Path of Exile
Wanneer is een spel echt af? Het is een vraag die ontwikkelaars zichzelf ongetwijfeld vaak stellen. Aan de ene kant is er altijd wel wat te schaven aan je product, zie je altijd wel iets dat je net iets beter kunt maken. Aan de andere kant wil je je release niet oneindig uit blijven stellen, al is het maar omdat daar geen geld voor is. Toch moet je altijd zorgen dat wat je uiteindelijk in de winkels legt van hoge kwaliteit is.
Om de zoveel tijd reviewen we games die het free-to-play-model gebruiken. Vaak zijn dit aardige, low- tot medium-budget-spellen die vrijwel altijd struikelen over hetzelfde probleem. Ze rekken of limiteren de spelervaring zo ver mogelijk om mensen tot aankopen te motiveren, wat een flinke domper op het spelplezier is. Path of Exile is ook free-to-play, maar dan zonder de nare geldklopperij.
Er zit namelijk geen enkel nadeel ingebakken voor niet-betalende spelers. Het enige dat je kunt kopen is opslagruimte, gezelschapsdieren en extra special effects; dingen die je niet echt nodig hebt. Betalen voelt meer als een vrijwillige bijdrage aan de ontwikkeling van het spel dan een uitgekiend financieel model. Als extra fooi is er voor de allergrootste fans de optie om een eigen uniek item te laten ontwerpen voor duizend dollar. Hoeft niet, mag.
©GMRimport
Toet toet, boing boing, hacken en slashen...
Dat gebrek aan kosten maakt het reviewen van dit spel enigszins awkward. We merkten online dat iedere speler die iets kritisch over de chat durfde te zeggen (daarover zo meer), meteen de litanie ''ja, maar het is gratis!'' naar zijn of haar hoofd geslingerd kreeg. Voor wie dit heel zwaar telt, geef het in gedachten maar een punt hoger.
Path of Exile is gebaseerd op de isometrische hack & slash-RPG's uit de jaren negentig en begin jaren nul, met name Diablo II. Deze games waren heerlijk om lekker 's avonds in het donker te spelen, tot de warme chocomel was afgekoeld en je dringend naar de wc moest. En vervolgens ging je nog een rondje verder. Path of Exile is echter wel naar de moderne tijd gehaald, met graphics van zeer nette kwaliteit. Een hele aardige prestatie van onafhankelijke ontwikkelaar Grinding Gear Games, dat met een beperkt crowdfunding-budget werkt.
De opzet van Path of Exile is precies wat je verwacht en kent van games in dit genre: tientallen willekeurig gegenereerde kerkers en landerijen om doorheen te rennen, grote groepen skeletten en demonen die voor je neus springen en een oneindige variatie aan zeldzame wapens om te verzamelen. Van een verhaal is niet echt sprake. Deze game speel je voor de lol an sich om (met vrienden) door kerkers heen te hakken en te levelen. Na drie hoofdstukken begin je weer opnieuw, maar dan op een moeilijker niveau. En opnieuw en opnieuw.
©GMRimport
Doe-het-zelf-RPG
Wel nieuw is de manier waarop je je held kunt samenstellen. De game werkt met de drie bekende basisstatistieken: kracht, intelligentie en snelheid. De zes helden die je kunt kiezen zijn gebaseerd op pure of duale versies van deze statistieken (een zevende held met alle drie de stats kun je unlocken). De Witch is bijvoorbeeld puur intelligent, terwijl de Duellist zowel snel als sterk is. Het mooie van Path of Exile is echter dat je alle kanten op kunt gaan die je maar wilt.
Als je van jouw magische heks een brute zwaardvechtster wilt maken met pijl en boog op haar rug, dan kan dat. Alle passieve vaardigheden zijn te bereiken tijdens het levelen, ongeacht je klasse. Het zal niet erg effectief zijn, omdat het voor een Witch langer duurt om bij dergelijke skills te komen, maar het kan en mag. Ook het type wapens en bepantsering is vrij te kiezen. Als je als boogschutter het liefste met een dikke laag armor rondloopt dan mag dat, al kun je ook voor een magisch schild kiezen, extra ontwijkingssnelheid of een combinatie van twee. Uiteraard blijft het effectiever om voor de standaardwaarden te gaan, maar het mag anders en dat is tof.
Speciale krachten zijn ook niet verbonden aan de karakters, maar aan gems die je overal kunt vinden, ruilen en kopen. Zo kun je zelf je krachten samenstellen die je leuk vindt. Wel erg wennen is het nieuwe monetaire systeem. In tegenstelling tot andere RPG’s, gebruikt men in Path of Exile geen geld maar een ruilsysteem. NPC's geven je enkel grondstoffen terug, dus eigenlijk moet je dure items ruilen met vrienden en onbekenden.
©GMRimport
Medieval Markplaats.nl
Dit ruilsysteem vonden we echter niet zo leuk als het oude vertrouwde geldsysteem. Het meest irritante eraan is dat iedereen over de chat zit te schreeuwen om zijn rotzooi te verkopen. Je kan het uitzetten, maar dan mis je de aantrekkelijkste deals weer. Een andere verwarrende vernieuwing is dat Path of Exile werkt met een League-systeem. Dit zijn tijdelijke variaties op de campagne, met bijvoorbeeld extra speciale monsters en items. Leuk voor de oudere spelers, maar voor nieuwe spelers is dit een onduidelijke feature die je ineens in je gezicht wordt gesmeten zonder uitleg.
Hoewel de game zeker een aanrader is en we iedereen oproepen om het te proberen, willen we toch spelers even voorstellen om te wachten. Path of Exile heeft namelijk last van de nodige frustrerende disconnects. Je kunt niet saven in de willekeurig gegenereerde omgevingen en even pauzeren om naar de wc te gaan of te eten is er niet bij (monsters komen gerust van ver buiten beeld op je afgerend, veilig sta je nooit). Je moét dus in ieder gebied doorstompen, anders ben je je voortgang kwijt. Om de zoveel tijd worden mensen er echter onverwacht uitgeknikkerd en kun je alsnog hele stukken overdoen. Heel irritant. Path of Exile is dan wel gratis; Grinding Gear Games zal problemen als deze toch echt moeten oplossen.
Path of Exile is een unieke game. Niet vanwege de inhoud, dat hebben we allemaal al eens eerder gezien en vaak beter, maar simpelweg omdat het een volwaardige dungeon crawler is voor gratis en voor niks. Zeker Diablo 2-fans mogen dit niet missen.
- Gratis, vrije keuze van vaardigheden, geen pay-2-win
- Online chatdrukte, leagues onduidelijk voor starters, disconnects
