Daredevil staat aan de top van het superheldengenre

Vorige week heb ik voor de release van het langverwachte Daredevil: Born Again al onder de loep genomen hoe de Disney+-serie een vervolg is op de Netflix-serie in praktisch alles behalve naam. Zeven jaar na de annulering van de oorspronkelijke serie wist het vervolg direct indruk te maken, en de aflevering van vandaag heeft dat ook weer gedaan. Maar dat mogen jullie allemaal zelf aanschouwen, want in de afgelopen week is mij nog duidelijker geworden waarom Daredevil zo’n fantastische superheld is.

Consistentie

Full disclosure: Daredevil is niet eens mijn favoriete spandex dragende vigilante. Die positie wordt door een bekende webhead bekleed. Er zijn legendarische Spider-Man-comics, -films en -series als Kraven’s Last Hunt, Life Story, Sin-Eater, Spectacular Spider-Man en de klassieke Raimi-films, maar die populariteit brengt ook een nadeel met zich mee. Spidey is eigenlijk een merk op zich geworden, dat bijna losstaat van Marvel in het algemeen. Hij is zó populair, dat Marvel vaak te bang lijkt om échte betekenisvolle veranderingen voor het personage door te voeren.

Het is waarom Peter Parker in zijn eigen comics nog precies zo aanvoelt als tien of zelfs twintig jaar geleden. Hij moet de herkenbare every-man blijven, terwijl dat een verwatering is van zijn personage zoals die ooit werd neergezet. Afijn, er is veel om over te zeiken bij de webhead, maar door deze basis snap je hopelijk beter waarom Daredevil zich aan de andere kant van het spectrum bevindt.

Daredevil is retepopulair. De briljante Netflix-serie die in 2015 begon en drie jaar later eindigde heeft daar meer mee geholpen dan de ietwat schrijnende film uit 2003, maar de comics zijn ook al jarenlang consistent van hoog niveau. Daredevil heeft daarvoor de perfecte positie: hij is niet het boegbeeld van het Marvel-merk, maar iedereen kent hem wel. Er is geen divisie die zich over alles rondom de Devil of Hell’s Kitchen buigt, dus creatievelingen hebben meer ruimte om nieuwe ideeën uit te werken. Geweldige schrijvers lijken hierdoor tot het personage aangetrokken te worden.

Let them cook!

Als meest bekende heb je Frank Millers Born Again-verhaal, waar de nieuwe serie zijn naam vandaan haalt, maar verder zijn onder andere comics-titanen als Brian Michael Bendis, Mark Waid, Charles Soule en Chip Zdarsky ook met het personage aan de slag gegaan. Wat hun aanpak van de reeks zo goed maakt, is dat iedereen stukje bij beetje doorbouwt op wat de vorige schrijver introduceert.

Of je de aanpak van iedere schrijver kunt waarderen verschilt natuurlijk per persoon, maar iedereen die aan Daredevil werkt, voegt iets toe aan de ontwikkeling van het personage. Zij het dat Kingpin de burgemeester van New York wordt, Matt zonder het Daredevil-kostuum de misdaad bestrijdt of dat Daredevil een eigen ninjaclub opricht om The Hand te vernietigen. Over Spider-Man kun je dat niet zeggen - hij blijft in een klein appartementje wonen en problemen in zijn relatie met Mary Jane Watson worden ook al tien jaar niet opgelost.

It’s got character

Dat is niet per se de fout van de schrijvers. Spider-Man is zo’n bekend personage dat er van bovenaf meer toezicht is, en daar horen restricties bij. Bij Daredevil is dat schijnbaar niet het geval, maar er ligt toch een hoge druk op verhalen rondom de Devil of Hell’s Kitchen. Als je Daredevil gaat tackelen, moet je daar écht een vet idee voor hebben.

Gelukkig is Daredevil een ontzettend gelaagd personage, waardoor hij net zo interessant is als mythische goden en ingevroren supersoldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Matt Murdock is blind, maar springt iedere dag van daken af. Hij is een vigilante die buiten de wet opereert, terwijl hij overdag als advocaat diezelfde wet hanteert om criminelen op te sluiten. En Murdock is een toegewijde Christen, maar verkleedt zich ook als de duivel. Daar zit veel verhaalpotentie in, en schrijvers lijken de tijd te krijgen om hun ideeën daarover uit te werken. Wie had toch ooit gedacht dat je vette verhalen neer kunt zetten als je schrijvers de tijd en ruimte geeft om hun verhalen te vertellen?!

Open ogen

Maar laat het ook duidelijk zijn: Daredevil is echt niet de enige superheld waar steengoede verhalen over worden verteld. Tijn schreef recentelijk al over het fenomenale schrijfwerk in Invincible, maar de wereld van comics zit er werkelijk vol mee. De Hawkeye-run van Matt Fraction en David Aja bijvoorbeeld, Kingdom Come van Mark Waid, met kunstwerken van Alex Ross, en Supergirl: Woman of Tomorrow van Tom King met tekeningen van Bilquiz Evely, om er maar een paar te noemen. Jacco en ik zetten eind vorig jaar nog een aantal van onze favoriete comics op een rij.

Hawkeye is bijvoorbeeld symbolisch niet zo gelaagd als Matt Murdock, maar toch is ‘My Life as a Weapon’ een ijzersterk verhaal. De reden dat Daredevil toch aan de top van het genre staat, is dat er al meer dan twintig jaar verhalen worden verteld die hem consistent op nieuwe manieren uitdagen en herdefiniëren. Ik kan me geen comic-personage voor de geest halen waarbij dit nog meer het geval is, maar alsjeblieft: laat het weten als jij er eentje kent! In de tussentijd oefen ik mijn salto’s nog een keertje.