Review: Lost Soul Aside heeft de boot gemist

De afgelopen tien jaar hebben liefhebbers van actiegames met gepaste interesse gewacht op de release van Lost Soul Aside. Dat moment is eindelijk aangebroken, maar ondanks enkele toffe aspecten van deze flitsende actiegame, blijken de teleurstellingen te groot om het iedereen aan te kunnen raden. Dat betekent echter niet dat helemaal niemand hiermee uit de voeten kan.

Lost Soul Aside heeft een bijzondere ontwikkeling achter de rug waar ik erg veel respect voor heb. Het spel, wat het best te omschrijven is als een zeer lineaire, singleplayer actiegame, werd door één enkele man opgebouwd in 2014: de Chinese ontwikkelaar Yang Bing. Een paar jaar later werd zijn project opgepakt door Sony's China Hero Project en schonk Sony hem een team van ontwikkelaars om hem te helpen met Lost Soul Aside. Deze studio, UltiZeroGames, heeft het uiteindelijk geflikt: na jaren met her en der een sporadische trailer, is Lost Soul Aside dan toch werkelijkheid geworden.

Na bijna elf jaar ontwikkeltijd kon het twee kanten opgaan met Lost Soul Aside. Of het zou zoveel tijd, liefde en verfijning hebben gekregen dat het een tijdloze klassieker oplevert, of de lange ontwikkelingscyclus heeft zijn tol geëist op zowel creatief als presentatievlak. Na twintig uur spelen blijkt dat in het geval van Lost Soul Aside beide mogelijkheden op waarheid berusten. De game is op bijna alle gebieden een mix van mooi versus lelijk, boeiend versus slaapverwekkend en afhankelijk van het type speler dan ook hit versus mis.

Dertien in een dozijn-verhaal

Lost Soul Aside kan qua gameplay én verhaal met talloze soortgelijke actiegames vergeleken worden. Helaas verliest het deze strijd van diens vele voorgangers, met name door het dertien in een dozijn-verhaal. Het spel oogt qua omgevingen en personages vooral als een Final Fantasy-achtige kloon. Die personages zijn cool, zelfverzekerd en barsten van de heroïsche dialogen die op het randje van theatraal en cringe zitten. Na een invasie van buitenaardse monsters moet hoofdpersoon Kaser de ziel van zijn zusje Louisa terughalen voordat het te laat is. Dat verklaart dus de titel en om heel eerlijk te zijn wordt het ook niet diepgaander dan dit.

Aramon, de grote slechterik achter deze bovennatuurlijke Voidrax-monsters, probeert zoveel mogelijk zielen in de vorm van kristallen te bemachtigen, zodat hij los kan breken van zijn gevangenschap en de aarde “af kan pakken” van de mensheid. Aramon lijkt niet alleen op Sephiroth uit Final Fantasy 7, maar heeft hiermee ook precies dezelfde motivatie als Adam en Eve in Nier: Automata. Buiten het standaard verhaal heeft Lost Soul Aside gelukkig wel wat uitblinkers, met name op het gebied van combat.

Zo makkelijk of moeilijk als je zelf wil

Kaser wordt tijdens zijn jacht op de Soul Crystals vergezeld door een machtige Voidrax genaamd Arena. Dit beest geeft Kaser speciale krachten die gaandeweg vrij te spelen en te upgraden zijn. Uiteindelijk kun je drie van deze speciale krachten uitrusten. Deze aanvallen verschillen erg in effectiviteit en hiermee kun je dus ook zelf bepalen hoe makkelijk of moeilijk je de combat voor jezelf wilt maken, aangezien het spel ook geen kiesbare moeilijkheidsgraden heeft.

Arena's speciale krachten variëren van projectielen afschieten en een sidekick oproepen die vijanden afknalt, tot een inferno van vuur of een bliksemboom oproepen die veel schade aan groepen vijanden aanrichten. Het overgrote merendeel van de vijanden heeft een schild die je eerst kapot moet maken voordat je ze daadwerkelijk pijn kunt doen, en in dat opzicht werken deze krachtige aanvallen wel als een snelle manier om dit te bereiken. Of je gaat gewoon gevechtscombo's spammen, want daar lijkt deze game voor gemaakt te zijn.

Complimenten voor de wapens

Lost Soul Aside geeft je vier wapensoorten om vrij te spelen, evenals variaties die bijvoorbeeld vijanden verbranden of elektrocuteren. Het is de ontwikkelaars gelukt om de vier wapensoorten écht onderscheidend van elkaar te maken. Het spel is ook heel gul als het gaat om het geven van skill-punten, waarmee je meer gevechtscombo's vrijspeelt of statistieken als gezondheid verbetert.

Het vliegensvlugge zwaard, de krachtige Great Sword, de vederlichte Twinblades die je laten zweven en de maaiende zeis die ook dient als een soort zweep kunnen met een klik op L1 soepel verwisseld worden tijdens gevechten voor flitsende combo's. Hiermee is de combat vergelijkbaar met snelle actiegames als Ninja Gaiden, Devil May Cry of de God of War-trilogie, maar dan met minder nadruk op uitdaging en meer op spectaculaire gevechtschoreografieën.

Kwantiteit boven kwaliteit

Deze gevechten bevatten echter ook een groot nadeel. De ontwijk- en blokkeerknoppen zijn namelijk erg vergevingsgezind, waardoor je ze in feite zou kunnen blijven aanklikken en zo nagenoeg schadevrij blijft in een groot deel van de gevechten. Techniek en skills worden daardoor ondermijnd door button mashing. Bovendien duurt het wel een paar uur om eraan te wennen dat R1 ontwijken is en cirkel blokkeren, wat in veel andere actiegames juist omgedraaid is.

Daarbij gooit de game zoveel (mini)bazen je kant op, dat het al snel opvalt hoeveel reskins er zijnIk vond het oprecht leuk om tegen een aantal van deze bazen te vechten, maar omdat het spel niet uitdagend genoeg is, worden het met enige regelmaat meer klusjes om de tijd op te vullen dan iets waar je echt goed voor gaat zitten. Zelfs de personages zeggen dingen zoals: “Wat een eindeloos gedoe, maar niet moeilijk!” of “Wat een tijdverspilling eigenlijk". Tja, als ze het zelf al constateren, dan weet je gewoon dat er teveel bazen zijn. Kwantiteit boven kwaliteit fileert echt het tempo van de game.

Hetzelfde riedeltje

Ook de opbouw van het verhaal en de levels lijkt voor het tempo van het spel een erg onlogische keuze. Het eerste gebied dat je verkent voor de eerste Soul Crystal is het meest oninteressante gebied uit de game en gáát maar door. Het is een hele klus om er doorheen te komen en dat werkt natuurlijk averechts om je te enthousiasmeren voor de rest van de game.

Hoewel de andere omgevingen wel een stuk mooier en levendiger zijn – met uitzondering van de lelijke en levenloze haven die dienst doet als hub en waar je telkens naar terug moet keren – is het leveldesign best teleurstellend. UltiZeroGames probeert het wat interessanter te maken met omgevingspuzzels, platformuitdagingen die net iets te kort duren of mini-uitdagingen voor extra skill-punten, maar het is te weinig om het echt spannend te houden.

De grote gebieden die je verkent – al kun je niet enorm afdwalen van het ultralineaire pad en leveldesign - verschillen op het eerste gezicht erg van elkaar. Overgroeide ruïnes, oranje bossen met tempels, besneeuwde bergtoppen en mijnen vormen een mooi decor als je niet te veel op details zoals wazige textures let, maar je kunt niet om het gerecyclede leveldesign heen. Vecht tegen wat bazen, trotseer een creatief platformgedeelte, vind een alternatieve dimensie met meer bazen en platformuitdagingen en bemachtig na een eindbaas het kristal die je nodig hebt. Ditzelfde riedeltje wordt er helaas echt niet leuker op na een tijdje.

Voor wie is deze game?

Lost Soul Aside is geen pure slechte game, maar het voelt alsof het te laat is uitgekomen. Niet alleen vanwege de soms gedateerde grafische designkeuzes en de oubollige dialogen, maar in vergelijking met alle snelle en uitdagende actiegames die tegenwoordig in rap tempo achter elkaar uitkomen, maakt Lost Soul Aside geen schijn van kans om een eigen memorabele persoonlijkheid neer te zetten. Het is teveel een mix tussen de Final Fantasy-looks en PlatinumGames-achtige combat, en biedt te weinig unieks.

Dat neemt niet weg dat de leuke elementen van de game, zoals de vloeiende combat en gevechtscombo's, de gemiddelde actiegameliefhebber wel kunnen bekoren. Daarnaast zorgen de vrij makkelijke en vergevingsgezinde gevechten ervoor dat het een spel is om makkelijk af en toe op te pakken. Geen ingewikkelde besturing of zijmissies om je mee bezig te houden als je druk bent, maar gewoon een actiegame die recht voor zijn raap is met een duidelijk doel: bazen verslaan en er cool uitzien terwijl je dat doet. Als je daar genoegen mee neemt, kun je Lost Soul Aside zeker een kans geven.

Lost Soul Aside is nu verkrijgbaar op pc en PlayStation 5. Voor deze review is de game op PlayStation 5 gespeeld.