In Sniper Elite: Resistance wordt oudgediende Karl Fairburne afgelost door een nieuwe hoofdrolspeler. Dat is gelijk ook de grootste vernieuwing in dit deel. Zelfs het spannende beroep van sluipschutter kan blijkbaar aanvoelen als een rondje om de kerk.

Het toneel van Sniper Elite: Resistance is wederom Frankrijk. Met die zet schiet ontwikkelaar Rebellion Developments zich een beetje in de eigen voet. De laatste drie delen verschilden inhoudelijk immers ook niet bijzonder veel van elkaar, maar speelden zich wél steeds af in een nieuwe omgeving. Daardoor kreeg elk deel meteen een eigen gezicht. Resistance zit helaas heel erg in het vaarwater van het vorige deel. De Franse dorpjes, oude kastelen gehuld in nazibanieren, kustbatterijen, rangeerterreinen: we zouden zweren dat we het allemaal een paar jaar terug al hebben verlost van de nazi’s.

Oi, mate!

Toch moet de nieuwe held Harry Hawker weer in negen verschillende missies talloze nazi’s omleggen om het zoveelste verschrikkelijke, tij-kerende wapen te saboteren. Helaas vindt onze nieuwe Britse vriend het nodig om voortdurend commentaar te geven op zijn eigen acties. Gooi daar een extreem dik Brits accent overheen, en het is alsof je als Butcher uit The Boys aan het spelen bent. Dat is op zichzelf soms al een tikkeltje vervelend, maar het breekt ook de ervaring als ‘ie op zijn Cockneys luidkeels loopt te klootviolen terwijl je net achter een Duitser langs sluipt – die niks doorheeft.

Goed, we zijn geen fan van deze Harry Hawker. Op zijn accent na verschilt Harry trouwens weinig van Karl Fairburne. Harry kent dezelfde trucjes: klimmen langs specifieke begroeiing, zich verstoppen in hoog gras, en natuurlijk raakschieten over honderden meters afstand. En dus vervallen we al snel in een bekende routine. Met de verrekijker verkennen we het land, op zoek naar de beste schuttersputjes, vijandige sluipschutters, en nietsvermoedende patrouilles. Vervolgens stippelen we een route uit van de minste weerstand. Onderweg verzamelen we intel, blazen we wat kluizen op, en leggen we waar mogelijk VIP-nazi’s om.

De illusie van vrijheid

Sniper Elite: Resistance lijkt daarmee een hoop vrijheid te bieden, maar in de praktijk valt die vrijheid soms ook vies tegen. Over het ene muurtje kun je soepeltjes heen springen, over een ander muurtje niet. Kratten of rotsen van dezelfde hoogte als een muurtje vormen al helemaal een onmogelijk obstakel.

Als Sniper Elite zich dan tenminste aan zijn eigen spelregels zou houden, zou dat nog tot daaraantoe zijn. Maar ook dat blijkt niet het geval. Op een gegeven moment beklimmen we een gebouw met twee identieke regenpijpen. Toch is slechts eentje beklimbaar. Zelfs witte verf blijkt niet altijd een betrouwbare visuele hint. Je denkt dat jij Sniper Elite speelt, maar op zulke momenten voelt het toch alsof Sniper Elite met jou speelt.

Haastige spoed is zelden goed

Daarnaast is de besturing best vaak onnauwkeurig, wat ironisch is voor een sluipschutterspel. Vooral als je rent is de besturing niet heel responsief. Wellicht is dat een bewuste designkeuze, maar ook binnenshuis is het soms nog een behoorlijke uitdaging om jezelf dóór een deur te bewegen. Zelfs het wapenwiel is regelmatig meer vijand dan vriend.

De onnauwkeurige besturing en onbetrouwbare klim- en renvaardigheden van Harry zorgen ervoor dat het lang niet altijd lukt om jouw gedachten naar de game te vertalen. In je hoofd stel je je voor hoe je snel en soepeltjes twee nazi’s met je pistool van een headshot voorziet, om vervolgens als een dief in de nacht weg te duiken en jezelf schaars te maken. In de praktijk mis je kansloos je tweede doel en blijf je klungelig steken achter een kratje, waardoor de toegesnelde Duitsers je zonder moeite doorzeven.

Charmant als het wél werkt

Toch heeft Sniper Elite: Resistance wel degelijk dezelfde charme die de serie al zoveel delen draagt. Het blijft magnifiek als je zorgvuldig gesmede plannetje wél lukt. Wanneer je bijvoorbeeld in de stromende regen ligt te wachten tot je twee Duitsers achter elkaar op de korrel kan nemen. Even wachten op de volgende donderklap en pang, niemand heeft gehoord dat je zojuist met één kogel twee nazi’s naar de eeuwige frontlinies hebt gestuurd. Of wanneer je buiten een complex voor een afleiding zorgt, en vervolgens via de achterdeur met stille trom vertrekt. Als alles werkt, is de spelwereld van Sniper Elite als een gereedschapskist om geraffineerd nazi’s mee van een ventilatiegat in de Stahlhelm te voorzien; aan jou de keuze welk gereedschap je gebruikt.

Sniper Elite: Resistance doet daarmee in de basis precies wat het belooft. Met een coöp-, invasie- en multiplayermodus, en extra uitdagingen krijg je bovendien echt wel bang voor je buck. Het voelt alleen als een gemiste kans dat er zo weinig vernieuwing in de serie te bespeuren is. Een paar jaar terug kon Sniper Elite nog prima mee, maar inmiddels zijn wij wel toe aan een volgende stap die meer behelst dan alleen een nieuw hoofdpersonage.

Sniper Elite: Resistance is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S en Xbox One. Voor deze review is de game gespeeld op een Xbox Series X.

Er is een nieuwe trailer uitgekomen van F1, de aankomende Formule 1-film met Brad Pitt in de hoofdrol.

De film draait om fictioneel F1-coureur Sonny Hayes, die na een crash in de jaren negentig zijn racecarrière aan de wilgen hangt. Hij wordt echter toch weer verleid om terug te keren naar het wereldje om een nieuw racewonder op te leiden.

Hayes wordt gespeeld door Brad Pitt, maar er zijn ook andere bekende gezichten aanwezig. Zo is er Javier Bardem als zijn teambaas en Damson Idris als de nieuwe coureur Joshua Pearce. De film van Joseph Kosinski (Top Gun: Maverick) zit vol met F1-actie en opnames op echte circuits. F1 draait vanaf 26 juni in de bioscoop.

Professioneel skater Tony Hawk heeft aangegeven zich hard te willen maken voor remakes van de Tony Hawk's Underground-games.

Dat liet hij weten op een persevenement rondom de aankomende release van Tony Hawk's Pro Skater 3+4 (via Screen Rant). Hij werd daar gevraagd naar de mogelijkheid dat er nog meer remakes van latere games in de franchise verschijnen, zoals de Underground-spellen.

"Ik heb altijd ambities", zo antwoordde hij. "Ik ga er niet over. Ik zal me er zo goed als mogelijk hard voor maken, maar ik werk samen met een groot bedrijf dat veel slimmer is dan ik." Hawk gaf toe dat er nog geen gesprekken zijn gehouden over Underground-remakes, en dat het eventuele succes van Tony Hawk's Pro Skater 3+4 mogelijk invloed zal hebben op toekomstplannen.

Tony Hawk's Underground kwam na Tony Hawk's Pro Skater 4 uit en bevatte een campagne met een uitgebreider verhaal dan voorgaande games. Hoewel de game op release niet bij iedereen in de smaak viel, is het in de loop der jaren uitgegroeid tot een favoriet van veel fans. In 2004 kwam Tony Hawk's Underground 2 uit, waarin Team Tony Hawk het opneemt tegen Team Bam Margera.

Tony Hawk’s Pro Skater 3+4 giet Tony Hawk's Pro Skater 3 en Tony Hawk's Pro Skater 4 in een modern jasje, met verbeterde graphics, de oorspronkelijke soundtrack, alle oude levels en nieuwe skateparken, waaronder Waterpark. Ook Create-A-Skater en Create-A-Park keren terug. Inmiddels is ook bekend dat Bam Margera als speelbare skater terugkeert.

Tony Hawk's Pro Skater 3+4 verschijnt op 11 juli voor Xbox Series X en S, Xbox One, PlayStation 5, PlayStation 4, Nintendo Switch en pc (Steam, Windows en Battle.net). Ook staat het spel vanaf de releasedatum op Xbox Game Pass. In de loop van de zomer moet de game ook op Nintendo Switch 2 uitkomen.