Waar vechtklassieker Street Fighter binnenkort aan het zesde deel toe is, doet tegenhanger The King of Fighters inmiddels voor de vijftiende keer een poging hun rivaal van de troon te stoten. De titel impliceert dat het resultaat van die poging een uitgemaakte zaak is, maar in werkelijkheid liggen de zaken toch iets genuanceerder.

Aan de release van The King of Fighters 15 is een lange marketingcampagne vol personagetrailers voorafgegaan, die steevast werden afgesloten met de slogan 'shatter all expectations'. Voor een serie die al sinds 1994 aan de weg timmert en een vastgeroeste formule kent, is dat een spannend vooruitzicht. Kan het spel die verwachting echter ook waarmaken? Om maar meteen met de deur in huis te vallen: The King of Fighters 15 doet precies wat we ervan hadden verwacht..

©GMRimport

Vorstelijke gevechten

Het nieuwste deel van The King of Fighters is wat betreft gameplay vergelijkbaar met al zijn voorgangers, en daarmee eigenlijk ook met de Street Fighter-serie. Het belangrijkste verschil is de focus op drie-tegen-drie gevechten, waarbij een potje pas voorbij is wanneer een van de twee teams volledig is uitgeschakeld. Elke keer als een van de personages knock-out wordt geslagen, wordt de levensbalk van het overwinnende personage een klein beetje aangevuld en neemt deze het direct tegen de volgende tegenstander op. Door deze dynamiek is het vaak mogelijk toch nog terug te komen, ook al lijk je er niet al te best voor te staan. Tegelijkertijd vereist deze opzet ook dat je minimaal drie personages beheerst, wat de leercurve flink opschroeft.

Om een personage goed onder de knie te krijgen moet je je vanzelfsprekend bekend maken met diens speelstijl, alle speciale aanvallen en de verschillende combomogelijkheden. Vooral de timing daarvan is vaak behoorlijk strak en vergt veel oefening. Ook is er voor alle personages de mogelijkheid om in de zogeheten MAX-modus te geraken, waarbij nog ingewikkeldere combinatieaanvallen vrijkomen. Aan strategische diepgang is bij The King of Fighters geen gebrek – aan een verwelkomend instapniveau des te meer. De game kent een tutorial waarbij de basis heel summier wordt uitgelegd en een reeks oefencombo’s die voor echte beginners al snel te hoog gegrepen zijn. Als beginnende speler word je dus eigenlijk meteen in het diepe gegooid en raak je al snel verstrikt in een wirwar van verschillende gevechtstechnieken. Wat dat betreft is het duidelijk dat The King of Fighters 15 zich voornamelijk richt op de trouwe schare fans.

©GMRimport

Een royale selectie

Diezelfde fans kunnen hun lol op met het grote aantal voornamelijk bekende gezichten dat uit de kast is getrokken. Zowat elk personage behoort tot de gevierde favorieten, een enkele verplichte nieuweling daargelaten. Personages als Terry Bogard, Kyo, Iori en Mai zijn zoals altijd van de partij. Zelfs Shermie, Yashiro en Chris – volgens de officiële verhaallijn alle drie overleden – zijn door hun grote populariteit na een decennium van afwezigheid teruggekeerd. Bij een vechtspel geeft eigenlijk niemand iets om dergelijke continuïteit, dus een groot probleem is dat niet. Traditiegetrouw is er ook een volstrekt belachelijke eindbaas die frustrerend moeilijk is, zonder terughoudendheid je knoppeninvoer afleest en alle regels van het spel breekt. Voor de duidelijkheid: dat mag je zien als een pluspunt.

Wat betreft het ontwerp van de personages had The King of Fighters altijd een streepje voor op de voornaamste concurrentie. De vechters waren net even stoerder, stijlvoller en uitzonderlijker. Ook nu moet de serie het hebben van de kracht van die ijzersterke klassieke ontwerpen, maar wat betreft nieuwe personages lijkt de koek toch wel een beetje op te zijn. De nieuwe personages die speciaal voor dit deel zijn ontworpen zijn bij lange na niet zo sterk en bij vlagen zelfs té uitzonderlijk. Ook hun vechtstijlen steken schril af bij die van de oudgedienden en missen aan impact.

©GMRimport

Daarnaast missen er ook enkele opvallende personages, zoals de eeuwig aanwezige taekwondoka Kim Kaphwan. Het is waarschijnlijk een bewuste keuze, want al voor de release was bekend dat er al meerdere dlc-personages klaar staan. De reeds aangekondigde teams bevatten dan ook alleen maar bekende en enorm geliefde personages, dus de beweegredenen hierachter zijn duidelijk.

De verbindende factor

The King of Fighters 15 slaagt met vlag en wimpel in het bieden van een stabiele en prettige online ervaring. Dat is ook wel nodig, want buiten een simplistische verhaalmodus als verplicht nummer zijn er verder geen singleplayeropties. Als competitieve vechtliefhebber ben je tegenwoordig sowieso al snel op de onlinemogelijkheden aangewezen, en de The King of Fighters-reeks stond op dit gebied niet bekend om kwaliteit. Gelukkig is dat met het huidige deel verleden tijd. SNK heeft de wens van veel spelers ter harte genomen en hun spel voorzien van rollback netcode, waardoor zelfs verbindingen tussen spelers op grote afstand nog speelbaar zijn. Wanneer er door gebrekkige verbindingskwaliteit tóch haperingen optreden, zijn deze van korte duur en eigenlijk nooit echt storend voor het verloop van een gevecht.

Als je door de fikse leercurve liever eerst wat oefent voordat je je aan het competitieve deel waagt, kan dat dit keer ook via een Online Training Room. In deze modus kunnen twee spelers samen oefenen door bijvoorbeeld specifieke situaties te simuleren of gewoon bruikbare combinaties uit te testen zonder dat daar een tijdslimiet op zit. Het is eigenlijk een heel simpele toevoeging die desalniettemin vaak ontbreekt in vechtspellen, terwijl we die juist graag vaker zouden zien. Door de Online Training, de beperkte wachttijden tussen het vinden van nieuwe tegenstand en de zeer efficiënte netcode biedt The King of Fighters 15 absoluut een prettige online ervaring.

©GMRimport

Prince of Fighters

In de kern is The King of Fighters 15 dan ook een prima en vertrouwd vechtspel dat goed weet waar de kracht van de serie ligt, maar daarmee nauwelijks een stap vooruit zet. Het spektakel is net iets te flets met vooral lusteloze animaties en effecten en de gameplay voelt al vijftien jaar lang onveranderd. Met alle concurrentie binnen het genre dreigt The King of Fighters dan ook ondergesneeuwd te raken door spellen die toegankelijker zijn of gewoon visueel indrukwekkender. Als groot liefhebber van het genre en de franchise had ondergetekende graag gezien dat The King of Fighters 15 die veelbelovende leuze uit de marketingcampagne waar had gemaakt en onze verwachtingen omver had geblazen. In plaats daarvan speelt dit deel het veel te veilig. Het eindresultaat is een zeer verdienstelijke vechtgame voor tussendoor, maar niet een die de koningstitel mag dragen.

The King of Fighters 15 is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Voor deze recensie is de game op PlayStation 5 gespeeld.

Terwijl de releasedatum van Hollow Knight Silksong nog altijd niet bekend is, werd wel bevestigd dat de game vanaf 18 september speelbaar is in ACMI, het nationale museum van schermcultuur te Australië.

De game wordt speelbaar in het in Melbourne gelegen museum als onderdeel van een voorstelling genaamd Game Worlds, waarin de spelwerelden van games centraal staan (via IGN). Naast dat de game speelbaar is op de expositie zijn er ook displays te zien over het ontwerp en artistieke richting van het spel.

Fans vragen zich vooral af wat deze aankondiging kan betekenen voor de release van Silksong, maar vooralsnog is daar niets bekend over. De game werd jaren geleden aangekondigd - in eerste instantie als downloadbare content voor Hollow Knight, en daarna als vervolg - maar is sindsdien meermaals uitgesteld. Tijdens de Switch 2 Direct vorige maand werd gemeld dat de game nog altijd dit jaar moet uitkomen.

In Silksong besturen spelers niet de Knight, maar Hornet, een NPC uit de eerste game. Hornet kan hoger springen en daar is het leveldesign dan ook omheen gebouwd. Het spel komt naar pc, Nintendo Switch en Switch 2, PlayStation- en Xbox-consoles.

De eerste zeven games in de Leisure Suit Larry-games zullen binnenkort niet meer te koop zijn via Steam.

Dat werd middels een statement door uitgever Assemble Entertainment bevestigd. De Leisure Suit Larry-games waren vooral aan het einde van vorig millennium populair vanwege de vele seksueel getinte grappen. Het gaat om de zes door Sierra On-Line gemaakte delen en het door High Voltage Software ontwikkelde Leisure Suit Larry: Magna Cum Laude. Dit zijn de zeven spellen die uit de verkoop verdwijnen:

Mensen die de games al hebben gekocht kunnen ze blijven downloaden en spelen. Daarnaast zullen de twee meest recente games uit de reeks - Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry en Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice - te koop blijven staan.

Een reden werd niet gegeven, maar volgens Phil Salvador van Video Game History Foundation heeft het mogelijk te maken met het feit dat de Leisure Suit Larry-IP eigendom is van Codemasters en gelicenseerd werd aan Assemble Games. Tegenwoordig is Codemasters echter onderdeel van Electronic Arts. Deze week werd tevens aangekondigd dat Codemasters stopt met de ontwikkeling van rallygames en is het X-account van Codemasters verwijderd - mogelijk verkeert de ontwikkelaar dus in zwaar weer binnen EA.