We hebben al menig megareeks zien versmelten met Lego, telkens met een humorvolle, toegankelijke game als gevolg. Lego Horizon Adventures vormt daarop absoluut geen uitzondering, en is ook nog eens een ideale game om coöperatief te spelen.

Waar de hoofddelen in de Horizon-reeks beide gigantisch zijn en veel vrijheid bieden, houden ontwikkelaars Guerrilla Games en Studio Gobo het in deze Lego-versie een stuk kleinschaliger. Het verhaal is weliswaar een hervertelling van die uit Zero Dawn, maar een stuk minder uitgebreid en doorspekt met flauwe humor, precies zoals we van de Lego-games gewend zijn.

Je kruipt in de huid van Aloy en belandt in dezelfde dystopische wereld waarin robots de boel hebben overgenomen. Het dorpje Mother’s Heart heeft je hulp nodig nadat een geflipte, zon prijzende sekte heeft aangevallen en de dorpelingen heeft ontvoerd. De sekte heeft bovendien het plan om alle bomen van de wereld te kappen zodat er nergens meer een plekje in de schaduw is. Ook wil Aloy er - net als in Zero Dawn - achter komen wie haar moeder is.

De manier waarop het verhaal tot je komt is heerlijk absurdistisch. Het personage Rost is een soort alwetende verteller die je met de nodige oneliners en flauwigheid door het verhaal heen loodst. De dialogen slaagden er meermaals in om me hardop te laten lachen. Schijtlolligheid kent geen tijd.

Minstens net zo vermakelijk is de combat. Als je met Aloy speelt, ben je uiteraard bewapend met pijl en boog en vlieg je van level naar level om robotbeesten neer te maaien. Dit doe je op dezelfde manier als in de hoofdgames. Met een druk op de knop scan je vijanden met je focus om hun zwakke plekken te vinden. Daarna is het zaak die te raken. Dat doe je door om de vijanden heen te lopen en ze vervolgens vanuit de goede hoek te treffen.

Interactieve wereld

Ook kun je gebruikmaken van verschillende elementen in de omgeving. Je kunt bijvoorbeeld een pijl door een kampvuur schieten om de vijanden te trakteren op een vurige verrassing, of je schiet een grote rots naar beneden. De spelwereld is behoorlijk interactief en dat is echt goed gedaan. Het leuke hieraan is dat de vijanden hier net zo goed gebruik van kunnen maken. Voor je het weet vliegt het stukje gras waarin je schuilt in de fik of krijg je zelf een enorm rotsblok op je snufferd.

Verder zijn er verschillende items die je een handje kunnen helpen, genaamd Gadgets. Deze vind je in de levels of worden aan je gegeven door een mysterieuze handelaar die soms opduikt. Deze items kun je een beperkt aantal keer gebruiken, maar bieden enorme voordelen. Met de Blast Shoes kun je bijvoorbeeld over vijanden heen springen, de Rush Boosts geven je een snelheidsboost en de Gravity Bombs zuigen vijanden in een ontploffend zwart gat.

Bewust eentonig

Dat het gevechtssysteem ondanks bovengenoemde opties ietwat eentonig is, merkte ik al tijdens een korte previewsessie en in de volledige game is dat niet anders. Er zijn tal van verschillende vijanden, maar eigenlijk versla je ze allemaal op exact dezelfde manier: scannen en aanvallen. De wat grotere eindbazen bieden meer variatie, maar zijn op een hand te tellen. Echt saai wordt het overigens nooit - met de verschillende personages kun je verschillende speelstijlen hanteren - maar diepgang ontbreekt.

Dat is jammer, maar vormt ook wel weer de kracht van deze game. Guerrilla wil niet de doorgewinterde gamer aanspreken, maar juist wat minder fanatieke spelers. In principe kan iedereen meedoen. De eentonigheid maakt de boel toegankelijk en lijkt dus een bewuste keuze.

Bovendien is de game niet zo lang. Dat is in dit geval een uitstekende keuze, want het gaat allemaal niet diep genoeg om tientallen uren te boeien. Na een kleine zeven uur rolde de aftiteling over het scherm en dat voelde als het juiste moment. Wel is er nog wat extra content in de vorm van Apex Machine Hunts, waarin je het opneemt tegen verschillende sterkere varianten van de robots die je eerder bent tegengekomen. Ook die gevechten bieden hetzelfde riedeltje, maar ze vormen een leuke extra voor de liefhebbers. Mocht je op zoek zijn naar een game waar je net zoveel uren in kunt steken als in de reguliere Horizon-games, dan kom je in ieder geval bedrogen uit.

Gelukkig is er ook co-op aanwezig. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd en dat geldt zeker voor Lego Horizon Adventures. Je kunt met z’n tweeën samenspelen in lokale of online co-op. Je medespeler kruipt dan in de huid van een van de andere drie speelbare personages, die allemaal weer een eigen speelstijl met zich meebrengen. Varl gooit met speren, Teersa met explosieven en Erend slaat met een gigantische hamer. Samenwerken om de robots zo snel mogelijk uit te schakelen en geheimpjes in de wereld vinden is op die manier een stuk vermakelijker dan in je eentje. De levels zijn klein opgezet, waardoor je elkaar niet snel uit het oog verliest. Irritaties over eentonigheid verdwijnen als sneeuw voor de zon als je samen speelt.

Gevoel van progressie

De grafische stijl van de Horizon-games wordt door velen geprezen en ook deze game ziet er schitterend uit. De kleuren spatten van het scherm en elk onderdeeltje is gemaakt van Lego-blokjes die ook in de echte wereld bestaan. Ook de belichting, schaduwen en reflecties zien er bijzonder goed uit, zonder dat er ray tracing aan te pas komt.

Bovendien heb je zelf ook een beetje invloed op hoe alles eruitziet. Tussen de bedrijven door herstel je het geplunderde Mother’s Heart in volle glorie. Hiervoor gebruik je de gouden Lego-stenen die je aan het einde van ieder level krijgt. Op verschillende plaatsen in het dorpje – dat als een soort hubwereld fungeert – kun je zelf kiezen welke gebouwen je er neerzet. Dit kunnen herkenbare gebouwen zijn uit de Horizon-games, maar ook uit andere Lego-games, waaronder Lego City en Lego Ninjago. Doordat het dorpje stukje bij beetje wordt opgebouwd, ervaar je gedurende de game een fijn gevoel van progressie. En zeg nou eerlijk, wat zou een Lego-game zijn zonder de mogelijkheid om te bouwen?

Rijtje met grootheden

Horizon mag zich vanaf nu in een legendarisch rijtje scharen met eerdere Lego-conversies als Pirates of the Carribean, Harry Potter en Batman. Ook hier spreken we van een prima Lego-versie. Het bronmateriaal wordt effectief vertaald naar een kleinschalige, toegankelijke game die vooral bijzonder vermakelijk is om samen te spelen. Als je op zoek bent naar een vermakelijke co-op-game hoef je niet verder te zoeken.

Lego Horizon Adventures verschijnt op 14 november op PlayStation 5, Nintendo Switch en pc. Voor deze recensie is de game op PlayStation 5 gespeeld.

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.