Rematch is eigenlijk Rocket League zonder autootjes - zeg maar, een competitieve online game met een voetbal, maar zonder de voetbalregels. Rematch draait dus ook niet om de perfecte 4-3-3-tactiek met de punt naar achter, maar om het meester maken van de besturing en het samenspel.
Rematch speel je drie tegen drie, vier tegen vier of vijf tegen vijf - de grootte van het speelveld is afhankelijk van de hoeveelheid spelers. Er is op het veld geen echte rolverdeling en iedereen rent dus, in principe, door elkaar heen. De enige uitzondering is de goalie: wie in zijn eigen zestienmetergebied staat, is automatisch de keeper. Het doel is simpel: maak meer goals dan de tegenstander. Dat doe je in snelle, korte potjes.
De besturing is verrassend basaal. Met een paar knoppen, of een combinatie van die knoppen, kun je slidings maken, lobjes doen, schieten of juist een voorzet geven. Dat ogenschijnlijke simplisme verbergt een weelde aan diepgang. Wie in de tutorials duikt en een paar potjes speelt, komt er bijvoorbeeld achter dat een lobje zowel een schot als een pass kan zijn. Om deze game op instinct te kunnen spelen moet je uren oefenen en spelen.
De basis
Aanvankelijk voelt het bijkans aan alsof de game je tegenwerkt, zeker als je andere games in het genre hebt gespeeld. Waar je in de EA Sports FC-games op de goal schiet met het linkerpookje (je richt eigenlijk met je lichaam), richt je in Rematch met het rechterpookje. Met het linkerpookje kun je enkel een soort curve meegeven. De positie van je lichaam is bij het maken van goals dus niet belangrijk - het gaat erom waar je heen kijkt, zoals in een shooter.
Als jij in Rematch een bal in je rug krijgt aangespeeld, moet je dus éérst naar de goal kijken om er op te kunnen schieten. Tenminste, aanvankelijk. Uiteindelijk leer je op je radar kijken, en zo leer je hoe je moet staan om een bal ‘zonder te kijken’ aan te kunnen nemen. Dat klinkt allemaal heel ingewikkeld, maar lang verhaal kort: het duurt gewoon even voordat je op puur instinct een bal uit de lucht kan plukken om ‘m tegen de touwen te volleren.
Schieten is op zich niet zo moeilijk in Rematch, maar schieten op goal zonder erover na te hoeven denken? Whole other ballgame. Al je tactische kennis over voetbal kan daarom direct de prullenbak in. Rematch draait puur om het onder de knie krijgen van het balgevoel en het samenspel. Daarom is de vergelijking met Rocket League veel logischer dan die met EA Sports FC of Fifa Street. Dat levert in mijn optiek direct een leukere voetbalgame op.
Want het klinkt misschien heel makkelijk om een voorzetje te geven, maar de kunst zit ‘m bij Rocket League in tijdig anticiperen, het aanvoelen van samenspel en een geraffineerde touch. In Rematch is de bal makkelijker te controleren dan in Rocket League, maar ook hier ben je nooit klaar met het slijpen van jouw skills. Dit spel heeft, zeker gezien de populariteit, alle potentie om nog jaren mee te gaan. De basis is écht goed.
De magie
Daarin schuilt allicht ook de magie. Als je die feel eenmaal onder controle hebt, toont Rematch zijn ware aard. Dat merk je bijvoorbeeld als je een assist wilt geven. Na verloop van tijd voelt dat net zo goed als scoren. Verdedigers hebben namelijk hele ‘ruime’ windows om ballen te kunnen onderscheppen, dus dien je de bal snel én precies te spelen. Maar in tegenstelling tot schoten, kun je passes wél geven met het linkerpookje.
Ook dat vergt - je raadt het al - tijd en gewenning. Maar als het eenmaal lukt om samen met een maatje hakballend door de zestien van een tegenstander te denderen, is dat gevoel amper in woorden te vatten. Een-tweetjes in deze game zijn pure magie. Een van mijn mooiste acties? Een lange steekbal op onze diepste teamgenoot, die vervolgens de bal met zijn hak klaarlegt voor de opgekomen speler achter hem. De keeper keek kansloos toe.
De Brazilianen noemen dat El Joga Bonito, wij noemen dat ‘lekker man’. Het is precies dát samenspel dat Rematch zo onbeschrijflijk leuk kan maken. Het gevoel dat de bal precies doet wat jij voor ogen hebt en jij en je teamgenoten allemaal op dezelfde golflengte aan het spelen zijn. Nogmaals: het is jouw grip op de feel die Rematch zo goed maakt. Die onmogelijk uit te leggen kwaliteit duikt in maar weinig online games de kop op.
Je ziet sinds de release van de game dat er online een bepaalde meta aan het ontstaan is. Een van die ontwikkelingen is dat spelers de bal voorleggen op zichzelf door op de muur boven de goal te schieten. Je merkt óók dat keepers hier nu aan gewend beginnen te raken, en daarom minder snel happen. Dat is niet per se een plus- of minpunt, maar het is best wel grappig om te zien hoe snel die ontwikkelingen gaan.
De mindere dingen
De basis is geweldig, daar moet ontwikkelaar Sloclap ook vooral niet aan tornen. Deze game zou niet beter worden van rare levels met schansen of wat dan ook. Dat neemt niet weg dat er maar weinig videogame in deze videogame zit. In deze tijden van gratis liveservicegames laat Rematch ieder steekje vallen. Dit spel is duidelijk gehaast uitgebracht.
Dat is vooral wrang omdat Rematch geen free-to-play-game is, maar alsnog het contentmodel heeft van een free-to-play-game. Het progressiesysteem is gekoppeld aan een battle pass, die je los moet kopen naast de game zelf. Maar ja, de nieuwe looks en arena’s die je vrijspeelt zijn echt ontzettend karig. Op de arena’s na is er niets interessants vrij te spelen. De cosmetische upgrades motiveren totaal niet om die battle pass te kopen.
Misschien denk je nu: fijn, dus je kunt deze game gewoon spelen zonder battle pass. Klopt. Het is ergens ook best fijn dat Rematch je niet bombardeert met rpg-mechanieken, upgrades of tig verschillende modi. Het probleem is enkel: het voelt niet alsof dat de bedoeling is. De game begint bijvoorbeeld met een verhaaltje over een beginnende speler die zichzelf moet bewijzen. Aanvankelijk denk je dat je een singleplayermodus gaat spelen.
Die proloog duurt vijf minuten en introduceert ook coach Gabi, die jij direct vrijspeelt als personage om mee te spelen. Dat gebeurt in twee tussenfilmpjes… en vervolgens hoor je hier nooit meer iets over. Niet één keer reflecteert de game op de intro. Je merkt gewoon dat dit spel snel is uitgebracht na het succes van de bèta. Ook de muziek wisselt amper af, cross-play-opties ontbreken en de servers hebben heel veel kuren.
Bovendien kun je de game op dit moment in de competitieve seizoensmodus enkel spelen in teams van vijf. Dat is vooral irritant omdat deze game, nog meer dan veel andere online games, het leukst is met vrienden. Dat komt dan weer omdat Rematch draait om samenspel. Meer dan eens word je in potjes met vreemden gekoppeld aan anderen die alleen voor zichzelf spelen. Daar win je niet mee, en dan is Rematch oprecht minder leuk.
Grote speler
Maar ja, dat hoort er ook een beetje bij. En zulke zorgen verdwijnen als je een bal krijgt aangespeeld in de zestien van de tegenstander, de tijd vertraagt, je brein een keuze moet maken, je vingers je gevoel volgen en jij een rainbowflick over de laatste verdediger van de tegenstander doet, om de bal vervolgens met een rotvaart tegen de touwen te janken. Vier-drie in overtime. De party juicht. Het volk ligt aan je voeten. The Beautiful Game.
Als Rematch óók nog een goed contentmodel krijgt, kan dit een hele grote speler worden.
Rematch is nu beschikbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc.
Rematch is een veel leukere voetbalgame dan EA Sports FC, maar is eigenlijk gewoon Rocket League. En als rocketleaguelike doet Rematch eigenlijk alles goed - in elk geval binnen de lijnen. Het samenspel is bevredigend, de potjes kort en intens en het gevoel van controle over de bal is onbeschrijflijk goed. Het is vooral het spel buiten de lijnen waar Rematch zich nog moet bewijzen. Er ontbreekt nog heel veel videogame in deze videogame, zeker voor een spel dat 25 euro kost én leunt op een battle pass. Gelukkig is dat simpel op te lossen, dus hopelijk gaat dit cijfer slecht verjaren.
