Na het onverwachte succes van mountainbikespel Descenders rolt het Nederlandse RageSquid door naar de volgende afdaling. Descenders Next flikt hetzelfde trucje nog eens, maar nu met nieuwe bergsporten: snow- en mountainboarding. We denderden door de early access-versie voor een tijdige preview van de stand van zaken.
Descenders Next valt ergens tussen vervolg en spin-off, zo lijkt het. Feitelijk gezien betreft het ‘de volgende Descenders’, maar in grote lijnen voelt het eerder als ‘Descenders met andere sporten’. Voor de goede orde: in deze vroege early access-periode is geen fiets te bekennen. Het spelt trapt af met twee soorten planken en in totaal vier bergomgevingen om uit te pluizen.
De bedoeling is om Descenders Next gaandeweg verder uit te bouwen en te verbeteren, zoals dat wel vaker met early access-titels gaat. RageSquid heeft daarvoor al een basale roadmap beloofd, met daarop verbetering, nieuwe bergen en later zelfs “meer sporten”. Klinkt alsof tweewielers uiteindelijk alsnog een terugkeer kunnen maken, maar dat blijft nog even toekomstzang. Laten we het eerst hebben over wat Descenders Next nu precies voorstelt.
Roguelike met rustplekken
Net als de directe voorganger is Descenders Next een sportspel met een roguelikerandje. Spelers trotseren afzonderlijke en procedureel gevormde bergafdalingen met een beperkt aantal levens. Vlieg je onderuit, dan verlies je een leven – twee zelfs, als het een gruwelijke val was. Behaal je een bonusdoel, dan krijg je juist een leven terug. Zo ontstaat vanzelf een mooie balans tussen veilig willen spelen, maar tegelijkertijd ook jezelf willen pushen tot hogere snelheden of moeilijkere trucs.
Waar spelers in Descenders relatief lineair over de kaart bewegen, is de flow in Descenders Next vrijer van aard. Spelers stippelen zelf routes uit binnen de biomen, met daarop nu ook meerdere punten om een run te kunnen beëindigen en een nieuwe te beginnen. Deze veilige thuishavens blijken op hun beurt freestyleparken en speciale tijdraces, welke weer losstaan van de roguelike runs over willekeurige afdalingen.
Dat laatste komt de flow van de Descenders-formule in ieder geval ten goede. Waaghalzen mogen hunzelf beproeven op oneindig lange routes door de gehele wereldkaart, maar rustig aan doen is net zo goed een rendabele tactiek. Spelers kunnen immers net zo ver komen door vaker op kortere runs te gaan en die tijdig af te kappen. En even ontspannen door wat aan te klooien in een van de parken - zonder doodsangst dus - is ook weleens fijn.
Vanzelfsprekend haalt de nieuwe aanpak niet alle uitdaging uit Descenders Next. De zogenaamde eindbaasruns beproeven spelers door een aantal afdalingen à la het originele Descenders te trotseren. Lees: hier moet en zal je zeker zes levels lineair afleggen, met wederom een gigantische schans als laatste uitdaging.
Boarden bij gratie Gods
Afgezien van de flexibelere opbouw voelt Descenders Next alsnog vaak als de eerste Descenders aan. Dat zit ‘m een beetje in de nagenoeg gespiegelde graphics, maar des te meer in de physics. Die lijken namelijk niet specifiek opgebouwd voor de nieuwe sportdisciplines; het is eerder alsof de fiets gemodificeerd is om nu als snowboard of mountainboard bestuurd te worden.
Dat plankgedrag pakt veelal onnatuurlijk uit. Van een harde remknop is sowieso geen sprake op de boards, maar ook de carvebochten sturen zwakjes, met weinig remkracht bovendien. Alles glibbert maar al te graag naar beneden. Dat gebrek aan wrijving begint zeker in de moeilijkere winteromgeving pas echt te schuren. Pun intended.
Toegegeven: Descenders draait meer om snelheid dan realistische sierlijkheid, maar Next gaat soms wel overdreven hard. Het momentum bouwt moordend snel op en je komt er nauwelijks vanaf. Voor je het weet, knalt je plank met honderd kilometer per uur door neerwaarts – gretig zoekende naar een willekeurig geplaatste boom om jouw geraamte omheen te krullen. Geen enkele bocht of beweging geeft dan nog houvast.
Die besturing staat in schril contrast met andere extreme sportspellen van de afgelopen tijd. Riders Republic biedt relatief directe controle en Shredders schittert juist in nauwgezet en gelaagd realisme. Bij Descenders Next mag het boarden dan weliswaar meer draaien om adrenaline en uitdaging, maar het gebrek aan binding met de plank raakt momenteel te snel zoek. Puur op geluk en bij gratie Gods naar beneden storten is ook niet bepaald leuk.
Gelukkig is dat iets waar RageSquid de nodige verbeteringslagen in wil maken. In een van de allereerste uitingen sinds de early access-aftrap wordt het gebrek aan controle op hogere snelheden al aangestipt. Het is iets waar de Tilburgse ontwikkelaars “naar kijken” voor een toekomstige update. In de woorden van andere wijze Brabanders: dà moete doen dan.
Extreem bekend
Descenders Next komt met wel meer randjes die we graag aangepast of opgeleukt zouden zien. De game leent zoals gezegd veel elementen van de directe voorganger en tuimelt ook meer dan eens in dezelfde valkuilen. Dat de graphics achterhaald overkomen, nemen we even voor lief. Jammerlijker is namelijk het gebrek aan variatie – zowel visueel als speltechnisch. Wie meer dan één avond in Descenders Next doorbrengt, krijgt wel erg veel van hetzelfde voorgeschoteld.
De handvol freestyleparken en de vier verschillende biomen terzijde, komt alles in Descenders Next uit dezelfde pot nat. Al stippel je een route uit van twintig verschillende afdalingen: geen enkel daarvan springt er ooit tussenuit als uniek. Overal zie je dezelfde vijf à zes bomen en pakweg hetzelfde aantal obstakels. Enkel de steilheid van de bergen varieert onderling nog enigszins, maar los daarvan voelt het spel angstvallig statisch.
Dat een mountainboard vrijwel identiek bestiert als een snowboard, helpt ook niet bepaald in die zaak. Het is enkel de sneeuw die plaatsmaakt voor droge grond, of andersom. Levels in de tweede mountainboard-omgeving hadden overigens net zo goed uit de derde bioom van het originele Descenders kunnen komen. Soms vergeet je bijna dat je niet op een fiets zit, zo identiek ogen en spelen die afdalingen.
Net als diens voorganger moet Descenders Next meer variatie brengen naarmate de early access-fase zich verder ontpopt. Gedurende deze doorontwikkeling wil RageSquid voorzien in nieuwe omgevingen en (multiplayer) spelmodi. Daarvoor heeft de ontwikkelstudio naar eigen zeggen twee jaar nodig, maar het eerste stukje roadmap getuigt nog niet van een wezenlijk ambitieuzere visie dan voorheen. Het geeft vooral ‘meer van dit’.
What’s Next?
Het is bijna alsof RageSquid alles op alles wilde zetten om Descenders Next zo dicht mogelijk bij Descenders te houden, zowel qua graphics als gameplay. Dat doet ons dan ook hardop afvragen waarom dit zo nodig een geheel nieuwe game moest zijn. Next voelt nog vaak als een uitbreiding op het origineel, die gedurende de ontwikkeling weer los is gerukt van dat origineel. En de basis die nu op zichzelf staat, voelt nog niet enorm overtuigend.
De hoop voor nu is dat de early access-fase de nodige verbetering en meer variatie naar Descenders Next kan brengen. Dat mag zeker en dat kan zeer waarschijnlijk ook wel. Toch blijft het, zelfs met de nodige doorontwikkeling, lastig om in Descenders Next een volwaardig vervolg te zien. De grootste verschillen zitten immers in de vrijere levelkeuze en de opgeleukte visuele interfaces, terwijl de nieuwe sporten angstvallig veel als het oude fietswerk aan blijven voelen. Wat is er dan zo ‘Next’ aan?
Voor gamers die simpelweg meer van dezelfde Descenders-formule zoeken, hoeft dat geen schande te zijn. Descenders Next voorziet met verve in de bekende adrenaline en een grofweg identiek gevoel en gelaat. Ironisch genoeg is het juist de extreme sportsgame zelf die zich niet aan nieuwe uitdagingen lijkt te wagen.
Descenders Next is sinds 21 juli verkrijgbaar op pc, Xbox Series X en S en Xbox One. De game kost 30 euro en maakt onderdeel uit van Xbox Game Pass. Momenteel verkeert Descenders Next in een early access-fase, waarin de game volgens RageSquid ongeveer twee jaar lang verder ontwikkeld zal worden.
