Het idee van een vechtspel met een flinke hoeveelheid mangapersonages is iets dat de meeste fans als muziek in de oren klinkt. Met 42 personages en nog negen extra op komst stelt Jump Force op dat gebied in ieder geval alles behalve teleur. Maar wie dacht dat het vijftigjarig jubileum van mangatijdschrift Shonen Jump een ware knalfuif zou worden, komt helaas bedrogen uit.

Jump Force kent te veel technische mankementen en is als vechtspel te simplistisch om als een solide viering van het legendarische tijdschrift te worden ervaren. Die technische mankementen openbaren zich al meteen na de openingsscène van de game en zorgen er voor dat je constant uit de spelervaring wordt getrokken.

©GMRimport

Verkeerde plaats, verkeerde tijd

Jump Force neemt je mee naar New York City, dat aangevallen wordt door zogenaamde venoms die onder bevel staan van niemand minder dan Frieza. Ook verschillende helden uit het Jump-universum hebben op mysterieuze wijze hun weg gevonden naar de aarde en nemen het op tegen de superschurk. Als gevolg van dit gevecht komt er een onschuldige omstander om het leven, die met behulp van een geavanceerd apparaat weer tot leven wordt gebracht door Trunks en z’n hulpje Navigator. Deze onschuldige omstander blijkt de protagonist te zijn die aan het begin staat van een groots avontuur met een aantal van de grootste helden uit de Jump-geschiedenis.

Na het eerste gevecht reis je af naar Umbra Base, het hoofdkwartier van de Jump-helden en tegelijkertijd de hub waar je andere spelers tegenkomt, je personage kunt aanpassen en missies aanneemt van Director Glover. Hier wordt pijnlijk duidelijk hoe weinig oog voor detail het team achter Jump Force had gedurende de ontwikkeling van het spel.

Umbra Base

Om het verhaal te kunnen volgen ben je genoodzaakt om Umbra Base af te struinen op zoek naar de volgende missie. Een simpele waypoint om deze missies te vinden had een hoop tijd kunnen besparen en ergernis kunnen voorkomen. Ook de missiestructuur levert vooral in het begin de nodige vraagtekens op. Verhaalmissies, tutorials en specifieke taken op Umbra Base zijn op zo’n manier met elkaar verwoven dat ze elkaar op kromme wijze opvolgen. Dit maakt dat het toch al oninteressante verhaal vrij onlogisch aanvoelt. Los daarvan was Umbra Base waarschijnlijk beter tot z’n recht gekomen als in-game menu, in plaats van een online hub.

Dat het verhaal nooit echt interessant wordt, heeft niet alleen te maken met de structuur van het spel, maar ook met de matige tussenfilmpjes, een overdaad aan lange laadtijden en de slechte animaties. De filmpjes zijn voornamelijk in de beginuren voorzien van gesproken tekst, maar naarmate de game vordert wordt het stemacteerwerk teruggeschroefd. Dat zorgt er voor dat diverse grote gebeurtenissen in het verhaal aan impact moeten inleveren. Daarbij zijn de animaties behoorlijk ondermaats, waardoor we soms even het gevoel hebben weer in het PS2-tijdperk te zijn beland.

©GMRimport

Combofestijn

Afgezien van de technische mankementen is er toch nog een lichtpunt: het vechtsysteem. Gevechten in Jump Force zijn enerverend, snel en bieden voldoende ruimte om te experimenteren met verschillende aanvallen. In essentie voelt het vechtsysteem aan als dat van DragonBall FighterZ, maar dan in een driedimensionaal jasje. Ook in Jump Force is het bijvoorbeeld mogelijk om door een knop herhaaldelijk in te drukken een automatische combo uit te voeren, of combo’s juist aan elkaar te rijgen. Een automatische combo, gevolgd door een assist en speciale aanval, levert doorgaans het meeste voordeel op tijdens gevechten.

De toegankelijkheid van het vechtsysteem maakt dat Jump Force zich prima leent voor een avondje competitieve multiplayer met wat vrienden op de bank. Als we toch een kanttekening moeten zetten bij het vechtsysteem, is het dat de eenvoud ervan er voor zorgt dat verveling snel toeslaat.

Jump Force had zoveel meer kunnen omvatten als ontwikkelaar Spike Chunsoft meer tijd had gekregen om de puntjes op de i te zetten. Helaas is Jump Force een afgeraffelde game die louter de meest fanatieke fans van enig plezier voorziet. En eigenlijk doen zelfs die spelers zichzelf te kort met het spel, aangezien er betere fighters met mangapersonages in de hoofdrol verkrijgbaar zijn.

©GMRimport

Jump Force is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game getest op een PlayStation 4.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Terwijl de releasedatum van Hollow Knight Silksong nog altijd niet bekend is, werd wel bevestigd dat de game vanaf 18 september speelbaar is in ACMI, het nationale museum van schermcultuur te Australië.

De game wordt speelbaar in het in Melbourne gelegen museum als onderdeel van een voorstelling genaamd Game Worlds, waarin de spelwerelden van games centraal staan (via IGN). Naast dat de game speelbaar is op de expositie zijn er ook displays te zien over het ontwerp en artistieke richting van het spel.

Fans vragen zich vooral af wat deze aankondiging kan betekenen voor de release van Silksong, maar vooralsnog is daar niets bekend over. De game werd jaren geleden aangekondigd - in eerste instantie als downloadbare content voor Hollow Knight, en daarna als vervolg - maar is sindsdien meermaals uitgesteld. Tijdens de Switch 2 Direct vorige maand werd gemeld dat de game nog altijd dit jaar moet uitkomen.

In Silksong besturen spelers niet de Knight, maar Hornet, een NPC uit de eerste game. Hornet kan hoger springen en daar is het leveldesign dan ook omheen gebouwd. Het spel komt naar pc, Nintendo Switch en Switch 2, PlayStation- en Xbox-consoles.

De eerste zeven games in de Leisure Suit Larry-games zullen binnenkort niet meer te koop zijn via Steam.

Dat werd middels een statement door uitgever Assemble Entertainment bevestigd. De Leisure Suit Larry-games waren vooral aan het einde van vorig millennium populair vanwege de vele seksueel getinte grappen. Het gaat om de zes door Sierra On-Line gemaakte delen en het door High Voltage Software ontwikkelde Leisure Suit Larry: Magna Cum Laude. Dit zijn de zeven spellen die uit de verkoop verdwijnen:

Mensen die de games al hebben gekocht kunnen ze blijven downloaden en spelen. Daarnaast zullen de twee meest recente games uit de reeks - Leisure Suit Larry: Wet Dreams Don't Dry en Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice - te koop blijven staan.

Een reden werd niet gegeven, maar volgens Phil Salvador van Video Game History Foundation heeft het mogelijk te maken met het feit dat de Leisure Suit Larry-IP eigendom is van Codemasters en gelicenseerd werd aan Assemble Games. Tegenwoordig is Codemasters echter onderdeel van Electronic Arts. Deze week werd tevens aangekondigd dat Codemasters stopt met de ontwikkeling van rallygames en is het X-account van Codemasters verwijderd - mogelijk verkeert de ontwikkelaar dus in zwaar weer binnen EA.