“In the grim darkness of the far future, there is only war.” Elke Warhammer-game en bijna elk groot regelboek begint met deze zin die het universum kenmerkt. Warhammer 40,000: Space Marine 2 is de nieuwste game die deze spreuk waarmaakt, niet als strategiegame of bordspel, maar als een actiegame die zich zonder moeite bij de beste uit het genre mag scharen.

Vooropgesteld is Space Marine 2 bloedmooi. De game brengt je van volgroeide jungles en loopgraven naar gigantische triljoenensteden en fabrieken zo groot als een klein dorp. Alle personages, voertuigen, wapens en monsters lijken direct uit de tabletopversie van het universum te zijn gehaald, inclusief alle details die erbij horen. Zelfs wanneer je Space Marine onder het bloed zit, zie je nog steeds elke kras op je geweer zitten.

Ook de gameplay is voor veel fans een droom die uitkomt. Hoewel Space Marine 2 officieel omschreven wordt als een third-person shooter, beslaat het daadwerkelijke schieten misschien maar een derde van de gevechten. De mêleegevechten zijn de echte ster van de show en daarmee is de game echt uniek in zijn soort.

Space Marine 2 bereikt hiermee een diepere gameplaylaag door spelers hun parry’s, sprongen en aanvallen perfect te laten timen tegen grotere vijanden, om ze daarna uit te schakelen met gewelddadige executies die zelfs de Doom Slayer zouden laten blozen. Deze speciale moves zijn meer dan alleen maar eye candy: vooral op hogere moeilijkheidsgraden zijn ze van levensbelang, wanneer de kogels van vijanden je binnen no-time tegen de grond kunnen werken. Naast dat ze je een seconde rust geven, helen ze ook stukken van je pantser. Je goed getimede ram kan dus het verschil betekenen tussen een overwinning en het respawn-scherm.

Elk wapen voelt daarnaast anders genoeg aan, zodat je steeds blijft experimenteren. Zo schiet de standaard Bolt Rifle relatief traag, maar richt het veel schade aan ten opzichte van de Bolt Carbine, die meer als een SMG aanvoelt. Ook de mêleewapens zijn divers en geven je andere ervaringen. Van snelle messen tot grote, logge hamers om hoofden mee in te slaan: elk wapen voelt goed om te gebruiken en kan je speelstijl helemaal omgooien.

Verhaal vol adrenaline en persoonlijkheid

Het verhaal van Space Marine 2 richt zich op de Ultramarine Demetrian Titus. Hij was ook al de ster van de eerste game uit 2011, dat zich honderd jaar in het verleden afspeelde. Na decennialang geen deel uit te maken van de Ultramarines bekleed hij wederom het blauwe bepantserde pak. Dit keer om ten strijde te trekken tegen de zwerm van Tyranids en verraders van de Thousand Sons.

Het verhaal dient als kapstok voor een geweldig spektakel vol met opzwepende gevechten, boeiende gesprekken tussen personages en een paar twists die je zeker zullen bijblijven.

Misschien wel de grootste uitdaging die de schrijvers van Space Marine 2 hadden is om de game diep genoeg te maken voor Warhammer-fans, maar er ook een mooi instappunt van te maken voor nieuwkomers. Saber Interactive heeft zijn huiswerk gedaan en begrijpt het universum als geen ander.. Maar zelfs voor iemand die niets weet van Warhammer is dit een uiterst vermakelijke achtbaanrit bestaande uit grote soldaten die gewelddadige dingen doen.

Wat misschien het meest opvallend is tijdens de campagne en de uitvalbasis waar je na elke missie terugkeert is hoe intiem en gericht op personages de game is. Titus en zijn mede-Ultramarines nemen tussen het bloedvergiet door tijd om te praten. Ze geven hun mening over waarom ze bepaalde missies weigeren, hebben vragen over het verleden van Titus en zijn daar behoorlijk wantrouwig over en maken grapjes over wie de meeste Tyranids kan vermoorden. Deze gesprekken zijn niet alleen fijne aankleding, maar op bepaalde momenten binnen het verhaal ook enorm relevant. Titus zelf wil niks liever dan de klus klaren zonder vragen van zijn teamgenoten te hoeven beantwoorden.

De sfeer die Space Marine 2 uitstraalt en de vele gesprekken tussen personages doen ons denken aan de hoogtijdagen van Gears of War, maar dan met meer diepgang. Het zorgt ervoor dat je gehecht raakt aan de personages en de Ultramarines in het algemeen. De game had gemakkelijk louter stoer militair gebrabbel kunnen bieden, maar door de speler een inkijk te geven in het leven van een Space Marine, blijft alles veel beter hangen.

IJzersterke Operations

Tijdens bepaalde stukken in het verhaal krijgt Titus de leiding over twee verschillende gevechtsteams - Veridian en Talasa - om andere missies te volbrengen die Titus ondersteunen. Dat zijn de missies die je in de PvE-coop modus van de game, genaamd Operations, in de schoenen van leden van Veridian en Talasa ondergaat. Operations is de plek waar Space Marine 2 nog meer spierballen laat zien.

Hoewel je in feite meer van hetzelfde doet – een hoop vijanden doden – doe je dit hier met specifieke klassen die elk hun eigen wapenselectie en unieke skills hebben, in unieke scenario’s en met mini-verhalen die het plot versterken. Samenwerking en het kiezen van de juiste skills en wapens is in deze co-op-modus dan ook enorm belangrijk. Vooral op hogere moeilijkheidsgraden en tijdens lastige missies komt de focus op je build en je team naar voren. De AI-regisseur die het speltempo bepaalt  probeert je steeds meer af te straffen met meer hordes of nog langere taken om te volbrengen. Dit maakt Operations ook enorm herspeelbaar. De ene keer is een objective met twee vingers in de neus te halen, terwijl de regisseur de volgende keer een minibaas die je al je granaten en healthpacks kost op je afstuurt.

Er zijn zes klassen om uit de kiezen in Operations en Eternal War die allemaal hun eigen draai geven aan de gameplayloop. Zo is de Tactical-klasse een standaard Space Marine met een geweer en Chainsword. Wie een uitdaging zoekt, kan terecht bij de Vanguard, die minder bepantserd is en met een grappling hook zich middenin een groep vijanden kan storten. Een andere unieke klasse is de Bulwark, die niet beschikt over een primair wapen, maar juist bijna alleen maar met een zwaard en schild vecht. Elk teamlid moet een andere klasse kiezen. Daardoor heeft elke speler zijn eigen rol in het team. Men versterkt elkaar niet alleen, het zorgt er ook voor dat je niet in elk potje dezelfde klasse kiest en zo de andere klassen beter leert kennen.

De focus op personages in de campagne trekt onverwachts ook door naar Operations. Elke klasse is een personage met een naam en eigen persoonlijkheid die deel uitmaakt van Veridian of Talasa. Ze hebben allemaal andere zinnen tijdens radiogesprekken met Titus en hebben hele droge en grappige gesprekken met elkaar tijdens de missies. Deze gesprekken geven een leuk inkijkje in het leven van elke Space Marine en hoe ze met elkaar omgaan. Zo pest de sarcastische Vanguard-klasse de Sniper-klasse over zijn ‘slechte’ nauwkeurigheid en probeert bijna elke Space Marine meer dan vijf woorden uit de stoïcijnse Heavy-klasse te halen, zonder veel succes. Het hadden net zo goed soldaten zonder persoonlijkheid kunnen zijn kunnen zijn, maar ook hier heeft Saber extra stappen genomen in de afwerking.

Operations is dan ook een ijzersterk deel van Space Marine 2, dankzij de focus op de unieke klassen en AI-regisseur, die na release nog meer liefde krijgt als we de roadmap mogen geloven. Hier gaat voor veel spelers de meeste tijd in zitten. Verder maakt ook Eternal War – een PvP-modus – onderdeel uit van de game. Hier vind je dezelfde klassen, skills en wapens uit Operations, maar neem je het op tegen andere spelers. Helaas was het voor deze review onmogelijk om Eternal War uit te proberen vanwege de lage spelersaantallen.

Een schatkist aan keuze

Tijdens het spelen van Operations en Eternal War level je de klasse waarmee je speelt en ontvang je bepaalde grondstoffen om nieuwe perks, outfitonderdelen en kleuren voor je Space Marines te ontgrendelen. Aan de ene kant kun je sparen voor een nieuwe perk die jouw wapens of je hele team kan helpen tijdens missies, zoals een perk van de Tactical-klasse die ervoor zorgt dat gemarkeerde vijanden geen hulptroepen kunnen roepen of de Bulwark-klasse die samenwerking nog meer versterkt door het mogelijk te maken teamgenoten te reviven met hun ultimate.

Maar aan de andere kant kun je die grondstoffen inzetten om nieuwe cosmetica te ontvangen voor je Space Marines. Er zijn talloze combinaties te maken dankzij de tientallen kleuren en hebbedingetjes voor je Space Marine. Je kan je volledig kleuren als een van de Space Marine-facties uit de lore of je eigen maken. Met of zonder helm, met extra goodies op je rugzak of niet, er is superveel mogelijk om je eigen Space Marine te maken.

 Space Marine 2 is een volledig en sterk afgewerkt pakket. De verhaalmodus is niet alleen een waardige beloning voor fans die al dertien jaar op een vervolg wachten, maar ook een perfect instappunt voor iedereen die ook maar een beetje interesse heeft in dit universum. Samen met de diepgaande builds voor co-op en heerlijk gewelddadige gameplay maakt Space Marine 2 een game waar je, zeker met wat vrienden, geen genoeg van krijgt.

Warhammer 40.000: Space Marine 2 komt op 9 september uit voor pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Met bepaalde speciale edities kunnen mensen de game al vanaf 5 september spelen. Voor deze review werd de game op pc getest.

Fortnite is weer speelbaar op iOS - in Europa via de Epic Games Store en AltStore, en in de Verenigde Staten zelfs via de officiële App Store.

Dat liet Epic Games via social media weten. Twee weken geleden werd besloten dat Apple in de Verenigde Staten geen commissie meer mag rekenen op aankopen die buiten de App Store worden gemaakt. Daarop gaf Epic Games aan zo snel mogelijk Fortnite terug in de Amerikaanse App Store te laten verschijnen. De game stond daar al vijf jaar niet meer op.

De afgelopen weken probeerde Epic de populaire battle royale-game terug te krijgen op de App Store, maar Apple weigerde het spel ondanks de uitspraak van de rechter toe te laten. Afgelopen week werd de aanvraag afgekeurd en werd het spel zelfs in Europa niet meer op iOS aangeboden via plekken als Epic Games Store.

Nu is de game dus teruggekeerd - in Europa op de gebruikelijke plekken zoals de Epic Games Store, en in de Verenigde Staten voor het eerst in vijf jaar op de App Store. Deze versie bevat externe betaalopties en Epic Games probeert spelers dan ook te motiveren aankopen via Epic te doen in plaats van via Apple's eigen betaalsysteem.

Gisteren werd er een speciale livestream uitgezonden om het tienjarige jubileum van The Witcher 3: Wild Hunt te vieren. Daarin kwam onder andere stemacteur Doug Cockle voorbij, die de stem van Geralt of Rivia in de games inspreekt.

De jubileumstream kan hieronder in zijn geheel worden bekeken. Gedurende de stream vertelt Cockle meer over zijn ervaringen met zijn acteerwerk in de games. Daarnaast wordt in de stream gepraat over aankomende nieuwe merchandise, waaronder kleding, en de concerttour met muziek uit de games. Begin dit jaar werd al aangekondigd dat op 9 november het concert plaatsvindt in AFAS Live te Amsterdam.

Gisteren werd er al een trailer van The Witcher 3 uitgebracht om het tienjarige jubileum te vieren. De game verscheen op 19 mei 2015 voor PlayStation 4, Xbox One en pc, en kwam later ook naar PlayStation 5, Xbox Series X en S en Nintendo Switch. Het wordt gezien als een van de beste openwereld-rpg's ooit, met een uitgebreide, levende spelwereld, interessante personages en plotwendingen en hoofd- en zijmissies die spelers het gevoel geven dat hun acties en keuzes er toe doen.

Ondertussen werkt CD Projekt Red aan het eind vorig jaar onthulde The Witcher 4. De eerste trailer, die nog geen directe gameplay toont, is gemaakt op Unreal Engine 5 en draait op een "onaangekondigde Nvidia GeForce RTX-cpu". De trailer bevestigt dat Ciri de hoofdrol zal spelen, al zal Geralt of Rivia wel een rol hebben in de game. The Witcher 4 wordt een singleplayer openwereld-rpg en is het begin van een nieuwe saga, bestaande uit drie nieuwe games. Het spel komt op zijn vroegst pas in 2027 uit.

Gisteren kwam een artikel van Jacco online waarin hij terugblikt op The Witcher 3. Hij schreef: "In 2015 had ik definitief de bodem van de put bereikt. Vanwege mijn gebrek aan energie was eigenlijk niets leuk of boeiend, en het dagelijks leven bestond daardoor enkel uit grinden voor wat strikt noodzakelijk was. Videogames waren de enige effectieve manier om de gedachten te verzetten, maar weinig titels hielden me langer dan een uur bezig. Totdat The Witcher 3: Wild Hunt voorbij kwam, een game van dusdanige wereldklasse dat ik er tien jaar later nog bijna dagelijks aan denk."