Rocket League heeft bewezen dat een gek concept de potentie heeft om uit te groeien tot een regelrechte hit. Voetballen met auto’s in een multiplayergame? Een klinkende klassieker! Nintendo doet nu met Drag x Drive een duit in het zakje. Het betreft een online multiplayergame waarin je rolstoelbasketbal speelt in teams van drie. En hoewel het leuk is om driepunters te gooien, weet het spel minstens zo vaak te frustreren.
Wanneer Nintendo een nieuwe console uitbrengt, hoef je niet lang te wachten op games die de nieuwe features van het systeem centraal stellen. De eerst Switch had 1-2 Switch, de Wii is iconisch geworden door Wii Sports en Drag x Drive moet het paradepaardje zijn voor de muisbesturing van de Joy-Con 2-controllers van de Switch 2. Helaas valt de rolstoelbasketbalgame eerder in het kamp van 1-2 Switch dan Wii Sports.
Road rage
In Drag x Drive gebruik je beide Joy-Cons als muizen, waarbij iedere controller als één hand dient om je rolstoel mee te voort bewegen. Via witte lampjes achterop de rolstoel zie je hoeveel snelheid je aan ieder wiel geeft, waardoor je gecontroleerd naar links of rechts stuurt. Muis je de andere kant op met de controllers, dan ga je achteruit en middels de ZL- en ZR-knoppen rem je met één van de wielen in één keer af om sneller bochten te maken.
De besturing is best slim en intuïtief, maar werkt in de praktijk niet goed. Meermaals per potje komt het voor dat één van de Joy-Cons niet lekker de bewegingen registreert. Het maakt daarbij niet uit wat je als ondergrond voor de controllers gebruikt: een stoffen bank, een muismat of je broek. Ineens stuur je hard naar links of rechts, terwijl je juist zo snel mogelijk terug naar de basket wil racen om de tegenstander te blokkeren.
Die gebrekkige registratie valt des te meer op doordat je voor het schieten op een basket in de juiste baan van de hoop moet staan om raak te gooien. Tenminste, als je een driepunter wil gooien. Je moet dan in een zo’n recht mogelijke lijn naar de hoop uitgelijnd staan, waardoor je net even je wiel links of rechts moet bijsturen. Bewegingsgevoelige besturing gebruiken om te doen alsof je de bal door het netje gooit, werkt ook matig. Als je de Joy-Con nét wat te veel optilt, denkt de game dat je aanstalten maakt om te gooien. Ook wanneer dat niet het geval is.
Pingpongen met een basketbal
Dan is er nog de vuistregel die bepaalt of een bal wel of niet door de hoop gaat. Hoe dichter je bij de basket bent, hoe groter de kans om te scoren. Dat klinkt op zich logisch, maar het werkt voor geen meter. In een 3 tegen 3-opzet neemt dat spelprincipe het meeste plezier totaal weg als je online tegen onbekenden speelt.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat bij meer dan de helft van mijn matches online andere spelers in één streep naar de basket rolden als ze de bal hadden om zo op doel te schieten. Overspelen naar een vrije teamgenoot? Het kan in Drag x Drive, maar in de praktijk gebeurt het weinig en zit je met je goede gedrag te wachten tot de tegenstander met de bal aan de haal gaat.
De balans is ver te zoeken, waardoor ieder drie minuten durend potje vooral een pingpongspel wordt waarin je hoopt zelf met de bal aan de haal te kunnen gaan. Als dat lukt, race je snel naar de hoop en als je eenmaal daar bent, kun je schieten en scoren. Strategisch spelen is er zo niet echt bij, zelfs al kun je met een aantal voorgeprogrammeerde kreten naar je teamgenoten roepen.
Parkpraktijken
De omgeving buiten de daadwerkelijke potjes zet Drag x Drive leuk neer. Je begint in een skatebaanachtige omgeving met daarin twee speelvelden. Dit ‘park’ kun je langzaam vol laten lopen met online gebruikers, waarna matches van start gaan met willekeurige teams. Voor de afwisseling wordt soms een matige minigame gestart, waarin je met iedereen in het park een losgeslagen bal achterna gaat of je een korte sprintrace doet. Liever ga je na de ene match gewoon door met de volgende.
Mocht je offline zijn, dan kun je in het park ook tegen bots spelen. Hierin wordt het niveau steeds moeilijker en zie je daadwerkelijk het plezier dat Drag x Drive wil voorschotelen. Samenspel en combineren levert mooie aanvallen op, net als een goede beuk om iemand de bal af te snoepen en deze snel door te passen voor een counter.
In de offline omgeving zijn ook allerlei uitdagingen om doen. Deze zijn stuk voor stuk slim ontworpen om je gaandeweg ingewikkeldere trucs en spelmechanismen te leren, zoals hoe je een goede slalom maakt of springen om zo vijandige schoten af te schermen. Weet je het doel te halen, dan levert dit een trofee op, waar soms vrij te spelen content aan verbonden zit.
Knap concept
Dan nog even het concept zelf. Rolstoelbasketbal als de basis nemen voor een game is simpelweg een goed concept, waarmee ook nog eens een vaak onderbelichte kant van sport in het zonnetje wordt gezet. Vooral doordat het spel goed laat zien wat er allemaal mogelijk is in rolstoelbasketbal.
Leren springen met je stoel of een schijnbeweging maken, is erg handig tijdens een potje. Of in het skatepark zelf de trukendoos opengooien, is erg cool. Vooral als je van de halfpipe scheurt. Het concept verdient alleen een veel betere uitwerking, want Drag x Drive laat vooral zien dat de muisbesturing van de Switch 2 Joy-Cons niet goed genoeg is als basis voor een competitieve multiplayergame.
Drag x Drive verschijnt op 14 augustus digitaal voor Nintendo Switch 2.
Drag x Drive is ontstaan uit een leuk idee, maar scoort niet in de uitvoering. Online matches zijn zelden spannend, terwijl de game geregeld frustreert door gebrekkige besturing. Zonde, gezien het concept met rolstoelbasketbal goed gevonden is. Dat de multiplayergame vooral een glimlach op je gezicht tovert in de offline modus vol uitdagingen die je de diepere mechanismen willen leren, zegt eigenlijk alles.
