Wat spelen we dit weekend? - Oude gewoontes keren terug in de Oblivion-remake
En demonen vereisen afslachting
De week is alweer voorbij! De temperaturen zijn wat gaan zakken, wat betekent dat dit het perfecte moment is om neer te ploffen en de *biep* van je console de oorschelpen te laten strelen. Wat ga jij spelen dit weekend?
Michel
Ik ben pas geleden begonnen aan The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered en ben daar voorlopig nog wel even zoet mee! Het is echt een heerlijke nostalgische trip voor mij, omdat ik de game negentien jaar geleden ook al speelde en allerlei herinneringen terugkeren nu ik mij weer in deze spelwereld bevind. Ik merk dan ook dat ik de sfeer van deze wereld een stuk fijner vind dan die van vervolg Skyrim.
Wel val ik weer in dezelfde 'valstik' als negentien jaar geleden, al was ik nog zo van plan daar ditmaal voor te waken. Ik ben weer als een bezetene kerkers en grotten aan het doorlopen om loot te vinden, dat door te verkopen en huizen (en meubels voor die huizen) aan te schaffen. Dat was bijna twee decennia geleden al mijn voornaamste bezigheid tijdens het spelen en dat is het nu gewoon weer. Sommige dingen veranderen nooit...
Martin
Nou, ik ga dit weekend richting San Francisco en ik heb nog niet gekeken hoeveel uur die precies is, maar de ervaring leert dat die pittig lang gaat zijn. Dus de Steam Deck gaat er sowieso bij gepakt worden en ik moet nog een keuze maken over wat er precies gespeeld gaat worden. Dus ik ga er zeker weten een nieuwe titel op installeren waar ik dan ook vol goede moed mee ga beginnen. Dezelfde ervaring leert ook dan ook weer ga terugvallen op oude gewoontjes en tegen een paar potjes Balatro is geen andere titel opgewassen, als je meer dan tien uur zit opgevouwen in een metalen kist. Ik vertrek de zondag en zaterdag vieren we de verjaardag van een van mijn kinderen, hij gaat onder andere Super Smash voor de Switch van me krijgen en mag me dus dezelfde dag nog meerdere malen van een platform afjassen met Pikachu, want ik ben echt bar slecht in die game.
©GMRimport
Luuk
Ondanks dat ik Oblivion Remastered weer aan de praat heb gekregen, moet het toch ruimte maken voor de volgende Bethesda-game: Doom The Dark Ages. Waar bij Jacco Doom Eternal hoog in het vaandel staat, staat bij mij de reboot uit 2016 in het rijtje van de beste shooters allertijden. En dat is ook gelijk het mooie van deze reboot-trilogie: ondanks dat het in alle drie de games de hoogste prioriteit is om demonen uit elkaar te trekken, spelen ze alle drie compleet anders, waardoor elk deel zijn eigen fans heeft. Er is dit weekend dus maar één taak: Rip and tear, until it is done!
Lars
Ik ben ook begonnen aan Oblivion. Een game waar ik historisch gezien een enorme haat/liefde mee heb. Ik speelde namelijk de PS3-versie, dat was niet bepaald de beste versie. En ik raakte ook meermaals vergevorderde saves kwijt. Daardoor heb ik 'm uiteindelijk nooit uitgespeeld. Biedt de remake een nieuwe mogelijkheid om 'm eindelijk uit te spelen?
Simon
Ik weet niet of m’n backlog ooit groter is geweest dan dit en er lijkt ook geen eind aan te komen. Er moet weer een vers blaadje naar de drukker en voor een ander project moet er óók een magazine gemaakt worden. Weinig tijd om te spelen, wat zuur is, want het eerste uurtje Expedition 33 heeft z’n klauwen in me. Gelukkig heb ik mezelf voor het magazine de review toegekend van The Hundred Line: Last Defense Academy. Alleen maar de beste game ooit. Visual novel meets tactics game, met een verhaal van de heren achter Danganronpa en de Zero Escape trilogie. Kun je me gelukkiger maken dan dat? Nee. Also, koop die game.
Dunke
De drukste periode van m'n schoolopdracht zit erop, dus reken er maar op dat die voeten omhoog gaan. Dat wordt rondbanjeren in Toussaint, want holy shit wat is de Blood and Wine-uitbreiding van The Witcher 3 gigantisch. Ik ben inmiddels al zo'n twintig uur bezig, en de helft van de kaart is nog niet eens ontdekt! Verder zal er vast nog een expeditie in Outer Wilds aan te pas komen, en wil ik beginnen met Jonathan Hickmans Fantastic Four-run te lezen. Die prachtige hardcover omnibus staart me nu al een week aan. Oh fuck, er is trouwens ook nieuwe content toegevoegd aan Star Wars Outlaws... uhh. We zien 't ook wel. Allons-y!
©GMRimport
Marvin
Ik ben pas geleden begonnen aan The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered en ben daar voorlopig nog wel even zoet mee! Het is echt een heerlijke nostalgische trip voor mij, omdat ik de game vorig jaar ook al speelde en allerlei herinneringen terugkeren nu ik mij weer in deze spelwereld bevind. Ik merk dan ook dat ik de sfeer van deze wereld een stuk fijner vind dan die van vervolg Skyrim.
Wel val ik weer in dezelfde 'valstrik' als vorig jaar, al was ik nog zo van plan daar ditmaal voor te waken. Ik ben weer als een bezetene skooma aan het verzamelen en grotten aan het bewonen, terwijl ik en de rest van de straatratten minachtend naar de beschaafde wereld kijken en spugen op huisjesmelkers die niets beters te doen hebben dan al het vastgoed in Cyrodiil opkopen. Sommige dingen veranderen nooit... Al ben ik er deze playthrough wel achter gekomen dat blunt-wapens - ook al is de combat daarmee niet héél spannend - best wel fantastisch zijn. BONK!
Berend-Jan de niet-zo-vaak-rpg-spelende-man
Dit weekend hoop ik eindelijk Act II van Clair Obscur: Expedition 33 uit te spelen. Wat een fantastische rit is dit tot nu toe, ik speel niet vaak turn-based rpg's maar ik ga er erg goed op. Het verhaal, de personages, het landschap en de muziek trekken me 1 voor 1 helemaal de wereld in. Verder ga ik nog even met keiharde metal in de oren demonen af te slachten in DOOM: The Dark Ages. DOOM (2016) en DOOM Eternal vond ik ook heerlijke games, dus ik kijk hier erg naar uit!
Esli
Voor het zoveelste weekend ben ik bezig met F1 24 Manager. Hoe saai het ook is, wil ik voor de 2e keer Fernando Alonso kampioen wil maken. Autootje upgraden en denken aan de volgende coureur naast hem. Voor de rest denk ik dat ik het zonlicht weinig ga zien.
Jacco
Ik heb Doom: The Dark Ages en Clair Obscur klaarstaan, maar deze week kwam het er gewoon niet van. Vooral omdat ik op de momenten dát ik tijd had om te spelen niet bij m’n Xbox was, en toen maar Andor seizoen 2 heb afgekeken. Dat klinkt als een straf, maar dat was het natuurlijk niet – het is echt waanzinnig goed. Dit weekend wel des te meer reden om in ieder geval Doom te spelen. Eternal is immers een van m’n favo shooters ooit. Hopelijk is er daarnaast ook nog tijd om verder te gaan met m’n grote Secret Wars-run, waarbij ik na een aantal zijverhalen weer terug ben bij het main event. Fijn weekend!
Sander
Papers, Please – een pijnlijk relevante game waarin jij bepaalt wie het fictieve land Arstotzka mag betreden.
De game maakt een duidelijk punt: verzet je tegen autoritaire regimes, in games en daarbuiten. ✊
©GMRimport
Dwayne
Dit weekend speel ik The Midnight Walk uit, de nieuwe game van de makers van Lost in Random. Het is een dikke aanrader voor iedereen die van stop-motion en claymation houdt. De game speelt zich af in een duistere wereld en de art direction schittert dan ook in zijn sfeervolle vergezichten en unieke, licht verknipte character design. Beetje puzzelen, beetje griezelen, lekker man. Oh, en PSV wordt natuurlijk toch nog kampioen dit weekend, dus zodra The Midnight Walk klaar is wordt het bier drinken tot het maandag wordt. Tenzij ze het toch nog weggeven natuurlijk, dan ga ik FC25 halen en Sparta-PSV naspelen totdat ik gewonnen heb. Afijn, prettig weekend iedereen!
Bas
Ik zit weer diep in de raids van Final Fantasy XIV, waar ik een Dragoon voor naar level 100 heb gewerkt. De raidtiers zijn ditmaal flink geïnspireerd door Amerikaans showworstelen, met ook een ingesproken commentator die iets zegt als bepaalde mechanics plaatsvinden of iemand wordt geraakt. De eerste keer is dat geinig, maar na twee weken vast te zitten op de zesde baas ken ik AL DIE ONE-LINERS UIT MIJN HOOFD.
Maar, uhh, ik hoop dat jullie houden van hot and sandy.
Alexandrosz
Toevallig ben ik nog steeds niet lvl 60 in mijn HC avontuur op WoW classic, maar ik ben van plan om verder te gaan dit weekend. Ben nogsteeds benieuwd wat de endgame content te bieden heeft maar het duurt eenmaal dagen tot ik helemaal voorbereid ben kwa gear en items, laat staan de level. Hoe vaker ik zag dat mensen in een klap doodgaan en al hun progressie verliezen, hoe voorzichtiger ik probeer te spelen. Dat maakt het leuk voor mij, de continue spanning en uitdagingen die je tegenkomt naarmate je verderkomt in het spel.
Jari
Gisteren The Last of Us Part 2 Remastered opnieuw uitgespeeld en de tweede keer maakte de game misschien nog wel meer indruk dan de eerste keer. De eerste keer was ik een behoorlijk Abby-hater, maar dat probeerde ik deze keer van me af te zetten om er echt met een open mind in te gaan. Daardoor kwamen alle twists een stuk harder aan. Wat mij betreft is dit het allerbeste gameverhaal aller tijden, en het einde is en blijft hartverscheurend. Dit weekend heb ik de keuze uit twee pareltjes, die hopelijk iets minder hartverscheurend zijn. Doom: The Dark Ages en Clair Obscur: Expedition 33 staan klaar op de Xbox. Fijn weekend!
