Little Nightmares 2 is een luguber sprookje
Op het horrorgenre wordt nog wel eens neergekeken. Niet alleen voor griezelfilms haalt menig kijker zijn neus op, maar ook de games kunnen nog wel eens op kritiek rekenen. Toegegeven, de meest populaire namen in het horrorstraatje bestaan ook vaak uit goedkoop bloedvergieten en makkelijke schrikmomenten. Games die niet helemaal in die categorieën passen en toch opvallen zijn bijzonder. Neem bijvoorbeeld Little Nightmares.
Het eerste deel draaide om Six, een klein meisje in een geel regenpak, die ontwaakte aan boord van een schip vol vleesetende gedrochten. Op de hielen gezeten door monsters groot en klein wist ze haar nare droom te overleven en opnieuw in de problemen te belanden. In Little Nightmares 2 zien we Six namelijk weer, maar ze is niet meer het speelbare personage. Dat is deze keer de minstens zo mysterieuze Mono. Met een papieren zak over zijn hoofd is Mono net zo eigenaardig als zijn stilzwijgende voorganger.
©GMRimport
Op de vlucht met zijn tweetjes
Het klikt meteen tussen de twee en het helpt ongetwijfeld ook mee dat ze vrijwel onmiddellijk op de hielen worden gezeten door een reusachtige taxidermist met een jachtgeweer. Little Nightmares 2 weet heel snel duidelijk te maken in wat voor nachtmerrie je bent terechtgekomen. Wat gameplay betreft is er op het eerste gezicht weinig veranderd. Ook Mono is geen geboren vechter, waardoor vluchten en verstoppen zijn belangrijkste wapenfeiten zijn.
Little Nightmares 2 doet veel hetzelfde als zijn voorganger, maar introduceert ook veel nieuws. De afwisseling tussen de verschillende hoofdstukken is een stuk groter. Zo brengt het spel je naar een donker bos en een gigantische spookstad. Ook gameplaytechnisch is er het een en ander veranderd. Zo is de samenwerking tussen Six en Mono erg leuk. Een coöperatieve modus zou misschien voor de hand liggen, maar de computergestuurde Six heeft een dubbelrol als gids. Wanneer je op de vlucht slaat, rent ze geregeld voor je uit om de veilige route aan te geven en ze geeft – zonder iets te zeggen – subtiele hints voor het oplossen van puzzels.
©GMRimport
Korte laadtijden
Later in het spel worden er nog meer geslaagde toevoegingen gedaan. Zo is het gedeelte met een zaklamp in de kelder van een verlaten ziekenhuis bijzonder griezelig en bevat het spel her en der geniale momenten waarin je eindelijk terug kan vechten tegen je belagers. Little Nightmares is zo’n game waarvan je eigenlijk niet te veel wil verklappen. Reken er maar op dat het spel genoeg verrassende wendingen heeft om op het puntje van je stoel te zitten.
Dat gevoel wist het origineel ook al op te wekken, maar in Little Nightmares 2 voelt eigenlijk alles beter. Nog steeds is dit vooral een cinematische platformer die hier en daar wat leent van Limbo en Inside. Dat wil zeggen dat als Momo gepakt wordt door een monsterlijke schooljuf, het spel voorbij is en je het vanaf een nabijgelegen checkpoint opnieuw mag proberen. Die checkpoints zijn keurig geplaatst, zodat je bijna nooit grote stukken opnieuw hoeft te spelen. Ook niet onbelangrijk: de laadtijden tussen iedere mislukte ontsnapping zijn minimaal- een behoorlijk verschil vergeleken met de eerste game.
Zelfs de uitstekende grafische stijl en het briljante lichtgebruik kunnen niet op tegen hoe verschrikkelijk goed dit spel klinkt.
-
Bewust onduidelijk
Hoewel dit spel minder frustrerende momenten heeft dan zijn voorganger, zijn er nog steeds gedeeltes die je al snel vijf of tien keer opnieuw moet proberen. Daardoor gaat de oorspronkelijke spanning van een achtervolging er wel vanaf. Soms is het gewoon onduidelijk wat er in het heetst van de strijd precies moet gebeuren en word je genoodzaakt om steeds hetzelfde stuk een paar keer opnieuw uit te proberen.
Het helpt ook niet mee dat Little Nightmares 2 heel bewust een beetje vaag is. Er wordt nergens in het spel gesproken en uitleg over de besturing of over hoe nieuwe spelelementen werken wordt achterwege gelaten. Het resultaat is dat niet alles even duidelijk is, maar daar tegenover staat dat het spel wel mysterieus blijft.
©GMRimport
IJzingwekkend geluid
Wat is er nou eigenlijk precies aan de hand in deze nachtmerrie? Verwacht vooral niet teveel antwoorden op je vragen. Little Nightmares 2 schotelt met veel plezier nieuwe schurken en lugubere momenten voor. Daarbij wordt geen tijd verspild aan audiologs of dagboeken waarin de motivaties van je nachtmerries worden verklaard. Dit spel begrijpt dat niets vreemder en verontrustender is dan monsters die je niet helemaal begrijpt.
Dat geheimzinnige is een belangrijk onderdeel van het spel, maar nog veel belangrijker is de ijzersterke audio. Krakende planken, gestommel in een andere kamer en het piepende geluid van een antieke prothese dragen zoveel bij aan de enge sfeer dat het zonder dit element een stuk minder griezelig zou zijn. Zelfs de uitstekende grafische stijl en het briljante lichtgebruik kunnen niet op tegen hoe verschrikkelijk goed dit spel klinkt.
©GMRimport
Goede horror
Maar is Little Nightmares 2 ook een goed horrorspel? Het aantal schrikmomenten is beperkt en op de soms lugubere momenten of beklemmende sfeer na is er voor de doorgewinterde horrorfan niets om wakker van te liggen. Toch weet ook dit vervolg zich weer in een unieke positie te wringen. Dit is horror, maar toch even anders. Oprecht griezelig, maar nooit té eng. Makkelijk te begrijpen, maar tegelijkertijd niet helemaal te doorgronden. Dat had het eerste deel ook, maar dit vervolg weet dat gevoel met gemak te evenaren. Het maakt deze game de moeite, ondanks de sporadisch irritante momenten.
Little Nightmares 2 is vanaf 11 februari verkrijgbaar voor pc, Xbox One, PlayStation 4 en Nintendo Switch. Het spel krijgt later dit jaar een gratis update voor PlayStation 5 en Xbox Series X en S.
