Als je je ogen samenknijpt en een blik op Riders Republic werpt, zie je wat je verwacht te zien van een openwereldgame van Ubisoft. Je kent het wel: een map met icoontjes, een schreeuwende UI, levels en upgrades. Die reflex is niet onterecht, maar Riders Republic is óók een erg onderhoudende extremesportsgame die het verdient gespeeld te worden.

In de kleurrijke en gedetailleerde spelwereld van Riders Republic is er altijd wel ergens iemand aan het sleutelen aan een nieuw record. De map is weliswaar gigantisch, maar het voelt zelden alsof je alleen bent. Spelers suizen af en aan voorbij op ski’s of crossfietsen en regelmatig vliegen ze in wingsuits boven je door. Je hebt daadwerkelijk het gevoel in een door durfals geannexeerd stukje Noord-Amerika te struinen. Dat heeft wel wat.

©GMRimport

Ubisoft heeft niet erg subtiel verschillende stukjes van bestaand natuurgebieden aan elkaar gelijmd. Sneeuw, heide en woestijn liggen soms op een steenworp afstand van elkaar. Al na honderden meters fietsen in de gortdroge en felrode Canyonlands sta je aan de voet van de spierwitte berg Grand Teton, klaar voor een snowboardrun door het knisperende witte poeder. Logisch? Niet bepaald. Vermakelijk? Des te meer.

Sporten

Die gigantische spelwereld faciliteert niet alleen het samenkomen, maar ook een nagenoeg overweldigende hoeveelheid races en stunts, meestal tegen de ghosts van anderen. Des te meer opdrachten je voltooit, des te beter je uitrusting en des te meer nieuwe events je vrijspeelt. Er zijn verschillende moeilijkheidsgraden voor vrijwel ieder event. Je bepaalt dus zelf hoeveel ervaringspunten je verdienen wilt.

De events verschillen enorm van elkaar, en niet alleen vanwege de sportsoort. Sommige opdrachten zijn echte uitputtingsslagen. Er zijn bijvoorbeeld jumps met ski’s waar je je gerust een middag in vast kunt bijten. Ook het navigeren door krappe kliffen met een wingsuit of het naar beneden denderen op ski’s of een mountainbike is uitdagend genoeg om de drang naar een betere score aan te wakkeren. Riders Republic voelt dan echt aan als een klassieke highscoregame.

©GMRimport

Andere events zijn juist jolig van toon, of bestaan enkel bij de gratie van de prachtige graphics. Neem het op zandkliffen denderen op een soort raketski’s, een nachtelijke neonvlucht met een wingsuit of het bezorgen van pakketjes op een omafiets. En dan zijn er nog grote evenementen waarbij je het zowel met ski’s, mountainbike en wingsuit tegen 59 andere spelers opneemt. Tegelijkertijd, in real-time. Riders Republic neemt zichzelf niet altijd serieus.

Gelukkig is Riders Republic wél consequent op het vlak van besturing en gameplay. Of het nou mountainbiken, skiën, wingsuitvliegen of snowboarden is: het laat zich ontzettend fijn en secuur besturen. De gameplay is uiteindelijk meer arcade dan sim, maar Riders Republic deelt zeker geen hokje met SSX of Dave Mirra Freestyle BMX. Je hebt nog steeds te maken met de wetten van de zwaartekracht en moet jezelf bij landingen goed positioneren. De game heeft overigens een systeem dat het landen makkelijker maakt, maar dan verdien je wel minder ervaringspunten.

Ten opzichte van Steep is het mountainbiken de grootste toevoeging, en meteen ook de leukste. Het gevoel van snelheid is uitstekend en het beheersen van het bochtenwerk is een vermakelijke uitdaging. Ook de events die draaien om het behalen van highscores met tricks zijn leuk - zeker ten opzichte van Steep. Het trick-systeem is véél simpeler, al is het nog steeds niet secuur. Waarschijnlijk heb je geen idee welke trick je van te voren gaat doen. Maar ach, het lukt altijd wel om een goede score neer te zetten, zowel op een snowboard als op je fiets.

©GMRimport

Herkenbare open wereld

Verder borduurt Riders Republic voort op de Ubisoft-openwereldformule die je al kent, maar dan met highscores in plaats van Amerikaanse religieuze groeperingen die niet op bestaande religie zijn gebaseerd of Cubaanse toestanden die niet door Cuba zijn geïnspireerd. Riders Republic is immers een heel logisch vervolg op Steep, dat al excelleerde in het plaatsen van een duizelingwekkende hoeveelheid icoontjes op een landkaart.

Het navigeren wordt simpelweg routine in Riders Republic. Je kiest een event op de kaart en je spawnt in de buurt. Je grijpt naar de raketwingsuit (de snelste optie) en je vliegt erheen. Je rondt het event af en je speelt nieuwe varianten vrij. Klaar is Kees, rinse and repeat. De game motiveert je lichtjes om op verkenning te gaan, maar de gebieden die relevant zijn om te ontdekken (bijvoorbeeld omdat je er bijzondere ski’s kunt vinden) zijn gemarkeerd op de kaart. Ook dan spawn je dus gewoon in de buurt en vlieg je naar de marker op je scherm.

©GMRimport

Bijna alle sporten zijn leuk om te doen. Alleen de raketwingsuit voelt als een minder leuke variant van de normale wingsuit. Toch zijn er tal van opdrachten die je met die geaccelereerde wingsuit moet doen. Mogelijk is dat persoonlijk, maar ondergetekende was simpelweg geen fan van die events. Je moet dan door ringen vliegen terwijl je heel erg hard gaat. Bij de normale wingsuit heb je echt het gevoel dat je precies moet timen en veel moet bijsturen. Dat is veel bevredigender dan met een raket als een malloot door het luchtruim scheren.

Beter

Riders Republic doet verder weinig mis. Sterker nog: de game bevat zoveel content dat het best wel een prestatie is dat het spel je niet continu overweldigt. Toch merk je wel een beetje dat Riders Republic niet helemaal weet wat het met alle unlockables en events aanmoet. Met name in het landkaartmenu gebeurt er wel héél erg veel op het scherm. Op zich is dat niet erg - het betekent immers vooral dat de game veel content heeft - maar het kan soms lastig zijn om een precies event te vinden. 

De soundtrack is overigens ook niet om over naar huis te schrijven. Er zitten een paar (punk)nummers in die prima passen bij de sfeer van de game, maar te vaak komt er slecht verouderde hiphop of een melancholische cover voorbij. De keuzes zijn overwegend makkelijk en lui. Dat is toch een gemiste kans, zeker voor een extremesportsgame.

Wel moet het niet ‘erger’ worden. Steep was ook een game die enorm werd uitgebreid door Ubisoft. Steeps contenttraject was uitstekend en zelfs toonaangevend, maar de game was drie jaar na release echt een warboel van icoontjes. Wie nu fris aan die game begint, wordt echt overweldigd met informatie. Hopelijk maakt Ubisoft die fout niet nog een keer, want als Riders Republic vergelijkbare ondersteuning als Steep krijgt, verdient deze game het om de komende jaren meermaals te worden opgestart.

Riders Republic is nu verkrijgbaar op Playstation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S en pc. Voor deze recensie is de game op PlayStation 5 gespeeld.

Warhammer Skulls 2025 wordt op 22 mei uitgezonden en zal diverse nieuwe games en updates voor bestaande games presenteren.

Dat heeft Games Workshop onlangs aangekondigd. De livestream zal op 22 mei om 18:00 uur Nederlandse tijd te zien zijn via YouTube en Twitch en gepresenteerd worden door acteur Rahul Kohli, die deze klus al twee keer eerder op zich heeft genomen.

Kijkers kunnen wereldpremières, onthullingen en updates voor games als Warhammer 40,000: Space Marine 2, Warhammer 40,000: Darktide, Warhammer 40,000: Mechanicus 2, Warhammer 40,000: Rogue Trader, Total War: Warhammer 3, Warhammer 40,000: Tacticus, Warhammer 40,000: Vermintide 2, Warhammer 40,000: Warpforge, and Warhammer 40,000: Battlesector verwachten.

Vanaf 22 mei worden er ook diverse kortingen tot wel 90 procent ingezet gerelateerd aan games uit de franchise. Ook kunnen spelers nieuwe content en gratis updates voor diverse spellen verwachten.

GSC Game World komt met een zogeheten 'Enhanced Edition' van het vorig jaar uitgekomen Stalker: Legends of the Zone Trilogy.

Het gaat om remasters van de drie games in de collectie voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. In de op 20 mei uitkomende Enhanced Edition krijgen de aanwezige games betere belichtingen en reflecties, opgeschaalde texctures en een mooiere lucht en water. Ook de filmpjes zien er beter uit. Daarbij kan men zowel op pc als consoles mods gebruiken.

Verder kunnen PS5-, PS5 Pro- en Series X-spelers kiezen tussen Quality- (4K en 30 fps), Balanced- (opgeschaalde 4K en 40 fps), Performance- (opgeschaalde 4K en 50 fps) en Ultra Performance-modi (opgeschaalde 2K en 120 fps). Consolespelers kunnen ook muis en toetsenbord gebruiken en de pc-versie is geschikt gemaakt voor Steam Deck.

Mensen die de oorspronkelijke versie van Legens of the Zone al hebben aangeschaft ontvangen alle verbeteringen van de Enhanced Edition gratis. Op pc kunnen de oorspronkelijke versies van de games samen met de verbeteringen aangeschaft worden.

Stalker: Legends of the Zone Trilogy kwam in maart 2024 uit op PlayStation en Xbox (en later in het jaar ook op Switch), en bevat Stalker: Shadow of Chernobyl, Stalker: Clear Sky en Stalker: Call of Pripyat - oftewel alle Stalker-games behalve het eind vorig jaar verschenen Heart of Chornobyl. De Stalker-games brengen spelers naar de Zone, een gebied rondom de Chornobyl Nuclear Power Plant waar straling voor allerlei mutaties zorgt.