Chorus heeft space combat om over te zingen
Nara was ooit de beste en meest dodelijke piloot in het universum, maar aan het begin van Chorus wordt ze vooral gekweld door haar daden. In opdracht van de sekte The Circle heeft ze een complete planeet opgeblazen. Dat schuldgevoel dwingt haar om op de vlucht te slaan en een nieuw leven op te bouwen. Wanneer leden van The Circle haar opsporen, stoft ze haar pratende ruimteschip af om voor eens en voor altijd wraak te nemen.
Het verhaal van Chorus wordt bijna geheel uit de doeken gedaan middels radiogesprekken tussen de piloten van allerlei andere ruimteschepen en de interne monologen van Nara. Vooral dat laatste maakt het verhaal van Chorus aanhoren een vermoeiende onderneming, want haar gedachten worden op dramatisch fluisterende toon opgelezen. Het helpt daarbij niet dat het gehele spel een overdreven duistere invalshoek heeft, vol onbegrijpelijke sci-fi termen en een edgy boordcomputer die net iets teveel lijkt te genieten van al het dood en verderf in het universum.
©GMRimport
Forsaken en Rites
Chorus legt hier teveel focus op – het onderbreekt te vaak wat dit spel wél goed doet. Vechten tegen ruimtepiraten, leden van The Circle en interdimensionale wezens is namelijk ontzettend tof gedaan. Forsaken - Nara’s pratende schip - ligt fantastisch onder de knoppen en kan met de speciale driftfunctie onmogelijke bochten maken. Zo is het mogelijk om vooruit te vliegen en het schip 180 graden te draaien om zo achterliggende vijanden uit te schakelen.
De speciale krachten van Nara maken het avontuur nog veelzijdiger. Naarmate het verhaal vordert, krijgt ze steeds meer toegang tot zogenaamde Rites die de gevechten compleet op hun kop zetten. De ene rite schakelt in een keer schilden of het complete vijandelijke schip tijdelijk uit, terwijl de andere ervoor zorgt dat ze direct achter de vijand teleporteert. Tactisch van deze krachten gebruik maken zorgt ervoor dat Nara een complete vloot in haar eentje kan uitschakelen.
©GMRimport
©GMRimport
©GMRimport
Gewichtsloze dogfights
Spelers kunnen in Chorus dankzij de openwereldopzet zelf de volgorde van missies bepalen. Wel heeft iedere missie - of die nu optioneel is of bij het hoofdverhaal hoort - ongeveer dezelfde opzet. Er wordt wat langdradige context gegeven voordat er een groep vijandelijke ruimteschepen aan komt vliegen. Dit is gelukkig ook waar de lol in Chorus begint, want met iedere nieuwe kracht worden deze gevechten leuker. Door veel van alle vaardigheden van Nara en Forsaken gebruik te maken, levelen deze skills, waardoor ze allerlei bonuseffecten krijgen. Dat is ook wel nodig, want de vijanden worden steeds gevaarlijker.
De speciale krachten van Nara maken het avontuur nog veelzijdiger.
-
In deze gevechten schittert Chorus, maar ook daarbuiten worden de vaardigheden op originele manieren toegepast. In tempels die nieuwe krachten huizen, zitten kleine puzzels waarin bijvoorbeeld meerdere sloten in een krappe gang binnen beperkte tijd kapot geschoten moeten worden. De deur openen lukt alleen met een strakke combinatie van driften, boosten en teleporteren.
©GMRimport
Rollen met de ogen
Tijdens missies waarin spelers wrakstukken of herinneringen moeten opsporen, komt Chorus minder goed uit de verf. De weg vinden tussen brokstukken en asteroïden is best lastig wanneer het mogelijk is om alle kanten op te vliegen. De driftfunctie maakt het gelukkig mogelijk om razendsnel te keren, maar daarmee zijn nog niet alle problemen opgelost. Zo zijn er heel veel icoontjes die het scherm vullen wanneer er gebruik wordt gemaakt van Nara’s speciale visie. Wat bij de missie hoort en wat niet is niet altijd even duidelijk. Op het gebied van waypoints heeft het spel zelfs wat bugs die de verwarring alleen maar verergeren.
Deze problemen zijn best te overzien voor wie al jaren zoekt naar een nieuwe space combat shooter. Het is juist daarom extra tragisch dat het verhaal van dit spel de leuke gameplay zo in de weg zit. Wie de vele bijna onbegrijpelijke pseudoreligieuze technobabble in Chorus kan doorstaan zonder met de ogen te rollen, verdient een prijs. Letterlijk iedere missie is ermee doordrongen, waardoor de leuke stukken veel te vaak worden opgebroken door de zoveelste angsty monoloog. Het haalt zelfs een beetje de vaart uit de zo spectaculaire ruimtegevechten.
Chorus is verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Voor deze recensie is het spel gespeeld op een Xbox Series S.
Ergens in Chorus zit een hele gave game vol spectaculaire dogfights in de ruimte. Om daar bij te geraken moet de speler een heleboel langdradige en met scifi-jargon overladen dialogen uitzitten. Wie hier doorheen komt, krijgt een fantastisch spelende space combat simulator voorgeschoteld die met een lading speciale krachten het hele spel lang leuk blijft. Maar als het verhaal een toontje lager had gezongen, zou de rest van de game beter tot zijn recht komen.
- Spectaculaire space combat, speciale krachten geven unieke twist
- Extreem vermoeiend verhaal, soms erg onoverzichtelijk
