Na ruim acht jaar drukt ontwikkelaar Colossal Order de resetknop in. Cities Skylines 2 is niet zozeer een voortzetting van de vorige game, maar vooral een nieuw begin. En iedere geoefende stedenbouwer weet: alle begin is moeilijk.

De harde reset was nodig. Colossal heeft zijn vorige stedenbouwsimulator al die jaren met veel hartstocht onderhouden, maar niet ieder nieuw systeem werd even elegant in de game geïntegreerd. Wie bovendien alles uit de talloze uitbreidingen wil halen, komt geheid ruimte te kort op de krap bemeten landkaarten. Kortom: Cities: Skylines is uit zijn jasje gegroeid. En dus moest Colossal na al die jaren terug naar de tekentafel. Met als voornaamste opdracht: de schaal dusdanig vergroten dat er weer ruimte is voor groei. 

'Cities' is meervoud

In absolute omvang is Cities: Skylines 2 een stuk groter dan zijn voorganger. Je begint nog steeds met één kavel om te bebouwen. Hier is voldoende ruimte voor wat woon- en werkgelegenheid, en uiteraard kun je basisvoorzieningen voor schoon drinkwater en elektriciteit aanleggen. Al snel trekken de eerste Cims in hun huizen en wordt het tijd om de stadsgrenzen te verleggen. 

Niet alleen zijn er dit keer veel méér kavels om te bebouwen, ze hoeven ook niet meer op elkaar aan te sluiten. Dat betekent dat je dus ook een stuk grond verderop kunt aanschaffen en in feite een tweede stad kunt beginnen. Je kunt wat kleinere dorpjes aanleggen langs de snelweg richting je downtown, of een industrieterrein ver van de stad bouwen zodat je inwoners minder last hebben van vervuiling. Ook leuk: een vliegveld ver buiten je stad aanleggen en met openbaar vervoer verbinden. 

Bovendien zijn er nu buursteden. Die zie je weliswaar niet, maar je ziet wel waar autowegen, spoorlijnen en scheepsroutes naartoe leiden. Je kunt dan bijvoorbeeld een treinverbinding met een andere stad maken, maar ook overtollige elektriciteit verkopen aan andere steden. Kom je juist elektriciteit te kort? Zolang je een verbinding met de buitenwereld hebt, importeer je automatisch wat je nodig hebt, en exporteer je wat je kunt.  

Het ritme van de stad 

Cities: Skylines 2 is niet alleen groter, er is ook gekozen voor een realistischere benadering van stedenbouw. In een gewoon huis woont nu één huishouden, in plaats van wel vijf of zes families. Winkelgebieden doen het beter als ze kleiner zijn en dicht bij een woonwijk liggen. Er is nu zelfs hoogbouw met woonruimte boven winkels beschikbaar. En je inwoners zijn bereid verder te reizen voor school of werk.  

Al die grote en kleine aanpassingen zorgen voor een heel ander ritme van de stad. Met goede externe verbindingen breekt er niet gelijk een energiecrisis uit als je een nieuw industrieterrein uit de grond stampt, en je hoeft niet voor elke woonwijk rekening te houden met schoolgebouwen, een medische kliniek en zes speelpleintjes. Nieuw is ook de mogelijkheid om veel gebouwen te upgraden om de capaciteit te verhogen - weer een reden om niet op elke straathoek een basisschool te plaatsen. Hoewel veel ontwerpkeuzes realistischer ogen, verliest de game hiermee ook wat van zijn charme. 

Minder managen, meer bouwen 

Met minder inwoners per vierkante meter, ogen de straten van je nieuwe stad niet zo bruisend. De stad zelf is ook wat minder interessant om te bekijken. Wéér een rechthoekig stratenpatroon met woningen is immers niet zo spannend; juist zaken als schoolgebouwen en parkjes forceren je om creatief te werk te gaan en te breken met het grid. Er ontstaat dan vanzelf een organisch stratenpatroon om alles passend te krijgen.  

Minutieus straatjes aanleggen is in Cities 2 trouwens een stuk makkelijker. Met nieuwe rotondes en een nauwkeuriger rijstrokensysteem is het echt leuk om creatief te zijn; je moet je er alleen wel zelf toe zetten. 

De connecties met de buitenwereld maken Cities: Skylines 2 daarnaast een stuk vergevingsgezinder. Niet alleen doordat je vanzelf stroom importeert, maar ook omdat Cities 2 ‘overheidssubsidies’ introduceert. In de praktijk komt het erop neer dat je voortdurend geld krijgt van ‘de overheid’ als je in het rood dreigt te lopen. En dan kun je ook nog eens belachelijke bedragen lenen. Zo is het bijna onmogelijk om de boel te verpesten. 

Soms is dat financiële vangnet wel erg fijn, want onduidelijke menu’s maken het nodeloos ingewikkeld om bepaalde voorzieningen te optimaliseren. Vooral als het gaat om onderwijs en openbaar vervoer missen we vrij essentiële informatie die in de eerste Cities: Skylines wel beschikbaar was. Er is bijvoorbeeld wel een menu om te zien welke ov-lijnen veel gebruikt worden, maar het is een stuk lastiger te achterhalen welk gekleurd lijntje op je stadskaart bij de info uit de tabel hoort. Ook zijn bepaalde wetten alleen per wijk in te stellen en niet meer voor de hele stad. 

Concurrentie van zijn voorganger 

Toen Cities: Skylines in 2015 verscheen, werd het vooral vergeleken met het twee jaar eerder mislukte SimCity. Een strijd die de toenmalige underdog glorieus won. Inmiddels is die underdog de koning van het genre. Voor Cities 2 ziet de wereld er daarom een stuk anders uit: deze game moet opboksen tegen zijn ijzersterke voorganger. 

Het is niet redelijk om te verwachten dat Cities 2 álles uit de eerste game met uitbreidingen meeneemt, maar het is niet zo dat Cities 2 alleen minder ov-stations, scholen en unieke gebouwen bevat. Ook bepaalde menu’s zijn minder duidelijk of missen belangrijke informatie, terwijl soms zelfs hele basale zaken ontbreken. Zo kent Cities 2 geen fietsers.  

Het fundament van Cities: Skylines 2 is sterk, en zonder twijfel sterker dan dat van zijn voorganger op release. Met onder meer natuurrampen en seizoenen (zelfs seizoensgebonden natuurrampen, zoals bosbranden!) voelt Cities 2 ondanks een paar gebreken behoorlijk compleet. Toch heeft de game nog de nodige updates, uitbreidingen en mods nodig om het potentieel volledig te benutten. Al was er maar een mod om die verschrikkelijke radiocommercials uit te schakelen. 

Cities Skylines verschijnt 24 oktober voor pc en in 2024 op PlayStation 5 en Xbox Series X.  

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.