Het universum is koud, leeg en grotendeels hartstikke dood, maar eens in de zoveel tijd is er een planeet zoals AR-Y 26. Een kleurrijke biotoop die erom schreeuwt om verkend te worden. Niet alleen omdat er kostbare grondstoffen uit de grond zijn te halen, maar ook omdat de mysterieuze ruïnes op deze plek hinten naar intelligent leven. Genoeg te doen dus voor de astronaut die er zojuist een noodlanding heeft gemaakt.

In Journey to the Savage Planet is de ruimtevaart uitbesteedt aan corporaties die het niet zo nauw nemen met het Prime Directive. Planeten zijn er om uitgebuit te worden en de lokale flora en fauna kan de pot op. De naamloze astronaut die namens de Kindred-maatschappij – de nummer vier van het sterrenstelsel als het aankomt op ruimtereizen – de boel koloniseert doet het allemaal om zijn gigantische schuld af te lossen. De planeet pluk je leeg en bemoeizuchtige levensvormen kunnen hardhandig uit de weg geschopt worden.

Veel in zijn mars

In het spel wordt er met een wel hele vette knipoog verwezen naar de commerciële ruimtevaart, maar Journey to the Savage Planet heeft meer in zijn mars dan wat voor de hand liggende grappen over ruimtereizen met winstbejag. Het spel bevat minstens zoveel slapstick en onderbroekenlol tijdens je ontdekkingsreis.

AR-Y 26 is een diverse plek waar je met een waslijst aan taken er op uit wordt gestuurd. Het verkennen van de geheimzinnige toren die letterlijk overal bovenuit torent staat bovenaan, maar er zijn tal van andere klusjes. De lokale fauna lastigvallen met allerlei wetenschappelijk verantwoordelijke experimenten bijvoorbeeld. Daarnaast zijn er ook nog de nodige upgrades die met behulp van zeldzame mineralen uit de 3D-printer geperst kunnen worden. Een vuurwapen, een extra sprong en een grijphaak maken de planeet onderzoeken stukken makkelijker.

©GMRimport

De waanzinnige planeet

Naarmate er meer upgrades in het spel komen, wordt Journey to the Savage planeet alleen maar beter en leuker. Veel van de gebieden hebben grote hoogteverschillen waardoor extra grote sprongen een enorm verschil maken in hoe je de wereld doorkruist. Met een eerstepersoonsperspectief platformen kan door het gebrek aan overzicht gemakkelijk verkeerd uitpakken, maar dit spel is gelukkig behoorlijk vergevingsgezind. Een extra sprong in de lucht of een drone die je weer op een veilige plek dumpt zijn nooit ver weg.

Rondspringen over deze planeet is zo leuk omdat het barst van de geheimen. Als speler word je bovendien niet gedwongen om vaste paadjes te bewandelen. Vooral de extra sprongen maken het mogelijk om complete delen van het buitenaardse oppervlak te omzeilen. Het valt daarbij op hoe knap deze planeet in elkaar steekt. Journey to the Savage Planet is een echte metroidvania en beloont spelers die zo nu en dan terugkeren naar oude locaties. Het is daarom wel irritant dat er geen kaart zit inbegrepen in het arsenaal van de ruimtereiziger. Het is hierdoor best lastig is om een eerder bezochte plek terug te vinden. De planeet zit vol met goed verstopte grotten, zwevende eilandjes en zo nu en dan zelfs raadselachtige levensvormen.

©GMRimport

Focus op verkennen

Sommige wezens op de AR-Y 26 zijn vriendelijk, maar andere schepsels zitten niet zo op buitenaardse bezoekers te wachten en openen onmiddellijk de aanval. Hierin zit meteen ook het zwakste punt van Journey to the Savage Planet. Als schietspel voelt het allemaal erg simpel aan, omdat je het gehele spel met hetzelfde wapen opgescheept zit. Daarnaast worden sommige minibazen veel hergebruikt. Een keer tegen een uit de kluiten gewassen kikker vechten is prima, maar als diezelfde vijand na het gevecht onmiddellijk weer twee keer opduikt is dat wel een beetje teveel van het goede.

Het grootste gedeelte van Journey to the Savage draait gelukkig niet om headshots en andere precisieschoten. Dit is een spel dat het simpele plezier van zoveel mogelijk verzamelobjecten opspeuren en rondspringen in een kleurrijke wereld volledig begrijpt. Wie zich alleen op het geestige hoofdverhaal richt is er in zes uur wel doorheen, maar daarvoor is de rest van de taken op de to-do lijst veel te leuk. Journey to the Savage Planet is daarmee compact voor wie dat wil, maar duurt al snel een uur of vijftien voor de ontdekkingsreiziger die genoeg brandstof wil verzamelen om ook weer naar huis terug te keren.

Journey to the Savage Planet is vanaf nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4.

Meer dan een miljoen mensen hebben de op 8 april uitgekomen Xbox Series- en pc-game South of Midnight gespeeld.

Dat blijkt uit een artikel van Game Rant, waar men met Guillaume Provost, studiohoofd van ontwikkelaar Compulsion Games, heeft gepraat. Provost gaf daarbij aan dat de game inmiddels door meer dan een miljoen mensen is gespeeld.

South of Midnight is een third-person actiegame die zich afspeelt in een moerasachtige wereld met monsterachtige wezens. De graphics vallen daarbij meteen op door de unieke manier waarop het geheel stop-motion-animatie nabootst.

In South of Midnight wordt hoofdpersonage Hazel naar een gotische wereld getransporteerd waarin realiteit en fantasie met elkaar verweven zijn en eeuwenoude wezens uit folklore tevoorschijn komen. Het spel is zoals gezegd ontwikkeld door Compulsion Games, dat We Happy Few ontwikkelde en inmiddels onderdeel uitmaakt van Xbox Games Studios.

South of Midnight is verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. De game staat ook op Xbox Game Pass. Het spreekt voor zich dat Game Pass-spelers worden meegerekend met de totale spelersaantallen van de game.

Ubisoft zou plannen hebben voor negen Assassin's Creed-games de komende jaren.

Insider Gaming plaatste een artikel waarin het enkele details gaf over deze negen games - waarvan sommigen al zijn bevestigd en anderen al geruime tijd het onderwerp van geruchten zijn. Het gaat om twee grootschalige rpg's in de stijl van Shadows en Valhalla, drie remakes, één 'kleinere' ervaring, twee multiplayergames en één mobiel spel. Deze games moeten volgens de planning de komende zes jaar verschijnen.

De eerstvolgende Assassin's Creed-game die uit zou komen, zou Assassin's Creed Jade zijn, de al onthulde mobiele game die zich in China afspeelt. Dit zou worden opgevolgd door een game met de codenaam Invictus, een multiplayergame die geïnspireerd is door Fall Guys en zestien spelers per potje het tegen elkaar laten opnemen. Er zouden al plannen zijn om de game zo'n vijf jaar te ondersteunen met updates en nieuwe content.

Rond dezelfde tijd als Invictus zou een Assassin's Creed-spel met de codenaam Obsidian uitkomen. Dit zou de remake van Assassin's Creed 4: Black Flag betreffen waar al geruime tijd geruchten over gaan. Ergens nadat de contentplanning voor Assassin's Creed Shadows ten einde komt (ongeveer twee jaar na release van de game) zou vervolgens 'Hexe' op de planning staan, een iets kleinere ervaring met - volgens eerdere geruchten - een focus op bovennatuurlijke krachten. De game zou ongeveer een jaar aan dlc-ondersteuning krijgen.

Ongeveer een jaar na Hexe zou een game met de codenaam Scarlet op de planning staan. Dit zou de volgende grote rpg in de reeks betreffen. Volgens Insider Gaming is de productie van dit spel inmiddels begonnen en zou het qua setting India, de Middenlandse Zee en de Azteken aanhouden. Dit zou gevolgd worden door Stardust, de volgende remake van een Assassin's Creed-game. Het is niet bekend waar de remake op gebaseerd is.

De laatste drie Assassin's Creed-games die op de planning staan, zijn Emerald, de derde rpg en de derde remake. Over de laatste twee titels is nog niets bekend, maar Emerald zou wederom een multiplayergame zijn met een vijfjarenplan.