Paper Beast speelt graag met je verwachtingen. Jij verwacht een rustgevende droomwereld? Hier, knalharde Japanse popmuziek door je speakers. De intro van de game is even onverklaarbaar als onsamenhangend, maar na enkele verwarrende minuten sta je plots tussen de poten van een metershoog papieren beest, midden in een woestijn en begint de game pas echt.

Een duidelijke uitleg hoef je niet te verwachten; Paper Beast communiceert liever subtiel met de speler. Zodra je doorhebt hoe je iets vastpakt en teleporteert (een over het algemeen aangenamere manier van bewegen in VR dan ‘gewoon’ rondlopen), moet je de rest maar zelf uitvogelen. Al snel is duidelijk dat de papieren dieren er meestal zijn om je te helpen. Soms wijzen ze de weg of lopen ze gewoon een stukje mee, andere keren maken ze de weg voor je vrij.

©GMRimport

Observeren om te leren

Hoe de papieren wezens precies van dienst kunnen zijn, moet je wel telkens zelf ontdekken. Al snel stuit je bijvoorbeeld op een soort slang die modder en water opslobbert en alles er aan de andere kant weer net zo hard uit spuit. Handig, want door het beest op te pakken en goed neer te leggen, pomp je in mum van tijd een ondergelopen gang leeg. De game leert je subliminaal wat het gedrag van ieder dier is, zodat je gaandeweg steeds weer nieuwe puzzels kan oplossen.

Paper Beast ontvouwt zich namelijk als een ware puzzelgame. Telkens moet je, met behulp dus van de papieren wezens, een puzzel oplossen om verder te komen. Dat begint simpel, zoals met die ondergelopen tunnel die je leeg dient te pompen. Maar naarmate de game vordert worden de puzzels gecompliceerder en moet je vaak verschillende elementen combineren.

Waar wachten we op?

Meestal pakt die opzet goed uit. Het helpt dat de dieren heel levendig geanimeerd zijn, wat het gelijk leuk maakt hun gedrag te observeren en uit te testen wat ze precies kunnen. Een vriendelijke planteneter reageert bijvoorbeeld op speelse manier als je een plant of een papieren propje voor z’n snuit houdt, terwijl spinachtige wezentjes ijverig klompen zand rondduwen. Vol verwondering bestudeer je de nieuwe wezentjes, benieuwd wat het papieren diertje allemaal kan en hoe je die eigenschap kan gebruiken bij de volgende puzzel.

Het gaat echter mis op een paar momenten waarop onduidelijk is wat de game van je verwacht. Het kán namelijk ook zo zijn dat je simpelweg moet wachten tot de dieren uit zichzelf iets doen. Dieren zijn echter niet bepaald snel. Soms sta je daardoor onnodig te zoeken naar een oplossing die er niet is, of sta je juist te wachten op een actie die maar niet komt. Desondanks ben je na zo’n drie á vier uur door het spel heen, wat toch wel erg kort is gezien de adviesprijs van €29,99.

©GMRimport

Optimaal voor PSVR

Prijzig of niet, Paper Beast toont wel aan dat er anno 2020 nog leven zit in de PlayStation VR. Hoewel de techniek van de vr-bril voor de PlayStation 4 op zijn tandvlees loopt, weet ontwikkelaar Pixel Reef precies wat er wél mee mogelijk is. De spelwereld is weliswaar vrij leeg en bestaat vooral uit zand en rotsen, maar oogt juist door het gebrek aan pieterpeuterige details scherp. Het tempo is laag en daardoor perfect voor teleportatie als manier van voortbewegen, waardoor misselijkheid zo goed als uitgesloten is. En de interactie met de dieren luistert ook allemaal niet zo pixelprecies als bijvoorbeeld het schieten of objecten vastpakken in een game als Blood & Truth, waardoor rustig met een Dual Shock bewegen al ruimschoots voldoende is om aan te wijzen wat je wilt pakken, of waar je heen wilt.

Paper Beast speelt daarom als een droom. Nee, dat bedoelen we een keertje niet als clichématige hyperbool, maar vrij letterlijk. Het is koortsachtig en springt van de hak op de tak, en toch weet je intuïtief bijna altijd wat je moet doen – zelfs al weet je niet waarom of waar het toe gaat leiden. Maar, net als een droom, is Paper Beast ook vluchtig en beklijft het niet bijzonder lang.

Paper Beast is nu verkrijgbaar voor PlayStation VR. Voor deze review is de game gespeeld op een PS4 Pro.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Meer dan een miljoen mensen hebben de op 8 april uitgekomen Xbox Series- en pc-game South of Midnight gespeeld.

Dat blijkt uit een artikel van Game Rant, waar men met Guillaume Provost, studiohoofd van ontwikkelaar Compulsion Games, heeft gepraat. Provost gaf daarbij aan dat de game inmiddels door meer dan een miljoen mensen is gespeeld.

South of Midnight is een third-person actiegame die zich afspeelt in een moerasachtige wereld met monsterachtige wezens. De graphics vallen daarbij meteen op door de unieke manier waarop het geheel stop-motion-animatie nabootst.

In South of Midnight wordt hoofdpersonage Hazel naar een gotische wereld getransporteerd waarin realiteit en fantasie met elkaar verweven zijn en eeuwenoude wezens uit folklore tevoorschijn komen. Het spel is zoals gezegd ontwikkeld door Compulsion Games, dat We Happy Few ontwikkelde en inmiddels onderdeel uitmaakt van Xbox Games Studios.

South of Midnight is verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. De game staat ook op Xbox Game Pass. Het spreekt voor zich dat Game Pass-spelers worden meegerekend met de totale spelersaantallen van de game.

Ubisoft zou plannen hebben voor negen Assassin's Creed-games de komende jaren.

Insider Gaming plaatste een artikel waarin het enkele details gaf over deze negen games - waarvan sommigen al zijn bevestigd en anderen al geruime tijd het onderwerp van geruchten zijn. Het gaat om twee grootschalige rpg's in de stijl van Shadows en Valhalla, drie remakes, één 'kleinere' ervaring, twee multiplayergames en één mobiel spel. Deze games moeten volgens de planning de komende zes jaar verschijnen.

De eerstvolgende Assassin's Creed-game die uit zou komen, zou Assassin's Creed Jade zijn, de al onthulde mobiele game die zich in China afspeelt. Dit zou worden opgevolgd door een game met de codenaam Invictus, een multiplayergame die geïnspireerd is door Fall Guys en zestien spelers per potje het tegen elkaar laten opnemen. Er zouden al plannen zijn om de game zo'n vijf jaar te ondersteunen met updates en nieuwe content.

Rond dezelfde tijd als Invictus zou een Assassin's Creed-spel met de codenaam Obsidian uitkomen. Dit zou de remake van Assassin's Creed 4: Black Flag betreffen waar al geruime tijd geruchten over gaan. Ergens nadat de contentplanning voor Assassin's Creed Shadows ten einde komt (ongeveer twee jaar na release van de game) zou vervolgens 'Hexe' op de planning staan, een iets kleinere ervaring met - volgens eerdere geruchten - een focus op bovennatuurlijke krachten. De game zou ongeveer een jaar aan dlc-ondersteuning krijgen.

Ongeveer een jaar na Hexe zou een game met de codenaam Scarlet op de planning staan. Dit zou de volgende grote rpg in de reeks betreffen. Volgens Insider Gaming is de productie van dit spel inmiddels begonnen en zou het qua setting India, de Middenlandse Zee en de Azteken aanhouden. Dit zou gevolgd worden door Stardust, de volgende remake van een Assassin's Creed-game. Het is niet bekend waar de remake op gebaseerd is.

De laatste drie Assassin's Creed-games die op de planning staan, zijn Emerald, de derde rpg en de derde remake. Over de laatste twee titels is nog niets bekend, maar Emerald zou wederom een multiplayergame zijn met een vijfjarenplan.