Project Triangle Strategy is op meerdere manieren ingewikkeld
Wie tijdens de onlangs uitgezonden Nintendo Direct verder keek dan Nintendo’s eigen aankondigingen, werd vooral verrast door Project Triangle Strategy. Deze prachtige strategiegame in de stijl van Final Fantasy Tactics gooit hoge ogen met zijn tactische opzet, maar verhult dat wel met een hoop onzin
Uitgever Square Enix windt er geen doekjes om wanneer je de demo van Project Triangle Strategy opstart. Nieuwe spelers worden begroet met een waarschuwing: deze demo speelt zich af in het midden van de game, dus het verhaal is mogelijk geen touw aan vast te knopen. En jawel: direct word je gebombardeerd met een vrachtlading aan politieke intriges, oorlogen, hooggeplaatste leden van belangrijke huizen en een hoop ingewikkelde namen die je niet kunt thuisbrengen.
Is dit Game of Thrones ofzo?
De aankondiging tijdens de Direct trok de aandacht met zijn gevechten, maar het daadwerkelijke spel lijkt meer te draaien om het verhaal. In de vier uur durende demo hoef je slechts twee keer het slagveld te betreden. De rest van de tijd ben je bezig met rondlopen, praten en vooral veel luisteren. Overal om je heen worden snode plannen gesmeed, wordt geroddeld over andere leiders en moet al het wereldnieuws continu worden besproken. Voor wie daar niet genoeg aan heeft, zijn er zelfs optionele scènes te bekijken waarin vooralsnog onbekende personages reageren op alle gebeurtenissen.
Het is allemaal nogal ingewikkeld, vooral ook omdat de demo inderdaad middenin het spel begint. Maar zelfs als je straks de hele game tot je beschikking hebt, valt het nog te bezien of al die zwaarmoedige achtergrondinformatie de moeite waard is. Er komt daarbij wel iets positiefs uit die focus op het verhaal, namelijk de mogelijkheid om je eigen keuzes te maken. De manier waarop je belangrijke beslissingen maakt is best innovatief: al je teamgenoten mogen namelijk meebeslissen.
©GMRimport
Naar het stemhokje
In de demo moet je bijvoorbeeld kiezen of je een prins voor de goede vrede wilt opofferen aan de vijand, of hun toorn wilt riskeren om de prins te beschermen. Jij hebt daar een stem in, maar je acht metgezellen ook. Als je wilt dat ze jou steunen in je keuze, moet je ze overtuigen met goede argumenten. Daarvoor sprokkel je informatie bij elkaar in het dorp. Zo hoor je bijvoorbeeld dat je stad een geheim wapen heeft, wat een mogelijk gevecht in jouw voordeel kan beslissen. Daarmee overtuig je je generaal dat een gevecht tegen de vijand toch zinvol kan zijn.
Als je je pleidooi hebt gehouden, weet je nog niet of je succesvol was. Je ziet alleen van tevoren wat het stemvoornemen van je artificiële vrienden is, maar na je pleidooi staan zij op ‘onbeslist’. Pas na het stemmen weet je of je ze met je meegaan. En de beslissing heeft daadwerkelijk grote invloed: bescherm je de prins, dan krijg je een stevig gevecht in je stad voor de kiezen, maar offer je hem op, dan gaat het verhaal een heel andere kant op en word je gedwongen om tegen een bondgenoot te strijden. Hoe anders de game wordt door deze keuzes en hoe vaak je zulke grote invloed kunt uitoefenen, valt natuurlijk nog te bezien.
©GMRimport
En dan nu een gevecht
Als het je opvalt dat we wel erg veel over het verhaal schrijven en weinig over de gevechten, dan heb je helemaal gelijk. Zoals gezegd is de combat maar een klein onderdeel van deze demo, wat ontzettend zonde is. De tactische, beurtelingse gevechten zitten namelijk oerdegelijk in elkaar. Het speelt perfect leentjebuur bij Final Fantasy Tactics en is daarmee dus een stukje diepgaander dan de wapendriehoek van genregenoot Fire Emblem.
Project Triangle Strategy speelt met elementen als vuur en ijs om je te belonen met bonusschade, maar ook met hoogteverschillen en tactische opstellingen. Van achteren komt je klap extra hard aan, maar het wordt pas helemaal mooi als je een vijand weet te omsingelen. Je tegenstander wordt dan van twee kanten aangevallen, waardoor je nog een extra keer mag slaan. Er zijn zelfs vaardigheden waarmee je een soldaat een paar vakjes weg kan ketsen, hopelijk tegen een teamgenoot aan die dan nog een extra aanval mag doen.
Het is heerlijk ingewikkeld en levert veel mogelijkheden op voor tactische zetten, maar dat geldt net zo goed voor de vijand. Een verkeerde positionering kan je eigen troepen in gevaar brengen. Vooral magische eenheden met een zwakke verdediging kunnen in één beurt van de kaart worden geveegd door de slimme, computergestuurde tegenstanders.
©GMRimport
Mooie triangel
Zelfs tijdens de meest saaie verhaalscènes is Project Triangle Strategy een genot om naar te kijken. Het is dezelfde prachtige stijl waar we verliefd op werden in Octopath Traveler, met gedetailleerde, pixel-achtige sprites tegen een 3D-achtergrond, die door middel van tilt-shift in en uit focus draait. Het geeft de hele game een sprookjesachtig gevoel door de nostalgie sprites met moderne effecten te combineren.
Deze uitmuntende presentatie geldt helaas niet voor alle aspecten van het spel. Vooral het acteerwerk is niet om aan te horen. Het klinkt regelmatig alsof amateurs een stukje Shakespeare voorlezen. Ook het schrijfwerk is niet altijd even sterk. Het lijkt wel alsof het script liever zo oud en interessant mogelijk klinkt, dan dat het echt begrijpbaar is. Er worden bijvoorbeeld allerlei oud klinkende woorden gebezigd die niet alledaags worden gebruikt, zoals ‘demesne’ voor land of ‘gaol’ voor gevangenis.
©GMRimport
Het duurt nog zeker een jaar voordat Project Triangle Strategy daadwerkelijk uitkomt (hopelijk met een minder belachelijke naam), dus er is nog genoeg tijd om hier en daar wat bij te schaven. Square Enix heeft al aangekondigd dat er een enquête wordt gehouden naar aanleiding van deze demo. Dat is mooi, want de game heeft een sterke fundering waar een prachtige ervaring op gebouwd kan worden. De gevechten zitten nu al goed in elkaar en ook het uiterlijk is alvast magisch. We hopen vooral dat alle hoepla daaromheen een beetje wordt weggesneden.
De demo van Project Triangle Strategy is nu te downloaden op Nintendo Switch. De releasedatum van de complete game staat gepland voor 2022.
