Filmreview: Together combineert romcom en body horror verrassend goed

Het genre body horror is een raar beestje: als het z’n taak goed verricht, is het verschrikkelijk om naar te kijken. Toch is het ergens ook heel leuk om geschokt te worden - om body horror moet je ook juist kunnen láchen, bewijst de film Together.

Als je ooit verliefd bent geweest, heb je vast wel eens het gevoel gehad dat je volledig in je partner op wilt gaan. Bingewatchend op de bank onder een dekentje had je net zo goed één blob mens kunnen zijn, want als klef koppel raak je toch een beetje met elkaar versmolten.

Dat is het uitgangspunt van de film Together, maar dan extreem letterlijk uitgebeeld. We volgen een koppel dat allang niet meer zo verliefd is, maar een problematische hoeveelheid afhankelijkheid van elkaar heeft opgebouwd. Net nu ze aan hun relatie twijfelen, stuiten ze op een bovennatuurlijk probleempje: het wordt letterlijk onmogelijk om van elkaar af te blijven.

Body horror Spider-Man

Weet je nog dat Toby Maguire in Spider-Man 1 loopt te kloten met dingen die plakken aan z’n hand? Zo gaat het tussen de personages van Alison Brie (Community) en Dave Franco (Neighbors) ook een beetje. Van plakkerige lippen na het zoenen of een hand die moeilijk loskomt van de ander; het begint niet als grote reden tot zorg, maar gezien het om een horrorfilm gaat en iedereen en z’n moeder deze film al met The Substance vergelijkt, kun je er donder op zeggen dat het niet bij wat plakkende lippen blijft.

Die ene scène uit Spider-Man wordt later uitvergroot tot een spektakel van kleverige lichaamsdelen. Together gaat misschien niet zo ver als die andere body horrorsensatie - en dat is eigenlijk een opluchting - maar het is nog steeds een ontzettend gore bedoening.

De elementen van body horror slagen over het algemeen erg goed. Er zitten veel gore praktische effecten in de film en de CGI is vaak geen doorn in het oog. Toch slaagt het niet volledig: enkele keren is de CGI wat te veel van het goede en sommige elementen komen nét wat minder uit de verf.

Ook het sound design gaat soms wat overboord. Het is wel erg veel gekraak en geknak. Eerst zorgt het ervoor dat je je nagels in je handpalmen duwt, maar na het zoveelste knakfestijn begin je meer over het sound design na te denken dan over de onmogelijke hoeken die de botten van de personages maken.

De ultieme datefilm?

Een enorm verschil met The Substance is het uitgangspunt: ditmaal krijgen we geen standpunt over verknipte standaarden in Hollywood, maar gaat het over een relatietest. Het neemt de elementen van een ranzige romcom mee in het body horror-spektakel, wat verrassend goed werkt.

Daarbij werken er twee dingen in het voordeel van Alison Brie en Dave Franco. Ten eerste hebben de twee in het echt een relatie, wat het intieme filmproces een stuk gemakkelijker maakt. Het tweede punt heeft wat meer invloed op de kijkervaring: de twee acteurs hebben allebei een achtergrond in comedy.

Together is ontzettend goor, maar óók enorm grappig. Hoewel de film niet bepaald romantisch is, heeft de ontleding van de centrale relatie veel weg van een romcom, waardoor het lekker wegkijkt (tussen al het wegkijken door). Door het uitgangspunt is het al helemaal hilarisch om deze film met je partner te kijken, al wil je na de film elkaar misschien eventjes niet aanraken.

Niet te veel snacks kopen

Together is een vermakelijke kijkervaring, maar verre van perfect. De romantische allegorie wordt op een gegeven moment het raam uitgegooid, de hoofdpersonen zijn allebei op hun beurt verschrikkelijke mensen en de film bevat wat backstory die enorm vaag blijft en weinig relevantie lijkt te dragen.

Toch blijft er een leuke film over. Grapjes zijn vele malen grappiger als je met zwetende bilnaad in een bioscoopstoel zit, en als je met een gezelschap naar deze film gaat, zijn de gore, schokkende taferelen ook een plezier op zich. De enige tip die ik je kan meegeven? Koop niet teveel snacks, want de kans is groot dat je eetlust halverwege de film verdwijnt.

Together verschijnt op 2 oktober in de bioscoop.