De complexe pc-game Stellaris verschijnt plots op consoles. Is dat wel een goed idee voor een spel dat zoveel tijd en aandacht vraagt en waarbij je met zóveel dingen tegelijk rekening moet houden?

In Stellaris begeleid je als speler een beschaving die de Melkweg verkent, nieuwe kolonies sticht en met militaire en/of diplomatieke middelen probeert om concurrenten te verslaan. Maar ook om allianties op te bouwen met andere soorten. Op papier klinkt Stellaris als een soort Civilization in de ruimte, maar dat is slechts ten dele waar. Om te beginnen draait de game in real-time, wat betekent dat je dus niet op je beurt hoeft te wachten. Iedereen (als in: de andere al dan niet computergestuurde beschavingen) is tegelijkertijd bezig met het geven van commando’s.

©GMRimport

Daarnaast is Stellaris vooral een grand-strategygame. Het grote verschil met een ‘standaard’ strategiespel zoals Civ, is dat de enorme spelwereld veel meer tot leven komt. Het spel draait om de bijzondere verhalen die gaandeweg ontstaan. Hierbij moet je denken aan interstellaire oorlogen en verdragen, maar ook politiek gekonkel binnen je eigen sterrenrijk. Facties kunnen zich binnen je rijk afsplitsen en voor zichzelf beginnen (en meteen een deel van je werelden meenemen) of dankzij politieke druk jouw agenda bepalen.

Stellaris is, net zoals andere titels van ontwikkelaar Paradox (denk aan Crusader Kings 2 of Europa Universalis) eigenlijk vooral een verhalen-generator. Een potje Stellaris doet denken aan het lezen van een complexe space-operaroman, zoals de Commonwealth Saga van Peter F. Hamilton, of de Foundation-trilogie van Isaac Asimov. Stellaris draait niet zozeer om winnen maar om het beleven van een alsmaar veranderend verhaal op interstellaire schaal.

Net zo speelbaar op de console

Op pc werkt dat bijzonder goed. Muis en toetsenbord zijn natuurlijk perfect voor het snel selecteren van je ruimtevloot om ze naar een andere ster te sturen. Of om snel een nieuwe technologie te selecteren die je wilt ontwikkelen. Deze port naar Playstation 4 en Xbox One moet het uiteraard doen zonder muis en toetsenbord – maar is alsnog verrassend goed speelbaar. Op het oog ziet het speelscherm er ongeveer hetzelfde uit als op pc, met links menuopties en rechts een soort ‘verkenner’ waar je de diverse planeten, vloten en schepen van je rijk overziet. En met in het midden uiteraard de grote levende spelwereld, waarbij je uit kunt zoomen tot een grote kaart van de Melkweg of juist inzoomt tot je midden tussen je vechtende vloot belandt.

Hoewel je in de consoleversie met een aanwijzer dingen kunt selecteren, is het handiger om de verkenner te gebruiken om zo naar een schip of planeet te springen. Dit werkt snel genoeg om het gevoel van controle te behouden en na een uurtje spelen is het tweede natuur.

Dat is met name te danken aan de ijzersterke tutorial. Dit is niet een aparte ‘cursus’ die je eerst moet spelen, zoals in zoveel andere strategiespellen. In Stellaris kun je ervoor kiezen dat een adviseur je bij je eerste uren begeleid door je bepaalde missies te geven. Deze missies (zoals: verken de planeten in je zonnestelsel, verken andere sterren, bouw een aantal mijnbasissen) leggen uit hoe je de verschillende onderdelen van je rijk bestuurt en opbouwt, en geven je tegelijk een vliegende start. Nieuwe tutorialmissies verschijnen bijvoorbeeld op momenten dat je een nieuwe levensvorm ontdekt of wanneer ergens een crisis plaatsvindt. Je leert al spelende hoe je het meeste uit de game kunt halen.

Wachten op actie

Toch is deze consoleversie niet perfect. Om te beginnen zijn de PlayStation 4- en Xbox One-edities oude versies van de game. Ontwikkelaar Paradox heeft in de loop der jaren een aantal ingrijpende patches uitgerold. De versie van Stellaris op pc speelt in heel veel opzichten radicaal anders dan deze port. Neem de manier waarop je individuele planeten ontgint en met de bevolking omgaat. Op de console moet je nog handmatig bewoners naar de juiste tegels verplaatsen om gebouwen te activeren; op pc is zulke gedoe allang verdwenen.

Ook heeft Paradox in de loop de jaren heel veel ‘events’ toegevoegd die vooral in het middendeel van het spel voor de nodige spanning en sensatie zorgen. De consoleversie komt er hier karig van af, met het probleem dat een stabiel groeiende beschaving soms urenlang saai doorkachelt, en het spel pas in de eindfase weer bloedstollend wordt.

Dat probleem wordt versterkt doordat Stellaris je dwingt om op een zeker moment aspecten van je beschaving te automatiseren. Je kunt maar een handvol planeten rechtstreeks aansturen. Groei je verder, dan moet je nieuwe planeten in sectoren plaatsen die je door gouverneurs laat besturen. Je kunt de gouverneurs wel opdragen hoe ze dat moeten doen, maar de details vult de computer zelf in. De reden hiervoor is dat je uiteindelijk je hele rijk moet kunnen overzien, waarbij al dat gepriegel in de weg gaat zitten. Op zich een goed idee, maar als er vervolgens een tijdje weinig spectaculairs gebeurt, zit je vooral te wachten tot je zelf weer iets leuks mag doen.

Het is niet zo dat die middenfase de game kapotmaakt, maar als je de pc-versie gewend bent is het een flinke achteruitgang. Hopelijk dat toekomstige patches hier verandering in brengen.

©GMRimport

Knappe port van een superieure pc-versie

Een ander probleem is meer inherent aan het genre zelf. Stellaris bevat veel tekst. Tekst die in de consoleversie op zich wel te lezen is, als je tenminste niet te ver van je scherm zit. Al die teksten zijn wel van groot belang, omdat ze de diverse grote en kleine crises beschrijven waar je beslissingen over moet nemen.

Stellaris is ook geen snelle game. Zeker de eerste paar uur, waarin je de fundamenten van je sterrenrijk legt, kunnen behoorlijk traag voelen. Soms zit je minutenlang te wachten tot je mijnbasissen genoeg erts hebben gegenereerd voor je weer wat nieuws kunt maken. Dat moet je liggen – en komt eerlijk gezegd beter tot zijn recht achter een pc-monitor dan wanneer je op de bank hangt met je controller.

Alles bij elkaar is het verdraaid knap hoe goed deze port op console werkt. Wie nog nooit een grand-strategygame heeft gespeeld (en geen toegang heeft tot een game-pc) kan hier kennismaken met een oerdegelijke versie van een fantastisch spel. Toch knaagt het gevoel dat Stellaris zich niet helemaal thuis voelt op een televisie.

Stellaris is nu verkrijgbaar op Xbox One en PS4. Wij hebben de PS4-versie gespeeld voor deze review.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Vandaag verschijnt er een aanpasbare skin in de Fortnite Item Shop gebaseerd op Star Wars-personage Mandalorian.

Voordat het huidige Star Wars-seizoen van Fortnite begon lekte de skin al uit. Hoewel vele spelers hoopten dat het onderdeel zou uitmaken van de battle pass, bleek dit niet het geval te zijn.

Vandaag verschijnt de skin dan alsnog in de Item Shop. Eerder was er al een Mandalorian-skin beschikbaar in Fortnite, maar die was alleen te ontgrendelen via een eerdere battle pass. Daarbij is deze nieuwe skin naar verluidt aanpasbaar naar eigen smaak. Denk aan de stijl en kleur van het pak en de helm. De skin kost waarschijnlijk 1800 V-Bucks of in een bundel met een Back Bling, Pickaxe en twee emotes voor 2500 V-Bucks.

Het is verder mogelijk voor spelers om een Scout, Supply, Heavy en Medic Mandalorian toe te voegen aan hun squad. Ook wordt de Mandalorian Jetpack weer ontgrendeld, en kunnen er wapens als de dual-wield WESTAR-34 Blaster Pistols en Amban Sniper Rifle worden gebruikt.

Tegelijk met de aankomende Lies of P-uitbreiding Overture zullen nieuwe moeilijkheidsgraden en een 'Boss Rush'-modus aan de game worden toegevoegd.

Dat blijkt uit previews van de dlc die gisteren online zijn gekomen. De moeilijkheidsgraad van de oorspronkelijke game blijft aanwezig en wordt vanaf de komst van de dlc 'Legendary Stalker' genoemd, maar er komen ook twee nieuwe moeilijkheidsgraden, genaamd 'Butterfly's Guidance' en 'Awakened Puppet'. Eerstgenoemde nieuwe moeilijkheidsgraad moet de game toegankelijker maken - een opvallende toevoeging voor een soulslike.

Daarnaast zal de dlc de Battle Memories-modus toevoegen. Hierin kunnen alle bazen uit de hoofdgame en de dlc bevochten worden. Daarnaast is er een variatie op de modus genaamd Death March, waarin spelers drie bazen achter elkaar moeten verslaan met gelimiteerde middelen. De nieuwe moeilijkheidsgraden en modi worden tegelijk met de dlc als gratis update aan de basisgame toegevoegd.

Lies of P: Overture moet ergens gedurende aankomende zomer naar PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc komen en speelt zich af voor het hoofdspel. Daarbij komt men er achter hoe de gebeurtenissen in Lies of P in gang zijn gezet - oftewel het begin van Puppet Frenzy. Hieronder is uitgebreide gameplay van de dlc te zien die door VGC werd geüpload.

Lies of P is beschikbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. De game is gebaseerd op het klassieke Italiaanse verhaal Pinocchio, tegenwoordig vooral bekend van de Disney-film Pinokkio. Spelers besturen Pinocchio, die naar Mr. Gepetto zoekt, de enige persoon die de in verval geraakte stad Krat kan redden. P heeft een mechanische arm die als gereedschap of wapen kan dienen. Zo kan hij vijanden ermee naar zich toe trekken, of er een vlammenwerper op monteren.