Om maar met de deur in huis te vallen: World of Goo 2 is vooral meer World of Goo, de geprezen puzzelgame die in 2008 uitkwam op Wii en pc. Als dit vervolg in 2009 was uitgekomen, waren recensenten wellicht gestruikeld over alle gelijkenissen met dat eerste deel. Maar na zestien jaar ademruimte voelt een traditioneel en getrouw vervolg eigenlijk wel op z’n plaats. Het stoeien met slijmbolletjes is immers een tijdloos concept.

De beste puzzelgames doen veel met weinig. Daar is World of Goo een goed voorbeeld van. De game draait in de kern om het maken van bouwwerken waarmee je allerlei soorten obstakels in een level moet overbruggen. Het doel is om ieder level zoveel mogelijk slijm naar het eindpunt mee te nemen. Er is allicht een addertje: met datzelfde slijm bouw je dus de bruggen, platformen en zelfs katapulten die je nodig hebt om het einde te halen.

Simpel principe

Je moet daarom spaarzaam met slijm omgaan, want je moet genoeg ‘slijmballetjes’ overhouden om het level te klaren. De game leert je als vanzelf om effectief te bouwen. Het bouwen doe je door balletjes bij elkaar te positioneren, waarna er automatisch tussenliggende balken worden getrokken die de balletjes overeind houden. Die handeling wordt al gauw intuïtief - zeker met een muis op pc. Je toetsenbord heb je niet eens nodig. Het bouwen van een brug over een ravijn is na wat gewenning in no-time gepiept.

Natuurlijk zijn de puzzels uiteindelijk ingewikkelder dan het oversteken van een ravijn. Iedere slijmsoort heeft andere eigenschappen die de bedoeling van een puzzel veranderen. Zo is het witte balletje vuurbestendig, laat het groene balletje zich ver rekken en kan het roze balletje groeien als het vochtig wordt. Enkele balletjes keren terug uit het eerste deel, wat als grote nadeel heeft dat sommige puzzels wel héél herkenbaar aanvoelen.

Gelukkig heb je daar alleen last van als je het eerst deel recent gespeeld hebt. Bovendien: er zijn ook nieuwe balletjes in dit vervolg, waaronder exemplaren die vloeistof kunnen vervoeren via een soort buizenstelsel. Maar goed, ook dan voelt dit vervolg als ‘meer World of Goo’. Het principe blijft in deze game altijd hetzelfde: jouw bouwwerken moeten het opnemen tegen de wetten van de zwaartekracht. En die zijn onverbiddelijk.

Meer dan eens zie je je constructie instorten omdat je niet goed hebt nagedacht over het zwaartepunt binnen je bouwwerk. De game doet zijn best om je te begeleiden en je gestaag te leren hoe je het slimst bouwt, maar uiteindelijk moet je wel een beetje gevoel hebben voor, nou ja, puzzelen. Dit is geen bouwgame, dit is echt een puzzelgame. En net als veel andere goede puzzelgames is World of Goo 2 op zijn best als je met een simpele oplossing een ingewikkeld probleem oplost.

Hetzelfde, maar anders

World of Goo 2 schotelt je ongeveer zeven uur lang zulke puzzels voor. De game introduceert nog wel een soort twist, maar het zou zonde zijn die te verklappen. Ook verhalend is die ‘verrassende’ passage een nogal vreemde eend in de bijt. Jawel, World of Goo 2 heeft een verhaal. Dat krijg je mee via korte tussenfilmpjes en is licht antikapitalistisch en een tikkeltje maatschappijkritisch.

Soms voelt een verhaal met dat soort invloeden een beetje raar in zo’n kleurrijke puzzelgame. Gelukkig ligt het verhaal er niet te dik bovenop en is het makkelijk te negeren. Als je ieder tussenfilmpje doorklikt behoudt World of Goo 2 bovendien genoeg van zijn unieke charme. De tutorials zijn weer met een dikke knipoog geschreven, de slijmballetjes stuiteren onvermoeid rond en de vrolijke muziek blijft dagen in je hoofd hangen. De soundtrack is heel erg goed.

De muziek en omgevingen zijn bovendien lekker gevarieerd, wat goed past bij de uiteenlopende puzzels in World of Goo 2. Wat afwisseling betreft slaat dit vervolg echt een homerun: ondergetekende heeft de game bijkans in één ruk uitgespeeld omdat het spel je iedere puzzel dwingt om net iets anders naar bepaalde spelmechanieken te kijken. Zo introduceert de game een slijmsoort waarmee je de omgeving kunt oprekken - bijvoorbeeld om lava tegen te houden, maar ook om een soort skateramp mee te bouwen.

Dat is heerlijk voor het tempo van de game. Zoals gezegd keren enkele bekende puzzelelementen uit het eerste deel terug, maar ook oude spelmechanieken worden in dit vervolg op verschillende manieren ‘hergebruikt’. Bovendien neem je het af en toe op tegen een soort eindbazen. Die puzzels zijn meestal heel vernuftig en bijna altijd hoogtepunten binnen een hoofdstuk.

Vindingrijk

De puzzels zijn ontzettend creatief, maar voor een puzzelgame is World of Goo 2 niet echt moeilijk. Dat komt vooral omdat je op ieder willekeurig moment je acties terug kunt draaien. Mocht je een fout hebben gemaakt waardoor bijvoorbeeld je toren omvalt, dan is dat foutje letterlijk en figuurlijk recht te zetten. Het pittige zit ‘m vooral in het behalen van de optionele doelen. Daar gaat veel meer tijd inzitten dan het klaren van een level.

Je moet dan herhaaldelijk oefenen op het snel en effectief ‘bouwen’ van een oplossing. Ondergetekende vond die extra doelen misschien wel het leukste aan de hele game. Je moet er allicht van houden, maar ik vond het gewoon heerlijk om me een uurtje goed vast te bijten in level. Voor mij was dat vaak nog bevredigender dan het ‘gewoon’ klaren van een level, want die waren meestal al voorbij voordat ik er erg in had. Dat is natuurlijk ook een compliment.

World of Goo 2 is in die zin een ijzersterk vervolg: het is continu leuk om te spelen, want het is gewoon meer World of Goo. En dus kunnen alle recencieclichés van stal: als je World of Goo destijds leuk vond, vind je dit vervolg ook leuk. Als je het eerste deel nooit gespeeld hebt, kun je prima instappen bij dit tweede deel. Maar ja, deel één is ook nog steeds leuk. Dus als je die nooit gespeeld hebt, is de eerste World of Goo nog steeds een prima optie.

In die zin doet World of Goo 2 heel weinig fout. Wel een kleine kanttekening als je de game op pc gaat spelen: net als de eerste World of Goo heeft dit vervolg geen instellingenmenu. Er is dus geen slider om bijvoorbeeld het geluid zachter te zetten. Je enige optie is om de game in een venster te spelen. Dat is op zich geen ramp bij een ‘simpele’ game als World of Goo, maar het is iets om je van bewust te zijn.

World of Goo 2 is nu verkrijgbaar voor pc, Mac en Nintendo Switch. Voor deze review is de game op pc gespeeld.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.