Lords of the Fallen - Pronkt met andermans veren
Gamer.nl
Reviews

Lords of the Fallen - Pronkt met andermans veren

Wanneer is een spel echt af? Het is een vraag die ontwikkelaars zichzelf ongetwijfeld vaak stellen. Aan de ene kant is er altijd wel wat te schaven aan je product, zie je altijd wel iets dat je net iets beter kunt maken. Aan de andere kant wil je je release niet oneindig uit blijven stellen, al is het maar omdat daar geen geld voor is. Toch moet je altijd zorgen dat wat je uiteindelijk in de winkels legt van hoge kwaliteit is.

Lords of the Fallen pronkt zo overduidelijk met de veren van Dark Souls dat een vergelijking op z’n plaats is. De Souls-serie sprak een behoorlijke groep gamers aan die zat te wachten op extreem uitdagende mêleegevechten, waarin je alleen met perfecte timing – en heel veel doodgaan – heerst. Lords of the Fallen probeert hetzelfde te doen, met redelijk succes. Ook hier beweegt jouw personage vrij sloom en is het vooral zaak om op het juiste moment te blokken, weg te rollen en daarna toe te slaan. Elke actie gebruikt een beetje energie, dat vanzelf weer aanvult als je eventjes niets doet. Een overwinning verdien je alleen als je goed vechtwerk doseert met zorgvuldig energieverbruik.

De game probeert echter ook wat toegankelijker te zijn dan zijn grote voorbeeld. Waar je in Dark Souls werkelijk op elk moment en door elke vijand tot moes geslagen kunt worden, ben je in Lords of the Fallen wat veiliger. Niet elke tegenstander is een uitdaging, de meesten zijn met een paar rake klappen wel te vellen. Het zijn vooral de eindbazen die je bloed laten koken. Het kost je vaak wel een paar pogingen voordat je door hebt hoe zo'n baas zich gedraagt en wanneer je het best kunt toeslaan. Een gigantisch wezen met een groot schild moet je bijvoorbeeld op afstand houden en op het juiste moment aanvallen, terwijl je ook nog het gebied rond holt om eieren te slopen voordat ze uitkomen en je overspoelen met kleinere tegenstanders. In dit soort gevechten is de game net als bij Dark Souls meedogenloos. De vele baasgevechten blijven je echt bij en vormen de hoogtepunten van het spel.

Een ervaring rijker

Lords of the Fallen heeft gelukkig ook wat eigen trucjes in het arsenaal. Het meest interessant is de mogelijkheid om te gokken met je ervaringspunten. Elke vijand die je verslaat draagt bij aan een vermenigvuldiger. Hoe meer tegenstanders je aan je zwaard rijgt, hoe meer ervaringspunten je krijgt. Die XP kun je bij savepunten gebruiken om vaardigheidspunten of nieuwe spreuken te kopen. Maar als je je ervaring uitgeeft, wordt je vermenigvuldiger weer op nul gezet. En als je het loodje legt ben je die multiplier natuurlijk ook kwijt. Je speelt daardoor steeds een gedurfd spelletje met jezelf: durf je nog door te lopen zonder je ervaring op te slaan, of speel je het op safe en geef je je vermenigvuldiger op? Als je doodgaat ben je overigens niet gelijk al je ervaring kwijt, want net als in de Souls-serie laat je een geest achter. Die moet je zo snel mogelijk zien te pakken voordat hij verdwijnt.

Als je de gameplay van Dark Souls kopieert heb je natuurlijk gelijk een solide basis te pakken, maar Lords of the Fallen is niet feilloos. Vooral de presentatie speelt het spel parten. Grafisch gezien kan de game niet meekomen met andere toppers. Textures zijn opvallend matig en de camera lijkt je bewegingen niet altijd bij te kunnen houden. De animaties tijdens gesprekken zijn bovendien lachwekkend te noemen. Personages bewegen als mimespelers die druk gebarend hun punt proberen te maken.

Het verhaal is verder niet de moeite waard. Jij bent Harkyn, een man met een hoop tatoeages op zijn gezicht. Op een dag word je uit de gevangenis bevrijd en moet je samen met een monnik allerlei kwade demonen verslaan. De boel wordt enigszins levendig gehouden doordat je af en toe zelf een antwoord kunt kiezen, maar je keuze heeft weinig invloed op het verloop van het verhaal. Ook kleine keuzemomenten bieden weinig voldoening. Zo kom je een man tegen die is vergiftigd en kun je ervoor kiezen om zijn arm af te hakken om hem te redden. Vervolgens kun je hem een van je gezondheidsdrankjes geven – waardoor jij het de rest van het spel met een potion minder moet doen! – maar het is volstrekt onduidelijk of je daar nou ook iets voor terugkrijgt.

Balansdag

De grootste misstap die Lords of the Fallen begaat, en waarmee het gelijk ook onderdoet voor Dark Souls, is een gebrek aan balans. Als gezegd biedt niet elke vijand een ultieme uitdaging, waardoor je niet op elk moment op het puntje van je stoel zit. Dat is echter niet zo'n probleem en maakt de game juist toegankelijker. Wat wel afbreuk doet aan de ervaring is dat Harkyn gedurende het spel zo sterk wordt dat je steeds minder wordt uitgedaagd. Aan het begin van het spel kies je uit drie klassen met elk hun eigen spreuken. Met Rage wordt onze Warrior bijvoorbeeld iets sterker en is het niet schadelijk voor hem als zijn energiebalk leeg raakt. Oftewel, het hele idee van tactisch omgaan met je energie wordt met één spreuk helemaal overboord gegooid. Later krijgt elke klasse nog krachtigere spreuken waardoor ook baasgevechten een stuk simpeler worden.

De grootste boosdoener is een magische gauntlet waarmee je projectielen uit je hand kunt schieten. Je kunt bijvoorbeeld vijanden op afstand raken of een explosie om je heen veroorzaken. Door dit nog te upgraden met de runes die je onderweg vindt en moet identificeren bij de smid, wordt de handschoen nog krachtiger. Een kogel zet een vijand bijvoorbeeld in de fik, waardoor hij nog meer schade oploopt. Met de gauntlet kun je slappe en middelmatige tegenstanders over de kling jagen zonder ook maar in de buurt te komen. Daarmee mist het een beetje het punt van een uitdagende mêlee-game.

Gelukkig biedt Lords of the Fallen genoeg content om je tanden in te zetten. Naast het verhaal van zo'n twintig uur zijn er ook grotere uitdagingen voor gamers die de moeilijkheidsgraad net wat te laag vinden. Zo zijn er portalen die alleen open gaan als je bepaalde vijanden hebt gedood en je golven van moeilijke demonen voorschotelen. Ook door het gokken met ervaringspunten kun je de game iets spannender voor jezelf maken. We kunnen uiteindelijk echter alleen concluderen dat Lords of the Fallen een lichtere versie van Dark Souls is: in moeilijkheid, maar ook in kwaliteit en balans.

Goed
Conclusie

Lords of the Fallen biedt vermakelijke gevechten die soms het uiterste van je vaardigheden vergen. In een poging om toegankelijk te zijn schiet het echter zijn doel voorbij en raakt het de balans in de tweede helft volledig kwijt.

Plus- en minpunten
  • Uitdagend maar toegankelijk, gokken met experience points, memorabele baasgevechten
  • Verhaal en acteerwerk zijn belabberd, grafisch niet top, balans is ver te zoeken

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Open bèta van Splitgate 2 begint op 22 mei
Gamer.nl
Nieuws

Open bèta van Splitgate 2 begint op 22 mei

Gratis speelbaar op consoles en pc

Op 22 mei gaat de gratis open bèta van Splitgate 2 van start op pc en consoles.

Dat heeft 1047 Games aangekondigd. Eerder werd er al een gesloten alfatest gehouden, maar de bèta komt voor iedereen beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series-consoles, PlayStation 4, Xbox One, Steam en Epic Games Store. Daarbij bevat het spel cross-play op alle systemen.

De open bèta bevat meer dan vijftien multiplayermaps – waaronder twee nieuwe Onslaught-maps voor 24 spelers, genaamd Drought en Fracture – meer dan 25 wapens en meer dan tien modi, waaronder de terugkeer van de geprezen modus Takedown.

De eerste Splitgate verscheen in 2019 en draaide om het gebruik van portalen tijdens de multiplayergevechten. De game werd voor een deel ontwikkeld als een schoolproject en werd uiteindelijk meer dan 22 miljoen keer gedownload op pc en consoles.

Het vervolg draait geheel op Unreal Engine 5. In Splitgate 2 doen spelers mee aan de zogeheten Sol Splitgate League in de toekomst, wat zich uit in vier-tegen-vier-gevechten met een eerstepersoonsaanzicht en zoals gezegd het gebruik van portalen om de vijand te slim af te zijn. Spelers kunnen deze portalen met een geweer creëren.

Watch on YouTube

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Flappy Bird is teruggekeerd als Android-game
Gamer.nl
Nieuws

Flappy Bird is teruggekeerd als Android-game

Verkrijgbaar via de Epic Games Store

De mobiele hitgame Flappy Bird is meer dan tien jaar nadat hij offline ging teruggekeerd.

Flappy Bird kwam in mei 2013 uit, maar werd in 2014 'ontdekt' en immens populair - meer dan honderd miljoen mensen speelden de gratis game op smartphones. In de hoogtijdagen van de game verdiende de maker van de game, Dong Nguyen, naar eigen zeggen 50.000 dollar per dag aan in-game advertenties.

In februari 2014, toen de game nog immens populair was, haalde Nguyen de game van zowel de App Store als Google Play Store. Hij voelde zich naar eigen zeggen schuldig over het verslavende karakter van de game. Smartphones die de game nog geïnstalleerd hadden staan werden als gevolg voor hoge bedragen doorverkocht.

Nu is Flappy Bird dus teruggekeerd. Het gaat om een Android-game die op de mobiele Epic Games Store verkrijgbaar is. Vorig jaar bleek al dat de nieuwe versie van de game uitgebracht zou worden door de Flappy Bird Foundation. Omdat dit bedrijf geleid wordt door Michael Roberts, die ook het hoofd is van cryptobedrijf 1208 Productions, was er bij gamers de vrees dat dit een belangrijk element in de nieuwe versie van Flappy Bird zou worden, maar dit blijkt vooralsnog niet het geval. Overigens zijn er ook plannen om de game uiteindelijk terug naar iOS te brengen.

In de game moeten spelers door op het scherm te tikken een vogel in de lucht zien te houden terwijl hij allerlei groene buizen passeert die uit de klassieke Super Mario Bros.-games lijken te komen. De kunst is dit zo lang mogelijk vol te houden.

Watch on YouTube

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!