Normaal gesproken introduceren we hier aan het einde van elk jaar ‘de Top 25 van Gamer.nl’, maar in 2025 liep het even anders. In een jaar vol fantastische games moesten we opeens een middenweg tussen Gamer.nl en Power Unlimited vinden en de twee redacties samenvoegen. Maar onze taak bleef hetzelfde: jullie informeren en vermaken op het gebied van games en entertainment. Waar sommige dingen voor en achter de schermen wel degelijk veranderden, hebben we deze traditie in stand gehouden. Hier volgen dan ook de 25 beste games van 2025.
Vergis je niet: we steken ieder jaar bloed, zweet en tranen in deze lijst. Het is namelijk ook traditie om elke verschenen game van dit jaar een gewogen score te geven, die voortkomt uit een grote stemronde onder de redactie. Vervolgens gaan we een middag discussiëren (lees: vechten) over de lijst – we nemen het erg serieus. En terecht ook. Hier rolt een lijst uit waar we allemaal achter kunnen staan.
Eerlijk: dit jaar was het wellicht moeilijker dan ooit. 2025 was een waanzinnig gamejaar, vol vooruitstrevende rpg’s, bijzondere indiegames en online coöpgames die zowaar het beste in mensen naar boven haalden. We vieren nog altijd videogames, en dit jaar viel er héél veel te vieren. Mocht je favoriete game de lijst dus niet hebben gehaald, of naar jouw mening veel te laag staan, dan is dat absoluut geen schande. Maar dat is het eigenlijk nooit.
Overigens houden we nog steeds een aantal regels aan, die we dit jaar direct hebben gebroken. Zo meldden we vorig jaar dat we een deadline vanaf 30 november aanhouden voor games om in aanmerking te komen voor de lijst, maar zijn decembertitels als Octopath Traveler 0 en Metroid Prime 4: Beyond wél overwogen, omdat velen van ons die games al voor de deadline hadden gespeeld. Verder: geen early access, geen remasters (wel remakes) en uiteraard een oorspronkelijke releasedatum in 2025. Behalve dan bij Indiana Jones, om het begrijpelijk te houden…
Goed, hopelijk heb je nu een aardig idee van hoe de lijst tot stand is gekomen, en geniet je van het lezen van alle onderbouwingen. Verder willen we je bedanken voor het bezoeken van PU.nl afgelopen jaar, en natuurlijk hele fijne feestdagen wensen!
25. Elden Ring Nightreign
Ontwikkelaar: FromSoftware | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en Xbox One
‘Gaat dit wel werken?’, was dit jaar de grote vraag rond Elden Rings coöperatieve multiplayer spin-off Nightreign. Het is nu moeilijk voor te stellen, maar ooit hadden we soortgelijke zorgen over Bloodborne (‘Wordt dit niet te toegankelijk?’) en Elden Ring (‘Kun je het levelontwerp van Dark Souls wel vertalen naar een open wereld?’). Hoe weinig wisten we toen. Om de vraag toch even te beantwoorden: ja, Nightreign werkt, raar genoeg.
Deze game maakt speedrunners van al zijn spelers. In krap een half uur sprokkel je een volledige uitrusting bij elkaar. Bazen die je in Elden Ring dagen hebben gekost om te verslaan, mep je nu in minder dan een minuut neer. Het gevoel van ontdekking is nergens meer te bekennen, maar de onversneden actie die ervoor in de plek is gekomen maakt alles goed. Nightreign is gelukkig meer dan alleen een sterk staaltje recycling. De zorgvuldig geboetseerde speelbare personages geven het een eigen karakter en de mmo-achtige spelmechanieken tijdens eindbaasgevechten zijn slim bedacht. Een welkom perspectief voor het volgend jaar te verschijnen The Duskbloods, een soulslike die volledig draait om multiplayer. Want blijkbaar werkt dat dus wél. - Marcel Vroegrijk
24. Monster Train 2
Ontwikkelaar: Shiny Shoe | Platform: pc, PlayStation 5, Switch, Xbox Series X en S
Aan de kant, Slay the Spire! Er is een nieuwe koning in het roguelike deckbuilder-genre! Oké, het is misschien een beetje een niche genre, maar er is geen game die dit ooit beter heeft aangevlogen dan Monster Train 2. Het eerste deel deed al een uitstekende poging, maar dit vervolg is vrijwel een perfecte game. Het concept is simpel: elke beurt stormen er vijanden jouw trein binnen, die steeds een verdieping omhoog klimmen. Als je ze niet op tijd verslaat, slopen ze het hart van je trein en is het game over.
Jij gaat ze te lijf met kaarten, waarmee je krijgers oproept, je kamers versterkt of magische spreuken op de vijanden knalt. Dat klinkt simpel, maar het knapste aan Monster Train 2 is de ongekende balans waarop al die verschillende kaarten in elkaar haken. Je kiest elke run uit vijf clans, die allemaal hun eigen kaarten en vaardigheden hebben, en combineert die met de kaarten van een secundaire clan. Met elke combinatie kun je een verwoestend deck bouwen en leuke strategieën proberen. Alsof dat nog niet genoeg is, speel je ook nog eens de vijf clans uit het origineel vrij. Tien clans, oftewel 180 verschillende combo’s om de steeds moeilijkere uitdagingen mee te verslaan. Dat zijn tientallen, zo niet honderden uren aan kaartplezier! - Erik Nusselder
23. Baby Steps
Ontwikkelaar: Bennett Foddy, Gabe Cuzzillo en Maxi Boch | Platform: pc en PlayStation 5
Op papier is Baby Steps een recept voor woede en stress. In de praktijk is dat eigenlijk niet anders. De gameplay draait om niets anders dan lopen, maar dan wel door diepe modderpoelen, glibberige rotsen en bergen die zo steil zijn dat ze je doen wanhopen. Dat komt voor een groot deel door de spaghettibenen van hoofdpersoon Jason, een inactieve nerd wiens ledematen besturen als een emmer zachte poep. Dat terwijl hij heel de game lang zelf op zoek is naar een plek waar hij zijn behoefte kan doen.
Het levert een ronduit bizarre ervaring op die je verwacht van ontwerper Bennett Foddy (Getting Over it). Baby Steps blinkt uit in zijn absurde shit, van Jasons vuile, bezwete onesie tot de vele (en enorme) geslachtsdelen die constant zichtbaar zijn tussen de benen van ezels (of zijn het paarden?) die hij ontmoet. Baby Steps is een masterclass in omgaan met tegenslagen en frustratie, maar lukt het je om het in ons blad getypeerde “autistisch vermogen” aan te tikken, dan wandelt zelfs Jason fluitend door sommige gebieden heen. - Dwayne Vrancken
22. Sektori
Ontwikkelaar: Kimmo Lahtinen | Platform: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Begrijp ons niet verkeerd, wij houden enorm van Returnal. En natuurlijk is Saros een van de games waar we in 2026 het meest naar uitkijken. Maar toch stierf er ergens een stukje in ons toen de Finse ontwikkelaar Housemarque in 2017 hun blogpost ‘Arcade is dead’ publiceerde. De maker van arcadeparels als Resogun, Super Stardust en het meesterwerk Nex Machina gaf aan dat er met dat genre gewoonweg geen droog brood te verdienen was. Ze richtten zich op grotere projecten als Returnal. Daar kunnen we moeilijk over klagen, maar toch missen we die oude arcadeprojecten enorm.
Gelukkig is daar Sektori. Ontwikkelaar Kimmo Lahtinen komt niet geheel toevallig bij Housemarque vandaan, maar timmert nu in zijn eentje aan de weg. Het resultaat is een razendsnelle oldschool twin-stick shooter waar het zweet van op je voorhoofd gaat staan. Denk aan het klassieke Geometry Wars, maar dan nóg chaotischer met veranderende levels, keuzes uit upgrades voor je scheepje en een dash waarmee je vol overgave door hordes vijanden heen ramt. Het is al een hele beproeving om de willekeurig gegenereerde campagnemodus op de makkelijkste stand te voltooien, maar dan heb je pas net alle uitdagingen, schepen en hogere uitdagingen ontgrendeld. En natuurlijk lonkt altijd dat klassement, waar je vrienden net wat meer puntjes dan jij hebben gescoord… - Erik Nusselder
21. Battlefield 6
Ontwikkelaar: Battlefield Studios | Platform: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Afgelopen oktober klonk een collectieve zucht van verlichting. Na jaren aan matige Battlefield-delen doet de franchise eindelijk weer mee. Het zou echter oneerlijk zijn om de plek van Battlefield 6 in deze lijst te rechtvaardigen met enkel die opluchting, want het is des te meer een waanzinnig gestroomlijnde shooter. Dat zou je niet denken wanneer letterlijk de grond onder je voeten weg wordt geblazen door een Main Battle Tank en een teamgenoot je uit het puin moet slepen, maar toch vallen alle mechanieken naadloos in elkaar.
Het helpt dat de game met vier traditionele klassen in zekere zin teruggaat naar de basis. Het geeft iedere speler een duidelijke taak in een schouwspel dat draait om samenwerking. Bovendien is Battlefield 6 breder dan ooit: er zijn compacte maps en Deathmatch om de Call of Duty-speler te bedienen, maar ook klassieke grootschalige slagvelden waarbij de game bewijst dat het audiovisueel een van de meest overdonderende ervaringen van 2025 betreft. Oh, en die campagne vergeten we gewoon. - Jacco Peek
20. Despelote
Ontwikkelaar: Julián Cordero en Sebastián Valbuena | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Switch, Xbox Series X en S en Xbox One
Games kunnen ons vervoeren naar een compleet andere wereld, of het nu een fantasieverhaal of sciencefiction is. Wat ze minder vaak doen, is je meenemen naar een echte periode en plek. Despelote is een tijdcapsule van het jaar 2001 en de plaats Quito, de hoofdstad van Ecuador. Je krijgt mee hoe het land volledig in de ban raakt van het aankomende wereldkampioenschap voetbal dat het jaar erop wordt gehouden in Japan en Zuid-Korea. Het nationale elftal moet nog een aantal kwalificatiewedstrijden spelen, maar lijkt zich voor het eerst in de geschiedenis te gaan plaatsen voor dit grote toernooi.
Deze artistieke ‘voetbalgame’ is deels een autobiografische coming-of-age en deels een portret van een land waar op dat moment nog veel meer gaande is. Want er zijn belangrijkere dingen in het leven dan voetbal, maar voetbal is ook leven. Door de ogen van de achtjarige Julián, en met de bal aan zijn voet, voel je dit meer dan je dat ooit zou kunnen in een Fifa of Pro Evolution Soccer. - Marcel Vroegrijk
19. Pokémon Legends: Z-A
Ontwikkelaar: Game Freak | Platform: Switch 2 en Switch
Een dag voordat we afreisden naar Parijs om Pokémon Legends Z-A te spelen, stond de stad letterlijk in de fik. Daarom is het ergens ironisch dat de game juist die chaos omarmt: wilde pokémon slaan op hol in de stad, en jij moet daar een stokje voor steken. Voor alle op- en aanmerkingen die we hebben over de techniek van Legends Z-A, weet het de sfeer van een weekendtripje naar Parijs uitstekend te vangen.
Het is echter vooral de ambitie van de game die we zo waarderen. Game Freak besloot het decenniaoude beurtelingse vechtsysteem te verwisselen voor een semi-realtime systeem dat simpelweg ontzettend goed werkt. Het maakt gevechten rap en spectaculair, zonder al te veel aan strategie in te leveren. De Z-A-royale biedt bovendien een aantrekkelijk decor voor de vechtpartijen, door je overdag de vrijheid te geven je team te bouwen en ‘s nachts te strijden voor een hogere rang. Voor dit soort uitstapjes is de Legends-subreeks gemaakt. - Jacco Peek
18. Mario Kart World
Ontwikkelaar: Nintendo | Platform: Switch 2
Na het absurde succes van Mario Kart 8 Deluxe dacht Nintendo heel hard en lang na over het volgende deel. Wat als we een open spelwereld maken die het kartplezier naar een hoger niveau tilt? De grootste overwinning is dan ook dat Mario Kart World niet vol zit met missies of icoontjes zoals Forza Horizon, maar dat het in feite één grote racebaan betreft die op alle manieren werkt. Elke race, in welke richting of volgorde dan ook, is daarom één uitgestrekte toer vol obstakels, chaos en de meest kleurrijke omgevingen die de serie ooit heeft gekend. We kunnen niet genoeg benadrukken hoe knap dat is.
Sowieso ‘spreekt’ World meer dan diens voorgangers. De animaties zijn speelser, de soundtrack had alle awards moeten winnen en speelbare personages zijn uitbundig – we zullen voor altijd die bij zonder armen kiezen. Het gebrek aan rondes is even wennen, en levert zoals verwacht frictie op bij een deel van de fans, maar wat ons betreft is het een gedurfde en logische stap voor de franchise. Mocht Nintendo nog een constante stroom aan content voor met name de online modi in gang zetten, dan kunnen we met World weer makkelijk een generatie vooruit. - Jacco Peek
17. Absolum
Ontwikkelaar: Game Crush Games en Supamonks | Platformen: pc, PlayStation 5, PlayStation 4 en Switch
Een aantal niet nader te noemen personen op de redactie gaan gelijk watertanden bij het zien van een stripboekachtige grafische stijl, en bij anderen laat het idee van een soepele roguelike beat ‘em-up al hartjes sneller kloppen. Absolum is als een verzoening van die twee aspecten, met de Mike Magnola-achtige tekeningen en keiharde knokpartijen tegen allerlei prachtig vormgegeven vijanden. En dan is het óók nog eens een ijzersterke roguelite.
De kans is groot dat het jouw party ook tientallen pogingen gaat kosten om Talamhs kwaadaardige koning Azra van de troon te stoten. De manier waarop je deze queeste aanpakt maakt de game daarbij nog diverser dan wat je al van het genre gewend bent. Wanneer je even bent uitgekeken op de ondergrondse ruïnes van een ondode heerser, kun je in de volgende run besluiten door het territorium van bandieten te bewegen. Maar linksom of rechtsom kom je met genoeg wilskracht en tactiek uiteindelijk bij het einde. Talamh is groot, en je krijgt alle tijd om je tanden goed in deze wereld, zijn inwoners en geschiedenis te zetten. Gepaard met de retesoepele combat maakt dit een avontuur als geen ander. - Dunke van Boekel
16. Split Fiction
Ontwikkelaar: Hazelight Studios | Platform: pc, PlayStation 5, Switch 2 en Xbox Series X en S
Sommigen zijn niet te stoppen wanneer zij eenmaal op stoom zijn, maar dat geldt niet voor Split Fiction. Ontwikkelaar Hazelight draait op volle toeren, gaat van nul naar honderd kilometer per uur in 0,5 seconden en breekt uiteindelijk ruimschoots door de geluidsbarrière. Josef Fares en de zijnen zetten een coöpervaring neer die je op geweldige wijze verrast, overrompelt en soms zelfs ontroert. Het verhaal van twee schrijvers wiens werk ten prooi dreigt te vallen aan een kwaadaardige AI-machine is natuurlijk heerlijk actueel en ironisch, maar de gameplay? Poh, die straalt als de meest heldere ster aan de horizon. Dat komt door de simpliciteit waarmee Hazelight je er kennis mee laat maken.
De core mechanics zijn doodsimpel, maar zo gepolijst dat elke sprong en zwiep met je grijphaak lekker aanvoelt. De snelheid waarmee spelmechanieken, vette actie en steeds nieuwe levels zich aandienen is daadwerkelijk duizelingwekkend. Het is dankzij de bijna magisch ontworpen simpliciteit van alle mechanieken waardoor je nooit lang zit te klooien voordat je verder kunt. In magische wezens veranderen tijdens wandelingen in magische bossen, wanneer je maar wil? Dat werkt. Als twee verschillende draken spelen, elk met eigen manoeuvres en skills om elkaar te helpen platformen? Let’s go! Als twee cyberninja’s de zwaartekracht tarten en losgaan in een futuristische stad? In Split Fiction kan het allemaal. De coöpkoning meldde zich weer in 2025, en als je hem gemist hebt? Ren naar de winkel en zoek een maatje! - Dwayne Vrancken
15. Ghost of Yotei
Ontwikkelaar: Sucker Punch Productions | Platform: PlayStation 5
Ghost of Yotei lijkt nogal veilig. In zekere zin is dat ook zo. Verwacht geen dynamische dialogen of missies met meer dan twee manieren om de klus te klaren. Het is sluipen of slaan met je katana. Daar komt het uiteindelijk altijd op neer. Hoe lekker Ghost of Yotei ook speelt, het is allemaal redelijk voorspelbaar. Met één grote uitzondering dan: hoofdpersonage Atsu brengt de wereld om haar heen tot leven.
Atsu’s twee stemacteurs (zowel de Engelse als de Japanse) maken dat een vrij standaard verhaal over wraak alsnog weet te raken. En haar gevatte opmerkingen tijdens gesprekken doen je vergeten hoe houterig die verder zijn. Atsu’s genuanceerde persoonlijkheid is een verademing ten opzichte van Ghost of Tsushima’s Jin Sakai. Je voelt haar rauwe emotie, en toch ook de afstand tot wat nu niet meer haar thuis is: het eiland Ezo. Ghost of Yotei is daarom vooral een oprecht vervolg. Ja, het verhaal mag bekend zijn, maar het wordt wel met veel respect en aandacht verteld. Voor mens en natuur. Marcel Vroegrijk
14. Avowed
Ontwikkelaar: Obsidian Entertainment | Platforms: pc en Xbox Series X en S
Obsidian is meester in het schrijven van fantasy, en daarom vinden we Avowed de beste van de drie (!) games die het bedrijf ontwikkelde in 2025. Het kent misschien niet de systematische keuzevrijheid van een Baldur’s Gate 3, maar de talloze verhalen tijdens je reis door Eora maken het meer dan de moeite waard. Ben je nieuwsgierig? Dan blijft de game maar boeiende situaties voorschotelen, variërend van het stelen van illegale drugs tot de gevolgen van een totalitair regime. Waar je in veel games om de hete brij heen draait – wat ook kan in Avowed – werkt de optie om hard en direct te zijn juist bevrijdend. Soms waren we verbaasd over de dialoogopties die de game toelaat.
Sowieso is Avowed gemaakt om te ontdekken. De verschillende open gebieden schitteren niet door hun omvang, maar door de invulling ervan. Als speler vind je verborgen grotten achter watervallen, sluipwegen om huizen vol loot binnen te dringen en ruïnes vol informatie over vergeten volkeren. Het is uitmuntend werelddesign, bedoeld om de speler constant te motiveren om meer te ontdekken. Daarbij is het vechtsysteem snel, flexibel en spectaculair, waardoor de game speelt als een trein. - Jacco Peek
13. Arc Raiders
Ontwikkelaar: Embark Studios | Platform: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Als we écht eerlijk zijn heeft de kip Scrappy, die continu materialen voor je verzamelt, deze plek in de Top 25 eigenhandig veroverd. Toegegeven, Arc Raiders doet ook wel meer dingen goed. Het leek er even op dat Battlefield 6 dé shooterervaring van dit najaar zou worden, maar toen ontsnapten we op het nippertje naar Speranza. Zwetend uit iedere porie hebben we succesvol een willekeurige medespeler overtuigd ons niet neer te schieten, en te assisteren met het neerhalen van de met raketten knallende drone boven de lift naar onze ondergrondse beschaving.
Arc Raiders is in essentie niet anders dan extraction shooters als Escape From Tarkov, maar voelt een stuk toegankelijker zonder de inherente spanning van het genre te verliezen. Het is nog altijd maar de vraag of de ogenschijnlijk vriendelijke mede-Raider niet vlak voor de lift wat lood in je achterhoofd pompt en jouw verzamelde schatten in eigen zak steekt. De game excelleert in het neerzetten van een post-apocalyptische wereld waar alles - robot of mens - je in luttele seconden kapot kan maken. Dat maakt succesvol ontsnappen nog altijd een ongekend heerlijke overwinning. - Dunke van Boekel
12. Ball x Pit
Ontwikkelaar: Kenny Sun and Friends | Platform: pc, PlayStation 5, Switch 2, Switch en Xbox Series X en S
Het lijkt tegenwoordig wel alsof men overal maar een roguelike van wil maken. Roguelike poker (Balatro), roguelike beat-’m-up (Absolum), roguelike fruitautomaat (CloverPit). En dan nu: roguelike Arkanoid met Ball x Pit. Moet dat allemaal nou zo nodig? Nou, als het zo’n goed eindresultaat oplevert als Ball x Pit (of Balatro, of Absolum, of CloverPit), dan graag.
Ball x Pit is zo’n game die je niet meer neer kan leggen als je eenmaal bent begonnen. Het spelletje lijkt simpel genoeg: je kiest een personage, vult het scherm met stuiterende ballen die de neerdalende vijanden verpulveren en hoopt de eindbaas te halen. Onderweg pik je willekeurige upgrades en speciale ballen op, die je ook nog naar hartenlust kunt combineren totdat je een nietsontziende ballenmachine bent geworden. Lukt het niet, dan bouw je wat upgrades in je dorpje, kies je misschien een ander personage en probeer je het nog een keer. Speel nieuwe levels vrij, nieuwe personages, nieuwe ballen, nieuwe upgrades, nieuwe moeilijkheidsgraden en laat je leven overnemen door Ball x Pit. Dat gunnen we iedereen. - Erik Nusselder
11. Indiana Jones and the Great Circle
Ontwikkelaar: Machine Games | Platforms: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Vorig jaar maakten we de lastige beslissing om Indiana Jones and the Great Circle buiten beschouwing te houden in de Top 25 vanwege de late releasedatum. Maar zoals Indy zelf zou zeggen: “It belongs in a museu- ehh, the PU.nl Top 25!” Dus bij deze! The Great Circle verdient deze plek immers dubbel en dwars. Hoewel Machine Games makkelijk leentjebuur hadden kunnen spelen bij geliefde adventuregames als Tomb Raider en Uncharted, hebben ze een game gemaakt die naadloos aansluit bij de bestaande avonturen van Indiana Jones. Je zou Indiana Jones and the Great Circle wel het meest filmische spel van het afgelopen jaar kunnen noemen.
Dat neemt niet weg dat The Great Circle ook een knaller van een videogame is. Uiteraard is er ruimte voor de bombastische set pieces die je associeert met de Indiana Jones-films, maar je spendeert ook veel tijd aan het langzaam ontdekken van nieuwe gebieden, waaronder ruïnes van vergane beschavingen. Met een camera en aansteker los je eeuwenoude puzzels op, en met de iconische zweep slinger je je een weg door allerlei obstakels - zij het een ravine of een groep nazi’s. Indiana Jones and the Great Circle krijgt het voor elkaar de geliefde films van Steven Spielberg te emuleren, én ook nog eens iets verfrissends naar het action-adventure genre te brengen. Natuurlijk komt ‘ie dan in de Top 25! - Dunke van Boekel
10. Octopath Traveler 0
Ontwikkelaar: Square Enix | Platform: pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Switch 2, Switch en Xbox Series X en S
Octopath Traveler 0 is een onverwachte topper. Tijdens de aankondiging waren veel Octopath-spelers sceptisch. Zero is in eerste instantie namelijk ontwikkeld en uitgebracht als mobiele game. Tja, rpg's voor mobiel hebben nu eenmaal niet de beste reputatie. Maar schijn bedriegt: Octopath Traveler 0 combineert het avonturieren uit de beste Japanse rollenspellen met de gezelligheid van cozy games. Dit betekent dat je strijdt tegen het ultieme kwaad om zo een apocalyptisch einde van de wereld te voorkomen, maar dat je tegelijkertijd een knus dorpje op poten zet.
Die combinatie werkt. Sterker nog, Octopath Traveler 0 legt de basis voor een nieuw genre: de cozy rpg. Dit rechtvaardigt dan ook de hoge plek op onze eindejaarslijst. Zero is niet zomaar de zoveelste HD-2D-game uit de koker van Square Enix. Nee, deze game is een waanzinnige blauwdruk voor een hybride genre. En dan vergeten we nog bijna te vermelden dat de soundtrack zo goed is dat-ie een live concert in de Ahoy verdient, dat je al je strategische inzicht moet gebruiken om eindbazen te verslaan en dat de verhaallijnen over roem, macht en geld je niet onberoerd laten. Wat een game! - Sander Hölsgens
9. Death Stranding 2: On The Beach
Ontwikkelaar: Kojima Productions | Platforms: PlayStation 5
Zeg erover wat je wil: Death Stranding was bizar. Prachtig, maar bizar. Dat krijg je wanneer een game draait om Bridge Babies en geesten die verschijnen wanneer het regent. Death Stranding 2 hergebruikt die basis, maar zou ook geen Kojima-game zijn als hij daar niet een flinke schep met absurde ideeën bovenop doet. Pratende poppen, flashbacks naar een tijd voor de catastrofale Death Stranding, gitaren die ook als bijl en opgevoerde taser functioneren: niets is te gek.
De algemene Death Stranding-ervaring staat in scherp contrast met deze gekte. Net als in het eerste spel strikt Sam Bridges zijn schoenveters stevig om pakketjes rond te brengen, waarmee deze keer de afgesloten gemeenschappen in Australië en Mexico worden verbonden. Het terrein in deze gebieden is daarentegen een stuk ruiger, zowel door natuurlijke omstandigheden als kwaadwillige figuren die je het liefste van alle pakjes beroven. Maar juist na zo’n lange, lastige tocht is het heerlijk om in de verte jouw bestemming te zien verschijnen, met de prachtige muziek van Woodkid in je oorschelpen. Tenminste, totdat Sam het aan de stok krijgt met een gigantische robotkrab. Death Stranding 2 is zo gestoord als je van een Hideo Kojima-game kan verwachten, en het meest bizarre daaraan is dat het ook nog eens werkt. - Dunke van Boekel
8. Blue Prince
Ontwikkelaar: Dogubomb | Platform: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
De eerste puzzel is waarom Blue Prince nou Blue Prince heet. Blueprints! Snap je hem? Gelukkig is dat lang niet de laatste of meest interessante puzzel die deze indieparel te bieden heeft. Als je je eraan overgeeft, kun je je bijna oneindig wentelen in raadsels, verborgen lagen en mysterieuze geheimen. Elke keer dat je denkt te snappen hoe dit landhuis in elkaar steekt, blijkt er toch nog een laag aan puzzels onder te zitten.
Ook voor iedereen die niet de diepste krochten van dit landgoed wil doorgronden, is Blue Prince een intrigerende game. Alleen de opzet al: verken een villa die elke dag anders is ingericht en probeer kamer 46 te bereiken in een huis met 45 kamers. Jij kiest welke van drie willekeurige kamers je op de blauwdruk neerlegt (Blueprints!), in de hoop dat je jezelf niet vast draait door kamers zonder de goede deuren te trekken. Overal tref je kleine puzzels, die uiteindelijk allemaal in elkaar grijpen als een verbluffend uurwerk. Als een game je aanraadt om er een notitieblok bij te houden, dan weet je wel wat voor vlees je in de kuip hebt. Ons schriftje is in ieder geval helemaal volgekalkt met cryptische hints. - Erik Nusselder
7. Dispatch
Ontwikkelaar: Adhoc Studios | Platforms: pc en PlayStation 5
Dispatch is niet bepaald wat je van een superheldengame verwacht. Hoofdpersonage Robert Robertson heeft geen superkrachten, maar is door jarenlange ervaring als de held Mecha Man wel de aangewezen persoon om een team aan voormalige schurken te begeleiden en te leren om goed te doen. Hoe Robert dit aanpakt is aan jou om op Telltale-achtige wijze in te vullen, maar wat vaststaat is dat Dispatch een fascinerend dialoog aangaat over heldhaftigheid. De manier waarop de personages om Robert heen reageren op basis van zijn keuzes zorgen continu voor grote verrassingen, en de kleinere veranderingen in de details als muziek tonen geweldig aan hoe aandachtig ontwikkelaar Adhoc Studios aan Dispatch gewerkt heeft.
Als klap op de vuurpijl bevat de game daarbij ook nog eens heerlijke gameplay in het daadwerkelijke ‘dispatchen’ van de superhelden-in-opleiding. Het is vaak een uphill battle, met problemen die zich eindeloos lijken aan te dienen, maar met een beetje tactisch denkvermogen en het goed lezen van de briefings kom je er uiteindelijk geheid. Enfin, zelfs met perfecte planning kan een operatie nog wel eens falen, maar ook dat is menselijk. Dat maakt Dispatch uniek. Door een superheldengame te maken vanuit het perspectief van een relatief normaal persoon heeft Adhoc Studios juist een van de meest menselijke superheldenverhalen in recente jaren gemaakt. - Dunke van Boekel
6. Assassin’s Creed Shadows
Ontwikkelaar: Ubisoft | Platform: pc, PlayStation 5, Switch 2 en Xbox Series X en S
De langverwachte reis naar feodaal Japan bleek voor Assassin’s Creed een schot in de roos. Ergens zijn we blij dat Ubisoft ‘nu pas’ de setting inleidt, want de huidige generatie hardware maakt een van de mooiste, overtuigende spelwerelden ooit mogelijk. Klim in een willekeurige boom en je ziet wat we bedoelen: de pure schaal van de wereld, de meedogenloze wind die door de bomen waait, het pikkedonker wanneer de zon ondergaat. Het Japan van Shadows is een wereld waar je simpelweg even kunt zijn.
Maar er is meer dan alleen de wereld. De keuze voor twee uiteenlopende personages diept de verschillende aspecten van het moderne Assassin’s Creed verder uit, terwijl het ook eindelijk weer een stealthgame is. Hordes aan vijanden platslaan met Yasuke is namelijk leuk, maar de sluipsecties met Naoe zijn precies waarom we verliefd werden op de serie. Voorzichtig de omgeving in kaart brengen, kruipend door de bosjes kruipen, vloeiender dan ooit een pagode beklimmen en bewakers neerhalen: het is de Japan-droom die uitkomt. - Jacco Peek
5. Kingdom Come: Deliverance 2
Ontwikkelaar: Warhorse Studios | Platform: pc PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Warhorse Studios zette dit jaar al vroeg de toon voor de geweldige 365 gamedagen die zouden volgen. Met Kingdom Come: Deliverance 2 verwerd de uiterst charmante eurojank-rpg-reeks tot een speler van formaat. In de middeleeuwse speeltuin van de Bohemen, nu Tsjechië, beleef je als boerenpummel turned ridder Henry of Skalitz allerlei avonturen. Van boeven uit stront proberen te redden tot audiënties met de hoogst genoteerde nobelheren en zelfs koningen; de reis van Henry voelt daadwerkelijk als een geloofwaardige voortzetting van het verhaal dat in 2018 begon.
Wat KCD2 tot zo’n ongelooflijk knappe prestatie maakt van Warhorse, is enerzijds het lef om keihard vast te houden aan het scala aan gameplaysystemen, maar anderzijds de kunst om al die onderdelen goed in elkaar te laten vallen. Verbeteringen in de AI van npc’s, het vechtsysteem en rpg-mechanieken maken van KCD2 een onmisbare titel voor elke fan van het genre. Of het nu gaat om de gecureerde verhaalcontent of de doldwaze avonturen die je beleeft met de gameplay, vrijwel alles klopt aan de game en dat is heel, maar dan ook heel erg knap. - Dwayne Vrancken
4. Donkey Kong Bananza
Ontwikkelaar: Nintendo | Platforms: Switch 2
Donkey Kong is een van de grote iconen in gaming, dus eigenlijk is het schandelijk dat we 11(!) jaar hebben moeten wachten op een nieuwe sologame rondom onze favoriete aap. 26 jaar zelfs, als we kijken naar Kongs laatste 3d-uiting. Donkey Kong 64 uit 1999 draaide al geheel om het verzamelen van zoveel mogelijk bananen, en op een bepaalde manier is Bananza daar een prachtige evolutie van.
Waar Donkey Kong 64 gebouwd was rondom verschillende leden van de Kong-familie en een paar bijbehorende gadgets, draait Bananza vrijwel geheel om de ongelofelijke spierballen van de titulaire aap. Het doel blijft daarentegen hetzelfde: zoveel mogelijk bananen verzamelen, met als verhalende toevoeging dat een jonge Pauline ook even naar de kern van de aarde gebracht moet worden. Wat dat impliceert voor de Mario-tijdlijn durven we zelfs de meest ervaren Nintendo-historici niet te vragen, maar de band tussen Donkey Kong en Pauline is in ieder geval aandoenlijk.
Het verzamelen van bananen werkt een beetje à la Super Mario Odyssey. In plaats van de omgeving te combineren met de acrobatiek van die loodgieter gebruikt Donkey Kong de wereld op letterlijke wijze. Door een stuk steen op te pakken en over het paarse, giftige meer nabij een struisvogelhotel te surfen, bijvoorbeeld. In essentie blijft Donkey Kong Bananza een 3d-platformer, net als zijn voorganger op de Nintendo 64. Je kunt nu alleen ook in een boom klimmen, en van heel hoog naar het volgende platform springen. Of een tunnel in de boom beuken, want natuurlijk zit daar een banaan in verborgen... Zodra al die mogelijkheden voor je beginnen te klikken, ondervind je meer mechanische vrijheid dan ooit in een platformer. - Dunke van Boekel
3. Hollow Knight: Silksong
Ontwikkelaar: Team Cherry | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Switch 2, Switch, Xbox Series X en S en Xbox One
Het uitblijven van een releasedatum voor Silksong was de afgelopen jaren tot zo’n grote meme uitgegroeid dat het ons ergens niet eens had verbaasd als Hornets eerste woorden in de game ‘Kept you waiting, huh?’ waren. In plaats daarvan kregen we een van de best geschreven personages van 2025. En dat in een metroidvania. Hoewel het vervolg op Hollow Knight onmiskenbaar een product is van z’n lange ontwikkeltijd, heeft het niet geleid tot een soort metamonster van ontstane en weer vergane trends.
Silksong laat de kracht zien van doorontwikkelen. Het is heel erg Hollow Knight, maar tegelijkertijd ook zo eigen. Het is Silksong, en veel beter dan dat ga je het dit jaar niet krijgen. Hornet schiet als een pijl door het scherm en vecht ontzettend verfijnd. Boven alles is dit vervolg haast oneindig gelaagd. De absurde hoeveelheid detail in de achtergronden staat symbool voor het grotere doel van de ontwikkelaars. Hoe hoger je komt, hoe dieper je graaft. En wat stijg je tot ongekende hoogten in deze game.
Het is knap hoe Team Cherry je kriskras door de spelwereld stuurt, terwijl je reis in feite een lange klim naar boven is. En toch ga je helemaal verdwaald raken, maar nooit hopeloos. Tot je eindelijk de poorten van de hemel bereikt tenminste, of wat daarvoor door moet gaan in dit vervloekte koninkrijk. Eenmaal in de heilige hoofdstad begint het harde werken pas. En nog veel later volgt de allergrootste uitdaging, een act of kindness die nóg meer van je vraagt. Maar je doet het. Niet voor rijkdom, macht of eeuwige roem. Nee, je gaat door voor Sherma, Shakra, Garmond en Zaza. Voor Flick the Fixer. Hun lot hangt aan een zijden draadje, maar het is onlosmakelijk verbonden met dat van jou. Want jij bent Hornet. - Marcel Vroegrijk
2. Hades 2
Ontwikkelaar: Supergiant Games | Platform: pc, Switch 2 en Switch
Iedereen, maar dan ook iedereen die Hades en zijn vervolg gespeeld heeft, zal hem kunnen dromen: de gitaarriff in Lord Charons winkel. Toegegeven, de start van dit pleidooi voor de runner-up op deze lijst komt neer op de smaak van de muziekminnende schrijver in kwestie, want er is zo ontzettend veel iconisch aan Hades 2. Waar zullen we beginnen? De artsyle? De geweldige personages? Alle wapens in de game die stuk voor stuk heerlijk aanvoelen en leuk zijn om te leren? De met (volledig kloppende) Griekse mythologie doorspekte spelwereld? De manier waarop content zich organisch aan de speler aandient? Zeg het maar.
Op alle hiervoor beschreven gebieden, maar ook op zoveel meer, is een 10/10 te weinig eer voor Hades 2. Supergiant Games creëerde een paar van de meest memorabele baasgevechten dit jaar, ongeacht de route die je kiest. De audiovisuele omlijsting is puntgaaf, net als de voice acting en de immens uitgebreide post-game.
Hades 2 is er een waar menig gamer van weet: dit blijf ik spelen. Boeien hoe lang geleden ik de aftiteling al heb gezien. Dit is crack. Elke run levert wel iets op. Je inspanningen zijn nooit voor Jan met de korte achternaam en met elke run neemt je comfort toe om te dansen in de chaos die op je wordt afgevuurd. In elk ander jaar was dit spel de onbetwiste winnaar, maar in dit topjaar was er toch nog één titel beter. En ja, we weten allemaal welke dat is. - Dwayne Vrancken
1. Clair Obscur: Expedition 33
Ontwikkelaar: Sandfall Interactive | Platform: pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S
Weer een prijs voor Clair Obscur: Expedition 33. Alsof die game nog niet genoeg lof heeft gekregen. En toch is het allemaal volledig terecht. Ok, misschien die Game Award voor beste debuterende indiegame niet helemaal. Semantisch gezien zal het misschien kloppen, maar het staat behoorlijk haaks op hoe slim Clair Obscur gebruikmaakt van alles wat de ontwikkelaars van eerdere games hebben geleerd. Of ze daar nu zelf aan hebben gewerkt of niet. From those who came before.
Expedition 33 is bijvoorbeeld een nogal expliciete liefdesbrief aan Japanse rollenspellen. Maar het is ook een spel dat nooit had kunnen bestaan zonder een Baldur’s Gate 3 of een Sekiro: Shadows Die Twice. Er zit zelfs een stukje Only Up in. Dat het er allemaal als gesneden brioche in gaat, is niet alleen omdat het goed in elkaar steekt. Je zou nu, ruim een half jaar na de release, zelfs kunnen stellen dat het spel echt wel wat steken laat vallen. Zo boeiend is het vechtsysteem nu ook weer niet, of dat blijft het in ieder geval niet voor de volledige speelduur. En het levelontwerp had best wat interessanter gemogen.
Maar dat is niet wat je gaat onthouden. Clair Obscur is nu onze nummer 1 omdat we zeker weten dat we er over twintig of dertig jaar nog steeds met warme gevoelens aan terugdenken. Dit wordt de Final Fantasy 7 van een nieuwe generatie gamers. Maar het is ook een favoriet van oude rotten die al hun hele leven (j)rpg’s spelen, ook al is het genre in die tijd meermaals doodverklaard.
Clair Obscur had ons al meteen met z’n premisse. Maar na het spelen ervan zijn het de personages die ons voor altijd bij zullen blijven. Maelle, Gustave, Luna, Sciel, Monoco, Verso, Clea, Renoir, Aline. En vergeet vooral niet die ene kleine Gestral, hoe hij ook moge heten. Niets en niemand is perfect natuurlijk, zo ook onze nummer 1 niet. Sterker nog, Expedition 33 laat vooral zien dat we allemaal fouten maken en hoe dat ons juist heel menselijk maakt. Want jeetje, wat ga je van alles en iedereen in deze game houden. Het is alsof ze echt bestaan. - Marcel Vroegrijk
Dit artikel is geschreven door Marcel Vroegrijk, Sander Hölsgens, Dwayne Vrancken, Erik Nusselder, Dunke van Boekel en Jacco Peek. De toplijst is opgesteld door de gehele redactie.
