muziek en een filosofisch, tijdloos en onvergetelijk verhaal. Na het zien van dit meesterwerk voelen mijn dromen op een of andere manier iets meer gevalideerd.</p><p><i>The Sandman is nu te zien op Netflix</i></p> </div> <div class="video-embed-container video-embed-container--16x9 rs-snippet rs-snippet__youtube" id="80919bc9-54e2-4303-9c30-02b70fe2a21d"> <div class="youtube-rs-1660204929493_5aqfiy7tiud" data-allowfullscreen="1" data-frameborder="0" data-src="//www.youtube.com/embed/83ClbRPRDXU?autoplay=0&amp;controls=1&amp;rel=0&amp;showinfo=0&amp;iv_load_policy=3&amp;cc_load_policy=1&amp;cc_lang_pref=en&amp;wmode=transparent&amp;modestbranding=1&amp;disablekb=1&amp;enablejsapi=1&amp;widgetid=1"></div></div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu"><span>Conclusie</span></h2>
<div class="article-conclusion"> <div class="article-conclusion__title-wrapper"> <h2 class="article-conclusion__title">Ons oordeel</h2> </div> <div class="review conclusion rs-snippet rs-snippet_review"> <div class="rating"> <div class="rating__value rating__value--90">9</div> <div class="rating__graphic-container"> <div class="rating-text-wrapper"> <div class="rating__graphic--text"> <div class="rating__value-text">90</div> </div> </div> </div> </div> <div class="review__summary"> <h2 class="review__product-title">The Sandman</h2> <span>The Sandman is een van de beste comic-adaptaties ooit en een prachtige, meeslepende en vooral magische serie. Niet doorvertellen, maar ergens heb ik me nog beter vermaakt met de serie dan met het comic-bronmateriaal. En dat is vooral bedoeld als enorm compliment.</span> </div> <div class="review__container"> <div class="review__list-wrapper"> </div> </div> </div> </div>
</article>


The Sandman seizoen 1 (Netflix) Review – Valideert je dromen

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links