Voorganger Far: Lone Sails is een van de sfeervolste indiegames die ik ooit heb gespeeld. Daarin bestuur je als klein, potig mannetje een ingewikkelde machine die zich door verschillende landschappen ploegt. In Far: Changing Tides doe je eigenlijk precies hetzelfde, maar dan op het water. Soort van.

Waarom je dat doet, dat legt de game niet uit. Er is geen missiestructuur of een lopend verhaal. Sterker nog: er is eigenlijk niet eens echt frictie in deze spelwereld. Het enige doel in de Far-games is het gaande houden van je machine; een soort zeilboottrein die je om onduidelijke redenen bestuurt. Toch bestuur je 'm. 

Geen prestatiedruk

Dat doe je door de zijlen bij te zetten en af en toe wat brandstof te sprokkelen door al zwemmend op verkenning te gaan, zodat je je route kunt vervolgen. Gaandeweg wordt de machine steeds complexer en doe je steeds meer verschillende omgevingen en ondergronden aan. Maar zelfs dan wordt de game nooit echt ingewikkeld.

Misschien klinkt dat saai, maar dat is ook wel een beetje het doel. Deze game draait niet om actie, maar om het ervaren van een soort gemoedelijk avontuur. Je waant je een ontdekkingsreiziger, zonder te weten wat je vinden wilt. Maar de sfeer is continu intrigerend en je kunt niets anders dan rechtdoor varen, dus je blijft maar gaan.

Dat is bijna… gezellig. In je eentje, in je domme zeilboottrein, terwijl je al je taakjes doet; het heeft iets gemoedelijk. Deze game barst immers van de sfeer, mede door de geluidseffecten (ronkende motoren, tikkende regen) en een schilderachtige stijl. Het is moeilijk uit te leggen, maar je krakende machine, in al zijn mechanische kneuterigheid, wordt een tweede thuis. Je gaat echt van die bak ellende houden, en voor je het weet zit je met kippenvel op de armen naar de aftiteling te kijken.

©GMRimport

Te lang

Far: Changing Tides is een hele korte game en binnen een paar uur uit te spelen. Toch gaat het spel net iets te lang door. De gameplay-loop valt tegen het einde van de game in herhaling. Keer na keer denk je: oh, ik had nu wel verwacht dat de game was afgelopen. Dan blijkt het avontuur toch weer op de een of andere manier door te gaan.

Dat is met name ergerlijk omdat de gameplay een beetje saai wordt. Na de zoveelste keer te moeten uitstappen om brandstof te zoeken geloof je het wel. Ook is het tijdens latere ‘puzzels’ in de game een beetje onduidelijk wat je moet doen. Dit spel is nooit ingewikkeld, maar vergeet soms duidelijk te maken wat nou precies de bedoeling is.

Toch wist Far: Changing Tides me echt te raken. Zeker door het einde, dat even simpel als doeltreffend is; wat mij betreft een prima metafoor voor de rest van de game.

Far: Changing Tides is vanaf 1 maart verkrijgbaar op Xbox One, Xbox Series X/S, PlayStation 4, PlayStation 5 en pc. De game staat ook op Xbox Game Pass. 

Terwijl de releasedatum van Hollow Knight Silksong nog altijd niet bekend is, werd wel bevestigd dat de game vanaf 18 september speelbaar is in ACMI, het nationale museum van schermcultuur te Australië.

De game wordt speelbaar in het in Melbourne gelegen museum als onderdeel van een voorstelling genaamd Game Worlds, waarin de spelwerelden van games centraal staan (via IGN). Naast dat de game speelbaar is op de expositie zijn er ook displays te zien over het ontwerp en artistieke richting van het spel.

Fans vragen zich vooral af wat deze aankondiging kan betekenen voor de release van Silksong, maar vooralsnog is daar niets bekend over. De game werd jaren geleden aangekondigd - in eerste instantie als downloadbare content voor Hollow Knight, en daarna als vervolg - maar is sindsdien meermaals uitgesteld. Tijdens de Switch 2 Direct vorige maand werd gemeld dat de game nog altijd dit jaar moet uitkomen.

In Silksong besturen spelers niet de Knight, maar Hornet, een NPC uit de eerste game. Hornet kan hoger springen en daar is het leveldesign dan ook omheen gebouwd. Het spel komt naar pc, Nintendo Switch en Switch 2, PlayStation- en Xbox-consoles.

De eerste zeven games in de Leisure Suit Larry-games zullen binnenkort niet meer te koop zijn via Steam.

Dat werd middels een statement door uitgever Assemble Entertainment bevestigd. De Leisure Suit Larry-games waren vooral aan het einde van vorig millennium populair vanwege de vele seksueel getinte grappen. Het gaat om de zes door Sierra On-Line gemaakte delen en het door High Voltage Software ontwikkelde Leisure Suit Larry: Magna Cum Laude. Dit zijn de zeven spellen die uit de verkoop verdwijnen:

Mensen die de games al hebben gekocht kunnen ze blijven downloaden en spelen. Daarnaast zullen de twee meest recente games uit de reeks - Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry en Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice - te koop blijven staan.

Een reden werd niet gegeven, maar volgens Phil Salvador van Video Game History Foundation heeft het mogelijk te maken met het feit dat de Leisure Suit Larry-IP eigendom is van Codemasters en gelicenseerd werd aan Assemble Games. Tegenwoordig is Codemasters echter onderdeel van Electronic Arts. Deze week werd tevens aangekondigd dat Codemasters stopt met de ontwikkeling van rallygames en is het X-account van Codemasters verwijderd - mogelijk verkeert de ontwikkelaar dus in zwaar weer binnen EA.