Moon: Remix RPG Adventure was zijn tijd ver vooruit, maar nu vooral verouderd

Moon was tot voor kort alleen maar speelbaar in het Japans. Zoals dat gaat bij bijzondere games die nooit buiten de eigen landsgrenzen zijn uitgebracht heeft het spel in twintig jaar een bescheiden cultstatus ontwikkeld. Volgens Undertale-maker Toby Fox was het voor de eerste PlayStation verschenen Moon bijvoorbeeld een belangrijke inspiratiebron voor zijn moderne klassieker.

Dat maakt natuurlijk nieuwsgierig en na meer dan twintig jaar is er eindelijk een makkelijke en legale manier om Moon in het Engels te spelen. Compleet met professionele vertaling is het spel opnieuw uitgebracht voor de Nintendo Switch. Dat is vooral goed nieuws voor de gamer met een excentrieke smaak.

Moon is namelijk verre van een doorsnee game. Om te beginnen is het namelijk een spel in een spel. Het start allemaal met een nietsvermoedend jongetje dat na een lange speelsessie op zijn ‘GameStation’ in zijn favoriete role-playing game wordt gezogen. Dat klinkt nog vrij standaard, maar er is een opmerkelijke twist: de speler is in de game niet de held die de wereld moet redden. Nee, hij is de persoon die de rotzooi van het hoofdpersonage moet opruimen.

©GMRimport

Helpende hand in een vreemd land

Terwijl de in pantser gehulde held huizen binnenstormt, de inhoud van iedere kist meeneemt, monsters aan stukken hakt en de draak op het einde van het verhaal probeert te doden ben jij met hele andere dingen bezig. Moon is geen rpg, maar een adventuregame waarin je liefde moet verzamelen. Dat doe je vooral door zoveel mogelijk te helpen in de chaos die de held achterlaat.

Zo liggen er overal lichamen van afgeslachte monsters. Aan jou de taak om het stoffelijk overschot te herenigen met de bijbehorende ronddwalende ziel om de orde weer te herstellen. Krijg je dat voor elkaar, dan komt er een UFO (Unidentified Flying Octopus) de lichamen opruimen. Voor wie het nog niet doorhad: dit is een vreemde game

©GMRimport

Rpg parodie

Moon zet je voortdurend op het verkeerde been met veel meer van dat soort vreemde gebeurtenissen. De inwoners van deze fantasiewereld zijn stuk voor stuk rare snuiters met ieder hun eigen problemen. Terwijl de held hersenloos te werk gaat, moet jij vooral de lokale npc’s beter leren kennen. Het is een perfect concept voor een game die de vele clichés van rpg’s op de hak neemt.

Zo is de barvrouw haar ring kwijt en verbergt de bakker een schokkend geheim. Je oma wordt ondertussen in slaap gesust door een slang die aan de kapstok hangt en een striptekenaar kampt met een gebrek aan inspiratie. Dan zijn er ook nog rotsblokken in de vallei van regenbogen die de benen nemen als ze te lang aangekeken worden. Des te meer gebieden van Moon zich openen, des te vreemder lijkt het spel wel te worden.

Ouderwets

Voor de juiste speler is Moon een uitzonderlijk grappige game die zichzelf wat mafheid betreft continu weet te overtreffen. Maar niet alleen een specifiek gevoel voor humor is bij dit spel van belang. Ook heel veel geduld is cruciaal. Moon is in veel opzichten een behoorlijk verouderde game die op allerlei manieren zijn leeftijd laat zien. Grafisch is het een bizar mengelmoesje van verschillende stijlen - van claymation tot pixelart - maar de opvallendste tekortkomingen zitten hem in Moon’s meest ambitieuze onderdelen.

Zo draait alles in dit spel op een in-game klok waarop tien minuten ongeveer een complete dag in beslag nemen. Aan het begin van het spel val je na een middagje rondwandelen al dood neer en is het game over. Is je energie op en lig je niet op tijd in bed, dan is het spel voorbij en mag je de dag opnieuw beginnen. Alleen door ‘love’ te verzamelen en voor de avondklok onder de wol te kruipen is de dag te overleven.

©GMRimport

Op de klok

Verdien genoeg liefde en stijg wat levels en voor je het weet kun je meerdere dagen achter elkaar opblijven. Gelukkig voelt Moon alleen in het begin dus maar zo beperkt. Het dag- en nachtritme krijgt naarmate het spel vordert ook een hele andere rol. Ineens blijkt dat sommige personages of monsterzielen alleen op vaste tijden verschijnen. Dat niet alleen, op sommige dagen van de week zijn er speciale gebeurtenissen bij te wonen.

Dit concept was in 1997 zijn tijd ver vooruit, maar in Moon is het soms een behoorlijke worsteling om het allemaal onder de knie te krijgen. Het speelbare personage loopt bijvoorbeeld bijzonder traag en bovendien moet je soms heel lang wachten op dat ene zeldzame moment. Omdat bijna alle personages in gekke raadsels praten is het bovendien niet altijd duidelijk wat je precies moet doen.

©GMRimport

Zonder update

Moon zou enorm veel baat hebben gehad bij de optie om de tijd even door te spoelen en een logboek om alle verschillende verhaallijnen in bij te houden. Die functies zaten er in 1997 ook niet in, maar hadden het spel nu een stuk beter speelbaar gemaakt. Moon is soms echt niet te volgen door enkele wel heel erg vergezochte raadsels in het hoofdverhaal. Dat is natuurlijk een beetje een vast onderdeel van adventuregames, maar wie heeft daar nu nog zin in?

Blijven klagen over hoe verouderd Moon in sommige opzichten is voelt ergens ook misplaatst. Hoe knullig, irritant of onlogisch bepaalde puzzels ook zijn, het spel blijft bijzonder geestig. In ieder nieuw gebied is wel een originele vondst of een grappige verhaallijn te ontdekken. Ook de muziek is uniek. In plaats van vaste deuntjes op vaste plekken mag de speler zelf een playlist samenstellen met gevonden en gekochte LP’s. De soundtrack bestaat uit zoveel raar goede funky nummers dat het bijna niet bij de charmante knulligheid van de rest van het spel lijkt te passen.

Moon: Remix RPG Adventureis voor 15,99 euro verkrijgbaar op de Nintendo Switch.

Meer reviews: