Toen Pokémon aan het einde van de jaren negentig in de Westerse wereld een ongekende rage voortbracht, gingen velen er van uit dat deze bevlieging van korte duur zou zijn. Wie vandaag de dag een willekeurig schoolplein bezoekt zou haast zeggen dat de tijd sindsdien heeft stilgestaan. Pokémon is namelijk springlevend en in 2019 nog net zo relevant als twintig jaar geleden.

Door deze populariteit en het ongekende succes van de Nintendo Switch was het aftellen totdat we een nieuwe Pokémon-game op deze veelzijdige spelcomputer mochten verwelkomen. Na voorproefjes in de vorm van Pokémon Let’s Go Pikachu en Let’s Go Eevee is het de taak van Pokémon Sword en Shield om de huidige Nintendo-hardware van een volwaardig Pokémon-avontuur te voorzien. Dat avontuur is er één dat zich zeker heeft laten inspireren door het succes van Pokémon Go en de eerdere Switch-titels, maar dan mét alle vertrouwde elementen van vroeger.

©GMRimport

Vertrouwd, maar net iets beter

De kern van de serie is in Pokémon Sword en Shield dan ook onveranderd: als kersverse pokémon-trainer trek je erop uit om zoveel mogelijk toffe wezentjes aan je verzameling toe te voegen en op te voeden in een poging het samen tot pokémon-meester te schoppen. Om die titel te behalen moet je kampioen van de Pokémon League worden en daarvoor moet je weer eerst acht bijzonder getalenteerde gymleiders verslaan. Deze verhaallijn is al zo oud als de serie zelf – niets nieuws onder de zon dus. Tijdens je reis door de nieuwe Galar-regio staat deze tocht naar de kampioenstitel echter meer centraal dan voorheen.

Dat levert dan ook een bijzonder prettig gestroomlijnde ervaring op. Met één enkel doel voor ogen is er opeens merkbaar meer ruimte voor vrije verkenning en het ontdekken van de vele Pokémon die overal in de wereld te vinden zijn. Tevens zijn er vele kleine verbeteringen toegevoegd die er voor zorgen dat je avontuur niet nodeloos wordt onderbroken, tenzij je daar zelf voor kiest. Zo zijn er geen speciale vaardigheden nodig om irritante wegversperringen te omzeilen - ook al komt het hier en daar nog steeds voor dat het spel je verplicht de goede kant op wijst. In elke Pokémon-center kun je zonder verdere voorwaarden je pokémon een nieuwe naam geven, aanvallen laten vergeten of juist weer laten herinneren. Voor het wisselen van teamleden hoef je daar dit keer dan juist weer niet naar toe. Nu kun je je pokémon op elk gewenst moment omwisselen vanuit het hoofdmenu. Hetzelfde geld overigens voor het terugreizen naar eerder bezochte gebieden.

Ook wat betreft het kweken en trainen van Pokémon wordt het spelers dit keer makkelijker gemaakt. Veel van de diepgaandere elementen die voorheen verscholen zaten achter onduidelijke spelmechanieken zijn nu veel toegankelijker. De meeste spelers zullen hier weinig van merken, maar voor liefhebbers van het competitieve element van Pokémon is het een verademing dat aspecten zoals abilities, natures en individual values nu ontzettend eenvoudig aan te passen zijn.

Gotta catch ‘em all...

Al die kleine verbeteringen komen de ervaring enorm ten goede, maar zijn ondergeschikt aan de magie van de spelwereld en de fantastische monstertjes die er in te vinden zijn. Het gevoel een grote wereld te mogen ontdekken, waar in elk bos en op elke vlakte weer nieuwe, onbekende wezens opduiken, is tijdloos. In Pokémon Sword en Shield zit het wat dit betreft wel goed. De Galar-regio is een gebied waarvan de vormgeving en folklore duidelijk zijn gebaseerd op het Verenigd Koninkrijk. Dat betekent dat je je tijdens je reis begeeft door industriële gebieden, grasvlaktes vol met schapen – pardon, Wooloo - en glooiende heuvellandschappen die ieder op indrukwekkende en geheel karakteristieke wijze in beeld worden gebracht.

De pokémon die dit idyllische eiland bevolken zijn eveneens geïnspireerd door de natuur of legendes die we met onze overzeese buren associëren. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de eerdergenoemde Wooloo, een aandoenlijk schaapje, of de misschien nog wel liever Yamper, die sprekend lijkt op een Welsh corgi. Met bijpassende nieuwsgierigheid drentelen deze beestjes door de grasvelden van Galar, waar spelers ze al van veraf kunnen zien lopen. Door pokémon op deze manier in het spel te verwerken voelen ze veel meer als een organisch deel van de spelwereld.

Naast normale flora en fauna zijn er ook pokémon te vinden die zijn gebaseerd op eenhoorns, kobolden en andere bovennatuurlijke wezens. Het grote merendeel van deze nieuwe ontwerpen is zeer geslaagd. Zowel de pokémon als de Galar-regio zelf zijn de onbetwiste sterren van de games. Met zoveel leuke ontwerpen is het haast onmogelijk om je slechts tot een zestal pokémon te beperken, al helemaal wanneer de uitstekende balans waarmee nieuwe gezichten en oude bekenden door de spelwereld zijn verspreid ervoor zorgen dat elke route of nieuw gebied weer iets nieuws en onverwachts biedt.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

…Nou ja, bijna dan

Ondanks het feit dat er boordevol bekende pokémon de revue passeren, is er toch een redelijke kans dat je persoonlijke favorieten ontbreken. In Galar is er klaarblijkelijk geen ruimte voor meer dan achthonderd verschillende wezens, waardoor een groot deel van de welbekende Pokédex aan het einde van het spel ongevuld blijft. Tijdens het spelen vormt dit geen probleem: er zitten alsnog zoveel verschillende pokémon in en het is fijn dat op deze manier de nieuwe wezens ook de kans krijgen om te schitteren. Het is daarnaast ook niet bepaald een nieuwe ontwikkeling: in eerdere spelwerelden van de serie was de set inheemse pokémon ook telkens beperkt. Pas na het doorlopen van de verhaallijn ontgrendelde je de mogelijkheid je Pokédex uit te breiden, vaak door middel van het overzetten van Pokémon uit eerdere spellen.

Maar het is juist door het ontbreken van die laatste mogelijkheid dat menig fan al voor de release van het spel in rep in roer werd gebracht. Game Freak heeft al bekendgemaakt dat ook in een later stadium het overzetten van Pokémon uit andere spellen niet mogelijk wordten dat de beschikbare Pokédex daadwerkelijk beperkt blijft tot wat je tijdens je avontuur tegen het lijf kunt lopen. Dat is een behoorlijke domper voor een game uit 2019, waarvan je mag verwachten dat er tal van mogelijkheden zijn om in deze behoefte te voorzien. Onoverkomelijk is het niet, maar het geeft een onprettige nasmaak aan een game die ondanks zijn onmiskenbare charme op technisch vlak gebied al niet een hoogvlieger is.

©GMRimport

Babystapjes

Game Freak weet met Pokémon Sword en Shield wel een prima Pokémon-avontuur af te leveren, maar slaagt er niet in wezenlijke vernieuwingen aan te brengen. De spellen mogen dan uitkomen op de Switch, toch voelen ze een beetje aan als veredelde 3DS-titels. Pokémon hebben bijvoorbeeld nog steeds halfslachtige gevechtsanimaties en steden zijn vaak wat leeg en stil. Een van de voornaamste nieuwe speltoevoegingen, het Dynamax-systeem, weet ook weinig indruk te maken. Pokémon kunnen alleen in bepaalde gevechten Dynamax activeren, waarna ze reusachtig en veel krachtiger worden. Hoewel dit maar drie beurten duurt, is de toename in kracht is absoluut significant. Door het te negeren schiet je jezelf dus in de voet. Dat is interessant voor gevechten, maar spreekt verder niet tot de verbeelding. Pokémon worden – op enkele specifieke uitzonderingen na – alleen maar heel groot en dat is vooral suf. Na de introductie van Mega-evoluties en Z-Moves voelt dit echt als een tegenvaller.

De Wild Area is wat dat betreft een stuk geslaagder. Het gebied functioneert als een soort vrij toegankelijke Safari Zone waar veel te verkennen valt en allerlei zeldzame en continue wisselende pokémon te vinden zijn. Het gevoel van vrijheid en de mogelijkheid om hier telkens terug te keren en iets nieuws te vinden is een welkome verfrissing. De Wild Area is echter alsnog relatief klein en op visueel vlak ook niet heel gevarieerd, waardoor het er alle schijn van heeft dat het slechts een experiment is om een echte open wereld aan een Pokémon-game toe te voegen. Binnen de Pokémon-franchise gaat alles nou eenmaal met babystapjes. Game Freak acht de serie duidelijk nog niet helemaal klaar voor een daadwerkelijke open wereld, maar wellicht is de Wild Area een mooie voorzet voor de toekomst.

©GMRimport

Onverminderd fascinerend

Als de ontwikkelaars net iets meer aandacht hadden besteed aan de afwerking van hun nieuwe ideeën, dan hadden Pokémon Sword en Shield zomaar de ultieme Pokémon-games kunnen zijn. In de huidige vorm grijpen de spellen echter naast die titel. Dat zegt overigens meer over de kwaliteit van de serie in zijn algemeen, want tenslotte gaat het nog steeds om ontzettend vermakelijke spellen. De technische onvolmaaktheden en het gebrek aan echte vernieuwing storen gelukkig nauwelijks. Uiteindelijk gaat Pokémon immers om het verzamelen van toffe, lieve, stoere of koddige monstertjes die onze harten weten te stelen - en daarin zijn Pokémon Sword en Shield onverminderd fascinerend.

Pokémon Sword en Shield zijn vanaf 15 november beschikbaar op Nintendo Switch. Voor deze review is Pokémon Shield gespeeld.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Gearbox-CEO Randy Pitchford heeft gemeld dat "echte fans wel een manier vinden" om Borderlands 4 te kopen, ook als de game 90 euro gaat kosten.

Games worden duurder - zo gaat Mario Kart World 80 dollar in de Verenigde Staten (en dus 90 euro in Europa) kosten en heeft ook Microsoft al aangekondigd de prijzen van sommige Xbox-games later dit jaar te verhogen.

Op social media verzocht iemand Pitchford eerder deze maand om Borderlands 4 niet een prijs van 80 dollar - oftewel 90 euro - mee te geven. Pitchford reageerde daarop met de melding dat hij niet degene is die deze beslissing maakt.

Vervolgens meldde hij het volgende: "Als je een echte fan bent, vind je een manier om de game te kopen. Mijn plaatselijke gamewinkel verkocht in 1991 Starflight voor de Sega Mega Drive voor 80 dollar toen ik net uit de middelbare school kwam en voor een minimumloon in een ijssalon werkte, en mij lukte het ook om de game te kopen."

De opmerking van Pitchford kreeg deze week een tweede leven en werd door sommige fans bekritiseerd. Pitchford reageerde op die kritiek door naar een video-interview te linken, waarin hij meldde dat hij niet weet hoeveel de game gaat kosten. "Dat is de waarheid." Vervolgens vertelde hij dat het belangrijk is dat games de juiste prijs krijgen om de toenemende kosten in gameontwikkeling op te vangen.

De CEO stelde dat Gearbox er zeker van wil zijn dat Borderlands 4 genoeg waar voor je geld gaat bieden. "Wat de prijs ook wordt, we zijn entertainers. Ja, we willen meer middelen om grotere en betere games te maken. Borderlands 4 is niet voor niets zo geweldig. Het komt omdat jullie Borderlands 3 hebben gekocht, en we hier budget voor hadden. We konden daardoor het budget voor de ontwikkeling meer dan verdubbelen."

Fans hoeven in ieder geval niet lang meer te wachten tot ze de prijs van de game te horen krijgen. "We gaan binnenkort de prijs vernemen, en het is mogelijk de nieuwe prijs waar Nintendo en Microsoft ook voor gaan. Maar het kan ook zo zijn dat we de oude prijs aanhouden. De uitgever beslist." De Borderlands-games worden uitgegeven door 2K Games, dat weer onderdeel uitmaakt van Grand Theft Auto-uitgever Take-Two Interactive.

Pitchford sloot af met een grapje. "Als de game goedkoper wordt, verkopen we misschien wel de minimap die jullie willen zien, maar die we pas later ontwikkelen. Hoe graag willen jullie die? Tien dollars? Ik weet het niet. Ik maak maar een grapje. Of toch niet?"

In Borderlands 4 keren de cel-shaded graphics van de voorgaande delen terug. Ook moet het aanbod aan loot uitgebreider dan ooit worden. De game wordt wederom alleen en in co-op voor vier spelers speelbaar, en zal weer een hoop vuurgevechten, wereldverkenning en een "eclectische cast met oude en nieuwe onvergetelijke personages" bevatten.

Onlangs werd aangekondigd dat de game iets eerder dan verwacht naar PlayStation 5, Xbox Series-consoles en pc komt - namelijk op 12 september. Een Nintendo Switch 2-release staat op moment van schrijven nog gepland voor in de loop van dit jaar. Hier vind je alles dat we weten over Borderlands 4.

De ontwikkeling van Mario Kart World is in 2017 van start gegaan - toen nog voor de eerste Switch-console.

Dat blijkt uit een nieuw Ask the Developer-interview dat Nintendo heeft gepubliceerd. Daarin wordt gemeld dat de ontwikkeling van Mario Kart World ergens eind 2017 begon, toen de ontwikkeling van Arms werd afgerond. De game begon als Switch-spel, maar in 2020 werd besloten dat het een Switch 2-game ging worden. Dit omdat toen gewerkt werd aan de Booster Course Pass voor Mario Kart 8 Deluxe.

Daarbij moesten de ontwikkelaars ook concessies doen als de game op de eerste Switch was uitgekomen: "Het was moeilijk voor ons om alles in de game te stoppen wat we voor ogen hadden. We overwogen om de graphics minder gedetailleerd te maken, de resolutie omlaag te schalen en zelfs om de framerate naar 30 fps te verlagen."

Verder wordt in het interview gemeld dat de soundtrack ditmaal gebruikmaakt van meer echte instrumenten, en dat er meer dan tweehonderd verschillende nummers in de game zitten - allemaal compleet nieuwe nummers. Ook wordt gemeld dat een complete dagcyclus in de game ongeveer 24 minuten beslaat. Verder blijkt dat er in de game in totaal honderd circuits zitten als alle verschillende paden tussen tracks worden meegerekend. In de open spelwereld kunnen allerlei stickers worden gevonden die naar gelieve op de karts kunnen worden geplakt.

Mario Kart World komt op 5 juni exclusief naar Nintendo Switch 2 en gaat 79,99 digitaal en 89,99 euro fysiek kosten, al is er ook een Switch 2-bundel beschikbaar waarbij een digitale code van de game geleverd wordt. Hoewel de game zoals gebruikelijk circuits bevat, zijn die allemaal in een open spelwereld geplaatst die spelers naar gelieve kunnen verkennen.