The Occupation is vooral spannend. Als onderzoeksjournalist Henry Miller (en af en toe iemand anders) doe je een poging om erachter te komen wie een dodelijke bomaanslag heeft gepleegd – en waarom. De aanslag heeft geleid tot The Union Act, waarmee de Britse overheid plots nog meer controle kan uitoefenen over haar inwoners. Die gaan er vooral qua vrijheden, privacy en burgerrechten enorm op achteruit.

Het is vooral de ‘journalistieke’ werkmethode die het zo’n boeiende game maakt. In plaats van hoor-en-wederhoor, literatuuronderzoek of leuke straatenquêtes, sluip je rond in de huizen en kantoren van verdachten – op zoek naar aanwijzingen. Dit kunnen diskettes (het is immers 1987) zijn met gevoelige informatie, simpele post-its of goed gevulde koffertjes en prullenbakken.

Helemaal ethisch verantwoord is deze werkwijze niet, maar het zorgt wel voor een gevoel van spanning en tijdsdruk dat enigszins vergelijkbare games als LA Noire en Republique ontstijgt. Dit komt vooral omdat je tijdens vijf van de zes hoofdstukken telkens exact een uur krijgt om je onderzoek te doen, waarna je de verdachte in kwestie aan de tand voelt. Oftewel: het is zaak om dit uur zo goed en efficiënt mogelijk te benutten, zodat je tijdens de ondervraging weet waar je het over hebt.

©GMRimport

Waar gaat de tijd heen?

Juist omdat je ongevraagd onderzoek doet en je je natuurlijk het liefst op plekken begeeft waar je totaal niet mag komen, is die tijdslimiet zo’n sterke spelmechaniek. Steeds kijk je even op je horloge om te zien hoe lang je nog hebt en of het zich nog loont om die ene kamer van de directeur open te breken en te doorgronden. Dit is geen kwestie van trial-and-error: wanneer het uur voorbij is, vindt het interview plaats – met of (soms) zonder jou. Als je je verschuilt voor een toevallig langslopende bewaker op het moment dat je afspraak zou moeten beginnen, dan kun je een volledige ondervraging mislopen.

The Occupation is wat dat betreft rigide. Het verhaal voltrekt zich en doet zich maar weinig moeite om jou daar volledig in te betrekken. Als je tijdens een hoofdstuk een aantal domme beslissingen maakt, dan moet je daar maar een draai aan zien te geven. Je kunt een hoofdstuk immers niet zomaar herspelen: the show must go on. Ook kun je tussendoor niet opslaan. Als je eenmaal aan een onderzoek bent begonnen, heb je dus een uur plus een kwartier aan ondervragingen nodig alvorens je je vorderingen kunt opslaan.

Dit is wat The Occupation de moeite waard maakt. Door gebruik te maken van een klok die in real-time doortikt en een verhaal te vertellen waar jouw ingenieuze acties en tekortkomingen daadwerkelijk consequenties hebben, moet je je continue concentreren om het uiterste uit de kan te halen. Of je besluit juist om het tegenovergestelde te doen en om alle details van de spelwereld in je op te nemen. Het is een spelmechaniek die niet alleen uitstekend past bij een verhaal over onderzoeksjournalistiek en detectives, maar ook onderstreept dat geweld of ingewikkelde puzzels geen vereiste zijn voor een spannende game.

©GMRimport

Knullig en onbeholpen

Wel is het jammer dat ontwikkelaar White Paper Games merkbaar over een beperkt productiebudget beschikt en op inhoudelijke vlakken niet altijd de juiste snaar raakt. De stemacteurs en het script zijn over het algemeen aardig, maar zeker niet ijzersterk. Ook is de besturing onnodig onhandig en zijn er bugs die de spelervaring volledig in de weg kunnen zitten. Soms kom je ergens halverwege een hoofdstuk niet meer verder omdat je achter een object blijft vasthangen, of slaat de game je progressie gewoon helemaal niet op. En het is een beetje knullig dat elk gebouw precies dezelfde bewaker heeft, alsof er geen geld of tijd meer was om er een ander hoofdje op te zetten.

Belangrijker: het eigenlijke verhaal is vrij generiek. Op basis van de proloog is al vrij duidelijk welke kant het opgaat en The Occupation wijkt nauwelijks van die verwachtingen af. Voor een verhalende game is dit wellicht de grootste tekortkoming. In tegenstelling tot de technische problemen valt dit ook niet zomaar te patchen. The Occupation leunt in die zin dus vooral op een aantal sterke spelmechanieken – en dat is net genoeg om het spel interessant te houden.

The Occupation is nu verkrijgbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. Voor deze review is de game op een PlayStation 4 Pro getest.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Vandaag verschijnt er een aanpasbare skin in de Fortnite Item Shop gebaseerd op Star Wars-personage Mandalorian.

Voordat het huidige Star Wars-seizoen van Fortnite begon lekte de skin al uit. Hoewel vele spelers hoopten dat het onderdeel zou uitmaken van de battle pass, bleek dit niet het geval te zijn.

Vandaag verschijnt de skin dan alsnog in de Item Shop. Eerder was er al een Mandalorian-skin beschikbaar in Fortnite, maar die was alleen te ontgrendelen via een eerdere battle pass. Daarbij is deze nieuwe skin naar verluidt aanpasbaar naar eigen smaak. Denk aan de stijl en kleur van het pak en de helm. De skin kost waarschijnlijk 1800 V-Bucks of in een bundel met een Back Bling, Pickaxe en twee emotes voor 2500 V-Bucks.

Het is verder mogelijk voor spelers om een Scout, Supply, Heavy en Medic Mandalorian toe te voegen aan hun squad. Ook wordt de Mandalorian Jetpack weer ontgrendeld, en kunnen er wapens als de dual-wield WESTAR-34 Blaster Pistols en Amban Sniper Rifle worden gebruikt.

Tegelijk met de aankomende Lies of P-uitbreiding Overture zullen nieuwe moeilijkheidsgraden en een 'Boss Rush'-modus aan de game worden toegevoegd.

Dat blijkt uit previews van de dlc die gisteren online zijn gekomen. De moeilijkheidsgraad van de oorspronkelijke game blijft aanwezig en wordt vanaf de komst van de dlc 'Legendary Stalker' genoemd, maar er komen ook twee nieuwe moeilijkheidsgraden, genaamd 'Butterfly's Guidance' en 'Awakened Puppet'. Eerstgenoemde nieuwe moeilijkheidsgraad moet de game toegankelijker maken - een opvallende toevoeging voor een soulslike.

Daarnaast zal de dlc de Battle Memories-modus toevoegen. Hierin kunnen alle bazen uit de hoofdgame en de dlc bevochten worden. Daarnaast is er een variatie op de modus genaamd Death March, waarin spelers drie bazen achter elkaar moeten verslaan met gelimiteerde middelen. De nieuwe moeilijkheidsgraden en modi worden tegelijk met de dlc als gratis update aan de basisgame toegevoegd.

Lies of P: Overture moet ergens gedurende aankomende zomer naar PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc komen en speelt zich af voor het hoofdspel. Daarbij komt men er achter hoe de gebeurtenissen in Lies of P in gang zijn gezet - oftewel het begin van Puppet Frenzy. Hieronder is uitgebreide gameplay van de dlc te zien die door VGC werd geüpload.

Lies of P is beschikbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. De game is gebaseerd op het klassieke Italiaanse verhaal Pinocchio, tegenwoordig vooral bekend van de Disney-film Pinokkio. Spelers besturen Pinocchio, die naar Mr. Gepetto zoekt, de enige persoon die de in verval geraakte stad Krat kan redden. P heeft een mechanische arm die als gereedschap of wapen kan dienen. Zo kan hij vijanden ermee naar zich toe trekken, of er een vlammenwerper op monteren.