In Back to the PUture nemen we een kijkje in klassieke PU-magazines. Deze week kwamen we met verfballonnen op kantoor aan, want Splatoon is tien jaar oud geworden! Op 29 mei van 2015 kwam de eerste Splatoon-titel uit in Japan, en een dag later kon de hele wereld met het spel aan de slag.
Om maar met de deur in huis te vallen, het beste dat uit de Splatoon-franchise is gekomen is het iconische personage Splat Tim, en iedereen die het daar niet mee eens is heeft overduidelijk geen verstand van computerspelletjes. Maar goed, die goddelijke verschijning is niet de enige factor die Nintendo’s shooter-reeks zo interessant maakt.
Iedereen die weleens een game heeft gespeeld waarin een schietijzer te pas komt snapt het idee: richt op je vijand, druk op de knop en hopelijk blijf je in leven. Splatoon gooit dit idee over een iets andere boeg. In plaats van metalen projectielen des doods schiet je in dit spel met verf, en de bedoeling is niet per se het neerknallen van je vijanden.
Het uiteindelijke doel is om de arena zo veel mogelijk te bedekken in jouw kleur, en de inhoud van je verfgeweer dus te lozen op alles dat los en vast zit. Perfect voor mensen die niet zo goed kunnen mikken dus, want zolang je iets raakt is dat al positief. Laat het maar aan Nintendo over om een shooter op zo’n manier toegankelijk te maken voor een groot publiek.
De hoop was aanvankelijk dan ook dat Nintendo met Splatoon voor het shooter-genre zou doen wat Smash Bros. en Mario Kart ooit voor de fighting- en racing-games hebben gedaan. Als je het aan Jurjen vraagt is dat niet helemaal gelukt, maar dat neemt niet weg dat Splatoon een erg leuke game is. Zijn review uit nummer 259 van het blad lees je hieronder.
En nog een bonus: tijdens de E3 van 2018 mocht een Jacco met gebrekkige gezichtsbeharing de producer van Splatoon, diens sequel met expansions en Animal Crossing interviewen. Als we dan toch met een blast from the past bezig zijn…
