In Back to the PUture nemen we een kijkje in klassieke PU-magazines. Nummer 347 uit 2023 is eigenlijk niet klassiek te noemen, maar de game die erin gereviewed wordt gaat zonder twijfel de geschiedenisboeken in. Het gaat natuurlijk om The Lord of the Rings: Gollum, die vandaag twee jaar geleden uitkwam.
Wie ook maar enigszins bekend is met het The Lord of the Rings-universum dat de legendarische J.R.R. Tolkien ooit heeft gebouwd, snapt ook wel dat de potentie voor films, series én games eindeloos is. Een Gollum-game staat dan misschien niet voor iedereen bovenaan de lijst met ideeën, maar een stealth-platformer in Middle-earth dat een mysterieuze periode in de boeken invult is geen slecht idee.
©GMRimport
Stel het je maar voor: een prachtig next-gen-avontuur in bekende Lord of the Rings- en The Hobbit-locaties als Mordor, het koninkrijk van de elven in Mirkwood en zelfs Khazad-Dum, waar die grijze tovenaar niemand doorheen wil laten. Al sluipend beweeg je je door deze gebieden al springend en klauterend, terwijl je de haviksogen van de elven en brutaliteiten van Orcs ontwijkt.
Ondertussen maak je ook de tweestrijd tussen Gollum en Smeagol mee, en heb je daar zelfs invloed op. De keuzes die je maakt beïnvloeden de verloop van het verhaal, de personages die je ontmoet, en de route die je neemt om Gollum uiteindelijk naar het begin van The Fellowship of the Ring te brengen. Daedelic Entertainment was van plan om precies dat te gaan maken.
Op zijn zachtst gezegd is dat niet gelukt, maar we hebben er wel goed om kunnen lachen! Ondergetekende had aanvankelijk wel zin in dit project, maar naarmate de release datum dichterbij kwam - en weer naar achter werd geschoven - begon er zelfs in dat ijzeren vertrouwen een breuk te bestaan. Een jaartje na de lancering werd de game voor de grap wel gekocht, voor vijf uurtjes met tranen in zijn ogen gespeeld, en toen weer weggelegd. Tsja, ‘t is nu wel een goed verhaal op feestjes.
©GMRimport
Er zijn veel problemen om te benoemen met deze Lord of the Rings-game, maar het interne conflict tussen Gollum en Smeagol schepte al ver voor de release weinig vertrouwen. Jacco schreef toentertijd in zijn preview al voorzichtig het volgende:
“Het is uit dit eerste dilemma lastig op te maken of keuzes daadwerkelijk een grote impact op het verhaal gaan hebben. Wie bekend is met de franchise weet namelijk waar Gollums vlucht voor Sauron eindigt, al geeft Daedalic aan dat spelers bepalen ”hoe en met wie” ze daar eindigen.”
Het mag duidelijk zijn dat Daedelic misschien iets te veel hooi op de vork heeft genomen. Uiteindelijk plakte Marvin een verschrikkelijke score van 25 aan het spel, waarna hij heel snel huilend wegrende. Dat kunnen we ‘m ook niet kwalijk nemen. Lees hieronder maar waarom in zijn review.
