<article class="article article-detail">
<content class="article__content">
<div class="article__snippets">
<div class="rs-snippet rs-snippet__html" id="6c061294-ca99-4c2d-a9b4-409fc71cb3cd"><div style="text-align: justify"> 
Ik ben bij hoofdstuk 17 beland van Uncharted 2 en ik heb het gevoel dat de epische finale niet lang meer op zich laat wachten. Maar jongens, wat ben ik reeds verwend. 
Ik heb geschoten op huurlingen op een voortrazende trein, ik heb gerend voor mijn leven door de straten van Katmandhu om een vrachtwagen voor te blijven en ik ben beschoten door een gevechtshelikopter terwijl het gebouw waarin ik me bevond aan het instorten was.Ik heb geklauterd, geslingerd, geklommen en gepuzzeld in Tibetaanse tempels. Ik heb ingebroken in een museum in Istanbul, heb ruïnes in Indonesië bezocht en ben bijna doodgevroren in de Himalaya. Uncharted 2 wist me keer op keer te verrassen en te overdonderen. 
<center> </center> Uncharted 2: De film  
Alles aan deze game is mooi. Vooral de manier waarop steden, tempels, jungles, watervallen en sneeuw (mijn God, die besneeuwde bergen!) in beeld komen, is van een ongekend niveau. Het eerste Uncharted was al prachtig, maar Uncharted 2 zet een compleet nieuwe standaard. 
Bijkans nog beter zijn de scripting (de manier waarop de camera de actie in beeld brengt) en de tussenfilmpjes. Niet eerder kwamen Drake, nieuwe gezichten en oude bekenden zo overtuigend in beeld. Het benadrukt het gevoel dat je naar een film zit te kijken.Waar de filmpjes bij MGS soms lang en geforceerd overkomen, zijn alle dialogen en filmpjes in Uncharted 2 spot on. De cutscenes gaan naadloos over in gameplay en vice versa zonder kwaliteitsverlies. 
Dat maakt Uncharted 2 een blockbuster van formaat die met gemak zijn voorbeeld op het witte doek voorbij streeft. Anders gezegd: Uncharted 2 is de game waarvan Steven Spielberg en George Lucas mogen hopen dat ze hem ooit nog eens zullen maken. 
<center>   </center> Stealth Action 
De game weet beter dan ooit een knappe balans te vinden tussen shootouts (met gebruik van cover), klimmen/klauteren en puzzels oplossen. Die laatste zijn niet al te moeilijk maar de grafische pracht waarin de uitheemse raadsels zijn ingebed (een vette pluim voor de artdirectors van Naughty Dog) zijn waanzinnig mooi. Op die manier komt de game ruimschoots weg met variaties op aloude thema’s en puzzels die je in enigerlei vorm kent uit Tomb Raider of Zelda. 
Op andere momenten weet de game met scripted events (eigenlijk is de hele game zo scripted als maar kan, maar ‘who cares’ als het zo briljant uitgevoerd wordt?) je zo te overdonderen dat je na afloop echt even naar adem snakt.Erg leuk vind ik voorts de mogelijkheid om confrontaties met bad guys zowel guns blazing als via stealth action op te lossen. In dat laatste geval maak je meer dan voorheen gebruik van cover en sleep je nietsvermoedende vijanden fonteinen in, ram je hun koppen tegen pilaren of breek je hun nek nadat je ze eerst sluipend hebt verrast. Vaak worden deze momenten vroeg of laat opgevolgd door situaties waarbij je jezelf hoe dan ook verraadt, en dan is het weer actie, actie en nog eens actie wat de klok slaat.
<center> </center> Co-op met z'n drieën Had Naughty Dog me enkel deze fabelachtige singleplayer bezorgd, dan was ik al in de zevende hemel geweest, maar de studio introduceert tevens een uiterst vermakelijke co-op en multiplayer. 
De co-op met drie spelers laat je verschillende (delen) van de singleplayer campagne naspelen waarbij steeds sterker wordende vijanden je het vuur aan de schenen leggen. Alleen door samen te werken kun je daadwerkelijk verder komen in de game. Zo zul je soms samen iets weg moeten duwen of elkaar een voetje moeten geven om hogerop te komen.<center>   </center> Multiplayer 
De multiplayer is gebaseerd op de levels uit de singleplayer en zit vol platformen, te beklimmen objecten en zaken waarachter je kunt schuilen. Bekende en minder bekende onderdelen zijn aanwezig waarmee spelers zichzelf solo of als teamspelers uren zullen vermaken. Het feit dat je kunt klimmen en klauteren in de levels en al hangend aan houten palen, uithangborden en richeltjes de vijand (met één hand) op de korrel kunt nemen, geeft de standaard (team) Death Matches een nieuwe impuls. 
Maar in alle eerlijkheid: Uncharted 2 speel je voor de het verhaal, voor de singleplayer die een nieuwe standaard zet. De co-op en multiplayer zijn meer dan de moeite waard maar kunnen niet tippen aan de overrompelende eenmanservaring.Conclusie 
Dat Uncharted 2 een topgame zou worden, had ik wel verwacht. Maar zó belachelijk goed? Ik zou bijna durven stellen dat we hier met de Game van het Jaar te maken hebben.
Meer over Uncharted 2: Among Thieves lees je in de eerstvolgende Power Unlimted!</div>
</div>
</div>
</content>
<h2 class="title title--xlarge-pu">Conclusie</h2>
</article>

Uncharted 2: Among Thieves

Opmerkingen

Gerelateerde artikelen

Contact

Handige links