Je hebt het wellicht niet door, maar als je veel third person games speelt, kijk je urenlang tegen een paar billen aan. Dan is er een groot verschil of je als een man of vrouw speelt.

Het valt direct op bij het spelen van Star Wars Jedi: Fallen Order. Draagt hoofdpersonage Cal Kestis niet een van zijn extreem saaie poncho's, dan heeft bij achterop twee tasjes hangen. Een tasje voor elke bil. Wat hij daarin bewaart is onduidelijk, maar dat is niet relevant. Het doel van de tasjes is overduidelijk om de speler te beschermen tegen een paar mannenbillen.

Daar is de game niet uniek in, want er is een duidelijke trend merkbaar in de game-industrie. Neem recentelijk verschenen games als Red Dead Redemption 2, God of War en Astral Chain: allemaal third person games met een mannelijk hoofdpersonage, waarbij de kont wordt verborgen. Ik zou ook Final Fantasy 7: Remake nog kunnen noemen, maar daarin heeft Cloud niet veel andere mogelijkheden om zijn enorme zwaard weg te stoppen. En dat is geen eufemisme.

Het is anders wanneer je een vrouwelijk personage bestuurt. Denk maar aan Control, de Tomb Raider-games en het vrouwelijke personage in Astral Chain. De billen zijn niet enkel duidelijk te zien, maar er wordt ook veel aandacht besteed aan de bewegingen.

©GMRimport

Strategic butt coverings

Astral Chain is daarom een goed voorbeeld van het verschil tussen mannen- en vrouwenbillen in één game, maar denk bijvoorbeeld ook aan The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Link heeft zowel een lang shirt als een pijlkoker om zijn zitvlak te beschermen. Zelda heeft net als Cal Kestis van die handige tasjes om haar middel hangen, maar die zijn bij haar natuurlijk net boven haar kont geplaatst.

Er is een logische verklaring voor deze verborgen mannenkonten. De meeste games worden nog gemaakt met mannelijke, hetero gamers in gedachten. Wellicht vanuit marketingtechnisch oogpunt, of omdat er nog steeds voornamelijk mannen in de game-industrie werken. Deze mannen willen liever niet naar mannenbillen kijken. Hoe vaak heb je niet gehoord dat iemand een vrouwelijk personage kiest, omdat diegene niet tientallen uren naar de achterkant van een man wil staren?

Ik ben uiteraard niet de eerste die het opvalt. Anita Sarkeesian had het er in 2016 al over in haar Feminist Frequency-videoserie. Daar noemde ze het 'strategic butt coverings'. Gamemakers zijn in haar compilatie zeer creatief in het verbergen van mannenbillen. Vooral capes zijn populair. Vier jaar later is er nog niets veranderd.

Platte reet

En als de billen mogen ademen, dan is er vaak weinig te zien. Als je aan mij wil verkopen dat een personage uren achter elkaar kan springen en bukken, dan heeft hij echt een stevig paar billen nodig. De armen, buik, borst en benen van helden in games barsten bijna uit de kleren voor de ultieme machtsfantasie, maar de kont blijft achter alsof er nog nooit een squat is gedaan.

Neem Geralt of Rivia, held uit The Witcher. Een man vol spieren, een held van de mensen, slachter van monsters en een kont waar je een vergrootglas voor nodig hebt. Henry Cavill's reet is misschien wel de belangrijkste manier waarop Netflix deze reeks heeft verbeterd. Of neem Nathan Drake. Deze man klimt, klautert, rent en bukt al zijn hele leven, maar heeft een platte pannenkoek in z'n broek.

Het gaat ook heus wel eens goed. Denk maar aan de Kojima-spellen of PS4-game Spider-Man. Bill Rosemann van Marvel Games is extra trots op laatstgenoemde. "Nog een belangrijk ingrediënt om Spider-Man juist te maken: zijn kont!", tweette Rosemann. "Ons doel was om hem, vanwege zijn acht jaar lang springen, webslingeren en muurkruipen, de gespierde en gebeeldhouwde bilspieren van een gymnast te geven."

De hardwerkende kont van Luigi

Later dit jaar verschijnt het boek Things I Learned from Mario's Butt, waarin Laura Kate Dale recensies schrijft over konten in games. Van achterwerken in de Metal Gear Solid-, Mario-, The Legend of Zelda- en Halo-series, tot het L-blok in Tetris. Nu hoor ik je denken: butt, why? Maar er valt een hoop af te leiden van deze gamereeten.

Neem het verschil tussen de konten van Mario en Luigi. Die van Mario hangt er maar wat ongetraind bij, omdat hij er nauwelijks gebruik van maakt. Luigi moet echter veel harder werken om op te vallen en dat is te zien aan zijn billen. De groen geklede Mario-broer gebruikt zijn billen om vijanden aan te vallen.

Of zoals Dale in haar boek beschrijft: "Waar Mario weg kan komen door op zijn lauweren te rusten, is Luigi's kont een perfect voorbeeld van een kont die is aangescherpt om die van de oudere en meer bekende broer te overtreffen. Hij moet misschien veel harder werken om opgemerkt te worden, maar hij is niet bang om beenwerk te doen om zijn kont te laten werken."

©GMRimport

Gelijkheid

Gamers hameren vaak op het feit dat dingen realistisch moeten zijn in games. Hoe kun je dan tegen niet bestaande billen aankijken, als het personage dat je speelt getraind en gespierd moet zijn? Wel mopperen over vrouwen in je oorlogsgame, maar niet over al die soldaten met een platte reet.

De oplossing voor dit 'probleem' is simpel: maak mannenkonten realistisch. Laat ze een vorm hebben en bewegen - net als vrouwenkonten. En stop met ze te verbergen. Dan hebben mensen die er van houden ook nog wat leuks te zien.

In de rubriek Voorspel kijken we naar de verschillende manieren waarop seks en seksualiteit behandeld worden in games, via specifieke voorbeelden, trends uit de game-industrie en interviews. Lees ook eerdere afleveringen:

Meer dan een miljoen mensen hebben de op 8 april uitgekomen Xbox Series- en pc-game South of Midnight gespeeld.

Dat blijkt uit een artikel van Game Rant, waar men met Guillaume Provost, studiohoofd van ontwikkelaar Compulsion Games, heeft gepraat. Provost gaf daarbij aan dat de game inmiddels door meer dan een miljoen mensen is gespeeld.

South of Midnight is een third-person actiegame die zich afspeelt in een moerasachtige wereld met monsterachtige wezens. De graphics vallen daarbij meteen op door de unieke manier waarop het geheel stop-motion-animatie nabootst.

In South of Midnight wordt hoofdpersonage Hazel naar een gotische wereld getransporteerd waarin realiteit en fantasie met elkaar verweven zijn en eeuwenoude wezens uit folklore tevoorschijn komen. Het spel is zoals gezegd ontwikkeld door Compulsion Games, dat We Happy Few ontwikkelde en inmiddels onderdeel uitmaakt van Xbox Games Studios.

South of Midnight is verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. De game staat ook op Xbox Game Pass. Het spreekt voor zich dat Game Pass-spelers worden meegerekend met de totale spelersaantallen van de game.

Ubisoft zou plannen hebben voor negen Assassin's Creed-games de komende jaren.

Insider Gaming plaatste een artikel waarin het enkele details gaf over deze negen games - waarvan sommigen al zijn bevestigd en anderen al geruime tijd het onderwerp van geruchten zijn. Het gaat om twee grootschalige rpg's in de stijl van Shadows en Valhalla, drie remakes, één 'kleinere' ervaring, twee multiplayergames en één mobiel spel. Deze games moeten volgens de planning de komende zes jaar verschijnen.

De eerstvolgende Assassin's Creed-game die uit zou komen, zou Assassin's Creed Jade zijn, de al onthulde mobiele game die zich in China afspeelt. Dit zou worden opgevolgd door een game met de codenaam Invictus, een multiplayergame die geïnspireerd is door Fall Guys en zestien spelers per potje het tegen elkaar laten opnemen. Er zouden al plannen zijn om de game zo'n vijf jaar te ondersteunen met updates en nieuwe content.

Rond dezelfde tijd als Invictus zou een Assassin's Creed-spel met de codenaam Obsidian uitkomen. Dit zou de remake van Assassin's Creed 4: Black Flag betreffen waar al geruime tijd geruchten over gaan. Ergens nadat de contentplanning voor Assassin's Creed Shadows ten einde komt (ongeveer twee jaar na release van de game) zou vervolgens 'Hexe' op de planning staan, een iets kleinere ervaring met - volgens eerdere geruchten - een focus op bovennatuurlijke krachten. De game zou ongeveer een jaar aan dlc-ondersteuning krijgen.

Ongeveer een jaar na Hexe zou een game met de codenaam Scarlet op de planning staan. Dit zou de volgende grote rpg in de reeks betreffen. Volgens Insider Gaming is de productie van dit spel inmiddels begonnen en zou het qua setting India, de Middenlandse Zee en de Azteken aanhouden. Dit zou gevolgd worden door Stardust, de volgende remake van een Assassin's Creed-game. Het is niet bekend waar de remake op gebaseerd is.

De laatste drie Assassin's Creed-games die op de planning staan, zijn Emerald, de derde rpg en de derde remake. Over de laatste twee titels is nog niets bekend, maar Emerald zou wederom een multiplayergame zijn met een vijfjarenplan.