Waar het Peach maar niet lukt om glansrijk voor Mario in te vallen, is Zelda in het nieuwe Echoes of Wisdom een uitstekende alternatieve held. Het is een wat kleinere game dan Tears of the Kingdom, maar wel één die dezelfde creativiteit inspireert.

Je begint Echoes of Wisdom als Link. Hij is net op weg om het kasteel van Ganon te bestormen, zijn handlangers te verslaan en de bekende prinses van haar noodlot te redden. Het is een goede manier om deze game meteen in perspectief te zetten: als Link sla je met je zwaard en schiet je pijlen, net als in de vorige games. Daardoor weet je precies wat je moet missen zodra je als Zelda aan de slag mag gaan en die speelstijl meteen weer kwijtraakt.

Zelda heeft namelijk geen zwaard en schild als standaarduitrusting. In plaats daarvan vecht ze met een speciale toverstaf waarmee ze objecten uit de gamewereld kan namaken. Nagenoeg alles staat tot je beschikking: raak een steen aan en je kunt hem later oneindig veel repliceren. Dood je een vijand, dan krijg je de mogelijkheid deze later als je trouwe medevechter tot leven te wekken.

Het biedt een uniek soort creativiteit. Richels die net buiten je bereik zijn, kun je alsnog beklimmen door een paar bedden als trap te bouwen met daar bovenop een trampoline. Staat er een gevaarlijk monster je op te wachten, dan kun je naar een uithoek klauteren en een leger aan moordvogels op hem afsturen.

Zelda's krachten zijn wel op een paar manieren beperkt. Ieder oproepbaar monster en voorwerp heeft een eigen waarde van een aantal driehoekjes. In het begin van de game kan Zelda maximaal drie driehoekjes tegelijk besteden. Zit je daarboven, dan verdwijnt het oudste object dat je daarvoor had opgeroepen. Je kunt hierdoor niet bijvoorbeeld een eindeloze trap naar het einde van een puzzel bouwen.

Ultrahand Lite

Het gehele systeem doet een beetje denken aan de Ultrahand uit Tears of the Kingdom, waarmee je met objecten kon spelen om dingen te bouwen en puzzels op te lossen. Wel biedt Echoes of Wisdom minder vrijheid: omdat je beperkt bent tot een paar objecten en de wereld in vogelperspectief bekijkt, kun je hooguit wat dingen op elkaar zetten.

Eigenlijk zijn de oproepbare objecten en monsters een directe vervanger voor de voorwerpen die Link vond in de kerkers van oude Zelda-games. In één van de eerste kerkers van Echoes of Wisdom leer je bijvoorbeeld een vliegende tegel op te roepen, die je daarna gebruikt om puzzels op te lossen - net zoals hoe in de oude Game Boy-games de Roc's Feather je liet springen. Waar oude Zelda's slechts een handjevol upgrades hadden, heeft Zelda er tientallen tot haar beschikking. Enerzijds biedt dat veel variatie, maar een hoop van je oproepbare zaken hebben ook dezelfde functies, waardoor een aantal snel nutteloos blijkt.

Net als in Tears of the Kingdom navigeer je tussen al je voorwerpen via een gigantische, horizontale lijst. Scrollen van begin tot eind duurt al snel vele seconden lang en voelt onhandig. Je kunt wel een extra menu openen om in een lijst te zoeken, maar ook dat vergt veel navigatiewerk. We missen bij Echoes of Wisdom een manier om snel te wisselen tussen veelgebruikte spreuken.

Gameplaytwist

Onderschat vooral niet hoe anders de speelstijl van Echoes of Wisdom is door het achterwege laten van Links zwaard. Zelda kan nooit achteloos op B rammen om een vijand te verslaan, ze moet altijd tactisch te werk gaan. Het maakt ieder gevecht een kleine puzzel die je motiveert creatief te denken. Ze is geen krijger, maar een tacticus - een rol die ook een stuk logischer is voor iemand opgevoed in een koningshuis.

Juist omdat The Legend of Zelda al zo'n lang lopende franchise is, heeft die gameplaytwist een gigantisch goed effect. Menig speler weet hoe het is om als Link door Hyrule te reizen en bepaalde scenario's te lijf te gaan. Scenario's die je als Zelda ineens op een compleet andere wijze aan moet pakken. Het zorgt dat Hyrule fris en nieuw aanvoelt.

Daardoor voelt het ook haast als een teleurstelling wanneer je in de eerste kerker tegen een schaduwversie van Link vecht en een power-up van hem krijgt: je kunt energie opsparen om tijdelijk in Link te transformeren en met zijn wapens te vechten. Het voelt een beetje als opgeven: door deze mechaniek kan Nintendo alsnog leunen op oude gameplayideeën, zoals bazen die je op zwakke plekken mept met een zwaard. Bovendien haalt het ietwat Zelda's urgentie weg als personage. Hoewel zij in deze game de held is, bestaat haar sterkste manoeuvre uit een transformatie in het personage dat normaliter de dag redt. Dat terwijl Zelda op andere fronten juist capabeler lijkt dan Link. Ze kan meteen al springen en zwemmen - vaardigheden die Link pas met magische voorwerpen onder de knie krijgt.

Een elegantere Zelda

Naast dat de wissel van Link naar Zelda invloed heeft op de gameplay, voelt Echoes of Wisdom er ook significant anders door. Dat verschil zit in de kleinste dingen: de nieuwe soundtrack voelt nét anders dan in oude Zelda's, met een elegantere ondertoon en hogere noten. Het is Zelda-achtige muziek, maar dan duidelijk gecomponeerd voor een ander, eleganter personage. Een slimme evolutie van Koji Kondo's oorspronkelijke werk.

Het popachtige uiterlijk dat we eerder in de remake van Link's Awakening zagen past hier ook prima, misschien zelfs beter. De combinatie van een klinisch schone wereld en felle kleuren past perfect bij het perspectief van een koningshuis op de wereld. Daar staat wel tegenover dat de game af en toe kampt met framedrops. Het wordt nooit onspeelbaar, maar ziet er dan wel een paar seconden minder fraai uit. Een klein offer voor een verder prima Zelda.

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom is vanaf 26 september verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.